ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ตรีประภัสร์ โสม]

สมมุติจะ..เสี่ยงทาย

♡ เก็บมะลิขาวผ่องกรองกลีบน้อย
 จับจีบร้อยรัดคล้ายเสี่ยงทายหา
 อธิษฐานบำบวงพวงมาลา
 หนึ่งโสมหล้าเลือกคู่สู่หัวใจ ♡

 ♡ หากบุญเพรงพอสร้างปูทางฝัน
 หรือเสี้ยวบรรพ์จารแท้แต่ปางไหน
 มาลัยรักลอยหมายที่ชายใด
 ขอจงให้ภักดิ์เฝ้าเจ้าจันทร์เรียว ♡

 ♡ ทั้งชาตินี้ชาติไหนไม่หน่ายรัก
 มั่นสมัครเพียงน้องที่ข้องเกี่ยว
 ยามนิลาศวาดแขแต่นางเดียว
 ฝั้นเป็นเกลียวห้อมล้อมมิยอมคลาย ♡

 ♡ จักครองรักรื่นรมย์สมดั่งมาด
 อนงค์นาฏหวานพรมสุขสมหมาย
 ขอนะขอซาบซึ้งเพียงหนึ่งชาย
 แล้วผูกสายสวาทมั่นนิรันดร ♡

 ♡ ขอทวยเทพอารักษ์พิทักษ์ถิ่น
 ทั้งภาคดินภาคนภาป่าสิงขร
 จงสำแดงอิทธิฤทธิ์ประสิทธิพร
 โสม..สมรสมรักสมภักดี ♡

 ♡ เสี่ยงมาลัยพวงน้อยลอยขึ้นฟ้า
 ขวยเขินหน้าพลันผ่องส่องฉวี
 ดวงฤทัยใจเค้นบีบเต้นดี
 ชมพูสีสองแก้มหยดแต้มนวล ♡

หนึ่งโสม
๗.๑.๒๕๕๗

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ยามยินยล กลกลอน อักษรสร้อย
ช่างชดช้อย แช่มชื่น ระรื่นสรวล
สุคนธ์กลิ่น กรองกลั่น ให้รัญจวน
หอมเย้ายวน อวลเอื้อ อุ่นเจือใจ..
 
.. ขอ..ทวยเทพ ทั่วแหล่ง แห่งเวหน
บันดาลดล ดังคิด พิศมัย
แจ่มจรัส พิพัฒน์พราว สรรพ์ก้าวไกล
ขอ..แก้มใส สบชาย..ที่หมายตา
 

[muneenoi]

อ้างจาก หนึ่งโสม...

จะขอรับเสี่ยงทายหมายจันทร์แจ่ม
มาลัยแย้มแก้มนวลชวนถวิล
หากปางบรรพ์พันเกี่ยวเสี้ยวยุพิน
ขอโฉมฉินผินรับประทับทรวง

หากชะตาเคียงน้องประคองข้าง
อย่าแรมร้างพี่ชายที่หมายหวง
เป็นบุพเพสันนิวาสทุกชาติควง
อย่าโรยร่วงเสน่หานะมาลัย

แม้นเจ้าขอรอซึ้งหนึ่งชายภักดิ์
จะขอรักเพียงเจ้าเฝ้าหวั่นไหว
เป็นยอดหญิงอิงแอบแนบหว่างใจ
อสงไขยตราบสิ้นถวิลเธอ

รับมาลัยพวงน้อยลอยขึ้นฟ้า
อย่าหลบหน้าขวยเขินเมินเสนอ
อย่าทิ้งพี่เดียวดายคล้ายละเมอ
อย่าให้เก้อเพียงฝันนะ...จันทร์เรียว

 

"มุนีน้อย"

นิดนึง ไม่ได้แต่งกลอนรักซะนาน 

[ตรีประภัสร์ โสม]

ยามยินยล กลกลอน อักษรสร้อย
ช่างชดช้อย แช่มชื่น ระรื่นสรวล
สุคนธ์กลิ่น กรองกลั่น ให้รัญจวน
หอมเย้ายวน อวลเอื้อ อุ่นเจือใจ..
 
