ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[muneenoi]

หากมีปีกดังนกบินผกผิน
จะโผบินหาเจ้าทุกเช้าค่ำ
ถึงฝนตกแดดกล้าชะตาดำ
จะตรากตรำร่ำหาทุกนาที

หากเธอนั้นผลักไสไล่วิหค
ขอบินตกตายตามงามฉวี
หากเธอสิ้นเมตตาและปรานี
จะขอพลีชีพข้าลารักลวง

หากยังมีเยื่อใยอาลัยนับ
จะขอรับเรียมชมภิรมย์สรวง
บินลัดฟ้าพาแอบแนบหว่างทรวง
สู่แดนห้วงหิมวันต์อันโสภิณ

ถึงมีปีกเคลื่อนคล้อยลอยละล่อง
หากรักหมองคงตายความหมายสิ้น
ถึงมีปีกดังว่าปักษาบิน
แม่โฉมฉินคงเห็น...เป็นแค่กา

 

"มุนีน้อย"

[D]

ตะวันเผล่เด่โด่โอ้โฮสาย
รีบตะกายจากเตียงเสียงไรหว่า...?
จอจ่อจ้อ จ๊อจ๋อ อ๋อ.!สกุณา
เกาะใกล้หน้าต่างด้วยสวยเสียจริง

ตัวปุกปุยอุ้ยอ้ายเยื่องย้ายย่อ
ระริกร่อ ยามย่างช่างงามยิ่ง
นึกเตลิดเพลิดพอขอพึ่งพิง
สติ๊กยิงเจาะจอด(เตรียม)ทอดพริกไท

"ดิน"

อุ๊ตาย...ลืมดูไปกลอนรัก   ยังไม่ตายนะเดี๋ยวมีคนมาโอ๋แน่ๆๆเล้ย....

[ไร้นวล^^]

๐คงเป็นทอดสกุณารสาหวาน
คงซ่าบซ่านนวลหงส์อย่างหลงใหล
ลิ้มวิหคหอมชื่นระรื่นใจ
คงครวญใคร่คลายคร่าอีกคราครั้ง

๐แล้วโชคชุบนกเช่นด้วยเด่นรัก
เพราะเพลิงภักดิ์จึ่งพรมให้สมหวัง
กลับชนม์ชีพเฉิดช้อยร้อยพลัง
บินมายังยอดหญิงพิงพะนอ

๐จู้ฮุกกรูยินอยู่พธูจ๋า
ฉันคืนมาโปรยรักและอยากขอ
แดดวงนั้นอันระบัดสวาทกรอ
เคลิบเคลิ้มคลอเคลียขวัญนิรันดรฯ
 

[panthong.kh]

หากเคลีบเคลิ้ม เติมฝัน ในวันหน้า
หากรักลา ลืมเลือน เหมือนวันก่อน
หากนกเขา ไม่กรู รู้ทางจร
นิรันดร เป็นแน่ แพ้ทางมวย

คงได้ทอด กอดไป ให้กังขา
คงอุรา ร้าวรวด แทบมอดม้วย
คงกลืนกล้ำ เกินหน่าย ชายระทวย
คงงงงวย งกเงิ่น เกินทำใจ
พันทอง
 

[พิมพ์วาส]

ผกผินบินโบกปีกโศกพัด
ระบัดบทรักช้ำตักษัย
นิทราหลับนอน ณ คอนไม้
ฤทัยร้าวรานปานจะกลืน

ดื่มด่ำแสงผ่องละอองพริ้ง
ห่มผิงแสงดาวพราวล้านหมื่น
รอรุ่งปรุงใจผันในคืน
น้ำค้างเกาะยืนไม้ใบบาง

เฝ้าคอยรอยพาชะตากรรม
น้อมนำเนื้อคู่ไม่รู้หมาง
เพียงส่งเสียงร่ำมิอำพราง
เปิดทางถึงเธอเมื่อเจอพบ



ท่านไหนเข้าใจความรู้สึกคุณนกน้อยบ้างคะ...เหงาเนอะ...

