รักเคยมี แต่ถึงวัน ต้องพลันจบ
เมื่อคนคบ เขาออกห่าง เหมือนขว้างทิ้ง
สิ่งเก่าๆ หมดสิ้นไป คล้ายไม่จริง
โลกหยุดนิ่ง แทบไม่เชื่อ สิ้นเยื่อใย
รักกับเขา ชายคนใหม่ เร้าใจกว่า
ดูมีค่า น่าชิดชม ระทมไหว
ดีกับเขา มากกว่าฉัน ช่างบั่นใจ
ที่ทำไป ยากจะเปรียบ หากเทียบกัน
เธอยอมให้ เขาทุกอย่าง แม้ร่างกาย
ยอมเพื่อขาย แลกความรัก หักใจฉัน
ไม่เคยเลย คิดล่วงเกิน เมินสิ่งนั้น
ด้วยใจฉัน ยอมอดเปรี้ยว เคี้ยวหวานรอ
ฉันเป็นฝ่าย ยอมให้เธอ เสมอมา
รักหนักหนา เหมือนเป็นทาส บาดทรวงหนอ
ด้วยรักมาก จึงต้องช้ำ กับคำรอ
รักที่ก่อ วันนี้เธอ เผลอพังมัน
เหมือนฉันเป็น แค่ตัวคั่น รอวันจาก
เป็นแค่กาก เศษความรัก ที่ปักฝัน
เขาดีกว่า รักโดนขวาง เจอทางตัน
เพราะเธอนั้น สองมาตฐาน ช่างค้านใจ
