ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

หากหนาวเนื้อ เพื่อพี่ มีไออุ่น
จักให้หนุน ตักนาง อย่าร้างหา
คงคลายหนาว ได้บ้าง จนสร่างซา
อันบาทา ไม่เอา เราไม่ปอง

หากหนาวใจ ใจห่ม คงสมสุข
ปลดเปลื้องทุกข์ คุกคาม ยามตีสอง
หนุนแขนชาย ย้ายข้าง พลางเมียงมอง
ศอกสับร้อง ไห้หวน นวลไม่เอา

กอดก่ายกก อกเอ๋ย เชยชมชิด
แนบสนิท จิตจึง คะนึงเขา
พี่บ่นเบื่อ เหลือล้ำ พึมพำเบา
เสยด้วยเข่า เข้าซอกอก จึงตกเตียง

จำใจอยู่ สู้ไหว ในความรัก
แม้จะหัก แขนซ้าย มิบ่ายเบี่ยง
พี่โมโห โกรธา คว้าตะเกียง
แล้วฟาดเปรี้ยง ลงที่ฉัน พลันหน้ายับ
พันทอง
๒๑/๑-/๕๖

[--ณัชชา--]

รักดุเดือนแบบนี้ไม่ดีแน่
ไม่ทันแก่ต้องทุกข์เพราะถูกจับ
แฟนแบบนี้ไม่ไหวขอไม่รับ
แต่งกันปั๊บไม่ระวังมีหวังเละ

ขออยู่แบบโดดเดี่ยวไม่เกี่ยวข้อง
เกรงถูกถองจนจุกซ้ำถูกเตะ
หวั่นครอบครัวลุ่มร้อนจนฟอนเฟะ
พออะเอะก็ซ้อมไม่ยอมนะ

--ณัชชา--

 

[panthong.kh]

เตะทุกวัน ฝันใฝ่ ในความหวัง
วันสิบครั้ง ยังไหว ใช่ไหมหละ
ทิ้มด้วยหมัด อัดเข่า เอาไงวะ
เจอซัดดะ ตระเตรียม เสี้ยมไว้คอย

ตกกลางคืน ตื่นเต้น เห็นไหมนั่น
เข้าประจัน พันตู สู้ไม่ถอย
ลูกเป็นโหล โธ่ถัง นั่งตาปรอย
ทะเลาะบ่อย ลูกดก ต๊กกะใจ
พันทอง

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

...ปลุกอารมณ์ ชมเชย เสยหมัดกล่อม
รักยินยอม เพราะบท รสชาดใหม่
ที่โลกว่า ท่าสวย คือมวยไทย
เวทีไหน ก็มิเท่า เราบรรเลง...

...ชาวบ้านดี คอยเฝ้า เอาใจช่วย
แอบส่งใจ เฝ้าด้วย มวยคู่เก่ง
บรรยากาศ ขย่มขวัญ คนกันเอง
ขาดเสียงเพลง เกลี่ยกล่อม ตามย้อมใจ...

★ รัตนาวดี ★
 

[panthong.kh]

กลับเข้าบ้าน ทีไร ใจเต้นตึก
แสนระทึก นึกหวั่น สั่นเข้าไส้
เตรียมอาวุธ สุดโหด โปรดเห็นใจ
อีกทั้งไม้ หน้าสาม ง่ามสติ๊ก

หาเรื่องได้ ทุกวัน จนฉันเบื่อ
จะทำเสื้อ สามารถ พลาสติก
อีกทั้งโล่ ประกาศก้อง เลือดนองซิก
ปลัดขิก เอาไม่อยู่ ยอมสู้ตาย
พันทอง
 

[ไพร พนาวัลย์]

ก่อนแต่งงานซ้อมไว้เอาให้อยู่
จะเป็นคู่เคี่ยวขอดเข้ากอดก่าย
ศิลปะการต่อสู้ลูกผู้ชาย
เดี๋ยวจะอายหญิงงามคอยตามตี

ทั้งหมัดเท้าเข่าศอกคอยหลอกล่อ
มิย่นย่อการบ้านเชียวชาญจี้
ทั้งสวรรค์,นรก,ครก,สาก,มี
ขึ้นเวทีรับ,รุก,คลุกวงใน 

ลิ้นกับฟันมันจ้องจะต้องสู้
ลิ้นต้องรู้หน้าที่คลุกคลีให้
ฟันต้องขบกัดอยู่อย่างรู้ใจ
กิจการใดผัว,เมีย,เคลียร์ก่อนนอน เทอญฯ


“ไพร พนาวัลย์”

 

[panthong.kh]

