ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

มีความนัย หนึ่งคำ นำเสนอ
หวังว่าเธอ จะตรึง และซึ้งซ่าน
ยามยลยิน หยาดหยด พจน์เจือจาร
จำนรรจ์หวาน หว่านนัย แว่วให้ยิน..
 
..จงฟังให้ ไพเราะ เสนาะโสต
นะ..นงโพธ โปรดพร่ำ นำถวิล
เก็บเอาไว้ ให้ถึง ก้นบึ้งจินต์
แม้น..อยากยิน ขอให้ ตั้งใจฟัง..
 
..เพราะมันเป็น ลำนำ คำสุดท้าย
จากปากชาย นายนี้ ที่จะหลั่ง
งั้น..ขอเอ่ย ออกไป ให้ดัง-ดัง
ซักร้อยครั้ง ว่าพี่ นี้..เกลียดเธอ
 

[panthong.kh]

จะโกรธเกลียด แก้วตา ไม่ว่าหรอก
แต่ขอบอก ดังดัง ยังพร่ำเพ้อ
รักเหลือล้น ทนช้ำ จำจนเบลอ
กลัวว่าเธอ หักหาญ ผลาญพล่าใจ

จะลืมฉัน ไม่เป็นไร ใจแน่วแน่
ไม่ผันแปร เปลี่ยนถ่าย ชายรู้ไหม
พร้อมยอมรับ หากเธอ เผลอเกลียดไป
พร้อมทำใจ ได้ตลอด นะยอดชู้
พันทอง
 

[ปู่ริน]

เพราะเธอทำพี่ผิดหวังเมื่อครั้งก่อน
หากกล่าวย้อนขึ้นมาน่าอดสู
รักเผื่อเลือกถูกหักหลังไม่น่าดู
รู้ทั้งรู้พี่ยังรักยอดทรามวัย

อยากจะบอกคำสุดท้าย"ว่าไม่รัก"
สุดยากนักแสนสับสนทนไม่ไหว
คนที่สามเข้ามาแย่งแฟนพี่ไป
จะมีใครมาปลอบขวัญหวนคืนมา

อยากจะเกลียดอยากจะโกรธโทษเวรกรรม
เพราะหัวใจเธอด๊ำดำเสียหนักหนา
บุญเคยทำกรรมเคยก่อต่อดวงชะตา
ขลุ่ยกันแสงเข้ามาพี่ตรอมตรม

เขาหนุ่มแน่นใหญ่กว่าหน้าตาหล่อ
ข่าวว่าพ่อเป็นเศรษฐีพี่ขื่นขม
เฒ่าชุมพร..ช้ำอีกที่ที่รักล้ม
ครอบครัวล่ม...แตกสลายตอนปลายทาง.

                             ริน ดอนบูรพา
                                 ๒ พ.ย.๕๖

[~ขลุ่ยกันแสง~]

แสนเหนื่อยหน่าย ในหญิง เสียจริงหนอ
ชอบมาคลอ เช้า-เย็น ไม่เว้นว่าง
อยากจะขอ เขี่ยหญิง ทิ้งทุกนาง
หลายคราครั้ง ยังจ้าง ให้จางจร..
 
..เพราะหล่อ-ล่ำ ทำให้ สาวใฝ่ฝัน
เนี่ย!..เพิ่งชิ่ง ทิ้ง"พันฯ" เมื่อวันก่อน
แล้ววันนี้ นางก็ มาง้องอน
พาให้ร้อน รนใจ เอาไงดี..
 
..แสนทุกข์ทน ท่าน"ปู่ฯ" ดูเอาไว้
ทำยังไง ให้นาง ร้างวิถี
ไม่อยากหล่อ ขอ..ช่วย "ขลุ่ยฯ"ด้วยซี
โอ้..นารี มากไป..รับไม่ทัน
 

[D]

เบื่อท่าน"ขลุ่ย"ยิ่งนักปักหลักโม้
เอ่ยอ้างโอ่โชว์พราวสาวเยอะนั่น
ก็เป็นยามหน้าประตูเค้ารู้ทัน
ผ่านทั้งวันสาว,หม้ายหลายอัตรา

ที่โรงทอกรอปั่นดั๊นมาเจอะ
ยืนงะเงอะงึมงำทำก้มหน้า
แล้วสุดท้ายไหงหลอกรีบบอกมา
ทำวางท่าขึงขังเดี๊ยะหลังมือ

"ดิน"

[panthong.kh]

