ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไร้นวล^^]

ณ  โรงแรม รัตนโกสินทร์ กทม. ๒๐ ตค. ๒๕๕๖ เวลาประมาณ๑๕.๓๐ น.



๐ได้ประสพพบโชคอันชื่นฉ่ำ
พบเพื่อนคำกลอนแก้วสุขแล้วฉัน
ไม่เคยคิดโชคนี้จักมีวัน
สมดั่งฝันเฝ้าคะนึงจะถึงครา

๐พบทั้งท่านอาจารย์ผู้กานท์หอม
ดุจพยอมระยับย้อยสร้อยภาษา
คือหนึ่งนารีศรีกานต์ฑิตา
ผู้คอยพากระผมบ่มพจี

๐พบพี่สาวโฉมสะคราญตาหวานแหวว
กลอนออกแนวน่ารักลักษณ์ฉวี
แต่งกลอนปานจรวดรวดเร็วดี
คือนารีตุนาหงันชื่อพันทอง

๐อีกหนึ่งท่านนักกลอนดูอ่อนหนุ่ม
มาประชุมสัมมนาด้วยหน้าผ่อง
คือลุงฮอร์ทเมตตาหันมามอง
คุยกับน้องหน้ามิใสนามไร้นวมฯ

[ไพร พนาวัลย์]

ด้วยน้อยวาสนามามิได้
จึงส่งใจมาแทนดั่งแหวนสวม
คนอยู่ไกลใจช้ำต้องสำรวม
หัวใจบวมเบ่งบานเฝ้าบ้านกลอน

เห็นตัวจริงแต่ละคนได้ชนไหล่
ผู้ยิ่งใหญ่วงกวีมิยานหย่อน
เสียดายจังมิได้เจอเผลออาวรณ์
ใจรอนรอนอ่อนไหวอยากใกล้เธอ

“ไพร พนาวัลย์”
 

ไร้นวมเอ๋ย ทีหลังอย่าลงสระ อ-วม เน้อ 

[panthong.kh]

เจอหลายท่าน มาทัก ปักใจฉัน
เป็นหนึ่งวัน อิ่มเอม เปรมเสมอ
ล้วนหลายหลาก มากล้น จนตาเบลอ
หนุ่มแว่นเผลอ ยิ้มให้ ในวันนี้

เป็นคุณหมอ หล่อเหลา วัยเยาว์หนอ
แถมรูปหล่อ เข้าขั้น ชั้นเศรษฐี
คุยถูกคอ เสียหนัก คึกคักดี
ลืมสนิท ตอนที่ มิมีเบอร์
พันทอง
ขอบคุณคุณกานต์ฑิตา ป๋าฮอร์ท และคุณหมอไร้นวมมากจ้า
ที่พูดคุยเป็นกันเองมั๊กๆ
 

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

เป็นงานดีที่ควรชวนไปร่วม
คุณไร้นวมหนุ่มน้อยไม่คอยเก้อ
คุณพันทองย่องเงียบเนี๊ยบเลยเธอ
ทำเอาเหวอมาไงไม่รู้ตัว

ป๋าฮอร์ทยิ้มอิ่มเอมเกษมจิต
มากมายมิตรนักกลอนว่อนเดินทั่ว
สลับโต๊ะสนทนาหูตามัว
และไม่กลัวเสียงแห้งคุยแข่งกัน

กานต์ฑิตาหน้าบานไม่คร้านยิ้ม
สองแก้มอิ่มพร้อมฉับเสียงนับลั่น
ใครต่อใครวนเวียนเปลี่ยนจำนรรจ์
ช่างเป็นวันสุขล้วนควรจดจำ

ถึงจะต่างห่างไกลในอาชีพ
เกสรกลีบดอกสร้อยอักษรร่ำ
ด้วยใจรักสืบสานงานวรรณกรรม
มิแบ่งสูงหรือต่ำในชนชั้น

 

"กานต์ฑิตา"
๒๑ ตุลาคม ๒๕๕๖


บุคคลในภาพ แถวยืน (เสื้อโปโล)คุณเวทิน  ศันสนียเวทย์, คุณอภินันท์  นาคเกษม, คุณนงลักษณ์  ทองล้วน, คุณมังกร  แพ่งต่าย และคุณเรวัต  ฉ่อยตระกูล
แถวนั่ง(เสื้อโปโล) คุณธนุ  เสนสิงห์, คุณ hort39, กานต์ฑิตา และคุณศิลาสีรุ้ง 

[hort39]

แสนยินดีอย่างยิ่งพบมิ่งมิตร
ไม่คาดคิดจะพบเจอเธอกับฉัน
เคยแต่งกลอนตอบถ้อยร้อยรำพัน
ได้พบกันทายทักฝากไมตรี

