ทุกอย่างเปลี่ยน ในหัวใจ ไม่เหมือนเก่า
เมื่อมีเขา เข้ามาแทน แฟนคนนี้
มาก่อนหลัง ไม่อาจยก ปกที่มี
รักที่หนี ผลตามมา น้ำตานอง
ร้ายไม่เบา นะใจคน บ่นในจิต
สิ่งเพียงนิด สะกิดใจ ให้ต้องหมอง
ความหนักแน่น และศีลธรรม ย้ำให้ตรอง
เธอไม่มอง เรื่องเหล่านั้น มันไกลใจ
ฉันคงผิด ที่จมปลัก รักง่ายๆ
ไม่เสียดาย หัวใจเอย เคยยิ่งใหญ่
ฝันไว้สูง มากอย่างยิ่ง รักจริงใจ
เจ็บแค่ไหน มิอาจกล่าว เมื่อสาวเมิน
ความเสียใจ คงไม่แปลก ที่แทรกซ้อน
เขียนเป็นกลอน บ่นรำพึง ซึ้งสรรเสริญ
สัจธรรม รักน่าชัง แสนบังเอิญ
เป็นส่วนเกิน ทั้งที่ใจ ไม่ต้องการ
ถูกเขาส่ง อยู่นอกใจ ใช้บังคับ
ให้คืนกลับ สู่วังวน แค่คนผ่าน
ลืมให้หมด กับความหลัง ครั้งวันวาน
ทรมาณ จำเข้าสู่ อู่หัวใจ
