ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Moo Dum]

รวีแรง  แสงสูรย์  พูนพิพัฒน์
จรูญรัตน์  อัสดง  ลงสมุทร
ทิวากาล  ผ่านไป  ไม่เร่งรุด
นทียุด  ฉุดรั้ง  รังสิมันต์

ศศิธร  อ่อนช้อย  ค่อยคล้อยเคลื่อน
อ้อนออดเอื้อน  เลื่อนทาบ  ดังภาพฝัน
ดาราราย  ฉายพริบ  ระยิบวรรณ
เลื่อมลายพรรณ  จันทรา  ชลาลัย

รัตติกาล  ม่านเมฆ  เอกพิลาส
จันทรคราส  พาดทับ  ดับแขขัย
พอผ่านพ้น  ต้นเหตุ  อาเพศภัย
อโณทัย  ไขแสง  แห่งอรุณ

ชีวิตคน  วนว่าย  ก่อนตายดับ
ขึ้นสลับ  กับลง  คงเวียนหมุน
มีรุ่งโรจน์  โชติแสง  แห่งผลบุญ
มีหมดคุณ  หนุนแรง  แจ้งผลกรรม

เดินสายกลาง  ทางพุทธา  อารยะ
วัจนะ  พระผ่านแคว้น  แดนอัสสัม
ซึมซับทราบ  อาบรส  แห่งบทธรรม
ดุจรื่นรัมย์  อัมพร  ตอนทิวา

ครั้นฟ้าหม่น  ฝนคล้ำ  ดำมืดมิด
ดั่งชีวิต  คิดไป  สิ้นไร้ค่า
หายใจทิ้ง  นิ่งแน่ว  แล้วหลับตา
ปลุกปัญญา  ฝ่าทุกข์  ที่รุกราน

เกิดมามี  สรีระ  ปรมัตถ์
มโนทัศน์  วัฏฏะหลง  และสงสาร
ยึดถือมั่น  นั่นก็  ทรมาน
ปล่อยเป็นทาน  ผ่านไป  ไม่กังวล

วิถีบาป  สาปส่ง  จงลดละ
ดวงจิตตะ  สล้าง  สร้างกุศล
เปี่ยมสุขใน  ใต้หล้า  ธราดล
ปลื้มกมล  ผลบุญ  หนุนนิรันดร์

Moo Dum

 

[panthong.kh]

หายใจทิ้ง ทุกวัน แสนหวั่นไหว
จักขายใคร ได้เปล่า ร้าวอกฉัน
อากาศออก จากจมูก ในทุกวัน
ใส่ถุงนั้น ไว้ขาย คงหลายตังค์

จักแสงจันทร์ แสงดาว ยังหนาวจิต
แสงอาทิตย์ อัสดง ลงเหลี่ยมหลัง
หกโมงเย็น มืดมิด ใช่บิดบัง
แกนโลกดั่ง เอนเอียง เลี่ยงหลบไป

เรียกตะวัน อ้อมข้าว ชาวนาเกี่ยว
เสียงนกเหยี่ยว ร่อนถลา ลงมาใส่
จิกลูกไก่ บินเหิน เกินทำใจ
เล็บแหลมไซร้ เกี่ยวเจ็บ เหน็บทิ่มทรวง
พันทอง
 

[Moo Dum]

ตะวันกล้า  คารวะ  พระโพสพ
ชิงดวงหลบ  นบน้อม  อ้อมข้าวล่วง
ข้าวคู่เคียง  เลี้ยงปรน  ชนทั้งปวง
ลมโบกพวง  รวงพราว  ขวัญข้าวเบา

แหลมเล็บเหยี่ยว  เกี่ยวถูก  ลูกไก่เจ้า
แม่ไก่เฝ้า  เข้าต้าน  ปานโง่เขลา
ถึงแม่ตาย  วายไป  ไม่เหลือเงา
ให้ลูกเยาว์  เนาอยู่  แม่สู้ตาย

หายใจทิ้ง  นิ่งนึก  ลึกซึ้งแน่
พระคุณแม่  แท้จริง  ยิ่งใหญ่หลาย
แม่โพสพ  นพคุณ  บุญมากมาย
แม่ไก่วาย  กายไป  ให้ลูกคง

Moo Dum