รักไม่ได้ เพราะไม่ใช่ คนให้รัก
การจมปลัก ใช่ทางออก หลอกให้หลง
ไม่อยากเจ็บ ก็ต้องจบ บอกลบตรง
คบส่งๆ ไร้ประโยชน์ ยากโทษใคร
ขอบคุณนะ ที่ครั้งหนึ่ง เคยซึ้งอก
ใช่ฉันปก ปิดความจริง หรือสิ่งไหน
คำพูดนี้ ฉันขอบอก ออกจากใจ
จากกันไป แต่อย่างน้อย รอยรักมี
จากด้วยดี เธอมีใหม่ ที่ใช่กว่า
ถึงเวลา เราต้องเลิก เพิกถอนหนี
ความทรงจำ เก็บมันไว้ ในกวี
เธอคนดี จงมีสุข ไร้ทุกข์ภัย
ใช่ฉันเป็น คนดีนัก หรือรักมาก
แต่ไม่อยาก ให้ติดค้าง วางตรงไหน
จบก็ดี เมื่อทางตัน พลันตัดใจ
ช้ำเท่าไหร่ ไม่จำเป็น ต้องเห็นมัน
ไม่เรียกร้อง ขอโอกาศ ในชาติหน้า
เพราะรู้ว่า ยากเดินไป ให้ถึงฝัน
เจ็บชาตินี้ ก็ไม่ต่าง ปล่อยวางมัน
ปล่อยให้ฉัน ไปตามทาง อย่างควรเป็น