เพราะเธอทำพี่ผิดหวังเมื่อครั้งก่อน
หากกล่าวย้อนขึ้นมาน่าอดสู
รักเผื่อเลือกถูกหักหลังไม่น่าดู
รู้ทั้งรู้พี่ยังรักยอดทรามวัย

อยากจะบอกคำสุดท้าย"ว่าไม่รัก"
สุดยากนักแสนสับสนทนไม่ไหว
คนที่สามเข้ามาแย่งแฟนพี่ไป
จะมีใครมาปลอบขวัญหวนคืนมา

อยากจะเกลียดอยากจะโกรธโทษเวรกรรม
เพราะหัวใจเธอด๊ำดำเสียหนักหนา
บุญเคยทำกรรมเคยก่อต่อดวงชะตา
ขลุ่ยกันแสงเข้ามาพี่ตรอมตรม

เขาหนุ่มแน่นใหญ่กว่าหน้าตาหล่อ
ข่าวว่าพ่อเป็นเศรษฐีพี่ขื่นขม
เฒ่าชุมพร..ช้ำอีกที่ที่รักล้ม
ครอบครัวล่ม...แตกสลายตอนปลายทาง.
                             ริน ดอนบูรพา
                                 ๒ พ.ย.๕๖

ยังรักปู่ เสมอ ยามเจอหน้า
รักดั่งปลา รักน้ำ ท่ามความต่าง
รักดั่งนก รักไม้ ไทรย้อยยาง
รักดั่งช้าง รักพง ดงแดนไพร

จะกี่วัน กี่ปี ไม่มีหน่าย
รักมั่นหมาย สวนยาง ที่กว้างใหญ่
รักท่าเรือ น้ำลึก ตรึกตรองไป
รักบ้านใหม่ บนเขา เท่าชีวัน

ส่วนขลุ่ยนั้น เลาเล็ก สเปคตก
มิโกหก หรอกปู่ อยู่กับฉัน
หากมอบหมาย ทุกอย่าง วางเดิมพัน
รับรองมัน กว่าแห้ว แจ๋วเกินใคร
พันทอง
แหย่ปู่เล่นอย่าถือสาจ้า

[panthong.kh]

แสนเหนื่อยหน่าย ในหญิง เสียจริงหนอ
ชอบมาคลอ เช้า-เย็น ไม่เว้นว่าง
อยากจะขอ เขี่ยหญิง ทิ้งทุกนาง
หลายคราครั้ง ยังจ้าง ให้จางจร..
 
..เพราะหล่อ-ล่ำ ทำให้ สาวใฝ่ฝัน
เนี่ย!..เพิ่งชิ่ง ทิ้ง"พันฯ" เมื่อวันก่อน
แล้ววันนี้ นางก็ มาง้องอน
พาให้ร้อน รนใจ เอาไงดี..
 
..แสนทุกข์ทน ท่าน"ปู่ฯ" ดูเอาไว้
ทำยังไง ให้นาง ร้างวิถี
ไม่อยากหล่อ ขอ..ช่วย "ขลุ่ยฯ"ด้วยซี
โอ้..นารี มากไป..รับไม่ทัน
 

พ่อรูปหล่อ ลงเบื้อย คงเหนื่อยแย่
ตามตอแย แดดิ้น สิ้นสุขสันต์
ช่างกล่าวอ้าง ความเท็จ ในเจ็ดวัน
ใครไหนกัน ตามมา น้ำตาปรอย

เห็นทีแรก แปลกจัง ดั่งมีเหตุ
คงณเดช แน่เลย เคยเจอบ่อย
มองข้างขวา ว่าเห็น เด่นเลิศลอย
โถพ่อบอย ปกรณ์ เอ๊ะ..หรือศรราม
พันทอง

[~ขลุ่ยกันแสง~]

หยุดซักที เถิดหนา อย่างอนง้อ
พี่จะลา แล้วหนอ ขออย่าห้าม
อย่าเคืองขุ่น วุ่นวน เลย..คนงาม
ขอให้นวล นงราม รับความจริง..
 