[D]

๐คงเป็นทอดสกุณารสาหวาน
คงซ่าบซ่านนวลหงส์อย่างหลงใหล
ลิ้มวิหคหอมชื่นระรื่นใจ
คงครวญใคร่คลายคร่าอีกคราครั้ง

๐แล้วโชคชุบนกเช่นด้วยเด่นรัก
เพราะเพลิงภักดิ์จึ่งพรมให้สมหวัง
กลับชนม์ชีพเฉิดช้อยร้อยพลัง
บินมายังยอดหญิงพิงพะนอ

๐จู้ฮุกกรูยินอยู่พธูจ๋า
ฉันคืนมาโปรยรักและอยากขอ
แดดวงนั้นอันระบัดสวาทกรอ
เคลิบเคลิ้มคลอเคลียขวัญนิรันดรฯ
 

มาอีกแล้ว..ข้างหน้าต่างอย่างวันนั้น
กู่คูขัน หันเกาะหัวเราะร่อน
นกอะไรรู้มากแถมปากบอน
มิหยุดหย่อนฟ้อนฟายร้องร่ายรำ

จู้ฮุกกรู! ดูสิทำทีท่า
แหมมันน่าคลุกเกลือเนื้อขยำ
เอื้อมมือควับจับเหมาะนกคอง้ำ
มองตาคว่ำทำหงอยต้องปล่อยคลาย

ยังมิไปอีกนะชะมาจ้อง
เดี๊ยะแม่ส่องให้คว่ำคะมำหงาย
แถมมาอ้อนคลอเคลียนัวเนียกาย
สื่อความหมายคล้ายบอกรักชักอ่อนใจ

"ดิน"

[muneenoi]

ผกผินบินโบกปีกโศกพัด
ระบัดบทรักช้ำตักษัย
นิทราหลับนอน ณ คอนไม้
ฤทัยร้าวรานปานจะกลืน

ดื่มด่ำแสงผ่องละอองพริ้ง
ห่มผิงแสงดาวพราวล้านหมื่น
รอรุ่งปรุงใจผันในคืน
น้ำค้างเกาะยืนไม้ใบบาง

เฝ้าคอยรอยพาชะตากรรม
น้อมนำเนื้อคู่ไม่รู้หมาง
เพียงส่งเสียงร่ำมิอำพราง
เปิดทางถึงเธอเมื่อเจอพบ



ท่านไหนเข้าใจความรู้สึกคุณนกน้อยบ้างคะ...เหงาเนอะ...

ขอขอบใจสาวน้อยคอยสงสาร
ช่วยเจือจานความเหงาบรรเทาหมอง
มอบน้ำใจนกน้อยคอยประคอง
เติมละอองความฝันวันหนาวลม

พอมีแรงรอบินถวิลร่อน
แล้วคืนคอนนอนรังดังผ้าห่ม
รอชะตาฟ้าคิดลิขิตพรหม
จะเสกสมเปิดทางให้นางเจอ

 

"มุนีน้อย"

[muneenoi]

หากเคลีบเคลิ้ม เติมฝัน ในวันหน้า
หากรักลา ลืมเลือน เหมือนวันก่อน
หากนกเขา ไม่กรู รู้ทางจร
นิรันดร เป็นแน่ แพ้ทางมวย

คงได้ทอด กอดไป ให้กังขา
คงอุรา ร้าวรวด แทบมอดม้วย
คงกลืนกล้ำ เกินหน่าย ชายระทวย
คงงงงวย งกเงิ่น เกินทำใจ
พันทอง
 

นกเขาพี่ดีนะจะบอกให้
เช้าวันใหม่ขันปลุกลุกขึ้นก่อน
ขันชนะหลายที่มีทางจร
นิรันดรเป็นแน่ไม่แพ้ทาง

แข่งนกเขาดีเห็นเป็นที่ทราบ
ถึงจะบาปเพียงน้อยค่อยถอยห่าง
แต่ชนไก่ไม่ดีควรหนีร้าง
เป็นบาปอย่างใหญ่หนอทรกรรม

