ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สะเลเต]

[รการตติ]

[สะเลเต]

[ศรีเปรื่อง]

อ่านบทกลอน...นงไพร...ใจเต้นตุ๊บ
ดั่งค้อนทุบ...อก "เปรี้ยง!" ร้องเสียงหลง
ต้องยาแฝดพิษเสน่ห์...เล่ห์อนงค์
พะว้าพะวง...ป่วนปั่น...สั่นดวงมาน

รจิตถ้อยส่งหา...ประภาพักตร์
ภาษารัก...อาจจืด...ชืดความหวาน
ตามประสาหนุ่มเปลี่ยว...มิเชี่ยวชาญ
วิธีการ...เรียงพจน์...สะกดอร

หวังแค่เมื่อยาใจ...ได้พินิจ
มิสะอิดมิสะเอียน...อาเจียนก่อน
ช่วยอ่านจนครบถ้วนสำนวนกลอน
ที่เรียมอ้อน...ลัดฟ้า...ไปหาเธอ

แม้นมิรัก...มิเป็นไร...ไม่ช้ำชอก
ขอสิทธิ์หยอก...งามขำ...สม่ำเสมอ
เพียงได้คล้องลำนำมาบำเรอ
เป็นบทเพ้อ...ป่วนป่วน...กวนอารมณ์

ศรีเปรื่อง
๒๒ พ.ย. ๒๕๕๖

[panthong.kh]

เห็นบทกลอน อ้อนออด ตลอดศก
เจ็บหัวอก ตกใจ ดั่งใครข่ม
เสียงเอะอะ โวยวาย ตามสายลม
พ่อตากลม ผมเป๋ เก๋เกินทน

มาร่ำร่ำ คำหวาน ปานน้ำกรด
ดูซิมด ไต่ตอม หอมเหลือล้น
คงตกอ่าง กะปิ ดูพิกล
นั่งใกล้จน ได้กลิ่น เกือบสิ้นใจ
พันทอง
กลอนเข้าป่าอีกแล้วจ้า
 

[รการตติ]

[สะเลเต]

อ่านบทกลอน...นงไพร...ใจเต้นตุ๊บ
ดั่งค้อนทุบ...อก "เปรี้ยง!" ร้องเสียงหลง
ต้องยาแฝดพิษเสน่ห์...เล่ห์อนงค์
พะว้าพะวง...ป่วนปั่น...สั่นดวงมาน

รจิตถ้อยส่งหา...ประภาพักตร์
ภาษารัก...อาจจืด...ชืดความหวาน
ตามประสาหนุ่มเปลี่ยว...มิเชี่ยวชาญ
วิธีการ...เรียงพจน์...สะกดอร

หวังแค่เมื่อยาใจ...ได้พินิจ
มิสะอิดมิสะเอียน...อาเจียนก่อน
ช่วยอ่านจนครบถ้วนสำนวนกลอน
ที่เรียมอ้อน...ลัดฟ้า...ไปหาเธอ

แม้นมิรัก...มิเป็นไร...ไม่ช้ำชอก
ขอสิทธิ์หยอก...งามขำ...สม่ำเสมอ
เพียงได้คล้องลำนำมาบำเรอ
เป็นบทเพ้อ...ป่วนป่วน...กวนอารมณ์

ศรีเปรื่อง
๒๒ พ.ย. ๒๕๕๖

กลั้น!!สะอิดสะเอียนอาเจียนไว้
กลอนสีบทบาดฤทัยหัวใจถล่ม
อาวุธใดไหนเล่าเท่าคำคม
ขอชื่นชมเชิงชั้นขั้นอาจารย์

พกยาดองสองไห..ใช่ยาแฝด
สุดจะsadโศกศัลย์เมื่อฉันอ่าน
เสน่ห์ฉันถูกจำนำ  ทิ้งตั้งนาน
พึ่งหัดเขียนคำหวานเมื่อวานนี้

กลอนฉันหากสะเอียน..อาเจียนได้
มอบยาดองสองไห..ให้ท่านศรีฯ
รักหรือไม่ให้คอยสักร้อยปี
ร่างไม่ซี้เสียก่อนวอนจงคอย

---สะเลเต---
ขำๆๆนะคะพี่

[เนิน จำราย]

