ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กังวาน]

สิบสี่กุมภาพันธ์แล้ววันนี้
ฉันรู้ดีเพราะเคยขอต่อน้องณัช
ความรักชอบมอบให้ไม่เคยขัด
ปรนนิบัติอย่างดีไม่มีใคร

ยังคงรักปักจิตมิคิดอื่น
รู้สึกชื่นทุกทีที่อยู่ใกล้
รักยิ่งมากยากเปรียบเทียบคำใด
วาเลนไทน์นั่งดูรูปอยากจูบจริง

ณัชนนท์..คนนั้นฉันฝันถึง
แสนซาบซึ้งตรึงตรากว่าผู้หญิง
อยากสัมผัสกัดเบาเบาเข้าแอบอิง
ขอพักพิงมอบกายใจให้กับนาย

---กังวาน---
 

[ไม้หน้าสาม]

ช่วงนี้เบื่อส้มตำอยากกำถั่ว
กินแกงคั่วตับเป็ดเผ็ดไม่หาย
หากอาหารจานอร่อยมากร่อยกลาย
คิดก็คล้ายยำแหนมแกล้มเหล้ากิน

ไปบุกดงพงป่าเคยอาศัย
ดูแมกไม้ป่าเดียวเขียวไป่สิ้น
แล้วร่ายรำทำท่าอย่างชาชิน
กระบี่บินตงเป้านกเขาครวญ

[--ณัชชา--]

ผ่านวันวาเลนไทน์แทบใจขาด
น่าอนาถสุดช้ำพากำสรวน
มันเป็นรักแรกพบเฝ้าทบทวน
แสนรัญจวนทุกครั้งรักฝังใจ

เขาน่ารักอ่อนหวานปานน้ำผึ้ง
ในตาซึ้งมองฉันสุดหวั่นไหว
ยามสบตาสะท้านซ่านทรวงใน
ชื่อนี้ไงคนที่หวัง..กัง...สดาล

--ณัชชา--

 

[ปู่ริน]

อกตรอมตรมขมขื่นยังฝืนอยู่
คนอย่างปู่เคยชอกช้ำ ..เพราะคำหวาน
พูดไม่ออกบอกไม่ได้มานมนาน
น้องนงคราญทอดทิ้งไปไม่ดูแล

รักของปู่ต้องติดหล่มล้มหลายครั้ง
เคยผิดหวังมาหลายหนจนถึงแก่
บางครั้งน้องเนื้อกลอยมาลอยแพ
มิยอมแพ้..จะแย่เพียงใดใจอดทน

วันความรัก ประดุจวันแห่งความทุกข์
มิเคยสุข..ไร้ปัญญาหาเหตุผล
โชคชะตาเล่นตลกกับคนจน
ด้วยรักน้องจึงหมองหม่น...ตลอดมา

มาเดี๋ยวนี้อยากมีใครมาคอยช่วย
ยามเจ็บไข้ได้ป่วย..ช่วยรักษา
ช่วยดูแลทรัพย์สมบัติทั้งเงินตรา
ฝากไว้ห้าร้อยล้าน..ธนาคาร.ไทย

                                ริน ดอนบูรพา
                                     ๑๖ ก.พ.๕๗

[กังวาน]

ช่วงนี้เบื่อส้มตำอยากกำถั่ว
กินแกงคั่วตับเป็ดเผ็ดไม่หาย
หากอาหารจานอร่อยมากร่อยกลาย
คิดก็คล้ายยำแหนมแกล้มเหล้ากิน

ไปบุกดงพงป่าเคยอาศัย
ดูแมกไม้ป่าเดียวเขียวไป่สิ้น
แล้วร่ายรำทำท่าอย่างชาชิน
กระบี่บินตงเป้านกเขาครวญ

อยากจะเริ่มเติมต่อก่อความรัก
เหนื่อยหน่ายนักสาวทำเรากำสรวญ
เลิกรักแล้วแก้วตาอย่ามาครวญ
ผมขอชวนเพื่อนชายอย่าอายใจ

ป่าเดียวกันนั้นดีทวีสุข
จะหมดทุกข์แน่นอนอย่าอ่อนไหว
ชายกับชายชื่นชอบตอบเขาไป
ดีกว่าให้ผู้หญิงทำเราช้ำตาย

---กังวาน---
ล้อเล่นสนุกๆนะครับ
 

[กังวาน]

ผ่านวันวาเลนไทน์แทบใจขาด
น่าอนาถสุดช้ำพากำสรวน
มันเป็นรักแรกพบเฝ้าทบทวน
แสนรัญจวนทุกครั้งรักฝังใจ

เขาน่ารักอ่อนหวานปานน้ำผึ้ง
ในตาซึ้งมองฉันสุดหวั่นไหว
ยามสบตาสะท้านซ่านทรวงใน
ชื่อนี้ไงคนที่หวัง..กัง...สดาล

--ณัชชา--

 

ฟังคำพ้อฉอเลาะเสนาะนัก
เคยหลงรักสาวหนึ่งซึ้งคำหวาน
หยิกแกมหยอกหลอกล่อทรมาน
ต้องซมซานเพราะคำจนช้ำใจ

กังสดาลชื่อเก่าเราต้องหนี
เข็ดวจีล้อเลียนขอเปลี่ยนใหม่
เป็นกังวานหวานล้ำเกินคำใคร
ขอลาไกลสาวรักสาวปวดร้าวทรวง

---กังวาน---
 

[กังวาน]

อกตรอมตรมขมขื่นยังฝืนอยู่
คนอย่างปู่เคยชอกช้ำ ..เพราะคำหวาน
พูดไม่ออกบอกไม่ได้มานมนาน
น้องนงคราญทอดทิ้งไปไม่ดูแล

รักของปู่ต้องติดหล่มล้มหลายครั้ง
เคยผิดหวังมาหลายหนจนถึงแก่
บางครั้งน้องเนื้อกลอยมาลอยแพ
มิยอมแพ้..จะแย่เพียงใดใจอดทน

วันความรัก ประดุจวันแห่งความทุกข์
มิเคยสุข..ไร้ปัญญาหาเหตุผล
โชคชะตาเล่นตลกกับคนจน
ด้วยรักน้องจึงหมองหม่น...ตลอดมา

มาเดี๋ยวนี้อยากมีใครมาคอยช่วย
ยามเจ็บไข้ได้ป่วย..ช่วยรักษา
ช่วยดูแลทรัพย์สมบัติทั้งเงินตรา
ฝากไว้ห้าร้อยล้าน..ธนาคาร.ไทย

                                ริน ดอนบูรพา
                                     ๑๖ ก.พ.๕๗

อายุมากยากยิ่งจริงนะปู่
เงินมีอยู่บอกสาวทุกคราวไหม
เอาแต่เก็บเจ็บป่วยช่วยยังไง
ต้องบอกใครว่าเรามีขอชี้นำ

ถ้าต้องการผ่านกลอนอักษรศรี
ผมพอมีหลานสาวขาวคมขำ
จะยกให้ปรนนิบัติจัดถูทำ
ส่งมัดจำหนึ่งล้านมาพาส่งเลย

---กังวาน---