ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

ท่ามคะนิ้งเกาะกับจับยอดหญ้า
ม่อนภูผาตระหง่านธารน้ำไหล
ชงโคเคียงเรียงต้นปนลำไย
บานไสวสีแดงดอกทองกวาว

พอพ้นเขตเทศกาลงานเถลิง
พรานจุดเพลิงล้อมคลอกจิ้งจอกสาว
กระบวนล่าตีเกราัะเคาะอีกคราว
กะยืดยาวเล็งผลชนท้ายเดือน

มิสนใจใยดีวจีอ้อน
ว่าวิงวอนหยุดเดือดอย่าเชือดเฉือน
ขอโอกาสสักนิดใช่บิดเบือน
คิมหันต์เยือนแทบม้วยช่วยสัตตา

ผืนแผ่นดินอนาถขาดแคลนน้ำ
ฝนตกพรำเชี่ยวกรากล้นหลากป่า
สร้างระบบเปิดปิดปล่อยธารา
ทั่วอาณาไร้ทุกข์สุขแน่นอน

เข้าใจผิดคิดคบงบเงิบงาบ
แค่มื้อคาบวันคืนกินกลืนก้อน
หอมมะลิคลุกเกลือเนื้อตัดตอน
อรชรอ้อนแอ้นร่างแสนงาม

พินิจคำตำนานโบราณเก่า
ไฟร้อนเร่าเพียงพักอย่าหักห้าม
เพิ่มพิโรธโชติช่วงล่วงลุกลาม
หมดโมงยามมอดเย็นเป็นเถ้าเอง

 

รพีกาญจน์

[--ณัชชา--]

เป็นความฝันผิดแปลกไม่แตกต่าง
คือแนวทางตั้งต้นของคนเก่ง
เหมือความฝันใกล้ตัวไม่กลัวเกรง
ก็จงเร่งรีบไล่ตามให้ทัน

อาจบรรลุจุดหมายในแบบบท
ทุกถ้อยพจน์ลิขิตมีสิทธิ์ฝัน
อาจจะเจ็บปวดบ้างเมื่อทางตัน
ขอจงมั่นฝันต่ออย่าท้อใจ                                 

--ณัชชา--

 

[D]

มานหวามหวิววัยวุ่นหมุนคว้างเคว้ง
บีบตัวเองมือบางพลางสั่นไหว
นั่งรำพึงยืนเหม่อเพ้อพร่ำไป
ป่วนฤทัยฉันนี้ฤดีครวญ

เขาคือใครไหนหนอหล่อสะดุด
มานเผลอผุด ฉุดรั้งก็ยังป่วน
ท่ามราตรีมีดาวสาวรัญจวน
คอยคิดหวน ทวนท่ากระทาชาย

ช่างสุภาพราบเรียบเฉียบลุ่มลึก
ความรู้สึก อยู่ใกล้ใจกระส่าย
ร้อนเมื่อยามใกล้เคียงเสี่ยงละลาย
มานจะวายสายตาแกร่งกล้าคม

เทพบุตรสุดสรรแสนบรรเจิด
มานเตลิดแล้วฉันนับวันถม
คงรักแรกแปลกล้ำถลำจม
ยินเสียงขรมแม่ด่า..ตื่นซะที...?

"ดิน"

[รัตนาวดี]

 


...ใครนอนมาก ธรรมดา ก็ฝันมาก
เรื่องหลายหลาก เคยเหมือน เมื่อเดือนสี่
กำลังฝัน โดนปลุก ลุกทันที
ฝันอย่างนี้ ไร้หมอ รอทำนาย...

...เคยฝันว่า อยู่อยู่ งูมากัด
หมอบอกชัด เจนรู้ ได้คู่หมาย
โดนจูบแน่ แต่ว่า ถ้าโวยวาย
เคล็ดเสียหาย จะไม่ได้ลาภเลย...

รัตนาวดี
 

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ 

[ดาว อาชาไนย]

ฝันกลายเป็นงูไปแต่ไม่กัด
ชอบแต่รัดพธูอยู่เฉยเฉย
ไม่ลืมจูบในฝันเพราะมันเคย
แล้วลงเอยทันทีที่เตียงนอน

ฝันอย่างนี้พี่หมอขอโปรดช่วย
ทำนายด้วยดีไหมให้สังหรณ์
อยากฝันต่อเพราะฝันมันขาดตอน
จะเขียนกลอนบรรยายก็อายจัง

ดาว อาชาไนย
เสี้ยวอารมณ์กลอน

[yaguza]

พอเอนกาย หงายผึ่ง จึงหลับฝัน
จะเสกสรรค์ อย่างไร ตามใจหวัง
บ้างละเมอ เพ้อบ่น กรนเสียงดัง
แม้กระทั่ง เผลอฉี่ เพราะขี้เซา

ยากูซ่า คืนก่อน ยังนอนฝัน
ตอนกลางวัน ฉลอง นั่งถองเหล้า
พอเพื่อนกลับ เผลอหลับ เพราะความเมา
ฉี่ใส่เสา เพราะฝันว่า มาเทียวไพร



..ยากูซ่า...

