ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ร่ายรำพัน ศัลย์โศก วิโยคจิต
ด้วยไร้สิทธิ์ สมสวาท ปรารถนา
ดั่งนที ที่ไหล ลับไกลตา
มิย้อนมา ลาแล้ว สิ้นแววคืน..
 
..พี่ครวญคร่ำ รำพึง คิดถึงเจ้า
มิสร่างเซา สุดข่ม ภิรมย์ฝืน
อกรานรุม รุ่มร้อน ดั่งฟอนฟืน
ช้ำ-กล้ำกลืน กล่อมนิทรา ทุกราตรี..
 
..เคยเคลียคลอ เคล้ากาย กลับ..คลายเคลื่อน
ดั่งหลุดเลื่อน วิญญาณ รานวิถี
เจ้าร้างรัก ผลักไส มิใยดี
ถามหน่อยซี สองคำ ว่า..ทำไม?
 

[panthong.kh]

ร่ายรำพัน ฝันถึง คะนึงหา
ร่ายมนตรา มาคลอบ มอบได้ไหม
ร่ายวจี พรอดพร่ำ ชื่นฉ่ำใจ
ร่ายกลอนใส ซื่อตรง ลงกลางทรวง

เหยาะรสเพิ่ม เติมตาม น้ำผึ้งหวาน
เหยาะดวงมาน ซ่านซบ จบแดนสรวง
เหยาะหยาดฝน ปนเข้า เฝ้าตักตวง
เหยาะความห่วง พ่วงถึง ซึ่งฟ้าพราว

เคยเคลียคลอ ส่อแวว แล้วสิหนา
เคยหมายตา เอาไว้ ในห้วงหาว
เคยป้อนคำ รำเพย เผยเรื่องราว
เคยถามข่าว ดาวบ้างไหม ยามไกลกัน
พันทอง

[~ขลุ่ยกันแสง~]

มาฝันถึง ทำไม เมื่อใจร้าง
มาครวญคราง ทำไม ให้โศกศัลย์
มาอ้อนออด พรอดพร่ำ เพ้อรำพัน
มาแย้มยิ้ม เย้ยหยัน กันหรือไร..
 
..เจ้าหว่านเล่ห์ ลมปาก ซะมากกว่า
เจ้าแสร้งมา เมียงมอง ลองถามไถ่
เจ้าจงเอ่ย ออกมา ช้าอยู่ไย
เจ้าคงไร้ ในสิ่ง ที่จริงจัง..
 
..ขออนงค์ จงได้ เห็นใจพี่
ขอนารี ร้างลา อย่าคืนหลัง
ขอให้ชุ่ม ฉ่ำชื่น รื่นภวังค์
ขอเนื้อเย็น เด่น-ดัง ..ตามตั้งใจ
 

[ตรีประภัสร์ โสม]

       

เมื่อรู้สึก ว่าผิด จึงคิดง้อ
เพื่อขอต่อ สัมพันธ์ ที่หวั่นไหว
จากความจริง ในทรวง ของดวงใจ
รักกว่าใคร โสมแข สุดแท้เอย..

ยินยลความ ถามใจ ใครหนอเจ็บ
เกินทนเก็บ รู้สึก แสร้งนึกเฉย
สำนึกคราว หนาวทน เสียจนเคย
ถึงไม่เปรย สุดปวด รวดร้าวทรวง

ก็เลยเอ่ย ถ้อยคำ มาพร่ำง้อ
แต่เริ่มท้อ ใจพรั่น หวั่นใหญ่หลวง
เพียงออเจ้า เคล้าคลอ หนอจันทร์ดวง
อย่างอนล่วง เลยพลาด จะขาดใจ

หนึ่งโสม
 
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

คำขอโทษ เธอนั้น ฉัน..คิดว่า
เป็นมารยา ร้ายเหลือ เชื่อมิได้
จะมาง้อ ต่อสัมพันธ์ กันทำไม
จงกลับไป ดีกว่า นะ..นารี ..
 
..คำที่เอ่ย ออกมา ในครานั้น
เจ้าลืมมัน หมดได้ อย่างไร..นี่
เจ้าตะคอก บอกว่า แม้..นาที
เรื่องจะคิด รักพี่ ไม่มีเลย..
 