.. ขอ..ทวยเทพ ทั่วแหล่ง แห่งเวหน
บันดาลดล ดังคิด พิศมัย
แจ่มจรัส พิพัฒน์พราว สรรพ์ก้าวไกล
ขอ..แก้มใส สบชาย..ที่หมายตา
 

         

รสกวี หวานซึ้ง ตรึงใจนัก
กล่อมอุรา ล้าพัก ทักห่วงหา
สราญรมย์ ชมชื่น รื่นอุรา
ให้ทุกครา คลอเคล้า ยวนเย้าวอน

แม้นมาลัย ลอยลม พรมฟากฟ้า
ยามหล่นมา หมายฝัน รำพันอ้อน
ขอคะนึง หนึ่งชาย มิคลายคลอน
รักเอมอร น้องนั้น นิรันดร..

หนึ่งโสม
๗.๑.๒๕๕๗

 

[ไผ่เดียวดาย]

ให้มันเป็น พรมลิขิต ลงสิทธิ์เลือก
ร้อยปมเชือก รอคนแก้ แม้แน่นหนอ
ฉันก็เป็น เพียงคนหนึ่ง ซึ่งคอยรอ
ใครมาขอ เสี่ยงทายรัก ดูสักที

ไม่ต้องมาก ร้อยวาจา อย่ามาเหนื่อย
แค่เธอเปลือย หัวใจเธอ อย่าเผลอหนี
ความจริงใจ ลองซักตั้ง ก็ยังดี
แม้นไม่มี สิ่งอันใด ใช้ยืนยัน

อย่าใช้ตา ใช้หัวใจ ใส่พวงรัก
จะประจักษ์ เห็นความจริง สิ่งที่ฝัน
รจนา เห็นรูปทอง ต้องตาพลัน
เพราะเธอนั้น ใช้หัวใจ ไม่ใช่ตา

ค่าความรัก ยังไม่เกิด เปิดให้รู้
เราทั้งคู่ ยังไม่อาจ วาดภาษา
เริ่มต้นดี แค่จริงใจ ไม่มายา
พิสูจน์ว่า การเสี่ยงทาย หมายถึงเธอ

[ตรีประภัสร์ โสม]

อ้างจาก หนึ่งโสม...

จะขอรับเสี่ยงทายหมายจันทร์แจ่ม
มาลัยแย้มแก้มนวลชวนถวิล
หากปางบรรพ์พันเกี่ยวเสี้ยวยุพิน
ขอโฉมฉินผินรับประทับทรวง

หากชะตาเคียงน้องประคองข้าง
อย่าแรมร้างพี่ชายที่หมายหวง
เป็นบุพเพสันนิวาสทุกชาติควง
อย่าโรยร่วงเสน่หานะมาลัย

แม้นเจ้าขอรอซึ้งหนึ่งชายภักดิ์
จะขอรักเพียงเจ้าเฝ้าหวั่นไหว
เป็นยอดหญิงอิงแอบแนบหว่างใจ
อสงไขยตราบสิ้นถวิลเธอ

รับมาลัยพวงน้อยลอยขึ้นฟ้า
อย่าหลบหน้าขวยเขินเมินเสนอ
อย่าทิ้งพี่เดียวดายคล้ายละเมอ
อย่าให้เก้อเพียงฝันนะ...จันทร์เรียว

 

"มุนีน้อย"

นิดนึง ไม่ได้แต่งกลอนรักซะนาน 

.............◇.............
วอนเทพไท้เทวาดลมาแต้ม
เติมรอยแย้มแง้มฤดีพี่แลเหลียว
มาลัยเสี่ยงเคียงกายถอดคลายเกลียว
ชายหนึ่งเดียวที่นวลครวญเฝ้ารอ
.............◇.............
หากเพรงบุญหนุนเกื้อช่วยเอื้อให้
พวงน้อยไซร้ซบแทบแนบหัตถ์หนอ
เป็นบุพเพสันนิวาสทุกชาติรอ
ขอนะขอรักนั้นอย่าผันแปร
.............◇.............
ดั่งธารารินไหลในเพ็ญรัศมิ์
อย่าพรายพลัดพลิกล่มจมกระแส
ให้สองเราคงมั่นฝั้นดวงแด
ด้วยรักแท้น้องหวังนี้มุนีเอย
.............◇.............