[รพีกาญจน์]

จำเนียรกาลนานปีมีเลขเจ็ด
บ่งบอกเหตุเนืองเนืองเมืองยุ่งเหยิง
ท้องนภาทาแดงคล้ายแสงเพลิง
มองว่างเวิ้งเถิงปลายสุดสายตา

มีรถยนต์กลไกไร้ขับเคลื่อน
จอดเป็นเดือนดุจดุ้นหมดคุณค่า
บ้านอยู่ดีมีชะน้ำประปา
แสงไฟฟ้าวูบวาบวับวอมแวม

มีตลาดร้านรวงข่วงขายของ
พกเงินทองซื้อแลกรับแจกแถม
มุมถนนบนกลางสองข้างแคม
พักรอนแรมผ้าปูล้วนผู้คน

มีข้าวไข่ของหวานดื่มทานเพียบ
ลูกชิ้นเสียบส้มเจือเกลือพริกป่น
ปรบมือก้องร้องเฮเสรีชน
เสียงเป่าปรี๊ดกรี๊ดพ่นดังอลอึง

เทวดากากีทำทีทื่อ
ยืนหน้าซื่อเรียงรายบ้ายบูดบึ้ง
ยินสวรรค์บรรเลงเพลงเคล้าคลึง
ปานประหนึ่งม้าศึกควบคึกคัก

ปัจจุบันวันนี้ปีห้าเจ็ด
จะดุเด็ดเผ็ดมันพลันประจักษ์
หมอดูพร่ำทำนายชี้ทายทัก
ถึงแตกหักดังโพละ โอ๊ะ ฝันไป

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ออกหนึ่งค่ำ วันเสีย มะเมียม้า
พุธที่หนึ่ง มกรา ปีห้าเจ็ด
หนึ่งโดดเดี่ยว เปลี่ยวเปล่า หัวเข่าเช็ด
น้ำตาเล็ด เจ็ดเจ็บ เศร้าเหน็บทรวง

เพราะขาดแคลน พอดี มีแต่ร้าย
เกิดวุ่นวาย สับสน จนหนักหน่วง
ความอุบาทว์ ฆาตทิ้ง สิ่งทั้งปวง
หลุดลอยร่าง ลงล้ม จมดานดิน

เริ่มต้นปี มิคาด อากาศหนาว
หมอกมัวขาว ขาบแข็ง เกาะแก่งหิน
แม่คะนิ้ง พริ้งแพรว ดังแก้วนิล
ผู้คนสิ้น เฮือกสั่น สะท้านกาย

ก่อนครึ่งปี คลื่นพาด อากาศร้อน
ทั่วดงดอน เถื่อนถ้ำ ธารน้ำสาย
ท้องทุ่งหญ้า นาไร่ พืชไม้ตาย
คนวัวควาย ไตตับ แตกยับเยิน

เลยครึ่งปี ฝนมา ฟ้าขย่ม
พายุลม กระแทก แยกโขดเขิน
น้ำไหลหลาก กรากท่วม อาบอ่วมเนิน
ลุ่มเผชิญ เน่านาน บ้านบรรลัย

รู้ตั้งตน เตรียมท่า อย่าประมาท
ธรรมชาติ ย่ำแย่ พอแก้ไข
แต่มนุษย์ สุดยาก ลึกหยั่งใจ
ควรหนีไกล ไปพ้น คนเลวทราม

 

รพีกาญจน์

[กังวาน]

คืนปีใหม่ใจสุขหมดทุกข์โศก
ฝันว่าโชคช่างดีกว่าปีไหน
เข้าวิวาห์พาชื่นระรื่นใจ
สุขเกินใครจะเท่าเราแต่งงาน

เข้าอิงแอบแนบชิดติดเนื้อน้อง
ประเคียงครองเคียงข้างทางแสนหวาน
เธอออดอ้อนออเซาะไพเราะมาน
ช่างชื่นบานฤทัยหาใครเกิน