..เจ้าเป็นฝ่าย คลายรัก แล้วผลักไส
ทุกความนัย ไม่จาง หรอก..นางเอ๋ย
ทำใจชาย ยับเยิน เกินเปรียบเปรย
อย่ามาเย้ย เยาะหยัน..พอกันที
 

[ตรีประภัสร์ โสม]

       
รู้ว่าเธอ ใจแข็ง แกร่งเหมือนเพชร
เพราะเมื่อเด็ด มิยิน สิ้นหน่ายหนี
ไม่สนใจ ทั้งคำง้อ ขอคืนดี
เมินเหลือที่ เป็นต้อง ไม่มองกัน

ในความแข็ง มีอ่อนนุ่ม ซุ่มซ่อนอยู่
ต่างคนรู้ ในความรัก สมัครมั่น
มีเยื่อใย แน่นเหนียว เกลียวสัมพันธ์
ถึงจะบั่น อย่างไร ไม่ขาดตอน

เมื่อคราวเล็บ เหน็บเนื้อ ถึงเหลือเจ็บ
เป็นลอยเล็บ แล้วคลาย เจ็บถ่ายถอน
เป็นเรื่องเล็บ หยอกเนื้อ เหลืออาทร
รู้ผันผ่อน ล้อว่าเล่น เป็นคราวไป

ดูแต่ลิ้น กับฟัน มีวันพลาด
ก็ไม่อาจ คิดอ้าง โทษทางไหน
ไม่เคยงอน ไม่เคยง้อ ขออภัย
ใจนะใจ เอาเป็นแยบ เป็นแบบเลย

หนึ่งโสม
 

[ปู่ริน]

เรื่องลึกลึกลองนึกดูคงรู้แน่
ยังยึดติดมิคิดแก้มาเปิดเผย
ปู่..ผิดพลั้งยังมาง้อน้องทรามเชย
น้องเคยเอ่ยคำขอโทษบางหรือไร

ผิดแล้วยังมาพูดจาด่าคำหยาบ
ควรกลับมาสารภาพก่อนได้ไหม
ควรสอบถามปมปัญหาเพราะเหตุใด
อาจจะนิรโทษอภัยให้นวลนาง

อย่าดื้อดั้นรั้นไปดูไม่สวย
ถึงรำรวยล้นฟ้ามาขัดขวาง
หากไม่ยอมคงต้องแตกพร้อมแยกทาง
รักคงร้างแรมราในครานี้

ข่าวน้องมีแฟนคนใหม่..หนุ่มเมืองนอก
แถมปกปิดมาลวงหลอกแล้วหน่ายหนี
เขารำรวยหล่อเหลาดูเข้าที
เป็นมหาเศรษฐีเหมาะสมกัน

ปู่..คนจนทนทำปาล์ม..ห้าพันไร่
รีสอร์ทใหม่..ในสวนยางเส้นทางฝัน
ปู่..ชอกช้ำแสนลำบากจากแจ่มจันทร์
จึง..สร้างสวรรค์ ณ หาดทรายรี..ที่ชุมพร

                                 ริน ดอนบูรพา
                                     ๒๑ พ.ย.๕๖

...มอเตอร์ไซด์..ฮ่าง

[panthong.kh]

มาฝันถึง ทำไม เมื่อใจร้าง
มาครวญคราง ทำไม ให้โศกศัลย์
มาอ้อนออด พรอดพร่ำ เพ้อรำพัน
มาแย้มยิ้ม เย้ยหยัน กันหรือไร..
 
..เจ้าหว่านเล่ห์ ลมปาก ซะมากกว่า
เจ้าแสร้งมา เมียงมอง ลองถามไถ่
เจ้าจงเอ่ย ออกมา ช้าอยู่ไย
เจ้าคงไร้ ในสิ่ง ที่จริงจัง..
 