.. เพราะ..ทุกห้อง แห่งจินต์ พี่..สิ้นรัก
เจ้าประจักษ์ แจ้งนัย ไหม..น้องหญิง
พจน์เรียงร้อย ร่ายตาม ความเป็นจริง
เอ้า!.."พันทอง" ถูกทิ้ง..ล้มกลิ้งเลย
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

เบื่อท่าน"ขลุ่ย"ยิ่งนักปักหลักโม้
เอ่ยอ้างโอ่โชว์พราวสาวเยอะนั่น
ก็เป็นยามหน้าประตูเค้ารู้ทัน
ผ่านทั้งวันสาว,หม้ายหลายอัตรา

ที่โรงทอกรอปั่นดั๊นมาเจอะ
ยืนงะเงอะงึมงำทำก้มหน้า
แล้วสุดท้ายไหงหลอกรีบบอกมา
ทำวางท่าขึงขังเดี๊ยะหลังมือ

"ดิน"

ชักหนักข้อ ขึ้นมาก อยากเตือนไว้
ฉันเป็นใคร โฉมตรู มิรู้หรือ
เดี๋ยวเลือดไหล นองหน้า นั่งตาปรือ
หากยังดื้อ..โดนแน่ แม่กานดา..
 
..รีบหุบปาก ไปเลย จงเฉยไว้
แล้วจะรอด ปลอดภัย ไร้ปัญหา
จงเชื่อคำ จำนรรจ์ นะ..ขวัญตา
ก่อนแข้งชาย ซ้าย-ขวา..เตะนารี
 

[ดอกแก้ว พิกุลทอง]

 
  .ท่านขลุย ทำไม ใจร้ายนัก
รีบตัดรัก ตัดสัมพันธุ์ รีบหลีกหนี
คงลืมสิ้น ความหลัง ที่ดีดี
ชายชาตรี ช่างโหดร้าย แล้งน้ำใจ
   .คิดว่าหล่อ มีหญิงงาม มาห้อมล้อม
มารุมตอม หน้าหลัง รึไฉน
คงสักวัน ที่ท่าน ไม่มีใคร
สตรีใด ไหนเล่า  จะเหลียวมอง .
....... ดอกแก้ว พิกุลทอง ....
 

[panthong.kh]

ขลุ่ยหล่อเหลา เลาเล็ก สเปคตก
แถมตลก มากมาย ชายท้องป่อง
หายหน้าไป หลายวัน มิทันมอง
ประกาศข่าว ป่าวร้อง ต้องรีบมา

สาวบ้านกลอน ตามล่า อย่าช้านัก
คนมากรัก อย่างขลุ่ย คุยเกินหน้า
สาวที่ไหน จักสน คนไกลตา
ทำลีลา ไปงั้น มันเรื่องจริง
พันทอง

[~ขลุ่ยกันแสง~]

โถ..หยุดเถิด แก้วตา อย่าร่ำร้อง
เลิกโศกา น้ำตานอง เถอะ..น้องหญิง
จงมั่นใจ ในรัก ที่พักพิง
ยังอุ่นอิง โอบเอื้อ เกื้อกมล..
 
..ที่หายหน้า ลาไกล โดยไม่บอก
ปล่อยเจ้าชอก ช้ำใจ ไปหลายหน
ให้ในทรวง ดวงสมร ต้องร้อนรน
เอ่อ..เหตุผล พี่น่ะหรือ คือ..หลงทาง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

 
  .ท่านขลุย ทำไม ใจร้ายนัก
รีบตัดรัก ตัดสัมพันธุ์ รีบหลีกหนี
คงลืมสิ้น ความหลัง ที่ดีดี
ชายชาตรี ช่างโหดร้าย แล้งน้ำใจ
   .คิดว่าหล่อ มีหญิงงาม มาห้อมล้อม
มารุมตอม หน้าหลัง รึไฉน
คงสักวัน ที่ท่าน ไม่มีใคร
สตรีใด ไหนเล่า  จะเหลียวมอง .
....... ดอกแก้ว พิกุลทอง ....
 

ใครกันแน่ หนอนี่ ที่ใจร้าย
มักคลอนคลาย คารม ดุจลมล่อง
เสน่ห์ลวง หลอกชาย ช่างก่ายกอง
โอ้..ผิวผ่อง น้อง..รู้ อยู่แก่ใจ..
 
..หญิงทุกถิ่น ดินแดน แห่งแคว้นหล้า
ล้วนแต่มาก มารยา แชมป์..สาไถย
ชอบใช้เล่ห์ หลอกลวง ล้วงฤทัย
จริงหรือไม่ ให้เจ้า..คิดเอาเอง
 

[ตรีประภัสร์ โสม]

ใครกันแน่ หนอนี่ ที่ใจร้าย
มักคลอนคลาย คารม ดุจลมล่อง
เสน่ห์ลวง หลอกชาย ช่างก่ายกอง
โอ้..ผิวผ่อง น้อง..รู้ อยู่แก่ใจ..
 
