ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พยัญเสมอ]

สิ่งมีค่าอันใดที่ในโลก
ก็อาจจะวิปโยคและโศกศัลย์
เสนอสุขเสนอทุกข์คลุกเคล้ากัน
ให้ฝ่าฟันดิ้นรนขวนขวายชิง

แรงขับเคลื่อนเตือนตนให้ทนสู้
มิอาจจะหยุดอยู่อย่างผู้นิ่ง
หากวางเฉยเลยละปะทะติง
ก็ถูกทิ้งไว้หลังนั่งหมดแรง

เหมือนปลาว่ายสายน้ำอันล้ำเชี่ยว
แม้ถูกเซาะเลาะเลี้ยวคลื่นเกลียวแกล้ง
แต่ปลาเป็นเห็นอยู่ต้องสู้แซง
มิระแวงทางหน้าว่าภัยมี

จึงทุ่มเทกายใจไปข้างหน้า
แม้นอ่อนล้าขุกเข็ญเป็นปลาผี
ซึ่งทอดทิ้งร่างกายวายชีวี
ในโลกนี้ก็เป็นเช่นเดียวกัน

สุข์และทุกข์คลุกเคล้ามาเย้าหยอก
อาจช้ำชอกจมจุกหรือสุขสันต์
เมื่อคว้าไขว่ใดมาสารพัน
ที่สุดนั้นเพียงชั่วแห่งมัวเมา

สิ่งมีค่าอันใดที่ในโลก
ก็อาจจะวิปโยคและโศกเศร้า
เสนอสุขเสนอทุกข์คอยคลุกเคล้า
ให้คนเฝ้าดิ้นรนทนต่อไป

[--ณัชชา--]

เรื่องเกิดแก่เจ็บตายหนีไม่พ้น
ทุกทุกคนเกิดดับเขารับได้
แต่เรื่องทุกข์เจ็บช้ำยากทำใจ
ขออย่าไห้ตามติดชีวิตเรา

เห็นคนเจ็บมากพอตายก็เยอะ
ไม่อยากเจอะสักนิดจิตอับเฉา
อยากอยู่อย่างสำราญให้นานเนา
ร้อยเก้าเก้าขวบปีแค่นี้พอ


--ณัชชา--

 

[กังวาน]

อยากอยู่ข้างว่างไหมหัวใจถาม
โลกคงงามกว่านี้พี่อยากขอ
ช่วยดูแลแก่เฒ่าเฝ้าพนอ
เปลี่ยนพอศอเปลี่ยนมารักกันสักที

คงมีค่ากว่าคำใดที่ใฝ่หา
เพียงณัชชาเอื้อนเอ่ยเผยให้พี่
ขอยืมเงินสักสองพันหวั่นวจี
ตอบ"ได้ซี"กังวานสุขกว่าทุกคน

---กังวาน---