รักเธอนะ รักเธอมาก อยากขานไข
เสียงในใจ มันก้องอยู่ ไม่รู้หาย
ได้แต่เก็บ ใจหดหู่ อยู่ข้างกาย
คนสุดท้าย ที่หลั่งรด หยดน้ำใจ
งานแต่งเธอ ไม่ควรเป็น เช่นงานช้ำ
คนระกำ ที่อกซ้น ต้องทนไหว
มาเป็นแขก แบกหน้ามา อย่าพูดไป
ความเสียใจ เก็บตอนกลับ ลับหลังเธอ
อุตส่าห์เชิญ ส่งบัตรถึง ซึ้งใจนัก
จากคนรัก เป็นแค่แขก แบกใจเหวอ
รู้จริงใจ เลยยอมรับ กับที่เจอ
ดังคนเซ่อ รู้ใจพัง ยังจะมา
จากด้วยดี อยากจะยิ้ม อิ่มอุ่นสุข
แต่ความทุกข์ สิทุกวัน มันมากกว่า
สุดถวิล อิ่มความช้ำ กับคำลา
เพราะอุรา ไม่เคยลืม ถึงซึมเซา
เสียงเพลงก้อง อยากคุกเข่า เป่าคาถา
ให้เธอมา รับฟังฉัน กั้นตัวเขา
ฉันรักเธอ กลับมาเถอะ เลอะเลือนเงา
ได้แต่เศร้า คำพูดนั้น อั้นในใจ
