ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

คิดถึงจัง ยากูซ่า ลาจากหาย
กลอนเคยร่าย สนุก ต้องทุกข์เข็ญ
เจ็บป่วยไข้ ไหล่ปวด รวดร้าวเอ็น
หรือไปเล่น ผิดท่า ไม่มาจอย

เคยเขียนกลอน ให้อ่าน จนมานไหว
ยิ้มทุกครั้ง หวังได้ ยามใจถอย
มุขตลก ของท่าน ยังเฝ้าคอย
กลับมาปล่อย มุขเถอะ อยากเจอะเจอ

ทั้งคู่ปรับ ณัชชา น่าฉงน
หายอีกคน หนึ่งนั้น หวั่นจริงเอ่อ
ไม่ได้อ่าน กลอนกานท์ หวานเลิศเลอ
ได้แต่เพ้อ ครวญคร่ำ ย้ำรีบคืน
พันทอง
๕/๒/๕๗
คิดถึงพี่ยากูซ่า กับ ณัชชาจังไม่มาลงกลอนฮาๆให้อ่านแก้เครียดเลยจ้า

[พยัญเสมอ]

<a href="http://www.youtube.com/v/6YdY_jV3DYs&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/6YdY_jV3DYs&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

คิดถึง / ศรเพชร ศรสุพรรณ

สงสัยพี่แกจะจีบไปทั่วประเทศ

 

[panthong.kh]

เขาเจ็บไข้ ได้ป่วย หรือรวยทรัพย์
เขาไม่กลับ มาออน อ้อนเช้าสาย
เขาหมดมุข จุกอก สะทกกาย
เขาเป็นหม้าย เมียทิ้ง ยิ่งงวยงง

รีบมาเขียน กลอนกานท์ อย่าพาลหน่าย
รีบมาร่าย มุขเพิ่ม เคลิ้มไหลหลง
รีบมาพร่ำ พจน์หนอ ต่อสายตรง
รีบมาส่ง ซิกบ้าง พ่อช้างพลาย
พันทอง

[--ณัชชา--]

ณัชก็มาทุกวันพี่พันจ๋า
แต่เวลาน้อยนิดใช่คิดหน่าย
ยากูซ่างามงอนเขาซ่อนกาย
ทำเหมือนตายจากสถานถิ่นบ้านกลอน

ข่าวเขาว่าติดสาวผิวขาวผ่อง
ไปนั่งมองหลังคาตั้งท่าหอน
ทั้งกลางคืนกลางวันไม่ดันนอน
จ้องจะอ้อนแต่สาวข้าวไม่ทาน

--ณัชชา--

 

[เนิน จำราย]

เช้าวันนั้นมาสะกิดบอกทิดเนินฯ 
เพลิดและเพลินไปหาหมวยตาหวาน
เดินขากลับรับว่าลื่นพื้นสะพาน 
ตรงหน้าบ้านนวลอนงค์ขาคงแพลง

ประคองค้ำนำพาไปหาหมอ   
จำต้องรอเส้นหย่อนครบแล้วตบแต่ง
หล่อกว่าเดิมเพิ่มน้ำหนักได้พักแรง 
ไม่ได้แกล้งอย่าโกรธขอโทษแทน

--เนิน--

[panthong.kh]

ณัชก็มาทุกวันพี่พันจ๋า
แต่เวลาน้อยนิดใช่คิดหน่าย
ยากูซ่างามงอนเขาซ่อนกาย
ทำเหมือนตายจากสถานถิ่นบ้านกลอน

ข่าวเขาว่าติดสาวผิวขาวผ่อง
ไปนั่งมองหลังคาตั้งท่าหอน
ทั้งกลางคืนกลางวันไม่ดันนอน
จ้องจะอ้อนแต่สาวข้าวไม่ทาน

--ณัชชา--
 

คงเข้าขั้น ควบคุม กุมกรงขัง
คงจะรั้ง ไม่ไหว ใจแตกซ่าน
คงได้เต่า ลืมหมา ลานงคราญ
คงอยากทาน ส้มโอ โถพ่อคุณ

หลงทางพลาง จักเสีย เวลาเล่า
หลงรักเจ้า งามงอน ร้อนเนื้ออุ่น
หลงไหลสาว ขาวผ่อง ร่องเนินนุน (นูน)
หลงหมกมุ่น ข้าวไม่กิน อาจสิ้นลม
พันทอง
 

[panthong.kh]

เช้าวันนั้นมาสะกิดบอกทิดเนินฯ 
เพลิดและเพลินไปหาหมวยตาหวาน
เดินขากลับรับว่าลื่นพื้นสะพาน 
ตรงหน้าบ้านนวลอนงค์ขาคงแพลง

