ความรักคือ สื่อดีๆ อยู่ที่ใช้
ทำอะไร ให้เกิดสุข ไม่ทุกข์ขม
แม้บางครั้ง ใจอีกห้อง ต้องระทม
ดีกว่าจม ไปทั้งสอง นองน้ำตา
เหมือนความรัก สองเรานั้น ในวันนี้
เมื่อเธอมี ใครอีกคน ที่บ่นหา
คล้ายหมดรัก แต่แอบปด ทดเวลา
เพราะระอา รักของเรา เงายังมี
ไม่ว่าเธอ สองใจรัก เพื่อหักหน้า
แค่กานดา เธอเปลี่ยนไป หัวใจหนี
คบมานาน เธอคงล้า มาเต็มที
ในฤดี จึงอยากหยุด สุดทางเดิน
ฉันไม่เหลือ อะไรไว้ เพื่อใช้แทน
คำว่าแฟน ที่เสียไป ใช่สรรเสริญ
จากนี้ไป คงลำบาก ยากเหลือเกิน
การหมางเมิน ในครั้งนี้ ไม่มีคืน
รวมความกล้า เก็บความช้ำ งำในอก
เพื่อปิดปก ความเสียใจ ที่ใช้ฝืน
บอกเลิกเธอ จากด้วยดี ไม่มีคืน
ฉันขอยื่น ตัดพันธะ ให้ผละไป
รักจริงๆ เหนืออื่นใด ใช่ครอบครอง
สิ่งหมายปอง ที่ไม่สม ต้องข่มไว้
หากได้เพียง แค่ร่างกาย ไม่ได้ใจ
ค่าทำไป เหมือนน้ำหยด รดผืนทราย
ปล่อยหัวใจ อิสระ แล้วนะเธอ
ไม่ต้องเพ้อ กับความจริง สิ่งทั้งหลาย
ฉันสละ ได้ทุกอย่าง แม้ร่างกาย
ต่อให้ตาย ก็ตาหลับ ไม่กลับคำ