แต่ติดขัดมิชัดแจ้งแต่งใครหว่า
เพราะหน้าตาในฝันมันขัดเขิน
ถ้าน้องหญิงคนไหนใช่คู่เดิน
พี่ขอเชิญชี้แจงมาแต่งกัน

---กังวาน---
 

[panthong.kh]

นั่นน้องนิด น้องหน่อย คอยนานแล้ว
อีกน้องแจ๋ว น้องจุ๋ม อุ๋มอยู่นั่น
น้องส้มโอ โบว์แดง แย่งชิงกัน
ส่วนน้องพัน กองเชียร์ เพราะเพลียใจ

ขึ้นปีใหม่ ได้ข่าว สาวตามต้อย
มีเป็นร้อย ให้เลือก อย่าเสือกไส
เอาให้เหมาะ พอควร ด่วนเร็วไว
เมียของใคร เดินดุ่ม มาซุ่มมอง
พันทอง
 

[ไพร พนาวัลย์]

คืนปีใหม่ส่งท้ายคืนปีเก่า
หลายหมู่เหล่าสวดข้ามปีราตรีส่อง
ได้พบสาวหน้ามนคนเคยมอง
แม่เนื้อทองก็มาเห็นหน้ากัน

ปีที่แล้วพบกันเช่นวันนี้
สวดข้ามปีมีชัยด้วยใจมั่น
ได้ถามข่าวงามชื่นแสนตื้นตัน
พอตื่นพลัน...ฝันค้าง...พบนางเดิม

“ไพร พนาวัลย์”

 

[รพีกาญจน์]

หยิบดินสอจ่อจุดสมุดเขียน
ก็วนเวียนเรื่องชอบรอบสถาน
สิ่งแวดล้อมห้อมตัวชั่วคุกคาม
ร้ายมากงามดีบ้างช่างน้อยจริง

ความปลอดภัยในทรัพย์สินชีวิต
พวกโรคจิตครึกโครมฉุดโทรมหญิง
อาฆาตขู่ฆ่าแกงยื้อแย่งชิง
ฉกฉวยวิ่งในห้างนอกกลางกรุง

ความขาดแคลนข้าวปลาน้ำอาหาร
ไร้ข้าวสารกรอกหม้อรอต้มหุง
ไร้ผลผักพริกเกลือเนื้อปิ้งปรุง
เกืดเรื่องยุ่งเลิกจ้างว่างงานทำ

ความทุกข์ทนฝนฟ้าอากาศหนาว
เช้าหมอกขาวเที่ยงร้อนเย็นตอนค่ำ
เช้าผิงไฟใกล้บ่ายสายฝนพรำ
มิเป็นส่ำโรคเร้าเศร้าสัตว์คน

ความเสียหายหลายด้านการเกษตร
ขนาดเกรดคุณภาพด้อยผลิตผล
กระตุ้นตาแตกช่อรอบานบน
กลับร่วงหล่นลงดินสิ้นสุดทาง

หยิบดินสอจ่อจุดต้องหยุดเขียน
ว่ายวนเวียนการเมืองเรื่องเลือกข้าง
ปากปล่อยเปรอะเลอะเลือนสะเทือนซาง
เกรงอ้างว้างด่าวดูกถูกเวบแบน

 

รพีกาญจน์

[panthong.kh]

เรื่องในมุ้ง ยุ้งฉาง ก็ว่างเปล่า
ฟังเขาเล่า หลายหลาก มากเหลือแสน
ต้องกักตุน ปลากระป๋อง เรือท้องแบน
น้ำพืชแทน น้ำมันรถ หากหมดพลัน

ไฟฟ้าดับ จุดเทียน เวียนไว้ก่อน
อาหารซ่อน ซุกเอา เศร้าไหมนั่น
เบิกเงินจาก แบงค์มา ห้าหมื่นตัน
ซื้อไข่กัน กักตุน ให้อุ่นใจ

อีกมาม่า ยำยำ จำได้แม่น
ไวไวแสน อร่อย ต่อยไข่ใส่
หมูสับสด บดลง ตรงหม้อไป
สามนาที ตั้งไฟ ก็ได้กิน
พันทอง
๘/๑/๕๗
 

[รพีกาญจน์]

อ้างจาก...ละอองดิน กระทู้ " มิใช่ฝัน "
หยิบดินสอจ่อจุดสมุดเขียน..เลิกใช้เหอะ

ยกจอบขึ้นพาดบ่าผ้าเคียนหัว
ปลูกสวนครัวรั้วงามตามประสา
สวนใกล้บ้านลานร้างข้างปลายนา
พริกขิงข่าผักดีปลีกะเพรา

