ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

<a href="http://www.youtube.com/v/PjLjFWZQ0WI&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/PjLjFWZQ0WI&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

มือน้อยน้อย ประคองสองตาพร่า
ปาดซ้ายขวาบ่ารินเพราะจินต์หลง
รักอับเฉาเหงาหม่นคนป่าดง
มิสูงส่ง อย่างใครคล้ายสำรอง

เขียนจดหมายใบน้อยค่อยลิขิต
จากดวงจิตช้ำใน  หทัยหมอง
พับวางไว้ใส่แนบแทบใบตอง
ลงในคลองล่องไหลตามสายธาร

เนื้อความในจดหมายบรรยายรัก
ชายหนึ่งผลักหักจินต์สิ้นสงสาร
วาสนาน้อยนัก รักแหลกราน
พร่าเผาผลาญมานหม่นจนใจพัง

หย่อนกระทงลงไหลตามสายสินธุ์
กำหนดจินต์ ผินพรากจากความหลัง
ขอล้างปัดขัดใจ ในภวังค์
ฝากคงคาพาฝัง...รักขังตาย

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

มือน้อยน้อย ประคอง สองตาพร่า
ปาดซ้ายขวา บ่าริน เพราะจินต์หลง
รักอับเฉา เหงาหม่น คนป่าดง
มิสูงส่ง อย่างใคร คล้ายสำรอง

" ดิน "

แรงปะทุพลุไฟไสวสว่าง
ทั่วนภางค์สกาวว่าวโคมส่อง
แลระยิบระยับจับแสงทอง
เริงคะนองตึงตังดังสงคราม

ประทีปเทียนเวียนวางข้างวิหาร
ประดับลานเรื่อเรืองเหลืองอร่าม
เปล่งไชโยโห่ร้องกึกก้องตาม
ยลสาวงามสะพรั่งนั่งกระทง

กระทงน้อยลอยลำวนน้ำใส
พนมไหว้วอนสาอานิสงส์
พ้นภัยร้ายหายเหตุเจตจำนง
เพลงรำวงเร่าร้อนชวนฟ้อนฟาย

หนุ่มสาวเพลินเดินคู่เคียงจู๋จี๋
ระริกรี้สนุกสุขสมหมาย
หญิงคู่หญิงมีบ้างชายควงชาย
เสียงวี้ดว้ายกระเซ้าเย้าแหย่ยิน

ลมระเรื่อยเฉื่อยฉิวต้องผิวหนัง
น้ำไหลหลั่งเลียบเลาะเซาะผาหิน
เย็นน้ำค้างพร่างพรมชโลมดิน
ค่อนคืนสิ้นสุดนานกาลเวลา

สองฟากฝั่งตลิ่งนิ่งว่างเปล่า
มิเหลือเงาเงียบงันก่อนหรรษา
นวลละอองล่องลับวับจากตา
ลอยธาราซินะพร้อมกระทง

รพีกาญจน์

[D]

ชลสินธุ์รินไหลสาดสายสั่ง
ล้นหลากหลั่งคลั่งเคลื่อนเลื่อนสู่ส่ง
แฉกช่องเชี่ยวเกรียวกราด วนวาดวง
หลั่นรอนลงทรงกับทรุด..ไร้จุดยืน

เดือนสิบสองล่องรี่ วารีลด
แสนสลดหดห่างไร้ทางฝืน
ไยรีบล่องเร็วล้ำสุดกล้ำกลืน
มิย้อนคืนเลยธาร...หรือการลา

เพลาขึ้น อืดอ่อย...ทยอยเพิ่ม
รับแรกเริ่มเติมตักจักหรรษา
พิลาสล้ำฉ่ำผลชลนา
ชุบชีวา ผาสุขปลุกกมล

ความรักฉันนั้นหรือ...คือสายน้ำ
แรกดื่มด่ำฉ่ำใสไร้เหตุผล
ค่อยกอบก่อต่อเติมจนเพิ่มล้น
น่าฉงน ปรนไปไม่ยืนนาน

