ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ป้าโย]

คำขานถ้อย ร้อยอักษร ตอนสื่อสาร
บอกถึงการ อบรม บ่มนิสัย
มารยาท ชาติกำเหนิด(เนิด) เกิดฉันใด
แสดงไว้ ในคำฉันท์ จำนรรจา
เป็นฅนไทย ใช้ให้ถูก ทุกอักษร
แบ่งวรรคตอน ให้จีรัง ไม่กังขา
โฉดฉลาด ขลาดเขลา เบาปัญญา
รู้จากการ เจรจา ภาษา "ฅน"

[สมนึก นพ]

แต่ พ.ศ.สองห้าสี่สองนั้น
มีกล่าวกันทั่วไปให้สับสน
"เลิกใช้แล้ว"ขอขวดและคอคน
ยังปะปนครบสี่สิบสี่ตัว

มิมีหลักฐานประกาศการเลิกใช้
มาตัดไปเช่นนี้เห็นทีมั่ว
ยีบเก้า* ก.ค. สองห้าสี่แปดชัวร์
แจ้งให้รู้กันทั่วข้อความคือ

"ปัจจุบันไม่ปรากฏที่ใช้งาน"
ได้แจ้งผ่านทั่วไปให้ยึดถือ
ฟังเหตุผลคนเก่าเขาเล่าลือ
แป้นหนังสือพิมพ์ดีดมันไม่พอ

ตามที่ผมรู้มาประมาณนี้
ท่านอื่นมีกล่าวอ้างอย่างไรหนอ
โปรดเล่าสู้กันบ้างยังคอยรอ
ใจจดจ่ออยากรู้เห็นความเป็นมา.

*ยีบเก้า = ยี่สิบเก้า

นพ
29ม.ค.57

[พยัญเสมอ]

เคยได้ฟังอธิบายขยายเล่า
ผมจึงเข้าใจแจ้งแห่งปัญหา
ว่า ฅ.ฅน ตามหลักอักษรา
ใช่ใช้เพียร เขียนคำว่า นั่นคือ"ฅน"

ตัว ฅ.ฅน ใช้เรียน  เขียนเพียงย่อ
เช่น"ลำฅอ" อักเสบ อย่าสับสน
หรือไอจาม เจ็บ"ฅอ"  ยังพอทน
เคยมืดมนจึงสว่าง กระจ่างใจ


 

หมายเหตุ  เคยได้ยินได้ฟังผู้รู้ท่านอธิบายขยายความว่า ตัว ฅ.คน หาได้ใช้เขียนคำว่าคนไม่
แต่หากใช้เขียนเฉพาะอวัยวะส่วนที่เรียกกันว่าลำคอ  เช่น ฅอ เจ็บ  ฅออักเสบ ฅอสั้น ฅอยาว
เท็จจริงอย่างไรผมก็ไม่ทราบ เพราะฟังมาอีกที


 

[panthong.kh]

การศึกษา น้อยนิด ผิดด้วยหรือ
ที่ต้องสื่อ สารออก บอกเฉไฉ
ขวานผ่าซาก ตรงตรง บ่งชี้ไป
เป็นคำไทย แท้แท้ และแน่นอน

พูดมึงกู ดูไร้ การศึกษา
ไม่เข้าท่า เอาเลย เชยยิ่งหย่อน
ต้องค่ะขา ครับผม ชื่นชมวอน
หวานออดอ้อน จ๋าจ้า บอกน่าฟัง
พันทอง
 

[ป้าโย]

จึงแสร้งแต่ง แกล้งชอบ ตอบประสาท
โฉดฉลาด ปราชญ์ประลอง สนองผล
จึงแจ้งจิต ผิดจึงแก้ แม้พิกล
ไหว้ทุกคน ที่ช่วยตอบ ขอบพระคุณ

[เนิน จำราย]

ทิ้งลูกคู่ อยู่ท้ายโรง โก่ง "ฅอ"หอย
จับคู่คอย "ฅอ"ป้าโย โย้โคน ขุน
ขาด "ฅอ" ม้า ท่า "ฅอ" เรือ หวังเจือจุน
จิบเชี่ยงชุน ผ่าน"ฅอ"ขับ รับแม่เพลง   

[ป้าโย]

เนินจำราย พ่อตัวดี อยู่ที่ไหน
ฉันติดใจ ตรงกลอนผูก ใจถูกเผง
ประพันธ์นี้ มีมาถึง จึงบรรเลง
ให้ครื้นเครง ด้วยกวี มีที่ไป

