| 16 มกราคม 2014, 09:20:PM |
|
muneenoi
|
 |
« เมื่อ: 16 มกราคม 2014, 09:20:PM » |
 ชุมชน
|
ใจจ่อเจ็บจดจำ ถูกทำหม่น
คอยเคียงคนคลอเคล้า บรรเทาหมอง
ยากเยียวยายื้อยุด ฉุดประคอง
แม้เมียงมองไม่มี คนที่รอ
นึกน้อยเนื้อเหน็บหนาว คราวอาภัพ
กายเกิดกับกรรมเก่า ต้องเศร้าหนอ
เตี้ยตัวต่ำตรองตรึก นึกแล้วท้อ
เหี่ยวหดห่อโหยหวน รัญจวนใจ
ร้างรักร่วมเรียมรอ เพราะขี้เหร่
หลงโลเลลมลิ้น จนจินต์ไหว
เตรียมตัวตั้งแต่ต้น พ้นเจ็บไป
บ่มบุญใบบุกเบิก เลิกอาวรณ์
ชี้ชวนเชิญชักช้า เวลาล่วง
โน่นนี่หน่วงแนะนำ ทำดีก่อน
สังสารสิ้นเสื่อมสูญ บุญยังย้อน
เอื้อเอมอรโอ่อ่า หน้าตาดี
"มุนีน้อย"
(กลบท เบญจวรรณ ๕ สี...กำหนดให้ซ้ำเสียงพยัญชนะ ๕ เสียง ต้นวรรคทุกวรรค  )
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ชลนา ทิชากร, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, สะเลเต, พยัญเสมอ, คอนพูธน, ไพร พนาวัลย์, D, สุวรรณ, ปู่ริน, panthong.kh, เนิน จำราย, อริญชย์, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
แต่งกลอนเพราะใจรัก
หนักใจเพราะตัณหา
เหว่ว้าเพราะฟุ้งซ่าน
สำราญด้วยพระธรรม..
|
|
|
| 17 มกราคม 2014, 04:08:AM |
|
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 17 มกราคม 2014, 04:08:AM » |
ชุมชน
|
ขอลองดูจั๊กนอยนะคะ  
...หดหู่ไห้โหยหา คราครวญคร่ำ
ตอนตกต่ำเตือนติด จิตหมองศรี
เศร้าโศกศัลย์เสียศูนย์ คูณทวี
หม่นหมองมากเหมือนมี ชีวีวาย...
...เมื่อมวลมิตรไม่มอง ร้องเหมือนว่า (ว๊าย! เกือบไป อิ๋งๆ  )
ยามเยียวยา แย้มยิ้ม อิ่มใจง่าย
แต่ตอนตกต่ำต้อย คอยรักกราย
คงคล้ายควายคอยคว่ำ หน้าหม่ำโคลน...(ปัดโถ่..ไม่มีทางเลือกค่ะไง๋มาลงสระโอนได้ก็ไม่รู้นะคะ   )
รัตนาวดี
 
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, สะเลเต, muneenoi, พยัญเสมอ, ชลนา ทิชากร, คอนพูธน, ไพร พนาวัลย์, D, สุวรรณ, ปู่ริน, panthong.kh, เนิน จำราย, อริญชย์, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 18 มกราคม 2014, 08:03:AM |
D
นักรบทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 3,894
ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 18 มกราคม 2014, 08:03:AM » |
ชุมชน
|
เหยียบยอดหญ้ายากย่าง น้ำค้างเยอะ
ฉ่ำแฉะเฉอะฉาบฉาย ตะกายโหน
โสมส่องแสงสดใส อยู่ไกลโพ้น
เยื่อใยโยนยังอยู่ ดูให้ดี
วับแวววาววูวาบ ซึมซาบจิต
มุ่งมองมาหมายมิตร มิคิดหนี
เปลี่ยนปวดปร่าเปรอไป ให้"มุนีฯ"
ทบทวนทีท่าทาง มิห่างไกล
ฝืนฝ่าเฝ้าฝันแฝง ทุกแห่งหน
รุ่งเร่งเร้าร้อนรน ทนรู้ไหม
"ศศิ"เศร้าโศกศัลย์ พลันลาไป
หวั่นหวาดไหวเหว่ว้า อย่าวายวาง
เทียวทาบทนทุกข์ท้อ รอสักหน่อย
เลือนล่วงลอยแล้วลา ก่อนฟ้าสาง
หักเหเหินห่างหาย แวววายวาง
เหม่อหม่นหมดหมองหมาง มาม่ามะ
"ดิน" อารายเนี่ย  |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุวรรณ, ปู่ริน, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, muneenoi, พี.พูนสุข, ไพร พนาวัลย์, อริญชย์, รัตนาวดี, ชลนา ทิชากร, panthong.kh
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 18 มกราคม 2014, 08:50:AM |
|
สุวรรณ
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 18 มกราคม 2014, 08:50:AM » |
ชุมชน
|
ลมลอยล่องละลิ่ว แนวทิวสวน
ออบโอบเอื้อเอาอวล กลิ่นสุมนะ
ซึ้งซึมซาบซ่านทรวง ยากเกินจะ
ลบเลือน ลืม เลยละ เจ้าจากใจ
จ่อมจิตจ่อใจจด มิปลดถ้อย
รมย์รื่นเรียงรูปรอย พลอยผ่องใส
เช้าชื่นชมชิดชอบในหทัย
หอมหวนห่อนโหยให้ ใจรัญจวน
ห่อน ในที่นี้ หมายถึง เคย
สุมนะ คือ ดอกมะลิ นะคะ (^_^)
|
|
|
|
|
|
|
| 18 มกราคม 2014, 12:22:PM |
|
เนิน จำราย
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 18 มกราคม 2014, 12:22:PM » |
ชุมชน
|
รักรุ่มร้อนร้าวราน นานแต่ไหน?