อิ่มมื้อเที่ยงเลี่ยงลาหลบมาพัก
มือล้วงควักดินสอสมุดเปล่า
เปิดปากพร่ำพุทโธนะโมเบา
เขียนเรื่องเก่าต่อตอบชอบสมจินต์

สมองตื่นลื่นไหลได้หลายบท
บางคำจดไม่ทันพลันลืมสิ้น
มีคราครั้งนั่งนานมานโบยบิน
แม้หนึ่งวรรคสักชิ้นแทบดิ้นตาย

บ่ายโมงตรงลงท่าถังมุดน้ำ
หาบเดินจ้ำรดผักตักขวาซ้าย
ร้อนแสงแดดแผดจ้าจนตาลาย
จึงเบี่ยงกายเข้าร่มชมดอกดวง

ย่างเดือนยี่ปีใหม่ใกล้วันพระ
ที่เตรียมจะสักการบนบานสรวง
มะอะอุจุฑาเทพทั้งปวง
แล้วเลยล่วงตรุษจีนวันสิ้นเดือน

ก้าวข้ามฟากจากสวนจวนมืดมิด
หยุดความคิดถดถอยใจลอยเลื่อน
เอ๊ะนั่นใครชายหญิงยืนเยี่ยมเยือน
พวกเพื่อนเพื่อนชักชวนไปชุมนุมฯ

รพีกาญจน์

(เพิ่งกลับจากชุมนุมต้อนรับผ้าป่าสามัคคีครับ)

[D]

พี่จ๋าพี่ พี่จ๋า พี่จ๋าพี่...?
ไปไหนนี่ งกเงิ่นเพลินเดินดุ่ม
โหระพา ผักชีไม่กี่ซุ้ม
กลับเป็นทุ่มเชียวเหรอเดี๋ยวเจอดี

เพื่อนมารอจ้อจ๋อยฝอยมิยั้ง
ผุดลุกนั่งเปิบปลิ้นกินอย่างผี
ทั้งอาหารหวานปลาใต้ฝาชี
ในตู้มี ยกพร้อมนั่งล้อมวง

จะหวงห้ามปรามกั้นอั้นมิได้
อ้างสิทธิ์ใช้เพื่อนผัว ตัวบอกบ่ง
ข้าวของเตรียมแต่เนิ่นเงินหมดลง
ตรุษจีนคง ขายคอมพ์ฯน้อมสักการ

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

...นิมิตฝัน...
ณ สุพรรณ บรรพต คชสีห์
เศียรสางเศิก เถิกล้าน บานบุรี
แยกเขี้ยวที ซี่ขาว พราวพารา

จากเผ่าพงศ์ คงคำ น้ำมันดิบ
เลื่อมลิบลิบ สลัว ทั่วนวลหน้า
สีผิวฉาบ อาบสกนธ์ เช่นขนกา
เปิดปากอ้า ขับขาน ปานระฆัง

หัวเราะเร่า เท้าย่ำ ชูกำปั้น
อภิวันท์ ซ้ายขวา วนหน้าหลัง
ท่องทวีป จีบจาบ เจรจัง
ท่ามปึงปัง สนั่น มิพรั่นพรึง

ครั้นยืดองค์ ทรงอ่า พญาครุฑ
ฤทธิรุทร ผาดโผน กระโจนผึง
ทะลุม่าน ผ่านหาว ดาวดึงส์
บินตะบึง ถึงเวียง วังอมร

พร้อมบรรดา ราหู คู่อำมาตย์
ป่าวประกาศ เคียงแพ แลสลอน
เหล่าคนธรรพ์ บรรเลง เพลงกินนร
รำฟายฟ้อน ร่อนร่าง ลู่กลางลาน...

ไก่กระชั้น ขันถี่ ปี่กลองเชิด
ฟ้าเริ่มเปิด มืดคลี่ สุรีย์ฉาน
อี เอ้ก เอ้ก อี เอ้ก เขกกบาล
เฒ่าบำนาญ ตื่นไว ไปสวนเร็ว!

ต้องใส่น้ำลำไยมะม่วงอีกแล้วหรือที่รัก?

