เคยมีก้าน ไม้ขีดใช้ ไม่มีหมด
ตอนนี้ลด เหลือน้อยนิด ผิดวิสัย
เพิ่งจะรู้ เมื่อความช้ำ กล้ำกรายใจ
มีเท่าไหร่ ก็ไม่พอ จะต่อไฟ
ยังจำได้ รักสดใส ในวันนั้น
ก้านไม้ฉัน กว่าจะดับ สลับใช้
นานจนลืม ว่ามันเหลือ เชื้อเท่าใด
ค่าหัวใจ มันมากพอ ต่อเวลา
เมื่อใดถึง ปลายก้านขีด มืดมิดใกล้
เร็วทันใจ ต่อทันที รีบรี่หา
ความรู้สึก รักแรกคบ อยากสบตา
การจากลา ในครั้งนี้ ขยี้ทรวง
เดี๋ยวนี้ก้าน ที่เคยจุด สุดเร็วนัก
เหมือนรักหัก ต่อไม่ไหว ไฟขาดห้วง
ไม่โทษฟ้า โชคชะตา หรือว่าดวง
ใจพุ่มพวง ต่างหากเล่า เจ้าเปลี่ยนไป
ก้านสุดท้าย ที่ฉันเหลือ เพื่อให้จุด
สองเขาทรุด แหงนมองฟ้า น้ำตาไหล
ก้านสุดท้าย ขอฉันเผา เจ้าหัวใจ
ให้แหลกไหม้ และสลาย ตายพร้อมเธอ
add complete
by Klonthaiclub fb