29 มกราคม 2014, 06:48:PM |
ชลนา ทิชากร
|
|
« เมื่อ: 29 มกราคม 2014, 06:48:PM » |
ชุมชน
|
ไผ่เสียดกอ ล้อลม พรมพัดไหว พลิ้วใบไผ่ บรรเลง เพลงสวรรค์ แว่วคำมั่น สัญญา ลาจากกัน ไห้โศกศัลย์ กำสรวล ทวนสัญญา
แว่วสายลม พรมพลิ้ว ปลิวสะลับ คืนเดือนดับ นับดาว พราวเวหา จะรีบกลับ รับปาก ฝากวาจา หลั่งน้ำตา ลาไกล ไม่ลืมกัน
เปียวเหงาใจ ไร้เธอ เพ้อครวญหา คืนนภา ขาดเดือน เหมือนใจฉัน ยามขาดเธอ ฉันเหงา เฝ้ารำพัน นั่งรอวัน เธอกับ นับวันคอย
ยากยิ่งนัก หักใจให้ลืมเลือน ดาวขาดเดือน เยือนฟ้า พาเหงาหงอย แว่วเสียงเพลง ใบไผ่ ใจเลือนลอย น้ำค้างปอย คอยเก้อ เธอไม่มา
ชลนา ทิชากร
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สมนึก นพ, รพีกาญจน์, panthong.kh, D, ไพร พนาวัลย์, ~ขลุ่ยกันแสง~, พ.พิมพา, muneenoi, ปู่ริน, จารุทัส, เนิน จำราย, --ณัชชา--, รัตนาวดี
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ
|
|
|
29 มกราคม 2014, 09:17:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 29 มกราคม 2014, 09:17:PM » |
ชุมชน
|
ไผ่เสียดสี ดังไกล ได้ยินเสียง ร้อยสำเนียง ผสม ตรมเหว่ว้า จวนมืดมิด จิตสั่น หวั่นอุรา ดวงดารา ทอแสง แยงเป็นทาง
เพลงสัญญา หน้าหนาว สาวทนทุกข์ หมดสนุก สุขหลีก ปลีกไกลห่าง แว่ววังเวง เพลงพร้อย เป็นรอยจาง ใจบอบบาง อย่างน้อง ร้องคคร่ำครวญ พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ชลนา ทิชากร, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, ~ขลุ่ยกันแสง~, พ.พิมพา, muneenoi, D, ปู่ริน, จารุทัส, เนิน จำราย, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
29 มกราคม 2014, 11:47:PM |
~ขลุ่ยกันแสง~
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 29 มกราคม 2014, 11:47:PM » |
ชุมชน
|
ไผ่ไหวเบียด เสียดกอ ล้อลมเล่น เสียงเยือกเย็น หยอกย้ำ ให้กำสรวล ความเหว่ว้า พาเศร้า เข้าก่อกวน อยู่ทั่วถ้วน ทุกห้อง ของหัวใจ.. ..ยินเสียงไผ่ พรมพร่าง อย่างเศร้าสร้อย พี่ก็พลอย เพ้อพก อกหวั่นไหว เหมันต์ล่วง แล้วหนา โอ้..ยาใจ รู้บ้างไหม ใครเฝ้า..รอเจ้าคืน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, ป้าโย, พ.พิมพา, muneenoi, D, ปู่ริน, จารุทัส, เนิน จำราย, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
30 มกราคม 2014, 05:30:PM |
ชลนา ทิชากร
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 30 มกราคม 2014, 05:30:PM » |
ชุมชน
|
ไผ่เสียดสี ดังไกล ได้ยินเสียง ร้อยสำเนียง ผสม ตรมเหว่ว้า จวนมืดมิด จิตสั่น หวั่นอุรา ดวงดารา ทอแสง แยงเป็นทาง
เพลงสัญญา หน้าหนาว สาวทนทุกข์ หมดสนุก สุขหลีก ปลีกไกลห่าง แว่ววังเวง เพลงพร้อย เป็นรอยจาง ใจบอบบาง อย่างน้อง ร้องคคร่ำครวญ พันทอง
ไผ่เสียดกอ ล้อลม พรมพัดหนาว โอ้อกสาว หวั่นไหว ใจกำสรวล ขาดเธอเหงา เศร้าใจ ไห้คร่ำครวญ รอเธอหวน คืนกลับ นับวันรอ
น้องฝากใจ ไปกับเดือน เตือนพี่จ้า แหงนมองฟ้า ดูดาว หนาวแล้วหนอ วันวิวาห์ มีไหม ใจเริ่มท้อ มองเรือนหอ ห่อเหี่ยว เปลี่ยวเหงาใจ
ชลนา ทิชากร
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, ป้าโย, ~ขลุ่ยกันแสง~, muneenoi, D, ปู่ริน, จารุทัส, เนิน จำราย, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ