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ฝันผีสางนางดงลู่ลงสิง
ผู้คนวิ่งตกใจจ้าละหวั่น
ผู้หญิงเล็กเด็กแดงวิ่งแข่งกัน
เข้าบ้านพลันมืดมิดปิดประตู

ยิ้มแสยะแบะบานขานกินเลือด
ดื่มแห้งเหือดหมดชามถามลาบหลู้
เนื้อเครื่องในไตตับกับแกล้มกู
นำมาสู่เหล้าป่าห้ากะออม

นานนับวันวัวควายล้มวายวอด
หมูไม่รอดแมวหมาแม้ปลาผอม
กบอึ่งอ่างคางคกนกก็ยอม
จับดมดอมกัดรูดดูดเมือกกาว

มิอิ่มหนำค้ำพุงมุ่งมาดร้าย
ตาถลนก้นส่ายผายลมหาว
เอ็ดตวาดกราดชี้บี้ระนาว
คาวคาวคาวเท่านั้นมันต้องการ

คลื่นความเหงาเข้าคลุมเขตคามทั่ว
คลื่นความกลัวเข้าฝังดังสุสาน
ความสยดสยองลุกพองมาน
จะยาวนานเท่าไรให้คร่ำครวญ

จะหลุดพ้นวนวงกงอุบาทว์
พ้นพินาศบาศก์บ่วงปวงปั่นป่วน
เสกสวรรค์ชั้นภพหอมอบอวล
เทวดวนอยู่ไหนไล่ผีเร็ว!

(เทวดวน แผลงมาจาก เทวดา)

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

บัดนั้น
นอนกลางวันฝันเย็นเห็นยักษา
ต้นตระกูลมูลโกฎิอสุรา
เป็นเทวาอ่าองค์ทรงฤทธี

ร่ายกระบองครองโครงโสร่งผ้า
เสื้อตาตาชมพูแพรพรรณสี
ดูทะมัดรัดมือสะดือดี
ประจำที่ตีฆ้องร้องเรียกพล

รัวกระหน่ำซ้ำหน้าว่าเหวยเหวย
เจ้าข้าเอ๋ยตกออกนอกถนน
กลางเหนือใต้ในถ้ำตามตำบล
รวบรวมคนสนธิทบกำลัง

จูงจับมือถือแขนสานแน่นหนา
กางกั้นหน้าล้อมรอบวงขอบขัง
ตาลอกแลกแปลกปนบนระวัง
ยืนยอบนั่งลุกตรงจงพร้อมกัน

กูจะไปปราบปรามความสาไถย
โขมดไพรผีป่ามรึงอาสัญ
จับยัดหม้อห่อมิดปิดเลขยันต์
หยดตะกรันโยนบ่อถ่อทะเล

ความสุขสืบคืบคลานบ้านท้องทุ่ง
เรื่องราวยุ่งพานพบแล้วจบเห่
เริงระบำรำฟ้อนกลอนลิเก
เอ้าผูกเปลหลบหลับต้องจับตี!

อูยยย เบาๆหน่อยซีที่รัก...

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

มันมิง่ายดายดางอย่างว่าคิด
ตัวกะจิ๊ดฤทธิ์เดชใช่เศษผี
เดินกระแด๊ะแซะหญ้าฝ่าผงคลี
บางครั้งบี้บีบดังหลั่งน้ำตา

ทอดร่างลู่ลงลานหมอบดานราบ
ฝ่ามือทาบเบือนเบลอเผยอหน้า
ส่งเสียงหวีดกรีดร้องก้องนภา
ดีดเท้าขวาแอ่นกายสลายมนต์

พรวดทะลึ่งตึงตังปังกระทืบ
สองเท้าสืบปลายจรดบดลงส้น
สองแขนเหวี่ยงเบี่ยงร่างกางหมุนวน
ครางคำรนกู่เรียกเพรียกเพื่อนพ้อง

ไร้แสงจันทร์วันเพ็ญดาวเร้นลับ
เมฆพยับรำไรแค่ไต้ส่อง
ลมโบกโบยโชยฉิวผิวลุกพอง
คึกคะนองมารร้ายยังคายคำ

ท่ามควันธูปวูบวาบภาพปรากฎ
พวกผีผดอ้วนผอมป้อมเตี้ยต่ำ
ผีสูงใหญ่นัยน์ตาฟ้าแดงดำ
พูดพึมพำละตินลิ้นลั่นรัว

เทพารักษ์ยักษาท่าจะแย่
อาจพ่ายแพ้ลีลาสามานย์ชั่ว
จึงสวมสอดกอดฟัดรัดลำตัว
หยุด!เมามัวหัวงูดูคลิปอาร์

ดูเพื่อปลงจ้า แม่จำเนียร...

 

รพีกาญจน์

ทานยาธาตุสี่ ท้องไส้ไม่อืด ไม่ฝันอีกแล้ว