ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

ขอลาที ปีงู อยู่ไม่ไหว
ทำหัวใจ จรจาก มากความขม
รักเลิกลา แล้วเรา เศร้าระทม
ปล่อยตามลม ล่มร้าง สุดทางตัน

สิ่งไม่ดี ดาษดื่น แสนกลืนกล้ำ
แจ้วจำนรรจ์ นานเนา เข้าห้ำหั่น
ซุกซอกทรวง พ่วงท้าย พ่ายจาบัลย์
ทุกข์เท่าทัน ฝันร้าย มิคลายคลอน

เศรษฐกิจ ติดลบ พบแต่หนี้
ค้าขายที กำไรหด หมดทั้งก้อน
ต้องกู้เงิน เกินอ้าง ในบางตอน
อีกทุนรอน ร่อยหรอ ท้อเต็มที

ความปั่นป่วน ทวนทาบ ไม่ราบรื่น
ประชาชน ขมขื่น ทนฝืนหนี
แย่งชิงกัน เป็นใหญ่ ในธานี
ช่างเป็นที่ สมเพช เวทนา

อ้างทำเพื่อ ประเทศ ทุเรศหนัก
ข้าวของชัก ธงขึ้น มึนทั่วหน้า
ไทยฆ่าไทย ให้เห็น เป็นบุญตา
เอือมระอา บ้าเลือด เชือดกันแทน

ขอลาที ปีเก่า เราสิ้นหวัง
ความชิงชัง ลอยไป ให้ไกลแสน
อย่าได้หวน คืนกลับ ลับเขตแดน
สามัคคี เหนียวแน่น แทนที่พลัน
พันทอง
๒๔/๑๒/๕๖

[saknun]

ขอลาทีปีเก่าไม่เว้าถึง
ไม่คำนึงหวนหาพาไหวหวั่น
ไม่เคยรู้ว่ามีที่สำคัญ
เพราะว่ามันจะพ้นไปด้วยดี

ขอวันใหม่จงเห็นเป็นสุขสันต์
ทุกคืนวันจงแคล้วคลาดบาทวิถี
จะเยื้องก้าวเดินหนใดในปี
จงพบมีแต่สุขทุกคนเทอญ

[panthong.kh]

ลาแล้วหนอ ต่อไป ไม่เจอหน้า
ปีเก่าพา ดิ่งลง ตรงขัดเขิน
สิบสองเดือน เคลื่อนไป ในทางเดิน
การดำเนิน ชีวิต ผิดเพี้ยนไป

มกราฯ ห้าหก ตกหลุมรัก
กุมพาฯชัก ร่อแร่ แดหวั่นไหว
อยู่เหมือนตาย ชายพราก กระชากใจ
เจ็บทรวงใน ไห้หวน ครวญคร่ำคราง

มีนาคม ฝันไว้ ได้ชื่นฉ่ำ
เมษาฯช้ำ ย้ำชัด วัดความต่าง
พูดคนละ ภาษา จำลาร้าง
ต้องเหินห่าง ข้างกาย ละอายจัง

พฤษภาฯ กล้าแกร่ง แสร้งเศร้าโศก
มิถุนาฯ อับโชค โรครักสั่ง
คิดว่าใช่ กลับชวด ปวดประดัง
น้ำตาพัง หลั่งทาบ อาบแก้มนวล

กรกฏาฯ มาเยือน เลื่อนลอยเคว้ง
เจอนักเลง ขาใหญ่ จึงไห้หวน
มอบฤทัย สี่ห้อง ต้องรัญจวน
เขามีส่วน สืบสาน ต่อกานท์กลอน

สิงหาคม พรมพร้อม ย้อมรักเลิศ
กันยาฯเจิด จรัส คัดอักษร
ตุลาคม ชมชอบ ตอบทุกตอน
พฤศจิกา มาวอน ออ้นออดกัน

จวบธันวาฯ ว่าไป ในหนึ่งรอบ
จวนใจกรอบ บอบบาง ไร้กางกั้น
ทุกข์สุขเศร้า เคล้าคละ มิละวัน
จบสิ้นพลัน ปีเก่า เราไม่ปอง

ลาแล้วหนอ ต่อแต่นี้ หลีกลี้หลบ
ไม่ขอพบ นบนอบ เป็นรอบสอง
สิ่งชั่วช้า แช่งชัก ปักลงคลอง
ให้ไหลล่อง วารี หนีจากไกล
พันทอง
๒๔/๑๒/๕๖

[panthong.kh]

นับถอยหลัง ไม่นาน จักผ่านพ้น
ปีเก่าหล่น ลงเหว ที่เหลวไหล
เรื่องสับสน วุ่นวาย จงหายไป
ออกอ่าวไทย อย่าหวน ทวนกลับคืน

อีกทั้งโรค โศกซ้อน นอนไม่หลับ
จงลาลับ ร่วงโรย โปรยตามคลื่น
ให้สูญสิ้น สาปส่ง อย่าคงยืน
อย่าได้ตื่น มาถม จมหายไป

ความวิบัติ พัดพา ไยช้าอยู่
วิ่งลงสู่ ห้วงลึก สำนึกใหม่
มะลายเถิด ถดถอย ปล่อยแล้วใจ
สุขสดใส เฝ้าฝัน วันใหม่เยือน
พันทอง
๒๕/๑๒/๕๖