  ผึ้งทบถ้วนล้วนใกล้ดอกไม้หอม 
ภู่ขอตอมเพียงแต่แค่เศษเสี้ยว
    กระพือปีกครางพรูอยู่ดายเดียว     
หมายข้องเกี่ยวฝังฝากยามยากไร้

  วอนพะยอมน้อมก้านดอกบานนิด   
ต่อชีวิตภุมราพอยาไส้
     เถิดถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงเอาไว้     
จะรับใช้เจาะจงตามบงการ

เนิน จำราย     

[D]

ดีดีที ห้าถังมาตั้งฉึก
เพราะรู้สึก ภู่ภมรจะจรผ่าน
กุหลาบฉันวันนี้เริ่มผลิบาน
กะขายงานวาเลนไทน์คงหลายตังค์

ภมรหมู่มวลมากหลากชนิด
กรายมาชิดเมื่อใดคงได้ฝัง
กำจัดให้เท่งม่องจ้องมิยั้ง
ไส้เดือนยังมุดดินไปไม่กล้าบิน

"ดิน"

[เนิน จำราย]

    ภู่ตัวน้อยห้อยปีกบินหลีกหลบ   
จำต้องพบอาดูลย์สุขสูญสิ้น
        ครั้นมาลีช่องามนามดอกดิน       
ประจำถิ่นนครฐมอารมณ์ร้อน

              แล้วบ่ายหน้าเหินลับไม่กลับหลัง               
สู่รวงรังเจาะรูอยู่ไม้ขอน
          สิ้นแรงเหินเกินกล่าวแสนเร้ารอน         
กลับไปอ้อน สาว “ศศิ”ชิมิเอย

เนิน จำราย       

[มังตรา]

กลั้น!!สะอิดสะเอียนอาเจียนไว้
กลอนสีบทบาดฤทัยหัวใจถล่ม
อาวุธใดไหนเล่าเท่าคำคม
ขอชื่นชมเชิงชั้นขั้นอาจารย์

พกยาดองสองไห..ใช่ยาแฝด
สุดจะsadโศกศัลย์เมื่อฉันอ่าน
เสน่ห์ฉันถูกจำนำ  ทิ้งตั้งนาน
พึ่งหัดเขียนคำหวานเมื่อวานนี้

กลอนฉันหากสะเอียน..อาเจียนได้
มอบยาดองสองไห..ให้ท่านศรีฯ
รักหรือไม่ให้คอยสักร้อยปี
ร่างไม่ซี้เสียก่อนวอนจงคอย

      ---สะเลเต----

ขออภัย  ท่านศรี  ที่ลักลั่น             
ตัดหน้าพลัน  ตอบแย่ง   ไม่แกล้งถอย
เหตุคิดถึง  คนึงแฝง  แม่แกงกลอย       
สะเลน้อย   นิ่มนวล  รัญจวนใจ

อ่านกลอนกาพย์  ซาบซึ้ง  ถึงแก่นแน่     
ทำเอาแม่  อาเจียน  จนเวียนไส้
บาดรอยลอก ถลอกลึก  ผลึกใน             
คารมไล่  แล่เถื่อ   นวลเนื้อนาง

สุดโศกเศร้า  เหงาพิษ  เหตุติดเหล้า       
ลำยองเมา  ยังแพ้   แต่รุ่งสาง
สะเลยอง  สองไห  ไม่จืดจาง                   
เขียนกลอนพลาง  ยังก๊ง  เดี๋ยวคงนอน   
                                                                                  

[สะเลเต]

เห็นบทกลอน อ้อนออด ตลอดศก
เจ็บหัวอก ตกใจ ดั่งใครข่ม
เสียงเอะอะ โวยวาย ตามสายลม
พ่อตากลม ผมเป๋ เก๋เกินทน

มาร่ำร่ำ คำหวาน ปานน้ำกรด
ดูซิมด ไต่ตอม หอมเหลือล้น
คงตกอ่าง กะปิ ดูพิกล
นั่งใกล้จน ได้กลิ่น เกือบสิ้นใจ
พันทอง
กลอนเข้าป่าอีกแล้วจ้า
 

ต่อไปเหอะพี่พัน.. แค่มาต่อก็ดีใจแล้วค่ะ..

