ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

มือที่หงายแล้วกำ ไม่สู้มือที่คว่ำแล้วแบ*

   เมื่อรู้จักแบ่งปันนั้นรู้สึก
   ใจตกผลึกปีติแย้มผลิฝัน
   เมื่อนั้นรู้สุขแห่งการแบ่งปัน
   ปราโมทย์พลันวาบลึกผนึกใจ

   มือที่คว่ำแล้วแบเผื่อแผ่มิตร
   พาชีวิตสดชื่นหยิบยื่นให้
   มือที่หงายแล้วกำเก็บงำไป
   พามิตรให้เหินห่างเบาบางตา

   เมื่อเราต่างอาศัยโลกใบนี้
   ควรหรือที่หมางจิตริษยา
   ทำประโยชน์ก่อนที่ดับชีวา
   ย่อมมีค่าเกียรติยศมิปลดปลง!ฯ

                          อริญชย์
                      ๔/๑๑/๒๕๕๖


ปล.ปวงปราชญ์ท่านว่าไว้*

[พยัญเสมอ]

มิตรภาพที่ต้องแลกมาด้วยการจ่ายไปจะเป็นมิตรภาพที่ยั่งยืนจริงหรือ ?
หากวันหนึ่งเราไม่มีจะให้ มิตรภาพนั้นจะยังคงมีอยู่อีกไหม ???
หลายคนก็เป็นแบบนั้นคือเมื่อยามมีก็มีน้ำใจให้เพือนฝูง ทำดีกับทุกๆคน
แต่พอเวลาตกต่ำเพื่อนฝูงที่มีอยู่ก็หายหมด  จะหันหน้าไปพึ่งใครก็ไม่ได้   นั่นคือมิตรภาพที่ได้มาจากการแบ่งปัน ?
จนหลายครั้งได้ยินเสียงบ่นมาว่า ทำไมทำดีแล้วไม่ได้ดี ? 

"เมื่อมั่งมีมากมายมิตรหมายมอง
เมื่อหม่นหมองมิตรมองเหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มีหมดมิตรมุ่งมองมา
เมื่อมอดม้วยแม้หมูหมาไม่มามอง"
(กลอนของเก่าไม่ทราบนามผู้แต่ง)

เมื่อเราให้  เขาก็สรรเสริญเยินยอว่าเป็นคนดี ใจบุญสุนทาน
เมื่อไม่มีจะให้  ก็หาว่าตระหนี
เก็บเงินไว้ในกระเป๋าก็ว่าไร้น้ำใจ    ถ้าควักจ่ายให้ก็บอกว่าใจดี
นั่งบนรถเมล์ถ้าไม่ลุกให้ผู้หญิงหรือเด็กนั่งก็ว่าใจร้าย  ถ้าลุกให้ก็บอกว่าใจดี
ต้นไม้ออกดอกออกผลมาให้คนกิน  ไม่เห็นมีใครใครไปบอกว่าเป็นต้นไม้ที่ดี
พระอาทิตย์ส่องแสงสว่างให้คนทั่วโลกก็ไม่เห็นมีใครไปบอกว่าพระอาทิตย์เป็นพระทิตย์ที่ดี
แม่น้ำลำคลองมีน้ำมาให้เราใช้ก็ไม่เห็นมีใครไปบอกว่าแม่น้ำเป็นแม่น้ำที่ดี
กุ้งหอยปูปลาต้องถูกเราจับมากินเป็นอาหารก็ไม่เห็นมีใครไปบอกว่ามันจะได้บุญตรงส่วนไหนบ้าง
มนุษย์ทำโน่นนิดนี่หน่อยก็ยกย่องตัวเองว่าเป็นคนดีกันแล้ว
พระอาทิตย์ส่องแสงสว่างให้กับโลกมาชั่วกัปป์ชั่วกัลป์ก็ไม่เห็นมีใครไปบอกว่าพระอาทิตย์ได้บุญ
คนเราเอาเทียนพรรษาไปถวายพระเล่มสองเล่มก็บอกว่าได้บุญกันอย่างอักโข   

  

[อริญชย์]

ททมาโน  ปิโย  โหติ    ผู้ให้ย่อมเป็นที่รัก (พุทธพจน์)


เมื่อท่าน Orion264(มือขวา)ลองภูมิอย่างนั้น ก็ไม่มีอะไรต้องโต้แย้งแล้วล่ะ  เพราะเบื้องลึกของท่าน Orion264(มือขวา)เอง ผู้เขียนหรือเพื่อน ๆ ในบ้านกลอนไทยนี้ต่างก็เห็นว่า ท่าน Orion264(มือขวา)เป็นคนมีน้ำใจคนหนึ่ง  อย่างน้อยก็ให้คะแนนเพื่อนอยู่หลายคน และให้ความรู้ด้านกาพย์  กลอน  โคลง ฉันท์  มากมาย นับว่าเป็นผู้สร้างคุณประโยชน์แก่บ้านกลอนพอสมควร  ถ้าไม่มีกุศลจิตอยากให้ความรู้น้อง ๆ แล้วไซร้ คงจะเก็บความรู้ไว้แต่เพียงผู้เดียวกลายเป็นธรรมมัจฉริยะไปแน่แท้

ส่วนเรื่องความดีของแม่น้ำ พระอาทิตย์ ปูปลา (กะปอม กุดจี่ แมงกินนูน) อะไรพวกนี้ คงต้องยกให้ปัญญาระดับพระนาคเสน กับพระเจ้ามิลินท์ ตอบแล้วล่ะ เจ้าของกระทู้ขอนั่งมองตาปริบ ๆ ละกัน

และขอเสริมกลอนที่เขาแต่งเล่น ๆ กันดังต่อไปนี้ (ไม่ขำก็ต้องขออภัย ทุกท่าน)

มีมาม่ามากมายมิตรหมายมอง
หมดมาม่ามิตรมองเหมือนหมูหมา
มีมาม่าหมู่มิตรมุ่งมองมา
หมดมาม่ามิตรหมาหมาไม่มามอง ฯ

                              (ของใหม่ ไม่รู้ใครแต่งเหมือนกัน)


 

[panthong.kh]

บางครั้งคว่ำ บางครั้งแบ ไม่แน่หรอก
บางครั้งบอก กำไว้ ให้แม่นมั่น
หากปล่อยวาง ร่วงแน่ แก้ไม้ทัน
จึงต้องหมั่น ฝึกหัด จัดวางใจ

นานาจิต คิดมาก จักหลากเรื่อง
แถมสิ้นเปลือง สมอง ไม่ผ่องใส
อยู่บนโลก โศกสุข คลุกเคล้าไป
ปล่อยผ่านได้ ปล่อยผ่าน อย่าพาลตรม

แค่ไม่คิด เคืองโกรธ โทษใครเขา
ใครว่าเรา ช่างเถิด อย่าเกิดขม
อภัยได้ ใจชื่น รื่นอารมณ์
เก็บเป็นปม ถมถั่ง มีหวังตาย
พันทอง
๕/๑๑/๕๖