แต่ก่อนปลาร้า, วาซีบิ น้องก็ชอบนี่ เดี๋ยวนี้ทำบ่น เบื่อพี่ชิมิ?
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 06:14:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: แต่ก่อนปลาร้า, วาซีบิ น้องก็ชอบนี่ เดี๋ยวนี้ทำบ่น เบื่อพี่ชิมิ?  (อ่าน 3766 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 4 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
23 ตุลาคม 2013, 07:29:AM
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,430

โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย


« เมื่อ: 23 ตุลาคม 2013, 07:29:AM »
ชุมชนชุมชน




 งอนแล้วด้วย

๐อยากชวนเธอเที่ยวห้างเธอว่างไหม
อยากพาไปดูหนังอย่างสุขสม
อยากพาชิมโออิชิคนนิยม
อยากพาชมกระเป๋า,รองเท้าดัง

๐แต่โทรไปไม่ว่างทั้งวันเหรอ
เดี๋ยวเสนองานขายเจ้านายมั่ง
เดี๋ยวตัดผมแต่งเล็บเย็บเสื้อพัง
เดี๋ยววันหลังแล้วกันฉันยุ่งยาว

๐หลายข้ออ้างวางคล้ายหน่ายหน้าพี่
เหมือนไม่มีรักเหลือในเนื้อสาว
รึเธอมีรักใหม่สดใสวาว
และถึงคราวขื่นขมระทมทรวง

๐แล้วแต่ก่อนป้อนเคี้ยวข้าวเหนียวนึ่ง
เธอก็ซึ้งแซ่บปานอาหารสรวง
ป้อนไข่ป้ิงเธอปลื้มไม่ลืมควง
วันคืนล่วงเลยไปกลืนไม่ลง

๐เธออ้อนวอนอยากลิ้มชิมซูชิ
จิ้มกิมจิเนื้อย่างอย่างวงศ์หงส์
พี่ตังค์น้อยเสียสละไร้พะวง
พาโฉมยงอิ่มชื่นทั้งคืนวัน

๐แต่แล้วน้องนึกเบื่อเหลือเชื่อมาก
แต่ก่อนจากจิ้มจุสุขีขวัญ
มาบัดนี้พี่เห็นน้องเหม็นควัน
ติว่านั่นวาซาบิอริตน

๐บอกมาเถิดแท้จริงที่หญิงเบื่อ
คือหน้าเนื้อของอ้ายน้องหน่ายขน
อยากจะเลิกก็บอกอย่าหลอกตน
อย่ามาทนทำหน้าเหมือนปลาทูฯ

 แบร่...ๆ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ศรีเปรื่อง, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, panthong.kh

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แดนดินใดให้เราเกิด  เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
23 ตุลาคม 2013, 04:42:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #1 เมื่อ: 23 ตุลาคม 2013, 04:42:PM »
ชุมชนชุมชน


อยากจะไป เต็มแก่ แต่แม่หวง
อยากจะควง หนุ่มไป เพราะไร้คู่
อยากมีรัก มากล้น ทนน่าดู
อยากมีผู้ คล้องเกี่ยว ด้วยเปลี่ยวใจ

อยู่แต่บ้าน งานเข้า ทุกเช้าค่ำ
อยู่ประจำ ตรำตราก มากแค่ไหน
ทั้งตักน้ำ ตำข้าว สาวบ้านไพร
เบื่อรู้ไหม ยามนี้ มีเพียงเธอ

โทรศัพท์ รับสาย คลื่นหายเงียบ
เสามาเสียบ เจ็ดวัน ฝันเสมอ
ว่าจะได้ โทรคล่อง จ๋องจริงเออ
ฟ้าฝ่าเจอ เสาหัก ปักขี้เลน

จึงติดต่อ ไม่ได้ ใช่ไม่รับ
ฉันกระสับ กระส่าย หน่ายใช่เล่น
ใช่หลอกลวง ควงใหม่ ให้ลำเค็ญ
คือประเด็น ดังกล่าว อย่าร้าวทรวง
พันทอง
๒๓/๑๐/๕๖

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ศรีเปรื่อง, ชลนา ทิชากร, ไพร พนาวัลย์

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s