น้องพันทอง น้องไร้นาม งามสวยหล่อ
จึงต้องขอถ่ายภาพร่่วมรวมน้องพี่
เก็บภาพความทรงจำลำนำกวี
วันเดือนปีผ่านนานไปใจยังจำ

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

มาช่วยกันตัดสินหน่อยว่า ใครหล่อกว่าใคร อิอิ

  

[panthong.kh]

หล่อไม่บันยะ บันยัง กันทั้งคู่
มองก็รู้ หล่อเหลา แบบเข้าขั้น
แยกไม่ออก บอกใบ้ ให้แล้วกัน
หากเทียบชั้น มือหนึ่ง ซึ้งกานท์กลอน
พันทอง
 

[ไร้นวล^^]

๐โชคทวีศรีวารที่ผ่านพบ
ได้ประกบครูศักดิ์สร้อยอักษร
ดนูน้อยด้อยเสียงสำเนียงกลอน
ค่อยขจรขจายคำจำเริญมา

๐คงเป็นบุญเบื้องปฐมบ่มกุศล
บันดาลดลได้ชมสมปรารถนา
ได้ใกล้ชิดสนิทครูผู้ปรีชา
วาดหวังว่าวรรณศิลป์ระบิลตาม

๐ผมจะคอยคล้อยคำที่พร่ำสอน
จะยกพรพรมหากเจอขวากหนาม
จะยกครูขึ้นหิ้งไม่ทิ้งนาม
ความงดงามเงื่อนใดตั้งใจเรียนฯ

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

หลังจากอ่านกลอน และดูรูปกันไปแล้ว คราวนี้มาร่วมสนุกกันหน่อย
มีคำถามมาถามว่า

สุนทรภู่ดื่มเหล้า่อะไร?

ของรางวัลเป็นหนังสือร้อยวลี กวีร่วมสมัย ของสมาคมกวีร่วมสมัย
และนิราศวัดสองแผ่นดิน รัตนโกสินทร์-อยุธยา ของคุณธนุ  เสนสิงห์







 

[panthong.kh]

สุนทรภู่ดื่มเหล้ากลั่นจ้า
---------------------
ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง
มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา
ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย
พันทอง
 

[เนิน จำราย]

ตอบถูกแล้วพันทองนะน้องรัก 
พี่ประจักษ์เป็นพยานประมาณหมาย
เรียกเป็นคอกสิบสองขวดวางเรียงราย
ราคาขายขวดหนึ่งสลึงเฟื้อง

สมัยนั้นทันเกิดขอเปิดเผย
ซ้ำยังเคยผูกพันกันต่อเนื่อง
แกล้มมะยมอมมะกอกพอประเทือง
ไม่ขัดเคืองเรียนกลอนแต่ก่อนมา

ท่านฯเจ้าชู้คู่ชมมีถมเถ     
แถวบ้านเพท่าลาดถึงสงขลา
เมืองระยองริมเลเคยเจรจา
ห่วงแต่ค่าสินสอดไม่ถอดใจ

เตรียมพลิกสวนพรวนดินถิ่นกำเนิด
หลังวังฯเกิดโภคาได้ปราศรัย
แล้วกราบพ่อขอหญิงงามแม่ทรามวัย
อยู่ไม่ไกลถึงวันน้องพันฯรู้

เนินฯ    

[panthong.kh]

สืบพยาน ปากเอก ดั่งเสกแต่ง
เกือบลงแดง ด่าวดิ้น จินต์อดสู
แต่งกลอนรื่น ไหลหยด มิปดครู
นิราศอยู่ ค้ำฟ้า มาช้านาน

หากไม่กิน เหล้ากลั่น ท่านหมดศิลป์
ด้วยชีวิน นั้นหนอ จ้อห้าวหาญ
จนเมียทิ้ง หญิงหน่าย พ่ายประจาน
ทนรำคาญ ไม่ไหว หนีไกลตา

ยิ่งพี่เนินฯ ยืนยัน เป็นมั่นเหมาะ
ชี้เฉพาะ ลงไป ในทีท่า
จึงไม่แย้ง ยืดเยื้อ เมื่อบอกมา
สรุปว่า เหล้ากลั่น นั้นแน่นอน
พันทอง
๓/๑๑/๕๖
ถ้าผิดนี่หน้าแตกแน่ๆ

[...สียะตรา..]

...เล่นด้วยคนค่ะ......


......ตอบว่าดื่มสุราโก้...สาโท......ในไห

...ของพื้นบ้านแบบไทไม่มีสอง

...เอา...สาเก....มาเปรียบยั้งยังเป็นรอง

...รสปรุงปรองอารมรมณ์สรรค์....กลั่น.....เป็นกลอน

[บ้านริมโขง]

ดื่มเหล้าโรงขอรับ

 

ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง
มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา
ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย

..เหล้าโรง...