ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ฉันมีเพื่อนหญิงชายได้คบค้า
ร่วมสนุกเฮฮาประสาเพื่อน
ไม่นึกฝันวันลาจะมาเยือน
มิมีสิ่งบอกเตือนให้รับรู้

แต่ละคนมีสิทธิ์คิดแตกต่าง
ควรหรือมีบาดหมางสร้างมาสู่
แต่ละคนอัตตาพาตัวกู
ฉันยืนอยู่ตรงกลางมิข้างใคร

ฉันรับฟังทุกคนและทุกเรื่อง
เพื่อนขุ่นเคืองซึ่งกันฉันมิไหว
ยอมรับว่าฉันนี้มีเสียใจ
จะมีไหมเพื่อนยอมประนอมกัน

คนละครึ่งบรรจบพบทางออก
มิใช่บอกถมทับเอากับฉัน
ต่างคนต่างตะบึงดื้อดึงดัน
ถ้อยคำนั่นใครล่ะคนรับฟัง

ไม่สนุกสุขใจในสิ่งเกิด
ที่เลยเถิดวงกว้างสร้างอีกฝั่ง
ทำไมล่ะทำไมอะไรบัง
ต่างคนนั่งไตร่ตรองทั้งสองคน

ฉันอยากเห็นเพื่อนยอมประนอมจิต
เป็นมิ่งมิตรกันไปไม่หมองหม่น
เรื่องบางเรื่องยอมได้ให้อดทน
อย่าถือตนถือศักดิ์ให้หนักเกิน

 
"กานต์ฑิตา"
๒๙ มกราคม ๒๕๕๗

[เนิน จำราย]

รับประกันมั่นเหมาะจำเพาะคิด
ประดับจิตเคียงข้างไม่ห่างเหิน
แม้ทางไกลไปด้วยช่วยกันเดิน
เพียงหนึ่งเพลินโล่งเหลือยามเหงื่อโทรม

ปล่อยไปบ้างทางเครียดอย่าเบียดใกล้
เพราะไม่ใช่ของเบาที่เราโหม
ยิ่งหมองหม่นอุราโรคาโจม
ทุกข์ถั่งโถมหมายไหนใครอินัง

มั่นตัวตนคนเดียวเชี่ยวหมายมาด
ที่ฝัน,วาด ตั้งไปใฝ่ที่หวัง
ให้ใจจูงสุงสุดอย่าหยุดยั้ง
หนะ..ถึงฝั่งหายร้อนแล้วผ่อนคลาย

เนิน จำราย

[ปู่ริน]

พวกเพื่อนฉันเคยคบกันแต่ก่อนเก่า
เริ่มแตกร้าวเกิดปัญหามาเสียหาย
เพราะเงินตรา...สี่ห้าล้านจึงวุ่นวาย
เกิดถกเถียงแหนงหน่าย..แยกย้ายกัน

ต่างคนคิด ผิดหรือถูก ด้วยทิฐิ
ต่างตำหนิคำพูดจา..ช่างน่าขัน
เพราะความโลภ โกรธ หลง ..จึงดื้อดัน
ตัดสัมพันธ์เคยผ่านมา ..มิน่าเลย

จากวันนั้นถึงวันนี้..มิทราบข่าว
ถามเรื่องราวสักเพียงใดไม่เปิดเผย
เพราะตำแหน่ง..แย่งเพื่อนไป..ไม่เหมือนเคย
หยุดเอื้อนเอ่ยคำหวาน..เช่นผ่านมา

อยากได้เพื่อนฉันคืนกลับ..มาเหมือนก่อน
พูดอ้อนวอนหยอกเหย้ากัน..ตามประสา
ผิดพลั้งพลาดเผลอบ้างอย่าร้างลา
ควรหันหน้า..พูดเหตุผล..เราคนไทย

                          ริน ดอนบูรพา
                              ๓๐ ม.ค.๕๗

[ป้าโย]

ศีลเสมอ เมื่อเจอกัน ฉันบัณฑิต
จึงเป็นมิตร เมื่อจิตพ้อง ต้องสเน่หา
ศีลไม่ครบ พบจึงพราก แล้วจากลา
ไม่ควรค่า แก่บัณฑิต ผิดทำนอง

จะเลือกคน ค้นหา มาสังสรรค์
คบคนธรรพ์ ย่อมต่ำตน ซ้ำหม่นหมอง
คบบัณฑิต จิตเสมอ เธอจึงปอง
เป็นคันฉ่อง ส่องสนาน สันดานตน

คนผู้ใด อยู่เหล่าใด ใครก็เห็น
ผู้ใดเป็น อย่างไรชอบ จึงตอบผล
ชาติตระกูล หนุนนำ กระทำตน
เลือกคบคน จงเป็นหงส์ อย่าลงโคลน