ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไร้นวล^^]

พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ ๕) แห่งพระบรมราชจักรีวงศ์ (พระปิยมหาราช)   
ทรงเป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว(รัชกาลที่ ๔) และ สมเด็จพระเทพศิรินทราบรมราชินี (พระนางเธอพระองค์เจ้ารำเพยภมราภิรมย์) ทรงมีพระนามเดิมว่า สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้าจุฬาลงกรณ์ กรมขุนพินิตประชานาถ

ทรงพระราชสมภพ
ปี พ.ศ. ๒๓๙๕

เสวยราชย์
ปี พ.ศ. ๒๔๑๑ โดยมีเจ้าพระยาศรีสุริยวงศ์ เป็นผู้สำเร็จราชการแทนจนกว่าพระองค์ท่านจะทรงผนวช เพราะขณะนั้นทรงมีพระชันษาเพียง๑๖ พรรษาเท่านั้น

พระราชภารกิจ
ในรัชสมัยของพระองค์ท่านทรงทำนุบำรุงบ้านเมืองให้เจริญรุ่งเรืองในหลายๆด้าน
ทั้งด้านการเมืองและการปกครอง มีการบริหาราชการภูมิภาค การศาสนา การสาธารณูปโภค การพยาบาลและสาธารณสุข การสื่อสาร ฯลฯ

นอกจากพระปรีชาสามารถในด้านการเมือง การปกครองแล้วด้านวรรณคดีและการประพันธ์พระองค์ท่านก็ทรงพระปรีชาสามารถอย่างยิ่งอีกเช่นกัน

บทพระราชนิพนธ์ในพระองค์มีทั้งบทร้อยกรองและบทร้อยแก้ว  ความเรียงมีเพิ่มมากขึ้นกว่าสมัยก่อน มีนักเขียนเพิ่มมากขึ้น มีการพิมพ์หนังสือแจกในงานต่างๆ มากขึ้น มีการตั้งหอสมุดวชิรญาณ เกิดโบราณคดีสมาคม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งพระองค์ท่านเองก็ทรงเป็นกวีเอกผู้หนึ่งด้วย

ทรงมีบทพระราชนิพนธ์มากมายที่เป็นที่รู้จักอาทิ
พระราชพิธีสิบสองเดือน , ไกลบ้าน, เงาะป่า,ลิลิตนิทราชาคริต, โคลงสุภาษิตต่างๆ,
พระราชวิจารณ์ ฯลฯ

เสด็จสวรรคต
วันที่ ๒๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๕๓

(โคลงโสฬสไตรยางค์, คัดลอกมาบางส่วน)

๏ (๑) ควรกล้ากล้ากล่าวถ้อย ทั้งหทัย แท้แฮ
สุวภาพพจนภายใน จิตพร้อม
ความรักประจักษ์ใจ จริงแน่ นอนฤๅ
สามสิ่งควรรักน้อม จิตให้เสมอจริง

๏ (๒) ปัญญาสติล้ำ เลิศญาณ
อำนาจศักดิ์ศฤงคาร มั่งขั้ง
มารยาทเรียบเสี่ยมสาร เสงี่ยมเงื่อน งามนอ
สามสิ่งจักควรตั้ง แต่ซ้องสรรเสริญ

๏ (๓) ใจบาปจิตหยาบร้าย ทารุณ
กำเริบเอิบเกินสกุล หยิ่งก้อ
อีกหนึ่งห่อนรู้คุณ ใครปลูก ฝังแฮ
สามสิ่งควรเกลียดท้อ จิตแท้อย่าสมาน

๏ (๔)ใจชั่วชาติต่ำช้า ทรชน
ทุจริตมารยาปน ปกไว้
หึงส์จิตคิดเกลียดคน ดีกว่า ตัวแฮ
สามส่วนควรเกลียดใกล้ เกลียดซ้องสมาคม

............................................................................................

๐ศิรกรานบพิตรเจ้า            จอมกวี
ระลึกคุณพระปารมี             ปกหล้า
พระปิยะแห่งจักรี                สยามกษัตริย์
ทรงพระเกียรติเกริกฟ้า       ราษฎร์ซ้องสดุดีฯ

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

ข้าพระพุทธเจ้า นามปากกา ไร้นวม





   

[...สียะตรา..]

......ประณตเกล้าจรดเบื้อง..........................เบญจมา

...พระเกื้อก่อนานา....................................ถั่งท้น

...สวัสดิ์สุขถ้วนประชา................................ใต้ฉัตร   บวรเฮย

...รฤกเปี่ยมคุณาล้น...................................จรัสแม้นทินกร

[panthong.kh]

ขอบังคม ก้มกราบ แทบบาทไท้
ที่การุณย์ อุ่นไอ ในสยาม
เป็นมิ่งขวัญ ประชา สง่างาม
ทั่วเขตคาม เปี่ยมสุข ไปทุกครา

มหาราช สดุดี ภูมีเดช
ที่ปกเกศ ปกเกล้า เผ่าเกศา
การรถไฟ ทรงดำรัส พัฒนา
การประปา เริ่มสร้าง วางแบบแปลน

พระทรงมอง การณ์ล้ำ นำวิถี
ไปรษณีย์ คิดให้ ใช้แบบแผน
วางรากฐาน ไว้หมด จดจำแทน
เข้าถึงแก่น ศาสนา อารยธรรม

ด้านกฏหมาย ทรงตรา หาเหตุผล
เพื่อปวงชน ได้ใช้ ใจชื่นฉ่ำ
ด้านภาษา สื่อสาร ท่านเลิศล้ำ
มิเพลี่ยงพล้ำ ชาติใด ในแดนดิน

ทรงเลิกทาส ประกาศก้อง ผองไทยรู้
พระเป็นผู้ อารี มิสูญสิ้น
ประพาสต้น หว้ากอ พอได้ยิน
ทั่วทุกถิ่น เสด็จเยี่ยม เปี่ยมพระทัย

ยี่สิบสาม บรรจบ ครบวาระ
สักการะ วิญญา มาลาไท้
แม้นสถิต ทิพย์วิมาน สถานใด
ขอพระได้ สุขเกษม เปรมปรีดิ์เทอญ
--------------------------
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า   นามปากกา : พันทอง

[อริญชย์]

              ปิยมหาราชรำลึก

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

เอกองค์พระราชา……….กรุณาประชากร
เลิกทาสประสาทพร…...มนมุ่งสยามเรือง

ทรงวางนโยบาย…………พหุหมายวิโรจน์เมือง
กิจชนบทเนื่อง…………..ยุรยาตรพระบาทไป

หลายงานวิธานธรรม……ระดะล้ำประทานให้
เป็นแบบวิถีไทย………….รุจิเลิศประเสริฐล้น

สมเป็นมหาราช…………..ปิยนารถหทัยชน
ทั่วหล้านภาดล…………..กิติก้องนิรันดร์กาล ฯ

                                   อริญชย์
                               ๒๓/๑๐/๒๕๕๖

[พี.พูนสุข]

        ๐๐ น้อมเกล้ารำลึก ๐๐

  ๏บ้งคมมหาราชเจ้า......... จอมนรินทร์
พระปิยสยามมินทร์........... มิ่งหล้า
พระเกียรติเกริกธรณิน....... นับเนื่อง  นานเฮย
พระอัจฉริยะหาญกล้า........ ก่อเกื้อมาตุภูมิ ๚ะ๛

              ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม
              ข้าพระพุทธเจ้า  ..พี.พูนสุข..

[jackkajee]

เนื้อหาดี กลอนก็เพราะ...