..หญิงทุกถิ่น ดินแดน แห่งแคว้นหล้า
ล้วนแต่มาก มารยา แชมป์..สาไถย
ชอบใช้เล่ห์ หลอกลวง ล้วงฤทัย
จริงหรือไม่ ให้เจ้า..คิดเอาเอง
 

     
นวลจากสาย ชายเป็นอื่น ขมขื่นยิ่ง
ได้ทุกสิ่ง สาวช้ำ ทำเป็นเจ๋ง
เจ้าคารม คมลวง ควงละเลง
ช่างแสนเก่ง กล่าวร่าย นะชายเอย

เจ้าเล่ห์นัก มักเป็น เช่นอย่างพี่
ส่วนตัวดี กล่าวหญิง พาดพิงเฉย
แชมป์ชู้ยักษ์ จักให้ ไปหมดเลย
ยังมาเงย แอบจ้อง อีกน้องนาง..

หนึ่งโสม
๓.๑๒.๒๕๕๖

 

[panthong.kh]

คำสุดท้าย ขอสั่ง ยังรักอยู่
ใจร้องกู่ เรียกขาน กาลเหินห่าง
เกือบสามเดือน แล้วหนอ พ่อเอวบาง
ปล่อยให้ฉัน อ้างว้าง ร้างอารมณ์

ขืนทำเป็น ไม่สน ไม่ทนแล้ว
จะขอแจว จากจร ไปนอนห่ม
ผ้านวมอุ่น อกแอบ แบบไม่ตรม
จะขอสม น้ำหน้า คราฉันไกล

อย่ามาคิด เสียดาย ในภายหลัง
บอกเสียงดัง ครั้งนี้ ฉันมีใหม่
เธอร่ำร้อง หมองหม่น มิสนใด
จะเชิดใส่ ไม่หวล ด่วนกลับคืน
พันทอง
๕/๑๑/๕๖
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

หาก..ขาดนาง ทางใจ คงไร้หวัง
อกภินท์พัง พร่างพรม ความขมขื่น
เจ็บรวดร้าว รึงรัด เกินหยัดยืน
ให้สะอื้น เอ่อนอง ห้องหทัย..
 
..วอนอนงค์ จงคอย พี่คล้อยกลับ
เฝ้ารอรับ นับวัน อย่าหวั่นไหว
อีกไม่นาน นักหรอก บอกทรามวัย
จงแต่งแต้ม แก้มใส เอาไว้รอ..
 
..จะกอดไว้ ไม่คลาย มิวายว่าง
จะร่วมกัน สรรค์สร้าง ทางใจต่อ
เพียงสองเรา เอารัก มาถักทอ
ความสุขก็ ก่อเกิด..กำเนิดมา
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

..เจ้าเล่ห์นัก จักเป็น เช่นอย่างพี่
ส่วนตัวดี กล่าวหญิง พาดพิงเฉย
แชมป์ชู้ยักษ์ จักให้ ไปหมดเลย
ยังมาเงย แอบมอง อีกน้องนาง
หนึ่งโสม
 
ชายอย่างเรา เจ้าชู้ ไม่สู้หญิง
คือเรื่องจริง สิ่งนั้น สวรรค์สร้าง
อิสตรี มิแน่ว ในแนวทาง
ชอบทิ้งขว้าง ร้างรัก ไร้ภักดี
 
..แคว้นหล้าถิ่น ทุกนวล ล้วนเชื่อยาก
เล่ห์หลายหลาก โลมล้อ ขอหลีกหนี
ชายใดหลง จำนรรจ์ เจ็บทันที
หวานวจี จากเนียง..เพียงมารยา
 

[panthong.kh]

หลอกให้คอย คล้อยเคลื่อน เหมือนแกล้งกลับ
เธอไปแล้ว ไปลับ อาภัพค่า
หวานคารม พรมใส่ ในมายา
พจนา เบือนบิด ลิขิตเพี้ยน

หลายเวลา นาที ดีแต่ถ้อย
บอกสักหน่อย เถิดเธอ อย่าเผลอเขียน
คำว่ารัก สลักขึง จึงเฝ้าเพียร
มิเคยเปลี่ยน แปรไป ในยามนี้

มองพระจันทรื วันเพ็ญ เด่นบนฟ้า
มองเมฆา สีหม่น ทนเหลือที่
มองตัวเรา เขาหน่าย ร้ายสิ้นดี
มองราตรี ยิ่งเศร้า เฝ้าคร่ำครวญ
พันทอง
๖/๑๒/๕๖