ก่อนแต่งงาน ว่าแน่ กว่าแช่แป้ง
นอนแอ้งแม้ง หลายครา จนหน้าเหยิน
เถรกวาดลาน เช้าดึก คึกเหลือเกิน
มอญยันหลัก หักเขิน มิเพลินใจ

ฉันมิใช่ กระสอบทราย ไยหมายซ้อม
ไม่โอบอ้อม อารี ตีเข่าใส่
จนสีข้าง ถลอก ปอกเปิกไป
ช้ำเพียงใด ใครบ้าง ต่างขอร้อง

ทั้งไล่ต้อน เข้ามุม ขยุ้มเตะ
โดนจนเละ เชียวนั่น ฉันสยอง
แต่ด้วยรัก มากล้น ทนใฝ่ปอง
น้ำตานอง ไม่เข็ด ยังเอ็ดอึง
พันทอง
 

[รพีกาญจน์]

วันละสองเวลาหลังอาหาร
ยามวิกาลอีกทีเที่ยงตีหนึ่ง
เสียงว่าแม่แล่พ่อล่อตังตึง
เตะลังถึงถ้วยโถเขวี้ยงโอชาม

ดื่มแต่เหล้าเมามายร้ายถองถุบ
กว่าจะยุบล้มนอนตอนตีสาม
ไม่หายเพลียเมียปลุกด่าลุกลาม
คนประณามสั่นหัวรู้ทั่วไป

ผัวออกปั๊บรับจ้างแผ้วถางสวน
เมียโทรชวนเพื่อนพร้อมล้อมเล่นไพ่
กู้กันน็อคดอกแพงแม่งปะไร
กู้รอบใหม่ธ.ก.ส.รอเจือจุน

ใบม่วงแดงแบ๊งค์พันวันเดียวหมด
ข้าวปลาอดซดตำแกงน้ำขุ่น
เงินซ่อนบ้างอ้างไว้ใช้ทำทุน
แทงโต๊ดลุ้นเบอร์หวยรวยใต้ดิน

จะกี่เช้ากี่เย็นก็เช่นนี้
ปีทั้งปีข้างบ้านรำคาญสิ้น
เปิดทีวีหวังกลบลบยลยิน
เจอบ้าบิ่นมือวาดเกรี้ยวกราดม็อบ

 

รพีกาญจน์

[panthong.kh]

ขี้หมูรา ขี้หมาแห้ง แช่งสบถ
เลยกำหนด ดอกเบี้ย เคลียร์จนหอบ
เอายังไง เดินดุ่ย ลุยพวกม็อบ
อยากลักลอบ หลบลี้ หนีหนี้จัง

กลุ้มไม่พอ เช้าเย็น เผ่นดวดเหล้า
เมื่อมึนเมา เดินเป๋ เซสิ้นหวัง
กลับถึงบ้าน ด่ากราด บังอาจพัง
ตบด้วยหลัง มือหนัก ฟันหักกลาง
พันทอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

กลับเข้าบ้าน ทีไร ใจเต้นตึก
แสนระทึก นึกหวั่น สั่นเข้าไส้
เตรียมอาวุธ สุดโหด โปรดเห็นใจ
อีกทั้งไม้ หน้าสาม ง่ามสติ๊ก

หาเรื่องได้ ทุกวัน จนฉันเบื่อ
จะทำเสื้อ สามารถ พลาสติก
อีกทั้งโล่ ประกาศก้อง เลือดนองซิก
ปลัดขิก เอาไม่อยู่ ยอมสู้ตาย
พันทอง
 

ครั้น..พี่ยา ยินข่าว ว่าสาวเจ้า
รวดร้าวเร้า-รุมจินต์ มิสิ้นสาย
สะอื้นแสน โศกี ไม่คลี่คลาย
ทั่วทั้งกาย ลายพร้อย รอยทุบตี..
 
..ทุกห้องทรวง ห่วงนง แสนสงสาร
สุดร้าวราน ร้อนรน จนเหลือที่
อยากเป็นยา ทาแผลใจ ให้คนดี
ดับโศกี กลางจินต์..ยุพินลง
 

[panthong.kh]

ปากบอกห่วง ควงใคร ให้เราเห็น
อย่ามาเล่น หลอกลิ้น จินต์ไหลหลง
อย่ามาหวาน ปานอ้อย ปล่อยให้ปลง
อย่ามาชง เรื่องขึ้น กวนมึนโฮ

ทุกห้วงห้อง มองมา ว่าสงสาร
แม้ร้าวราน มานห่อ พอโมโห
อันคำชาย ร้อยหาร หว่านคำโต
อย่ามาโชว์ โอ้อวด ให้ปวดทรวง
พันทอง