ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

โอ้..อกหวิว หวั่นไหว ให้ลอยล่อง
ยามเหม่อมอง ท้องฟ้า จันทราฉาย
จรัสแสง สีทอง ผ่องประกาย
ดาราร้อย เรียงราย ร่ายนภา..
 
..ท่ามราตรี ที่แสน สุดสดใส
กลับ..หม่นห้วง หฤทัย ไม่เป็นท่า
ซ้ำ..หยดน้ำ ใส-ใส จากนัยน์ตา
เอ่อล้นมา ไม่ขาด สายหยาดริน..
 
..แสนโดดเดี่ยว เปลี่ยวใจ เพราะไร้เจ้า
ความโศกเศร้า เข้าซบ ไม่จบสิ้น
ทุกข์ระทม ตรม-หมอง ยึดครองจินต์
ในชีวิน แว่วเพียง เสียงคร่ำครวญ..
 
..เช็ดน้ำตา อย่าให้ มันไหลหลั่ง
อยากหยุดยั้ง หยาดน้ำ แห่งกำสรวล
แต่..โศกา เกิดก่อ ต่อกระบวน
ให้ร้องร่ำ คร่ำครวญ มิด่วนลา..
 
.. โอ้..พธู รู้ไหม ใจดวงนี้
ทุกนาที มีเพียง เสียงเพ้อหา
เฝ้ารอเธอ ทุกวัน นะ..ขวัญตา
ขอร้องเถอะ เธอจ๋า อย่า..ใจดำ ..
 
..อยู่แห่งไหน นงคราญ ป่านฉะนี้
ยินเสียงพี่ ที่..ไห้ ไหมงามขำ
ทุกท่วงถ้อย ร้อยกลอน อักษรนำ
ล้วนแต่ร่ำ ร้องเรียก..เพรียกหานาง
 

[panthong.kh]

จะระทม ตรมใจ ทำไมเล่า
รักที่เรา เฝ้าก่อ ต่อฟ้าสาง
ยังไม่คลาย หรอกหนอ รอหนทาง
วันสว่าง ต่างตอบ มอบรักชาย

มองทะเล น้ำนิ่ง หญิงยังหวัง
อย่าชิงชัง ยังอยู่ มิรู้หน่าย
กี่เดือนปี มีรัก ภักดิ์มิวาย
อย่าฟูมฟาย เลยเจ้า จงเข้าใจ
พันทอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ยินวจี เจ้าเอ่ย เฉลยว่า
อกน้องยา ยังมั่น มิหวั่นไหว
แสนฉ่ำชื่น รื่นห้วง แห่งทรวงใน
แสงสดใส สาดส่อง ดั่งทองทา..
 
..เจ้าส่งซึ้ง แซมรัก สลักอก
ดุจกอดกก เกยชิด สนิทหา
ดั่งได้เคล้า คลอกัน กับขวัญตา
ไม่สร่างซา ซึ้งซ่าน..ทั่วม่านมน
 

[panthong.kh]

ที่พูดไป ใจนั้น ใฝ่ฝันหา
ยามหลับตา คราใด ใจหมองหม่น
กลัวชายกลับ สลับคำ จำฝืนทน
ในกมล ร้าวรวด ปวดแปลบทรวง

แสงหนึ่งน้อง แน่นัก รักเสมอ
นอนละเมอ เพ้อถึง คำนึงสรวง
สลักพจน์ รสรื่น ชื่นแดดวง
สุดห่วงหวง ดวงจิต สนิทเนา
พันทอง
 

[dinner]

 

แสงหนึ่งนั้นแน่นักพี่รักยิ่ง
เป็นยอดหญิงในกมลของคนเขลา
เพียงถ้อยพจน์รสรื่นชื่นใจเรา
สนิทเนาว์แนบฝันนิรันดร์กาล

พอรุ่งแจ้งแสงทองก็ส่องหล้า
หัวใจล้ายังสดับเสียงขับขาน
แต่รสถ้อยรอยคำย้ำดวงมาลย์
ให้ซาบซ่านยิ่งนักในรักจริง

 

[panthong.kh]

ประหนึ่งแนบ เนานอน อ้อนออดฉัน
คลึงเคล้าคลอ ต่อกัน วันละสิ่ง
ไม่มากไป น้อยไป ใจประวิง
ฝากรักยิ่ง อิงแแอบ อย่างแยบยล

แม้ราตรี มีเดือน เป็นเพื่อนพ้อง
เราทั้งสอง มีกัน วันหลายหน
ตราบเท่านาน กาลล่วง ทุกช่วงตน
ในกมล มีเธอ เสมอไป
พันทอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ถ้าหากน้อง แน่วแน่ มิแปรจิต
มิเคยคิด ผิดเพี้ยน เปลี่ยนรักใหม่
หากอนงค์ คงมั่น มิปันใจ
แล้ว..เหตุใด ไยนวล มิหวนมา..
 
..ปล่อยให้พี่ พร่ำเพรียก เรียกนวลน้อง
ปล่อยพี่ต้อง ร้องร่ำ คร่ำครวญหา
ปล่อยฤดี พี่ช้ำ นองน้ำตา
ปล่อยพี่เศร้า โศกา..ทุกนาที
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

แสงหนึ่งนั้นแน่นักพี่รักยิ่ง
เป็นยอดหญิงในกมลของคนเขลา
เพียงถ้อยพจน์รสรื่นชื่นใจเรา
สนิทเนาว์แนบฝันนิรันดร์กาล

พอรุ่งแจ้งแสงทองก็ส่องหล้า
หัวใจล้ายังสดับเสียงขับขาน
แต่รสถ้อยรอยคำย้ำดวงมาลย์
ให้ซาบซ่านยิ่งนักในรักจริง

 

ทุกท่วงถ้อย ร้อยนัย จากใจส่ง
ด้วยมั่นคง นงลักษณ์ ที่รักยิ่ง
หมายให้ซึ้ง ตรึงนวล อวลอุ่นอิง
ทุกสรรพ์สิ่ง สื่อออก จากซอกใจ..
 
.. แม้..คราคืน ไร้แสง แห่งจันทร์ส่อง
นภาหน หม่นหมอง มิผ่องใส
แต่ลำแสง แห่งรัก ที่ปักใน-
ดวงฤทัย ยังสาด..มิขาดตอน