ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไผ่เดียวดาย]

มันมีค่า เกินกว่า คำว่ารัก
มันใหญ่นัก ยากเก็บ เหน็บไว้ไหน
มันคู่ควร ถนอม ในอ้อมใจ
รักยิ่งใหญ่ จากเธอ เลิศเลอเกิน

ฉันไม่ใช่ คนดี มากมีทรัพย์
แต่เธอกลับ มอบใจ อย่างไม่เขิน
อยากให้รู้ ซาบซึ้ง อึ้งเหลือเกิน
เธอไม่เมิน เห็นค่า กล้าเดิมพัน

คนต้อยต่ำ เดินดิน เคยสิ้นหวัง
มีพลัง ลุกต่อ ไม่ท้อฝัน
วันนี้สู้ ไม่แคร์ แม้ทางตัน
ต่อให้ฉัน ล้มลง ยังคงเดิน

ตัวฉันขอ สัญญา หน้าดินฟ้า
จงช่วยฆ่า หากฉัน นั้นห่างเหิน
หากให้เธอ เจ็บช้ำ ทำหมางเมิน
ฟ้าจงเดิน มาปลิด ชีวิตไป

[ปู่ริน]

คำสัญญาเมื่อห้าปีที่ริมหนอง
โถนวลน้องลืมน้ำคำจำได้ไหม
ลงเล่นน้ำในคลองข้างต้นไทร
แคร่ไม้ไผ่เคยพลอดพร่ำเพียงรำพัน

บอกว่ารักหลายหลายครั้งฟังมิเบื่อ
เพียงหลงเชื่อคำสัญญามาเปลี่ยนผัน
หนุ่มระนองพาน้องไปเที่ยวเวียงจันทร์
รักอนาถขาดสะบั้นจึงจบลง

พี่รอคอยน้องนงคราญที่บ้านเก่า
รังรักร้างสองเราเคยใหลหลง
วันหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงให้ใจอนงค์
ยืนงวยงง..ลืมสัญญา..หน้าฟ้าดิน.

ริน..นะรอ รอรอ เริ่มท้อแท้
รอจนแก่..แห้งเหี่ยวย่น..คนใจหิน
ต้องลำบาก หม่นหมองไหม้ ไม่มีกิน
กลับคืนถิ่น..เถิดคนดี..พี่ยังคอย.

                          ริน ดอนบูรพา
                              ๒๕ ต.ค. ๕๖