|
|
|
30 มกราคม 2014, 08:42:PM |
ป้าโย
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 22
ออฟไลน์
กระทู้: 108
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 30 มกราคม 2014, 08:42:PM » |
ชุมชน
|
เงียบเอ๋ย เงียบเหงา มีแต่เรา บนความว่าง ห่างวิถี ทิ้งเรือนร่าง อย่างอิดโหย โรยชีวี ความคิดที่ อัตคัต คอยกัดกิน
เป็นความว่าง อย่างสุขแท้ อยู่แค่ไหน? เปิดกลไก วิกลจิต นิจสิน เวิ้งสติ ดำริไว้ ใครใคร่ยิน? ยากถวิล จำแนกถ้อย ร้อยเป็นความ
คนหมื่นโกฏิ โคตรคน ที่บนโลก บริโภค แต่ความนัย ไร้คำถาม จะสื่อสาร การรู้แจ้ง แห่งรูปนาม ระดับกาม กลับขวางขัด ปัดความจริง
เหมือนคนขลาด ประหลาดคน วิกลจริต พูดคำผิด คนทั้งหลาย ทั้งชายหญิง ตอบรากเหง้า ทุกคำถาม ความเป็นจริง แต่เป็นสิ่ง "น่าทุเรศ" ใน "เพศ" "คน"
เหมือนสีซอ สามสาย ให้ควายถึก จิตสำนึก กิเลสแต่ง ทุกแห่งหน จึงต้องหยุด สุดแต่บท จะอดทน เพียงบางคน "สื่อสารตรง" คงจะดี...
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, ~ขลุ่ยกันแสง~, ชลนา ทิชากร, muneenoi, D, ปู่ริน, จารุทัส, เนิน จำราย, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
กะเทยไทยใจประเสริฐเลิศที่สุด เป็นมนุษย์คิดแตกจากใช่ปากหมา นำพาชาติมิ่งยิ่งใหญ่แต่ไรมา มีค่ากว่าสัตว์ตัวผู้สมสู่กัน
|
|
|
30 มกราคม 2014, 09:15:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 30 มกราคม 2014, 09:15:PM » |
ชุมชน
|
เงียบที่ใจ คงดี เป็นที่สุด เปรียบประดุจ เพชรงาม อร่ามศรี ขืนพูดไป ไพรเบี้ย อาจเสียที นิ่งเงียบมี แต่ได้ ใช่ไหมคุณ
บนความว่าง ข้างใน ใครจักเห็น สมองเน้น คำขับ ปรับความฉุน ผ่อนหายใจ ยืดยาว ขาวเป็นทุน จิตละมุน คุ้นเข้า เราสบาย
ถึงเคืองแค้น รู้ทัน ชั้นเชิงเขลา อย่าไปเหมา ด่ากราด จักขาดหาย สงสารควาย มันเถิด กำเนิดกาย เปรียบเปรยคล้าย รันทด หมดเมตตา พันทอง ๓๐/๑/๕๗
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ป้าโย, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, ~ขลุ่ยกันแสง~, ชลนา ทิชากร, muneenoi, D, ปู่ริน, จารุทัส, เนิน จำราย, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
31 มกราคม 2014, 08:43:PM |
ชลนา ทิชากร
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 31 มกราคม 2014, 08:43:PM » |
ชุมชน
|
เงียบเอ๋ย เงียบเหงา มีแต่เรา บนความว่าง ห่างวิถี ทิ้งเรือนร่าง อย่างอิดโหย โรยชีวี ความคิดที่ อัตคัต คอยกัดกิน
เป็นความว่าง อย่างสุขแท้ อยู่แค่ไหน? เปิดกลไก วิกลจิต นิจสิน เวิ้งสติ ดำริไว้ ใครใคร่ยิน? ยากถวิล จำแนกถ้อย ร้อยเป็นความ
คนหมื่นโกฏิ โคตรคน ที่บนโลก บริโภค แต่ความนัย ไร้คำถาม จะสื่อสาร การรู้แจ้ง แห่งรูปนาม ระดับกาม กลับขวางขัด ปัดความจริง
เหมือนคนขลาด ประหลาดคน วิกลจริต พูดคำผิด คนทั้งหลาย ทั้งชายหญิง ตอบรากเหง้า ทุกคำถาม ความเป็นจริง แต่เป็นสิ่ง "น่าทุเรศ" ใน "เพศ" "คน"
เหมือนสีซอ สามสาย ให้ควายถึก จิตสำนึก กิเลสแต่ง ทุกแห่งหน จึงต้องหยุด สุดแต่บท จะอดทน เพียงบางคน "สื่อสารตรง" คงจะดี...