หนึ่งโสม
๘.๑.๒๕๕๗
 

[ตรีประภัสร์ โสม]

ให้มันเป็น พรมลิขิต ลงสิทธิ์เลือก
ร้อยปมเชือก รอคนแก้ แม้แน่นหนอ
ฉันก็เป็น เพียงคนหนึ่ง ซึ่งคอยรอ
ใครมาขอ เสี่ยงทายรัก ดูสักที

ไม่ต้องมาก ร้อยวาจา อย่ามาเหนื่อย
แค่เธอเปลือย หัวใจเธอ อย่าเผลอหนี
ความจริงใจ ลองซักตั้ง ก็ยังดี
แม้นไม่มี สิ่งอันใด ใช้ยืนยัน

อย่าใช้ตา ใช้หัวใจ ใส่พวงรัก
จะประจักษ์ เห็นความจริง สิ่งที่ฝัน
รจนา เห็นรูปทอง ต้องตาพลัน
เพราะเธอนั้น ใช้หัวใจ ไม่ใช่ตา

ค่าความรัก ยังไม่เกิด เปิดให้รู้
เราทั้งคู่ ยังไม่อาจ วาดภาษา
เริ่มต้นดี แค่จริงใจ ไม่มายา
พิสูจน์ว่า การเสี่ยงทาย หมายถึงเธอ

............◆............
ขอพระพายเทวัญบันดาลส่ง
มาลัยลงเคียงคอยถ้อยเสนอ
เสี่ยงฤทัยไหวหวั่นสั่นละเมอ
นั้นจักเจอชายหมายคลายปมทรวง
............◆............
เมื่อสวรรค์สรรสร้างก่อปางรัก
เรียงร้อยถักปักสานม่านจากสรวง
เลื่อมระบายลายสวาสดิ์พิลาสรวง
ให้จันทร์ดวงกลิ่นฉมภิรมย์เจือ
............◆............
สุคนธ์มาลย์บานคลี่รุจีเรข
ละมุนเฉกพรมนวลอบอวลเหลือ
พรพรหมสร้างทางลงวงค์วานเครือ
มาโอบเอื้อต้องดูไปท่านไผ่เอย..
............◆............

หนึ่งโสม
๘.๑.๒๕๕๗
 

[ศรีเปรื่อง]

เห็นเขาแย่งมาลัย...แล้วใจหวิว
ขมวดคิ้วหน้ายู่...กู่เหวยเหวย
คนมาสาย...ไร้สิทธิ์...ชิดทรามเชย
กริ้วก็เลย...ชกบ้าน...เสียคานคลอน

โศกเอ๋ยโศกโศกี...ชีวีข้า
เจ็บเอ๋ยเจ็บเจียนบ้า...อุราหลอน
แปล่บเอ๋ยแปล่บปานใคร...สุมไฟฟอน
ใส่เอ๋ยใส่สอดหมอน...ตอนนิทรา

สุดร้อนรุ่ม...ทุรนทุราย...กระส่ายกระสับ
นอนไม่หลับ...พะวักพะวน...ซะจนอุษา
ลุกขึ้นเดิน...สะโหลสะเหล...มิเจรจา
เคลื่อนกายา...กระย่องกระแย่ง...เพราะแรงบ่มี