เอาไว้ขันจุ๊กกรูดูเป็นเพื่อน
คอยช่วยเตือนเหมือนมิตรสะกิดพร่ำ
ยามไม่ขันหมั่นไส้เหมือนใจดำ
รองามขำช่วยปลุกลุกขันคู

 

"มุนีน้อย"

พันทองพาเล่นรัยเนี่ยย 

[muneenoi]

๐คงเป็นทอดสกุณารสาหวาน
คงซ่าบซ่านนวลหงส์อย่างหลงใหล
ลิ้มวิหคหอมชื่นระรื่นใจ
คงครวญใคร่คลายคร่าอีกคราครั้ง

๐แล้วโชคชุบนกเช่นด้วยเด่นรัก
เพราะเพลิงภักดิ์จึ่งพรมให้สมหวัง
กลับชนม์ชีพเฉิดช้อยร้อยพลัง
บินมายังยอดหญิงพิงพะนอ

๐จู้ฮุกกรูยินอยู่พธูจ๋า
ฉันคืนมาโปรยรักและอยากขอ
แดดวงนั้นอันระบัดสวาทกรอ
เคลิบเคลิ้มคลอเคลียขวัญนิรันดรฯ
 

เนื้อวิหคตกลิ้นกลิ่นซาบซ่าน
สุโภชน์หวานจนดินกินแล้วหลง
นกชัยศรีสูญพันธุ์ท่านอย่างง
แม่โฉมยงนี่ไงไล่จับกิน

ถึงแสนรักภักดีไม่มีสน
ฆ่านกจนคนเบื่อเหลือติฉิน
แต่ด้วยใจรักแท้ไม่แดดิ้น
คืนชีพบินผินกอดยอดยาใจ

จู้ฮุกกรูอยู่นี่คนดีจ๋า
คืนชีพมาหารักอย่าผลักไส
อานุภาพรักแท้แน่ทันใด
เธอเลยจับทอดใหม่ในทันที 

 

"มุนีน้อย"

[muneenoi]

ตะวันเผล่เด่โด่โอ้โฮสาย
รีบตะกายจากเตียงเสียงไรหว่า...?
จอจ่อจ้อ จ๊อจ๋อ อ๋อ.!สกุณา
เกาะใกล้หน้าต่างด้วยสวยเสียจริง

ตัวปุกปุยอุ้ยอ้ายเยื่องย้ายย่อ
ระริกร่อ ยามย่างช่างงามยิ่ง
นึกเตลิดเพลิดพอขอพึ่งพิง
สติ๊กยิงเจาะจอด(เตรียม)ทอดพริกไท

"ดิน"

อุ๊ตาย...ลืมดูไปกลอนรัก   ยังไม่ตายนะเดี๋ยวมีคนมาโอ๋แน่ๆๆเล้ย....

ตะวันโด่โผล่ชัดอุบัติพื้น
ยังไม่ตื่นหรือดินบินมาหา
คิดจะปลุกเสียหน่อยคอยเวลา
พินิจหน้าคนงามยามนอนกรน

ขี้มูกไหลไปมาขี้ตาเกรอะ
ผมกระเซอะเปรอะเปิงกระเซิงหล่น
น้ำลายยืดครืดคราดประหลาดคน
นั่งมองจนเธอตื่นฝืนตาดู

คงตกใจนกหล่อมารอจ้อง
ทำท่าร้องวี๊ดแว่วแสบแก้วหู
กลบเกลื่อนอายหมายเต้นคล้ายเห็นงู
เมื่อโฉมตรูถูกเปิดเชิดความลับ

ดังกระฉ่อนบ้านกลอนเพราะนอนอู้
หวังยิงขู่หงายหลังให้จังหนับ
ทอดพริกไทยใส่เกลือเถือให้ยับ
พอนกกลับบินจรนอนต่อเลย 

 

"มุนีน้อย"