รวมกลอน.....Martin Franck

มองดาว พร่างพราวฟ้า
เมื่อคราลับ ตะวันอ่อน
จันทรา ท้าอัมพร
แสงอ่อนอ่อน นวลนภา

ดาวน้อย คล้อยระยับ
วิวิบวับ ประดับฟ้า
เชยชู้ คู่จันทรา
แสนต้องตา พาต้องชม

ผิดแผก จากใจนี้
นับวันมี แต่ขื่นขม
บนฟ้า น่าภิรมย์
แต่ตรอมตรม บนดวงใจ

ฟ้าจ๋า อย่าแกล้งนัก
โปรดมอบรัก ให้ได้ไหม
แล้วคล้อย พร้อยหลับไป
เผื่อฝันให้ ได้คู่เชย

By Martin Franck

ยี่สิบเอ็ดธันวาเวียนมาถึง
น้องคำนึงถึงวันก่อนที่อ่อนหวาน
แม้ไม่ได้เคียงอยู่คู่วันวาน
ย่อมป่วยการหากเพ้อพร่ำทุกค่ำไป

หากว่าพี่ยังมีใจในความรัก
น้องมิผลักไสส่งไปหนไหน
แต่หากกลับคืนย้อนเวลาไป
น้องเกรงว่าอะไรคงซ้ำรอย

ยี่สิบเอ็ดธันวามาวันนี้
อยากให้พี่คิดถึงวันก่อนหน้าหน่อย
ก่อนรักเราทั้งคู่ได้หลุดลอย
ก่อนรักเราถดถอยจนหย่ากัน

เราเคยร่วมความทุกข์สุขช่วงหนึ่ง
ให้คำนึงถึงวันที่มิแปรผัน
ว่าเคยมีช่วงที่ดีระหว่างกัน
แม้วันนั้นจะพ้นผ่านนานแรมปี

ยี่สิบเอ็ดธันวามาบรรจบ
ถือเป็นวันครบรอบสองเรานี้
ที่เคยรักเคยผูกพันร่วมชีวี
ก่อนรักนี้จะแตกแยกจากกัน

พี่จ๋าพี่วันดีดีนั้นมีอยู่
วันที่เราเคียงอยู่คู่วันนั้น
อยากให้นึกถึงวันที่เรามีกัน
จะตอกย้ำความผูกพันของสองเรา

By Martin Franck

เธอจำวันนั้นได้ไหม?
วันที่เราสองคนไม่มีใครก่อนหน้านี้
ก่อนเรารู้จัก...ก่อนเรามีความรัก...ก่อนเรารู้สึกดี
ก่อนที่เราจะมีวันนี้...เคยเป็นยังไง?

ถ้าจำไม่ได้ โปรดช่วยนึกหน่อย!
แล้วเราก็ค่อยค่อยย้อนกลับไปเริ่มต้นใหม่
เริ่มให้เราสองคนเดินสวนทางระหว่างใจ...
...เพื่อวันนี้เราสองคนจะได้ไม่มีกัน

...ถ้าจำได้แล้ว ก็ได้โปรด...
อย่ามากล่าวโทษว่า เป็นความผิดของฉัน
ต่อแต่นี้ ,,ไม่ต้องมาทัก ไม่ต้องมองหน้า ไม่ต้องมาผูกพัน,,
...ย้อนกลับไปไม่รู้จักกัน เหมือนวันนั้น...ก็พอ!

By Martin Franck

เสียง สุดแสนโศกเศร้า เคล้าน้ำ เสียง
ค่ำ ใครเคียงเคยคู่ อยู่เช้า ค่ำ
ทำ ทนทุกข์ทุกที่ ที่เธอ ทำ
จร ใจจำจรจาก เป็นคน จร

รัก รวยรินรอนร้าว เมื่อคราว รัก
สอน สิ่งสรรพสักสิ่ง แล้วยิ่ง สอน
ตอน ตกตมต้อยต่ำ ทุกค่ำ ตอน
แวว วี่วอนเว้าไว้ ยังไร้ แวว