หัวชนขอบตู้โชว์...โอ้! ดัง โป๊ก!
โลหิตโกรก...ไหลโทรม...ชโลมฉวี
ร้อง อะจ๊าก!...ว๊าก! ลั่น...สนั่นบุรี
(หนึ่ง) โสมโสภียอดชู้...โปรดดูแล

ศรีเปรื่อง
๘ ม.ค. ๒๕๕๖

[martinfranck]

ขอเสี่ยงทาย ด้วยใช้ มาลัยรัก
ประสบพักตร์ คนรัก ภักดีได้
ขอสุ่มเสี่ยง ทายคู่ พธูใจ
ช่วยให้ได้ ใจชาย ที่รักจริง

โยนมาลัย ดอกรักแล้ว มิแคล้วคู่
ย่อมได้อยู่ หนึ่งชู้แท้ เป็นแน่นิ่ง
เพียงขอให้ ได้ประจักษ์ กับรักจริง
จะพึ่งพิง ขอพำนัก ได้พักใจ

ขอให้การ โยนเสี่ยง มิเพลี่ยงพล้ำ
ได้ชายดี มิทำช้ำ ระยำได้
หวังว่าเสี่ยง คนเคียงคู่ มาดูใจ
จะช่วยให้ พบรักแท้ แน่นอนเอย

by Martin Franck

[panthong.kh]

กระย่องกระแย่ง มาผ่าน อ่านสักหน่อย
เห็นหนุ่มน้อย หนุ่มใหญ่ ใช่แล้วเหวย
ทั้งตัวดำ ตัวเตี้ย เพลียใจเอย
เสี่ยงทายเลย ไม่รู้ คู่ชายใด

ชำเลืองแล เล็งตรง คงไม่เหมาะ
ฟันหน้าเลาะ ไปหมด อดเสียวไส้
ขอบตาย้อย หนวดหงอก ชอกช้ำใจ
ขอมาลัย ของข้า อย่าหลุดมือ
พันทอง
 

[ไพร พนาวัลย์]

สมมุติ จะเสี่ยงทายหาชายคู่
เชิญโฉมตรูมองไกลด้วยใจซื่อ
ดั่งเจ้าเงาะจำแลงมาอออือ
หากนางคือบุพเพ คงเทใจ 

ยลภายนอกหลอกนัยน์ว่าใบ้บ้า
มองเพียงหน้าชราภาพมิทราบได้
แต่จะเห็นเนื้อทองผ่องอำไพ
หากทรามวัยได้ชมจะสมปอง   

เสี่ยงไปเถิดมาลัยสู่ไพรกว้าง
แล้วแม่นางจะรู้ใครคู่สอง
เพราะบุพเพสันนิวาสประสาทจอง
พบคู่ครองชาวละโว้ หนุ่มโบราณ 

“ไพร พนาวัลย์”

 

[panthong.kh]

สวยที่สุด สะดุดตอ ก็คอหงาย
มาลัยย้าย จากมือ หรือว่าท่าน
คือเจ้าเงาะ ดำมืด อึดลืดปาน
หัวดันล้าน ฟันเหยิน เกินพอดี

จะเสี่ยงทาย ทั้งที ไม่มีท่า
ชายชะแร แก่ชรา อั๊ยหยานี่
คงถวาย ดอกเสี้ยว เหี่ยวพันปี
จึงได้มี หนุ่มละโว้ คนโบราณ
พันทอง
 

[ตรีประภัสร์ โสม]

เห็นเขาแย่งมาลัย...แล้วใจหวิว
ขมวดคิ้วหน้ายู่...กู่เหวยเหวย
คนมาสาย...ไร้สิทธิ์...ชิดทรามเชย
กริ้วก็เลย...ชกบ้าน...เสียคานคลอน

โศกเอ๋ยโศกโศกี...ชีวีข้า
เจ็บเอ๋ยเจ็บเจียนบ้า...อุราหลอน
แปล่บเอ๋ยแปล่บปานใคร...สุมไฟฟอน
ใส่เอ๋ยใส่สอดหมอน...ตอนนิทรา