..ขออนงค์ จงได้ เห็นใจพี่
ขอนารี ร้างลา อย่าคืนหลัง
ขอให้ชุ่ม ฉ่ำชื่น รื่นภวังค์
ขอเนื้อเย็น เด่น-ดัง ..ตามตั้งใจ
 

 
หากห้ามได้ จักไม่ ไปฝันถึง
แม้รักซึ้ง จะตัด ขัดข้องไหม
จักจ้วงจิ้ม ทิ้มตำ ให้หนำใจ
จักตอกไข่ ใส่สี ทุกวี่วัน

แค่หางตา มองมาก ทำปากเยิ้ม
แค่ต่อเติม เสริมองค์ ดำรงฉัน
แค่หูตา แพรวพราว ทุกคราวครัน
เพียงแค่นั้น จริงจริง สิ่งที่ทำ
พันทอง
 

[ตรีประภัสร์ โสม]

เรื่องลึกลึกลองนึกดูคงรู้แน่
ยังยึดติดมิคิดแก้มาเปิดเผย
ปู่..ผิดพลั้งยังมาง้อน้องทรามเชย
น้องเคยเอ่ยคำขอโทษบางหรือไร

ผิดแล้วยังมาพูดจาด่าคำหยาบ
ควรกลับมาสารภาพก่อนได้ไหม
ควรสอบถามปมปัญหาเพราะเหตุใด
อาจจะนิรโทษอภัยให้นวลนาง

อย่าดื้อดั้นรั้นไปดูไม่สวย
ถึงรำรวยล้นฟ้ามาขัดขวาง
หากไม่ยอมคงต้องแตกพร้อมแยกทาง
รักคงร้างแรมราในครานี้

ข่าวน้องมีแฟนคนใหม่..หนุ่มเมืองนอก
แถมปกปิดมาลวงหลอกแล้วหน่ายหนี
เขารำรวยหล่อเหลาดูเข้าที
เป็นมหาเศรษฐีเหมาะสมกัน

ปู่..คนจนทนทำปาล์ม..ห้าพันไร่
รีสอร์ทใหม่..ในสวนยางเส้นทางฝัน
ปู่..ชอกช้ำแสนลำบากจากแจ่มจันทร์
จึง..สร้างสวรรค์ ณ หาดทรายรี..ที่ชุมพร

                                 ริน ดอนบูรพา
                                     ๒๑ พ.ย.๕๖

...มอเตอร์ไซด์..ฮ่าง

           
อันชิวหา คารม คมดุจมีด
คอยเชือดกรีด ระราน คว้านแล้วถอน
เลือดไหลหลั่ง ดั่งน้ำ ย้ำรานรอญ
มิอาทร เฉยพร่ำ อยู่ร่ำไป

คมวจี คมเฉียบ เปรียบคมมีด
ที่เฉือนกรีด ลึกล้ำ จำทนไหว
ยามสนิท ชิดชอบ กลับย้อนใน
ว่าหัวใจ มิว่าง อยู่ห่างเลย

จึงทนฝืน ยืนเดี่ยว แม้เปลี่ยวเหงา
ใต้หมอกเทา สุดหม่น หนทางเอ๋ย
ไร้สำเนียก เพรียกถึง คะนึงเคย
ปล่อยเคว้งเลย ตั้งแง่ เติมแผลใจ

ฤา ห้วงกาล ผ่านมา แสร้งว่ารัก
เพิ่งตระหนัก กานท์กลอน ยิ่งอ่อนไหว
สื่อสัมพันธ์ สัญญา ข้ามฟ้าไกล
แสนพิไล คมถ้อย ร้อยเรื่องราว 

อนาถตัว หัวใจ เหมือนไร้ค่า
ยิ่งไขว่คว้า มาเก็บ ยิ่งเหน็บหนาว
รักอำพราง ต่างฝืน ไม่ยืนยาว
คงถึงคราว ต้องจาก พรากนิรันดร์

หนึ่งโสม..
๒๑.๑๑.๕๖
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

หากเจ้าจร จางไป ไม่หันหวน
ยามไร้นวล แนบข้าง บนทางฝัน
ในวิถี พี่ยา คงจาบัล
นองโศกศัลย์ หวั่นไหว ไม่ปลิดปลง..
 
..สิ่งที่วาด คาดหวัง ภินท์พังหมด
อกท้อทด โทรมทรุด ดุจผุยผง
จึงก่อกานท์ จารพจน์ จรดลง
วอนอนงค์ จงคิด พิจารณา..
 
.. หาก..ทรามชื่น ยืนยัน อย่างนั้นต่อ
เช่นนั้นก็ ขอให้ รู้ไว้ว่า
ทั้งชีวี ที่เกิด กำเนิดมา
มิรักใคร ไปกว่า..กานดาเลย