ฉันเป็นเสี้ยว ของกวี ที่เหลืออยู่
ในคราบผู้ มนุษย์สิ ติโลกศัย
ตาหูลิ้น จมูก และกายใจ
สัมผัสได้ ถึงรสหยาบ ไม่ซาบซา

วิญญาณฉัน ขันธ์รู้ อยู่ห้าแบบ
หนึ่งกวี ที่แอบ อยู่ซอกผา
กลางป่าปูน กระจกแสง แห่งมายา
ลำนำนี้ จึงแต่งมา แถลงการ

[เนิน จำราย]

ไม่ไปไหนป้องปากเปียกเรียกป้าโย
ทั้งไหโลไฮล้างยังค้างขาน
น้อยคำนักมักร้อยเป็นถ้อยกานท์
รักกริ่งเกรงบอกงานได้เข้าใจ

คำสวยงามทรามสงวนที่ควรว่า
วันนี้ค่าแท้จริงคือสิ่งไหน 
เพียงแค่ผ่านปากเปรยก็เลยไป 
เหลืออะไรไว้ทำนุยุวชน

ภาษาไทยศักดิ์ศรีที่เราข้อง   
เคยยิ้มย่องแต่นานมาพาสับสน
ป้าโยนะปกป้องกันร้องบ่น   
มิใช่เราสอง "ฅน"เพื่อนทั้งลาน

เนิน รักป้าโยนะ คับนะ     

[~ขลุ่ยกันแสง~]

วอนทุกท่าน ทั่วไทย ใช้ภาษา
อักษรา ร่ายร้อย สร้อยขับขาน
ให้สวยสด งดงาม ตามหลักการ
เกษียนสาร สร้างสรรค์ ตามครรลอง..
 
..ช่วยกันรักษ์ อักษร ขอวอนไหว้
งามสล้าง อย่างไทย ให้กึกก้อง
เพื่อธำรง คงอยู่ คู่ขวานทอง
ชนทั้งผอง ต้องรักษ์..เอกลักษณ์ไทย
 
..ผมมักจะเห็นวัยรุ่นบางคนพยายามเขียนภาษาไทยให้ผิดเพี้ยน
 ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิดแต่ก็ยังตั้งใจและพยายามเขียนให้มันผิดกันจัง
ผมไม่ทราบหรอกนะครับว่าสิ่งเหล่านั้นมันเท่ห์หรือมันดีตรงไหน
แต่ภาษาไทยน่ะมันมีความงดงามอยู่ในตัวของมันเองอยู่แล้วไม่ต้องไปปรับเปลี่ยนให้มันหรอกครับ
และที่สำคัญภาษาไทยไม่ได้มีไว้ให้คน(บางคน)มาทำลาย

[toshare]

ฃ กับ ฅ หายไปไหน (๑) และ (๒) อ่านที่นี่ >>>>>
http://www.royin.go.th/th/knowledge/detail.php?ID=2049
http://www.royin.go.th/th/knowledge/detail.php?ID=2048 
 
 
 
http://www.royin.go.th/th/webboardnew/answer.php?GroupID=1&searchKey=&searchFrom=&searchTo=&PageShow=&TopView=&QID=13010

[ศรีเปรื่อง]

ส่วนกระผมมองเห็น...เป็นวิวัฒน์
ดั่งพฤกษาที่สลัด...ผลัดใบได้
ผิว(ะ)สืบเรื่องราวสาวลงไป
ก็จะแจ้งกระจ่างใส...ในฤดี

กว่านับสิบร้อยคำ...เพิ่งกำเนิด
อีกหลายคำก็ระเหิด...เตลิดหนี
บ้างก็ถูกขยับ...ปรับวิธี
การสะกดพจี...มีเปลี่ยนแปลง

เลยมิหยามมิเหยียดเกลียดภาษา
ศัพท์วัยรุ่นเฮฮา...ว่าแสลง
บ้างครั้งก็จับร้อยถ้อยแสดง
กลอนแผลงแผลง...คลายร้อน...ผ่อนอารมณ์

แต่จะใช้...ควรพินิจ...คิดพิเคราะห์
ให้เหมาะเจาะ...ถูกยาม....จึ่งงามสม
ด้วยมนุษย์...แน่ชัด...สัตว์สังคม
ชนนิยม...แต่ผู้...ที่รู้กาล

ศรีเปรื่อง
๓๑ ม.ค. ๒๕๕๗

 

[panthong.kh]

วอนทุกท่าน ทั่วไทย ใช้ภาษา
อักษรา ร่ายร้อย สร้อยขับขาน
ให้สวยสด งดงาม ตามหลักการ
เกษียนสาร สร้างสรรค์ ตามครรลอง..
 