By Mart Franck

เธอบอกว่า จะชดเชย ให้ทุกสิ่ง
ตั้งแต่วัน ที่เธอทิ้ง ถึงวันนี้
ในความเจ็บ ที่ได้รับ นับทวี
เธอเคยมี บ้างไหม ยื่นมือมา

ฉันเหมือนคน ล้มแล้วลุก ขึ้นได้ใหม่
หลังจากเธอ ทิ้งฉันไว้ ให้อ่อนล้า
แม้ต้องลุก ด้วยตัวเอง ทั้งน้ำตา
เธอก็ไม่ เคยมา มองเหลียวแล

แล้วตอนนี้ จะมา ชดเชยให้
จะชดใช้ อะไร ให้คนแพ้
จะชดเชย อะไรให้ คนอ่อนแอ
เพิ่งมาแคร์ ตอนนี้ มีค่าไร

ฉันไม่มี เธอแล้ว จากวันนี้
จะไม่มี เธออีกแล้ว ไม่วันไหน
รู้บ้างมั้ย ว่าลืมเธอ ยากเพียงใด
จะให้จำ เธอใหม่ คงไม่เอา

by "Martin Franck"

จะโกรธไหม ถ้า...มีใคร เขาคิดถึง
จะโกรธไหม ถ้า...คนนึง เขาฝันหา
จะโกรธไหม ถ้า...เพ้อถึง ทุกเวลา
จะโกรธไหม ถ้า...สายตา นี้ขอมอง
จะโกรธไหม ถ้า...โทรไป ให้ลำบาก
จะโกรธไหม ถ้า...ใจอยาก มีเจ้าของ
จะโกรธไหม ถ้า...ใจเธอ ฉันขอจอง
จะโกรธไหม ถ้า...เราลอง คบกันดู
จะโกรธไหม ถ้า...พูดจริง ไม่มีหลอก
จะโกรธไหม ถ้า...อยากบอก ให้เธอรู้
จะโกรธไหม ถ้า...อยากให้ รับฟังดู
จะโกรธไหม ถ้า...เธอรู้ ว่า "รักเธอ"

MARTIN FRANCK, 181222013

ราวร่าวร้าว รอนใจ ใครจะรู้
ดูดู้ดู เธอสิ มิคิดสน
เชือเชื่อเชื้อ เลยใจ ใครจะทน
คนค้นคน ใจดำ ทำลงคอ

พอพ่อพ้อ แล้วพอ ฉันพอแล้ว
ไมไม่ไม้ มีวี่แวว แล้วล่ะหนอ
ทีที่ที้ เธอจะเฝ้า เคล้าพะนอ
รอร่อร้อ เธอสน คนรอนใจ

Martin Franck, 19122013

อย่า...เพ้อเจ้อละเมอพูดปูดความปด
มา...ทำร้ายไม่ละลดเหลืออดหนา
ว่า...นอกใจใครเขาเล่าเธอมา
ฉัน...นอนซมจมน้ำตามาทุกวัน
นั้น...เหลืออดหมดใจกลายเป็นอื่น
นอก...สายตาทุกวันคืนสิตัวฉัน
ใจ...ข้างในของเธอไม่มีกัน
เธอ..."อย่ามาว่าฉันนั้นนอกใจ"

Martin Franck. 20122013

รู้บ้างไหม ใครเล่า เฝ้าแต่คิด
ทั้งที่รู้ ไม่มีสิทธิ จะคิดถึง
รู้บ้างไหม ใครเล่า เฝ้าคำนึง
ทั้งที่รู้ ว่าวันนึง อาจเสียใจ

รู้บ้างไหม ใครเล่า เฝ้าแต่เพ้อ
ทั้งที่รู้ ว่าใจเธอ ไม่หลงไหล
รู้บ้างไหม ใครเล่า รักหมดใจ
ทั้งที่รู้ ว่ายังไง ก็หมดทาง

รู้บ้างไหม ใครเล่า เขาแอบรัก
ทั้งที่รู้ อุปสรรค ยังขัดขวาง
รู้บ้างไหม ใครเล่า ไม่ปล่อยวาง
ทั้งที่รู้ ว่าเลือนลาง เขาก็ยอม

"by Martin Franck"