สุดร้อนรุ่ม...ทุรนทุราย...กระส่ายกระสับ
นอนไม่หลับ...พะวักพะวน...ซะจนอุษา
ลุกขึ้นเดิน...สะโหลสะเหล...มิเจรจา
เคลื่อนกายา...กระย่องกระแย่ง...เพราะแรงบ่มี

หัวชนขอบตู้โชว์...โอ้! ดัง โป๊ก!
โลหิตโกรก...ไหลโทรม...ชโลมฉวี
ร้อง อะจ๊าก!...ว๊าก! ลั่น...สนั่นบุรี
(หนึ่ง) โสมโสภียอดชู้...โปรดดูแล

ศรีเปรื่อง
๘ ม.ค. ๒๕๕๖

............★............
ได้เห็นกานท์ สานพจน์ จดหมายร้อย
รำบายถ้อย น้อยมาน ต่อขานแข
จากฤทัย หนุ่มใหญ่ กลัวไม่แล
สงสารแท้ จันทร์ฉาย มิคลายคลอน.
............★............
จักโศกเศร้า เคล้าขม ระทมไย
พวงมาลัย ลอยล่อง ท่องสิงขร
ยังมิหมาย ชายใด ได้ดั่งพร
สุดทอดถอน ฤดี ท่านศรีฯเอย.
............★............
แสนระทึก อึกอัก จะทักไหว
เค้นหัวใจ เจียนบ้า เจ้าข้าเอ๋ย
เสี่ยงทั้งที นี่ไง กระไหนเลย
ฤๅ พวงเกย หลุดออก นอกจักรวาล.
............★............
ยืนเหม่อมอง ท้องฟ้า คอยหาดู
แล้วอยู่อยู่ สนั่นโป๊ก! ดั่งโลกขาน
รีบวิ่งจี๋ รี่มา ตาเหลือกลาน
พี่ว่างงาน หัวโขกตู้ ให้ดูโชว์
............★............

หนึ่งโสม
๙.๑.๒๕๕๗
 

[ตรีประภัสร์ โสม]

สมมุติ จะเสี่ยงทายหาชายคู่
เชิญโฉมตรูมองไกลด้วยใจซื่อ
ดั่งเจ้าเงาะจำแลงมาอออือ
หากนางคือบุพเพ คงเทใจ 

ยลภายนอกหลอกนัยน์ว่าใบ้บ้า
มองเพียงหน้าชราภาพมิทราบได้
แต่จะเห็นเนื้อทองผ่องอำไพ
หากทรามวัยได้ชมจะสมปอง   

เสี่ยงไปเถิดมาลัยสู่ไพรกว้าง
แล้วแม่นางจะรู้ใครคู่สอง
เพราะบุพเพสันนิวาสประสาทจอง
พบคู่ครองชาวละโว้ หนุ่มโบราณ 

“ไพร พนาวัลย์”

 

           
............☆............
จักเสี่ยงทาย ชายเอื้อ เป็นเนื้อคู่
ให้เหลียวดู มีหลาก มากขอขาน
ทั้งหนุ่มน้อย คล้อยวุ่น รุ่นโบราณ
มาลัยมาน จะหมาย คลายคล้องใจ
............☆............
ยลภายนอก หลอกเนตร วิเศษเลิศ
ฤๅ บรรเจิด แจ่มจ้า นภาใส
จักเป็นเช่น เงาะนั้น หรือฉันใด
เจ้าทรามวัย ครวญคิด จิตรำพึง
............☆............
เจ้าพวงน้อย น้อยพวง ร่วงลอยล่อง
คอยเที่ยวท่อง ท่องเที่ยว เกี่ยวคิดถึง
หาคำรัก รักคำ ล้ำตราตรึง
ทายชายหนึ่ง หนึ่งชาย หมายใครเอย
............☆............
หนึ่งโสม
๙.๑.๒๕๕๗