[สะเลเต]

  ผึ้งทบถ้วนล้วนใกล้ดอกไม้หอม 
ภู่ขอตอมเพียงแต่แค่เศษเสี้ยว
    กระพือปีกครางพรูอยู่ดายเดียว     
หมายข้องเกี่ยวฝังฝากยามยากไร้

  วอนพะยอมน้อมก้านดอกบานนิด   
ต่อชีวิตภุมราพอยาไส้
     เถิดถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงเอาไว้     
จะรับใช้เจาะจงตามบงการ

เนิน จำราย     

ภมรผึ้ง..หนึ่งมิตรที่ชิดใกล้
เคียงดอกไม้สหายแท้แม้วันผ่าน
ผลิดอกสีสวยงามยามเบ่งบาน
เผื่อแผ่ก้านกิ่งใบให้เพื่อนนั้น

โลกสวยด้วยดอกไม้เมื่อส่งกลิ่น
ผึ้งโบยบินยินดีสร้างสีสัน
ดอกไม้,ผึ้งจึงอยู่เคียงคู่กัน
คือของขวัญสวรรค์มอบตอบแทนคน

---สะเลเต---

[กังวาน]

ต้องแยกแยะและรู้ดูให้ถ้วน
ชายทั้งมวลรักง่ายหน่ายหลายหน
ลงคำกลอนอ้อนออดเหมือนยอดคน
แท้สับสนรักหรือลวงห่วงสะเลฯ

ชายคนหนึ่งซึ่งดีมีอดีต
โดนหญิงกรีดซะช้ำจำหันเห
หลบเลียแผลมิแลใครไม่ปนเป
วันนี้เสแสร้งมิออกต้องบอกเธอ

หัวใจเต้นตึกตักอยากทักขาน
ว่ากังวานอ่านอักษรนอนไผลเผลอ
วันไหนขาดบาดใจไม่ได้เจอ
นั่งละเมอคนเดียวเปลี่ยวเหงาทรวง

ดอกไม้หลากมากสีมีตั้งเยอะ
อยากจะเจอะดอกสะเลฯหันเหห่วง
เหมือนต้องมนตร์ดลจิตใช่คิดลวง
นี่หรือบ่วงรักเขาว่าช่างน่าอาย

เรียกว่ารักหรือเปล่าละคราวนี้
ตัวของพี่ขอถามถึงความหมาย
คิดถึงเจ้าเช้าเย็นอยากเห็นกาย
คงจะตายถ้ามิตอบชอบกังวาน

---กังวาน---
 

ล้อเล่นขำขำนะครับ

[--ณัชชา--]

เรียกว่ารักหรือเปล่าเราตอบได้
มันไม่ใช่แน่แน่แม่ตาหวาน
โรคร้ายแรงนะจ๊ะตามระราน
หนักเอาการน่าวิตกโรคหัวใจ

ส่งไปตรวจ อีเคจี คงดีแน่
ต้องเร่งแก้รีบมาเดี๋ยวผ่าให้
โอกาสหายหากว่ารักษาไว
ทดลองให้เรากรีดมีดเราคม

--ณัชชา--

 

[yaguza]

ตามใจเจ้า เอาเถิด เปิดปากแผล
อยากรังแก เชิญได้ ให้สาสม
มิต้องค้อม ออมแรง แทงให้จม
ไม่ต้องรม ยาสลบ คงสบใจ

อยากจะอยู่ ใกล้หมอ ขอรักษา
อยากให้ผ่า ทั้งตัว กลัวผลักไส
อยากให้ตรวจ ขมับ ทั้งตับไต
อยากขอเป็น คนไข้ ให้ดูแล

 


......ยากูซ่า.....

[สะเลเต]

ดีดีที ห้าถังมาตั้งฉึก
เพราะรู้สึก ภู่ภมรจะจรผ่าน
กุหลาบฉันวันนี้เริ่มผลิบาน
กะขายงานวาเลนไทน์คงหลายตังค์

ภมรหมู่มวลมากหลากชนิด
กรายมาชิดเมื่อใดคงได้ฝัง
กำจัดให้เท่งม่องจ้องมิยั้ง
ไส้เดือนยังมุดดินไปไม่กล้าบิน

"ดิน"

ดีดีที ห้าถังยั้งมือก่อน
ผึ้งภมรม่องแน่แดดับดิ้น
แสนสงสารใส้เดือนนอนเกลื่อนดิน
พิษของกลิ่น ดีดีที นี้รุนแรง