ถึงคราหยุดสุดวิสัย...ห้ามได้หรือ
ยึดยั้งยื้อ เยี่ยงไรเมื่อไร้ฐาน
ของเหลวไหลไร้รอยแม้คอยต้าน
อยาก..ทัดทานปานใดจนใจจริง

นทีล่อง ท่องลงไม่คงที่
มิใยดีที่เคียงเคยเรียงสิง
กระทงน้อยลอยไว..ไร้ที่อิง
ฝากรักทิ้งลงทะเล..อย่าเขว...อีกนะใจ

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

แว่วยินเสียง หัวใจ ใครสะอื้น
ยามดึกดื่น คืนเหงา เศร้าว้าเหว่
น้ำหลากไหล ใจเหงา เฝ้าลังเล
เพลงเรือเห่ กล่อมให้ ใครนิทรา

ท่ามกลางดาว พราวใส ในคืนเพ็ญ
รักหลีกเร้น หลบไป แห่งไหนหนา
หรือหลบซ่อน แอบไว้ ในเมฆา
รักร้างรา หลบไป อยู่ไหนจันทร์

ดาวสะพรั่ง รักร้าง  อ้างว้างจิต
ใจยังคิด ใฝ่เพ้อ ละเมอฝัน
รักจากไป ใจเหงา เศร้าจาบัลย์
ให้โศกศัลย์ เศร้านัก รักลำเค็ญ

ศศิธร พร่างพราย คล้ายเสียดสี
ชลธี เหงาใจ ใครจะเห็น
รักจากไป หมองใจไม่วายเว้น
กลางเดือนเพ็ญ เด่นฟ้า มากลับกลาย

คนรักจาก พรากไป หัวใจช้ำ
มองสายน้ำ งามเด่น แสงเพ็ญฉาย
แว่วยินเสียง ใครละเมอ เพ้อมากมาย
ฟังเสียงคล้าย ศศิธร อ้อนดารา

ปล่อยกระทง ลอยไป ให้พ้นผ่าน
อธิษฐาน วอนไหว้ ในใจว่า
ขอรักหวน ทวนกลับ อย่าลับลา
จงกลับมา บรรจบ พบกันเทอญ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/xmAKw2Q7VBA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/xmAKw2Q7VBA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[D]

แรมสิบสามค่ำเดือนสิบสอง
ศศิส่องเลื่อนหรู   ดูผิวเผิน
ด้นดาษดื่นผืนนภาฝ่าเมฆเกิน
ทางเผชิญ เหินหาว แสนร้าวเรียว

ต้องลมบน วนหมุนเข้าหนุนทัก
ล้าแรงนัก ปักร้อยคอยเกาะเกี่ยว
ระหกระเหินเขินขวยด้วยดายเดียว
ศศิเสี้ยวเฉี่ยวฉายแม้กายรอน

ระโหยห่างลางตาฟ้าสูงลิบ
ดาวกระพริบยิบเกลื่อน เลือนแสงอ่อน
ซุกบังตนหม่นมอดกอดซอกซอน
แล้วหลั่นทอนตอนตัดผลัดผ่อนวัน

รพีพุ่งรุ้งเรียวเกี่ยวสอดฟ้า
โค้งคุ้งหล้าทาทาบฉาบสีสัน
ค่อยเคลื่อนคล้อยทยอยแสงแฝงเสียบพลัน
แล้วผลักดัน จันทร์ด้อยถอยลาเลือน

พฤกษ์ไพรสัณฑ์ หรรษาแสนผาสุข
เริ่มปลอบปลุกทุกทิศชีวิต..เหมือน
ทุกท้องทุ่งคุ้งธารละหานเยือน
ทอแสงเปื้อนเกลื่อนทอดตลอดกาล

กระทงน้อยลอยลาเลื่อนคราครบ
ถึงจุดจบพบพรากจากพาดผ่าน
ย่อยสลายกลายผันอันตรธาน
อธิษฐาน มานยอม พร้อมกระทง

"ดิน"