มาสำนึก อะไร ในตอนนี้
ตอนที่ฉัน เจอคนดี เข้ามาหา
มาอ้อนวอน แต่ก็ไม่ ได้นำพา
เสียเวลา เปล่าเปล่า จงเข้าใจ

มาทางไหน จงกลับไป ในทางนั้น
ทางที่เธอ เคยฝัน นั้นอยู่ไหน
หรือเพิ่งรู้ ว่าเคยอยู่ ในใจใคร
จึงขอกลับ เข้าไป ในใจเดิม

สายไปแล้ว อยากบอก ให้ได้รู้
ใจฉันมี คนนึงอยู่ ไม่มีเพิ่ม
แต่กลับกัน ที่วันนี้ ที่ใจเดิม
มันได้เริ่ม คบคนใหม่ ไปเมื่อวาน

"by Martin Franck"

เห็นฉันไหม? เธอเห็นฉันไหม?
คนที่ยอมมอบหัวใจให้เธอคนนี้
เห็นฉันไหม? เธอเห็นฉันไหม? คนดี
คนที่ยืนมองเธอจากตรงนี้.......คือใคร?

จริงสินะ! จริงสินะ!
เธอนั้นอยู่ไกลเกินกว่าจะเห็นกันได้
ฉันยืนอยู่บนโลก.........เงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวหัวใจ
แต่เธออยู่นั้นบนพระจันทร์กับใคร ,,ที่คู่ควร,,

"by Martin Franck"

...บอกเลยไม่เคยรักใครง่ายง่าย...
ฉันยอมอยู่อย่างเดียวดาย ดีกว่าเจอคนไร้ค่า!
แต่แปลกนะ.....ตั้งแต่ชีวิตมีเธอเข้ามา
หัวใจฉันกลับบอกว่า "เธอนั้นคือคนคุ้นเคย"

....เห็นทีฉันคงต้องเชื่อความรุ้สึก...
แม้ในใจลึกลึก ยังแอบหวั่นและทำเฉย
เอาวะ เอาวะ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใคร มาก่อนเลย
,,เห็นทีต้องเฉลยความในใจ,,

......เธอจ๋า เธอจ๋า......
ถ้าฉันบอกว่า...ให้เราสองคนคบกันได้
เธอจะสัญญากับฉันได้ไหม...ว่าที่เจ้าของหัวใจ
,,ว่าเธอจะไม่ทำร้าย หัวใจที่ให้เธอ,,

By Martin Franck

หากหนาวเนื้อ ห่มเนื้อ เชื่อว่าหาย
ด้วยเรือนกาย จากอีกคน คงหายหนาว
เนื้อแนบเนื้อ เพื่อไออุ่น ระยะยาว
ให้ไอหนาว ร้าวไป จากกายคน

หากหนาวใจ ให้ห่มรัก สักครั้งหนึ่ง
ด้วยคำนึง ถึงไอรัก สักหนึ่งหน
แม้อยู่ไกล ไอรัก จักระคน
ย่อมปะปน กับลมฟ้า มาห่มใจ

หากหนาวเนื้อ หนาวใจ ในหนึ่งครั้ง
จะให้อัง อุ่นไอ ได้จากไหน
ให้ลองหา คนรู้ใจ ไว้ข้างกาย
หนาวย่อมคลาย กายใจอุ่น คนคุ้นเคย

MARTIN FRANCK, 18122013

ก็เพราะเธอที่ทำ
ฉันคนนี้ต้องช้ำประจำ จนปวดปร่า
ตอนเริ่มรักฉัน...เธอให้กันได้ทุกเวลา
แต่พอนานมา เธอกับเฉยชาไม่เหมือนเคย

...รักเธอเคยเริ่มจากร้อย...
แต่ยิ่งวันกลับยิ่งน้อย จนกลายเป็นเฉยเฉย
เวลาที่ฉันได้ กลับน้อยไปไม่เหมือนเคย
วันนี้ฉันเลย...ขอย้อนไปไม่รุ้จักกัน

by Martin Franck

	ผู้เขียน	หัวข้อ: รวมกลอน.....Martin Franck (อ่าน 10312 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้