ป่านฉะนี้ภมรผู้คงรู้ข่าว
กลัวจนหนาวหนีหายไม่คิดแกล้ง
ดีดีที นักล่าฆ่าแมลง
กุหลาบแดงขายทันวาเลนไทน์

---สะเลเต---

[สะเลเต]

ขออภัย  ท่านศรี  ที่ลักลั่น             
ตัดหน้าพลัน  ตอบแย่ง   ไม่แกล้งถอย
เหตุคิดถึง  คนึงแฝง  แม่แกงกลอย       
สะเลน้อย   นิ่มนวล  รัญจวนใจ

อ่านกลอนกาพย์  ซาบซึ้ง  ถึงแก่นแน่     
ทำเอาแม่  อาเจียน  จนเวียนไส้
บาดรอยลอก ถลอกลึก  ผลึกใน             
คารมไล่  แล่เถื่อ   นวลเนื้อนาง

สุดโศกเศร้า  เหงาพิษ  เหตุติดเหล้า       
ลำยองเมา  ยังแพ้   แต่รุ่งสาง
สะเลยอง  สองไห  ไม่จืดจาง                   
เขียนกลอนพลาง  ยังก๊ง  เดี๋ยวคงนอน   
                                                    

                             

สองสองไห ..จิ๊บจิ๊บจิบเล่นเล่น
ช่วงช่วงเว้นว่างหน่อยร้อยอักษร
มึนมึนเหมือนเมาบ้างวางบทกลอน
ก๊งก๊งก่อนกลั่นคำทำบ่อยไป

เมาเมานิดคิดกลอนอักษรตอบ
มั่วมั่วไปหลายรอบ เลยรู้ไหม
ดื่มดื่มเลยรับรองต้องติดใจ
ยกยกไห..ให้ฟรีพี่มังตรา...

---สะเลเต---

[สะเลเต]

เรียกว่ารักหรือเปล่าละคราวนี้
ตัวของพี่ขอถามถึงความหมาย
คิดถึงเจ้าเช้าเย็นอยากเห็นกาย
คงจะตายถ้ามิตอบชอบกังวาน

---กังวาน---
 

ล้อเล่นขำขำนะครับ

ซึ้งน้ำใจไมตรีพี่เป็นห่วง
ลืมความง่วง..เหงาเตลิดเมื่อเปิดอ่าน
ลิขิตคำเขียนร้อยดั่งอ้อยตาล
มดเช่นเราลนลานหวานคำกลอน

เรียกว่ารักแล้วกันฉันว่าใช่
ชอบ,หลงใหลลักลอบตอบอักษร
กลอน"พี่กัง"แกงปลื้มลืมง่วงนอน
ทุกบทซ่อนอ่อนหวานบนลานคำ

---สะเลเต---

[สะเลเต]

เรียกว่ารักหรือเปล่าเราตอบได้
มันไม่ใช่แน่แน่แม่ตาหวาน
โรคร้ายแรงนะจ๊ะตามระราน
หนักเอาการน่าวิตกโรคหัวใจ

ส่งไปตรวจ อีเคจี คงดีแน่
ต้องเร่งแก้รีบมาเดี๋ยวผ่าให้
โอกาสหายหากว่ารักษาไว
ทดลองให้เรากรีดมีดเราคม

--ณัชชา--

ตามใจเจ้า เอาเถิด เปิดปากแผล
อยากรังแก เชิญได้ ให้สาสม
มิต้องค้อม ออมแรง แทงให้จม
ไม่ต้องรม ยาสลบ คงสบใจ

อยากจะอยู่ ใกล้หมอ ขอรักษา
อยากให้ผ่า ทั้งตัว กลัวผลักไส
อยากให้ตรวจ ขมับ ทั้งตับไต
อยากขอเป็น คนไข้ ให้ดูแล

 

......ยากูซ่า.....

โรครักร้ายรุมทึ้งจึงเป็นเหตุ
ต้องแปลงเพศเพื่อผ่าหาทางแก้
ช่วยเสริมดวงอนาถา..หารักแท้
ชะตาแย่ยามค่ำแอบสำออย

กําพร้ารักหนักอกต้องยกหนี
ชอบคุ้มดีคุ้มร้ายบ่ายเป็นบ่อย
อาการหนักนั่งเพ้อตาเหม่อลอย
รักษาหน่อยนะหมอขอแซงคิว...

---สะเลเต---