ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

 

เราทั้งสองพบกันในวันนี้
ในวันที่รู้ว่าอุรามั่น
อุราของสองเราเข้าพัวพัน
ดั่งดวงจันทร์คู่ดาวคราววันเพ็ญ

ความรู้สึกนึกคิดมิผิดแผก
รู้ควรแยกควรแยะรู้แตะ,เล่น
รู้ควรเลิก,ลด,ละ,รู้ประเด็น
รู้ใดป็นนามธรรม,รู้ดำ,แดง

เพราะอยู่ในสังคมมีชม,เกลียด
มีหยามเหยียด,ยกยอ,เคล้าคลอ,แข่ง
สวมหน้ากาก,จาก,ตอม,เข้าปลอมแปลง
จึงตกแต่งตัวตนปนรูปธรรม

ถึงรักมากเพียงใดจำไกลห่าง
ไกลเพียงร่างต่างรื่นสองชื่นฉ่ำ
ชื่นฤทัยเพียงเราเข้าน้อมนำ
ดั่งคู่กรรมนำพาให้มาเจอ

ในโลกแห่งความจริงต้องนิ่งเงียบ
มิกล้าเทียบเทียมทันกลัวฝันเก้อ
ในโลกแห่งความฝันหมั่นปรนเปรอ
ได้พบเธอทุกคืนอย่างชื่นชม

ขอสองเราพบกันในวันนี้
ในวันที่เงียบเหงาใต้เงาร่ม
ร่มอยู่ในความฝันสวรรค์,พรหม
เรารื่นรมย์ร่วมเรียง...รักเพียงใจ

“ไพร พนาวัลย์”

<a href="http://www.youtube.com/v/9KV7hbfqHQs&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/9KV7hbfqHQs&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

add complete
by Klonthaiclub fb

[panthong.kh]

เรารักกัน วันนี้ มีความหมาย
เกี่ยวก้อยชาย หมายเรียง เคียงสดใส
ถึงไม่หวาน ซาบซึ้ง ก้นบึ้งใจ
โปรดรู้ไว้ ฤทัยมั่น ไม่สั่นคลอน

ดั่งอาทิตย์ คู่ฟ้า นภาผ่อง
ดั่งยูงทอง คู่หงส์ ตรงออดอ้อน
ดั่งมัจฉา คู่นที มิแรมรอน
ดั่งมังกร คู่สุพรรณ มิผันไป

ความรู้สึก นึกนั้น มันหน่วงหนัก
เหมือนศรปัก กลางกมล ทนไม่ไหว
อยู่เหมือนซาก ฝากฝัง หวังเพียงใคร
มาเข้าใจ ช่วยรับ ซับน้ำตา

มีคนปลอบ ยามเหงา เศร้าโศกศัลย์
มีคนปัน ฤทัย อย่างใจกล้า
มีคนคอย ป้อนข้าว ยามร้าวอุรา
มีคนพา หาหมอ ยามท้อทุกข์

แต่คงจะ หายาก ลำบากแสน
หาทั่วแคว้น แดนดิน คงสิ้นสุข
ยิ่งกว่าหา เพชรนิล จินต์ล้มลุก
จึงเจ่าจุก ทุกซอก ยอกทรวงใน
พันทอง
๑๕/๑๑/๕๖

[Music]

ดาวเคียงจันทร์คืนแรมที่แซมเศร้า
ต่างบอกเล่าอาทรความอ่อนไหว
ณ ค่ำคืนโดดเด่น..ที่เป็นใจ
สองหทัยเป็นหนึ่งร่วมพึ่งพา

แต่ถึงคราวคืนเพ็ญกลับเป็นอื่น
ด้วยมากหมื่นดื่นดาษปรารถนา
ดาวอับแสงแฝงเศร้าไม่เข้าตา
แอบนภาเพียงเพื่อ..รอเยื่อใย

[ไพร พนาวัลย์]

เรารักกัน วันนี้ มีความหมาย
เกี่ยวก้อยชาย หมายเรียง เคียงสดใส
ถึงไม่หวาน ซาบซึ้ง ก้นบึ้งใจ
โปรดรู้ไว้ ฤทัยมั่น ไม่สั่นคลอน

ดั่งอาทิตย์ คู่ฟ้า นภาผ่อง
ดั่งยูงทอง คู่หงส์ ตรงออดอ้อน
ดั่งมัจฉา คู่นที มิแรมรอน
ดั่งมังกร คู่สุพรรณ มิผันไป

ความรู้สึก นึกนั้น มันหน่วงหนัก
เหมือนศรปัก กลางกมล ทนไม่ไหว
อยู่เหมือนซาก ฝากฝัง หวังเพียงใคร
มาเข้าใจ ช่วยรับ ซับน้ำตา

มีคนปลอบ ยามเหงา เศร้าโศกศัลย์
มีคนปัน ฤทัย อย่างใจกล้า
มีคนคอย ป้อนข้าว ยามร้าวอุรา
มีคนพา หาหมอ ยามท้อทุกข์

แต่คงจะ หายาก ลำบากแสน
หาทั่วแคว้น แดนดิน คงสิ้นสุข
ยิ่งกว่าหา เพชรนิล จินต์ล้มลุก
จึงเจ่าจุก ทุกซอก ยอกทรวงใน
พันทอง
๑๕/๑๑/๕๖

อันความรักปักลึกผนึกแน่น
เข้าทดแทนไมตรีฤดีให้
สุขสดชื่นรื่นรมย์มิตรมใจ
ด้วยเยื่อใยแห่งรักประจักษ์จินต์

อันรักแท้หายากลำบากยิ่ง
พบรักจริงเพิ่มพูนมิสูญสิ้น
บ่มความรักแผ่ซ่านด้วยกานท์กวิน
ขอยุพินอย่าเหงาอย่าเศร้าซม

ไพร พนาวัลย์
 

[ไพร พนาวัลย์]

ดาวเคียงจันทร์คืนแรมที่แซมเศร้า
ต่างบอกเล่าอาทรความอ่อนไหว
ณ ค่ำคืนโดดเด่น..ที่เป็นใจ
สองหทัยเป็นหนึ่งร่วมพึ่งพา

แต่ถึงคราวคืนเพ็ญกลับเป็นอื่น
ด้วยมากหมื่นดื่นดาษปรารถนา
ดาวอับแสงแฝงเศร้าไม่เข้าตา
แอบนภาเพียงเพื่อ..รอเยื่อใย

เจ้าจากฟ้าลาไกลคงไม่หวน
พี่คร่ำครวญท้อแท้สุดแก้ไข
มองเพียงเดือนดาราอยู่ฟ้าไกล
ด้วยหทัยไหวหวั่นถึงจันทร์แรม

ขอรับขวัญวันชื่นกลับคืนหวน
ขอเชิญชวนดมดอมให้หอมแก้ม
เข้าสู่ลานหวานล้ำด้วยคำแจม
เพื่อแต่งแต้มสีสันดั่งวันเดิม

ไพร พนาวัลย์