เงียบเอ๋ย เงียบจัง ยังโงเขลา มีแต่เรา อ่านกลอน อักษรศรี ทิ้งเรือนร่าง อ้างพจน์ บทกวี ความคิดที่ ร้อยฝาก จากดวงจินต์
เป็นความว่าง ทางปัญญา จะหาไหน เปิดกลไก ตำรา มาหมดสิ้น เวิ้งสติ กำปั้น นั้นทุบดิน ยากถวิล เข้าใจ ในบทความ
คนหมื่นโกฏิ ทุกข์ใจ ไม่สร่างโศก บริโภค ลำบาก อยากทวงถาม จะสื่อสาร เขาใจ ในนิยาม ระดับกาม ตามล่า หาความจริง
เหมือนคนขลาด พลาดพลั้ง ไม่ยั้งคิด พูดคำผิด ปิดไว้ ในทุกสิ่ง ตอบรากเหง้า เฝ้าตาม ถามความจริง พูดพาดพิง ติงใคร คนไหนกัน
เหมือนสีซอ ความหมาย ฉันควายถึก จิตสำนึก ลึกซึ้ง จึงเหหัน จึงต้องหยุด สะดุดบท พจน์จำนรรจ์ ช่วยบอกฉัน ให้กระจ่าง สว่างใจ
ชลนา ทิชากร
|
ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ
|
|
|
01 กุมภาพันธ์ 2014, 10:43:PM |
|
|
01 กุมภาพันธ์ 2014, 10:50:PM |
|
|
01 กุมภาพันธ์ 2014, 11:11:PM |
ป้าโย
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 22
ออฟไลน์
กระทู้: 108
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 01 กุมภาพันธ์ 2014, 11:11:PM » |
ชุมชน
|
ด้วยฉันพบ ความจริง สิ่งประเสริฐ ถ้าฉันเปิด ความหมาย ในคำถาม ให้รู้แจ้ง สถิตย์ถูป รูปกับนาม พยายาม ปรึกษา จะหารือ
คนทั้งหมด บทกลอนไซร้ ไม่บังอาจ ฉันฆ่าญาติ พิฆาตใคร ข้างไหนหรือ? เพียงฉันเขลา ควายว่าปราชญ์ ขลาดกระบือ แสร้งว่าชื่อ เป็นผู้ รู้ตามจริง
ด้วยสดับ รับฟังมา ผาซ่อนแก้ว เข้าใจแล้ว จริงแท้ แม้ชายหญิง สดับธรรม นำความสุข ในทุกสิ่ง รู้ตามจริง มิได้แข่ง อยากแบ่งปัน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : muneenoi, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์, panthong.kh, ชลนา ทิชากร, D, ปู่ริน, จารุทัส, เนิน จำราย, --ณัชชา--, รัตนาวดี
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
กะเทยไทยใจประเสริฐเลิศที่สุด เป็นมนุษย์คิดแตกจากใช่ปากหมา นำพาชาติมิ่งยิ่งใหญ่แต่ไรมา มีค่ากว่าสัตว์ตัวผู้สมสู่กัน
|
|
|
02 กุมภาพันธ์ 2014, 05:54:PM |
|
|
04 กุมภาพันธ์ 2014, 05:36:PM |
|
|
04 กุมภาพันธ์ 2014, 07:01:PM |
เนิน จำราย
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 04 กุมภาพันธ์ 2014, 07:01:PM » |
ชุมชน
|
บอกป้าโยแล้วว่ากินอย่ามาก พอหอมปากแค่ต่อให้คอส่ง กับแกล้มเจือเนื้อใจยังประจง ค่อยยกลง ปอดขม หลอดลมเค็ม
ทั่วทั้งบ้านลานนี้เราพี่น้อง จำเป็นต้องตำเล็บเจ็บบ้างเข็ม แต่น้ำใจใส่มากหลากเหลือเต็ม ค่อยและเล็มคำมาวาจาคืน
เมื่อขัดมั่งยังข้องอย่าหมองศรี เนินคนนี้ชูช่วยให้สวยชื่น แม้หมองหมางขอแต่แค่ข้ามคืน เช้าก็ชื่นผูกสมัครมารักกัน