จรจากใจจูบเจ้า เฝ้าผัดผ่อน
ผึ้งพร้อมภู่แพ้พ่าย หมายตัดรอน
ตั้งเต็มต้อนตรอมตรม ระทมไร้
นั่นหนุ่มน้อยแนวหน้า มากล่าวขาน
ยกยืนเยี่ยงยืดยาน เขากล่าวหมาย
นางหนึ่งนี้แน่นอน สิทธิ์ของชาย
กรายเกี่ยวใกล้เกี่ยวก้อย ตาร้อยใจ
เนิน จำราย
|
|
|
|
|
|
|
| 18 มกราคม 2014, 06:24:PM |
|
muneenoi
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 18 มกราคม 2014, 06:24:PM » |
ชุมชน
|
รักรุ่มร้อนร้าวราน นานแต่ไหน?
จรจากใจจูบเจ้า เฝ้าผัดผ่อน
ผึ้งพร้อมภู่แพ้พ่าย หมายตัดรอน
ตั้งเต็มต้อนตรอมตรม ระทมไร้
นั่นหนุ่มน้อยแนวหน้า มากล่าวขาน
ยกยืนเยี่ยงยืดยาน เขากล่าวหมาย
นางหนึ่งนี้แน่นอน สิทธิ์ของชาย
กรายเกี่ยวใกล้เกี่ยวก้อย ตาร้อยใจ
เนิน จำราย
รอรักรุมร้าวรอน จนอ่อนล้า
ตาต่อตาต้องตรึง ถึงหวั่นไหว
จะจูบเจ้าจากจร กลับค้อนให้
ลับหลังไล่แล้วหลบ กลับคบชาย
เพียงพี่เพ้อพึมพำ ช้ำใจนัก
อรอึกอักเอื้อนเอ่ย มิเคยหมาย
แท้ทึกทักท่วงท่า โมราร้าย
แค่คลาดคลายควงคู่ ชู้รูปงาม 
"มุนีน้อย"
|
แต่งกลอนเพราะใจรัก
หนักใจเพราะตัณหา
เหว่ว้าเพราะฟุ้งซ่าน
สำราญด้วยพระธรรม..
|
|
|
|
|
|
|
| 19 มกราคม 2014, 12:31:AM |
|
muneenoi
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 19 มกราคม 2014, 12:31:AM » |
ชุมชน
|
|
แต่งกลอนเพราะใจรัก
หนักใจเพราะตัณหา
เหว่ว้าเพราะฟุ้งซ่าน
สำราญด้วยพระธรรม..
|
|
|
| 19 มกราคม 2014, 12:42:AM |
|
muneenoi
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 19 มกราคม 2014, 12:42:AM » |
ชุมชน
|
ลมลอยล่องละลิ่ว แนวทิวสวน
ออบโอบเอื้อเอาอวล กลิ่นสุมนะ
ซึ้งซึมซาบซ่านทรวง ยากเกินจะ
ลบเลือน ลืม เลยละ เจ้าจากใจ
จ่อมจิตจ่อใจจด มิปลดถ้อย
รมย์รื่นเรียงรูปรอย พลอยผ่องใส
เช้าชื่นชมชิดชอบในหทัย
หอมหวนห่อนโหยให้ ใจรัญจวน
ห่อน ในที่นี้ หมายถึง เคย
สุมนะ คือ ดอกมะลิ นะคะ (^_^)
พระพายพลิ้วพวยพัด สะบัดล่อง
เหม่อเมียงมองหมู่เมฆ วิเวกหวน
กลิ่นกรุ่นเกื้อกรายก่อ ช่อไม้มวล
อ่อยอบอวล อกเอ๋ย เคยสุคนธ์
ช่างแช่มชื่นเชยชิด สะกิดเหงา
บ่งบางเบาโบยบิน ถวิลหน
ใจจดจ่อจ่อมจินต์ กลิ่นสุมน
กลิ่นกลอนกลกลับกลาย คล้ายกวี
"มุนีน้อย"
|
แต่งกลอนเพราะใจรัก
หนักใจเพราะตัณหา
เหว่ว้าเพราะฟุ้งซ่าน
สำราญด้วยพระธรรม..
|
|
|
|
