ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พยัญเสมอ]

วันหนึ่งเมื่อฉันไม่เหลือใคร
มองไปทางไหนก็มีแต่ความเงียบเหงา
ทุกสิ่งมีแต่ความว่างเปล่า
เหลือไว้เพียงรอยเศร้า...กับคราบน้ำตา

ฝากถึงคนที่เคยรัก
ที่ทำให้รู้จักความโหยหา
ทำให้คิดถึงอยู่เรื่อยมา
แม้บัดนี้กาลเวลาจะผ่านไป

หัวใจยังคงคิดถึงอยู่
แต่ไม่รู้เธอจะคิดถึงฉันไหม..
หรือวันนี้เธออาจมีใคร
คอยอยู่ชิดใกล้เคียงข้างกายทุกวันคืน

ฉันคนนี้จมอยู่กับความเหงา
กับร่องรอยความเศร้าอย่างสุดฝืน
ใช้ชีวิตทนอยู่อย่างกล้ำกลืน
เหมือนกับยืนอยู่ในโลกนี้ตามลำพัง

วันหนึ่งเมื่อฉันไม่เหลือใคร
มองไปทางไหนก็ไร้ความหวัง
ชีวิตต้องก้าวไปตามลำพัง
ปล่อยทิ้งความหลังไว้กับวันวาน


เป็นไงครับ...ฝีมือกลอนเปล่าของผมพอใช้ได้หรือยัง....

Orion264(มือขวา)
๑๕ ธค ๒๕๕๖

[--ณัชชา--]

--ณัชชา--

 

[panthong.kh]

ถึงวันนี้ ที่ฉัน ไม่เหลือใคร
เพียงมีเงิน อยู่ได้ ไม่ฟุ้งซ่าน
ขาดคนรัก ไม่ท้อ ทรมาน
ขาดเรือนชาน เช่าอยู่ สู้ต่อไป

ไม่มีรถ ส่วนตัว ไยมัวแหนง
กินข้าวแกง เดินเดี่ยว ทนเปลี่ยวไหว
โลกยังสวย ด้วยมือเรา เศร้าทำไม
กำลังใจ เต็มเปี่ยม เลี่ยมกว่าทอง

มีงานทำ ดำเนินตาม ยามต่ำต้อย
ซัดปูหอย อร่อยล้น มิหม่นหมอง
ไร้ชายคู่ เคียงข้าง อ้างว้างปอง
ไร้คนจอง ครองใจ ใช่ว่าตาย
พันทอง
๑๖/๑๒/๕๖
 

[/b]

[พยัญเสมอ]

แม้เรือนร่างยังสถิตย์ชีวิตอยู่
แต่ก็รู้อนาคตหมดความหมาย
ชีวิตนี้ถ้าขาดนางมาข้างกาย
ก็เหมือนชายสิ้นเชิงเริงภิรมย์

แล้วจะอยู่ตอไปเพื่อใครเล่า
ในเมื่อเราล้นทุกข์สิ้นสุขสม
ชีพเหมือนถูกลอยแพแค่รอจม
เหมือนมีลมหายใจไปวันวัน

อยู่แต่ตัวหัวใจไม่อยู่ด้วย
ถึงไม่ม้วยชีวาไม่อาสัญ
เหมือนซากศพเดินได้ดีไรกัน
ไม่เหมือนพันทองหรอกบอกให้ฟัง..

มีหัวจิตหัวใจให้รู้สึก
ว่าส่วนลึกเริ่มท้อต่อความหวัง
จึงคร่ำครวญหวนพากย์จากภวังค์
ให้ร้อยชั่งเห็นใจอย่าได้เมิน..

 

กลายเป็นกลอนแปดจนได้...

[panthong.kh]

ปลาขาดน้ำ..
คงชอกช้ำย่ำแย่ แน่ขวยเขิน
หญิงขาดรัก หนักใจในทางเดิน
หากขาดเงิน เกินคว้าไขว่ ไม่ได้การ

อยู่ต่อไป...
เมื่อฤทัยยังหวังดังประสาน
มองคนอื่นขื่นขมทั้งซมซาน
ไม่มีบ้านนอนได้ใต้ศาลา

แม้จะอยู่คนเดียว...
บนทางเปลี่ยวเปล่าใจเหมือนไร้ค่า
สร้างพลังเติมเข้าคว้าเอามา
เรื่องขี้หมาเด็กเด็กเล็กนิดเดียว

กำลังใจ...
มอบให้ไปในวันอันแสนเปลี่ยว
อยากพะนอคลอเคล้าเฝ้าแลเหลียว
แต่ก็เสียวพี่ปากจัดจึงตัดใจ
พันทอง
๑๖/๑๒/๕๖