มีป้าโยประจำอยู่กับหมู่บ้าน ขอลูกหลานยกชูเขาคู่ฉัน เป็นประเทืองเนืองนับฉบับบรรณ มาแบ่งปันให้ใจอภัย..นะ
หนูเนิน
|
|
|
|
04 กุมภาพันธ์ 2014, 11:31:PM |
|
|
05 กุมภาพันธ์ 2014, 06:54:PM |
ชลนา ทิชากร
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 05 กุมภาพันธ์ 2014, 06:54:PM » |
ชุมชน
|
ด้วยฉันพบ ความจริง สิ่งประเสริฐ ถ้าฉันเปิด ความหมาย ในคำถาม ให้รู้แจ้ง สถิตย์ถูป รูปกับนาม พยายาม ปรึกษา จะหารือ
คนทั้งหมด บทกลอนไซร้ ไม่บังอาจ ฉันฆ่าญาติ พิฆาตใคร ข้างไหนหรือ? เพียงฉันเขลา ควายว่าปราชญ์ ขลาดกระบือ แสร้งว่าชื่อ เป็นผู้ รู้ตามจริง
ด้วยสดับ รับฟังมา ผาซ่อนแก้ว เข้าใจแล้ว จริงแท้ แม้ชายหญิง สดับธรรม นำความสุข ในทุกสิ่ง รู้ตามจริง มิได้แข่ง อยากแบ่งปัน
ความจริง อันประเสริฐ เลิศธรรม อริย สัจสี่ ชี้สุขสันต์ ทุกข์สุมุทัย นิโรธ โจทย์สำคัญ มรรคานั้น ทางดำเนิน เจริญพร
ทุกข์เท่านั้น เกิดขึ้น พึงตื่นรู้ ทุกข์เท่านั้น ตั้งอยู่ รู้ไว้ก่อน ทุกเท่านั้น ดับไป ในขั้นตอน ทรงตรัสสอน ความจริง สิ่งสำคัญ
นอกจากทุกข์ สิ่งใด ไม่เคยเกิด สิ่งประเสริฐ รู้ไว้ ใจสุขสันต์ เกิดเพื่อแก่ เจ็บตาย วายชีวัน ทุกข์เพราะมัน ทนอยู่ยาก ในซากเดิม
ชลบา ทิชากร
|
ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ
|
|
|
06 กุมภาพันธ์ 2014, 05:49:PM |
ชลนา ทิชากร
|
|
« ตอบ #16 เมื่อ: 06 กุมภาพันธ์ 2014, 05:49:PM » |
ชุมชน
|
บอกป้าโยแล้วว่ากินอย่ามาก พอหอมปากแค่ต่อให้คอส่ง กับแกล้มเจือเนื้อใจยังประจง ค่อยยกลง ปอดขม หลอดลมเค็ม
ทั่วทั้งบ้านลานนี้เราพี่น้อง จำเป็นต้องตำเล็บเจ็บบ้างเข็ม แต่น้ำใจใส่มากหลากเหลือเต็ม ค่อยและเล็มคำมาวาจาคืน
เมื่อขัดมั่งยังข้องอย่าหมองศรี เนินคนนี้ชูช่วยให้สวยชื่น แม้หมองหมางขอแต่แค่ข้ามคืน เช้าก็ชื่นผูกสมัครมารักกัน
มีป้าโยประจำอยู่กับหมู่บ้าน ขอลูกหลานยกชูเขาคู่ฉัน เป็นประเทืองเนืองนับฉบับบรรณ มาแบ่งปันให้ใจอภัย..นะ
หนูเนิน
ฟังหนูเนิน เอิ้นออก บอกป๋าโย อย่ายกโหล โถขวด ดวดหมดล่ะ แค่หอมปาก หอมคอ ก็พอนะ ถึงวันพระ ปล่อยวาง บ้างนะโย
ของเหม็น แมงวันหอม ตอมกันหึ่ง พอพูดถึง มนุษย์ สุดฮาโห่ ของเหม็น ว่าหอม ตอมตาโต หัวหูโด เตรียมพร้อม ไม่ยอมลง
แปลกแต่จริง หญิงชาย หมายเคียงคู่ แต่จู่จู่ เปลี่ยนคู่ใหม่ ด้วยใจหลง ทิ้งคนเก่า เขาวัด ตัดใจปลง เห็นแล้วงง ยิ่งนัก รักโลเล
จะบ่นไป ทำไม่หนอ พ่อหนูเนิน เราเผอิญ ไร้คู่ ดูไมเท่ วันวันดื่ม แต่เหล้า เมาหยำเป ไม่เกเร แย่งรัก หักอกใคร
ชลนา ทิชากร
|
ขอขอบคุณ ทุกภาพ และทุกบทเพลง จาก Internet และ Youtubeค่ะ
|
|
|
|