ประคองค้ำนำพาไปหาหมอ   
จำต้องรอเส้นหย่อนครบแล้วตบแต่ง
หล่อกว่าเดิมเพิ่มน้ำหนักได้พักแรง 
ไม่ได้แกล้งอย่าโกรธขอโทษแทน

--เนิน--

เป็นพ่อสื่อ พ่อชัก จักไม่เหมาะ
เดี๋ยวมีดเฉาะ เลาะเนิน เกินจะแม่น
ให้เสียการ เสียงาน ท่านมีแฟน
ลื่นสะพาน บางแสน แค้นเหลือใจ

เป็นพ่อสื่อ พ่อชัก ไม่หักห้าม
เดินซุ่มซ่าม ตามนาง อ้างว้างไหม
ต้องเจ็บตัว เจ็บตน หม่นฤทัย
แล้วเจ็บไข่ บ้างหรือเปล่า เล่าพ่อคุณ
พันทอง
 

[yaguza]

ณัชก็มาทุกวันพี่พันจ๋า
แต่เวลาน้อยนิดใช่คิดหน่าย
ยากูซ่างามงอนเขาซ่อนกาย
ทำเหมือนตายจากสถานถิ่นบ้านกลอน

ข่าวเขาว่าติดสาวผิวขาวผ่อง
ไปนั่งมองหลังคาตั้งท่าหอน
ทั้งกลางคืนกลางวันไม่ดันนอน
จ้องจะอ้อนแต่สาวข้าวไม่ทาน

--ณัชชา--

 

มิได้หาย ไปไหน อย่าไฉเฉ
ใช่เกเร ดอกเจ้า ดังกล่าวขาน
ที่ไม่เวียน เขียนคำ เพราะทำงาน
แม่นงคราญ กล่าวหา ช่างน่าตี

เรื่องสาวสาว ไม่มีหรอก ขอบอกหล่อน
ไอ่ที่หอน นั่นหมา ดอกยาหยี
สำหรับเรา แค่คราง ในบางที
ขอคนดี อย่าแสร้ง มาแกล้งอำ



.....ยากูซ่า....

[panthong.kh]

น้องณัชชา แก้ข่าว เดี๋ยวร้าวฉาน
ยากูซ่า ทำงาน พาลมืดค่ำ
กลับถึงบ้าน เมียใช้ ซื้อส้มตำ
เข้านอนปล้ำ เมียต่อ เลยท้อใจ

ที่น้องณัชฯ บอกเล่า ใช่เห่าหอน
เสียงครางอ้อน เมียอยู่ รู้ใช่ไหม
แจ้งให้ทราบ ทั่วบ้าน กานท์กลอนไป
ชาร์ตพลัง มาใหม่ ในวันนี้
พันทอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

..ทั้งคู่ปรับ "ณัชชา" น่าฉงน
หายอีกคน หนึ่งนั้น หวั่นจริงเอ่อ
ไม่ได้อ่าน กลอนกานท์ หวานเลิศเลอ
ได้แต่เพ้อ ครวญคร่ำ ย้ำรีบคืน
"พันทอง"

มีบ้างไหม ในจิต คิดถึง"ขลุ่ยฯ"
วอนสาวนุ้ย ตอบมา อย่าแข็งขืน
อยากยินคำ จำนรรจ์ แม่ขวัญยืน
ว่า..เริงรื่น ชื่นซึ้ง คิดถึงใคร..
 
..ทุกห้องห้วง ทรวงแสน สุดแค้นคับ
คอยนั่งนับ น้ำตา ที่บ่าไหล
รักของเรา เจ้าเบื่อ สิ้นเยื่อใย
จึงโอนใจ จรจาง ร้างพี่ยา..
 
..เพราะ"ขลุ่ยฯ"จน ข้นแค้น แสนลำบาก
อัปภาคย์ ยากไร้ ไม่มีค่า
เกินจะโน้ม โฉมฉาย ให้ชายตา
ช่างอนาถ หนักหนา..น่าน้อยใจ
 

[panthong.kh]

คิดถึงขลุ่ย เหมือนกัน วันสิบหน
คิดถึงจน บ่นพร่ำ ช้ำแค่ไหน
คิดถึงอยู่ เกือบปลื้ม ลืมหายใจ
คิดถึงไม่ เคยสร่าง อย่างเมามาย

ยามลืมตา ผวาเฮือก กระเดือกปลิ้น
ยามแลบลิ้น ยังคิด จิตฉันหน่าย
แม้แต่กรน เป็นเสียง ทำเอียงอาย
ขลุ่ยขลุ่ยหลาย เลาเผย ที่เอ่ยดัง

อย่างนี้เรียก คิดถึง ใช่หรือเปล่า
อย่างนี้เล่า ให้สม อารมณ์คลั่ง
อย่างนี้หญิง เรียกว่า น่ารักจัง
อย่างนี้รั้ง ที่โหล่ โก้เกินใคร
พันทอง
๗/๒/๕๗