..ช่วยกันรักษ์ อักษร ขอวอนไหว้
งามสล้าง อย่างไทย ให้กึกก้อง
เพื่อธำรง คงอยู่ คู่ขวานทอง
ชนทั้งผอง ต้องรักษ์..เอกลักษณ์ไทย
 
..ผมมักจะเห็นวัยรุ่นบางคนพยายามเขียนภาษาไทยให้ผิดเพี้ยน
 ทั้งๆที่รู้ว่ามันผิดแต่ก็ยังตั้งใจและพยายามเขียนให้มันผิดกันจัง
ผมไม่ทราบหรอกนะครับว่าสิ่งเหล่านั้นมันเท่ห์หรือมันดีตรงไหน
แต่ภาษาไทยน่ะมันมีความงดงามอยู่ในตัวของมันเองอยู่แล้วไม่ต้องไปปรับเปลี่ยนให้มันหรอกครับ
และที่สำคัญภาษาไทยไม่ได้มีไว้ให้คน(บางคน)มาทำลาย

อย่าซีเรียส นักเลย เดี๋ยวเสยหน้า
วัยรุ่นเซ็ง หนักหนา อย่าสาไถย
ทำหงุดหงิด กรีดร้อง ป้องปากไป
อาจเหมือนไฟ ลามทุ่ง ยุ่งวุ่นวาย

อยากจะช่วย รักษา ตามว่าไว้
อาการไข้ ป่วยเจ็บ เล็บขบหาย
ทำดีเดือด เลือดพล่าน มานละลาย
ยังไม่สาย เกินแก้ งอแงจุงเบย
พันทอง
มาแซวคนซีเรียสจ้า (วัยรุ่นเซ็งอะ)
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

เกษียนสาส์น สื่อนัย ส่งไปหา
เพื่อขอร้อง น้องว่า อย่าเพิกเฉย
เอกลักษณ์ อักขระ อย่าละเลย
ขอเอื้อนเอ่ย เผยความ ตามครรลอง..
 
..ธำรงสิ่ง สวยงาม สยามไว้
อ่าน-เขียน-พูด ภาษาไทย ให้ถูกต้อง
ทิ้งจุงเบย แบบนั้น ซะ.."พันทอง"
ถือว่า"ขลุ่ยฯ" ขอร้อง เถอะ..บ่องตง
 
..นี่เป็นครั้งแรกครับที่ผมเขียนคำทำนองนี้"บ่องตง"
รู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้สิ ทั้งๆที่มีคำอื่นอีกมากมาย
ที่จะเอามาแทนได้ แต่ที่ผมเลือกใช้คำนี้ก็เพราะมันหักมุมดีครับ..

[panthong.kh]

จะให้ทิ้ง อย่างไร เล่าชายขลุ่ย
จะขอลุย สักตั้ง ยังเสริมส่ง
เปลี่ยนจุงเบย เป็นอื่น ฝืนใจตรง
เซ็งฝุดฝุด หยุดลง ที่ตรงนี้

อุต้ะแล้ว อ่านได้ อย่าไปเครียด
งามละเมียด เบีดบัง อย่าหวังหนี
โอไหมหนอ ขวัญจิต คิดอีกที
ไรแว้นี่ ยิ้มนิด อย่าคิดพาล
พันทอง

จุงเบย = จังเลย, ฝุดฝุด =  สุดสุด,  อุต้ะ = อุ้ยตาย, โอ =โอเค,  ไรแว้ = อะไรวะ
วัยรุ่นเซ็งฝุดๆ
 

[จารุทัส]

มีอีกคำ ว่าครัช อึดอัดโลด
ขอได้โปรด อย่าเปลี่ยน คำเขียนอ่าน
ครับก็ครับ ให้มัน เป็นสันดาน
ชายรับขาน ใช้ครับ อย่าปรับไป

จะนัดเจอ วันศุก หรือวันเสา
แล้วจะเอา การันต์ ไปวันไหน
เจอตอนเยน ตอนเช้า รึเอาไง
ก็ช่วยใช้ คำศัพท์ สำหรับคน