ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มนัสศิยา]

     วันนี้ใจมีแต่ความสับสน
เพราะเราต่างจากคนอื่นกระนั้นหรือ
เพียงดวงตาที่มืดมนเท่านั้นฤา
เขาจึงถือว่าเรานี้ไม่เหมือนใคร

     ทุกคนล้วนมองเราว่าแตกต่าง
ไม่มีทางจะเหมือนเพื่อนคนไหน
ถามหน่อยเถิดมองกันด้วยสิ่งใด
ด้วยหัวใจหรือใช้เพียงแค่สายตา

     หากตัวฉันเลือกเกิดกำเนิดได้
มิมีใครอยากเป็นเช่นนี้หนา
“เธอคือผู้พิการทางสายตา”
อนิจจา...แค่นี้...ที่...คนมอง

        มนัสศิยา

[~ขลุ่ยกันแสง~]

จงเข้มแข็ง เข้าไว้ ในดวงจิต
และอย่าคิด เคืองใคร ให้หม่นหมอง
ใช้สติ พินิจความ ตามครรลอง
นำปัญญา มาส่อง มองเส้นชัย..
 
..เพียงทรวงใน น้องยา อย่าท้อทด
อย่าหายหด หมดฝัน อันสวยใส
แม้นยินคำ ซ้ำเติม เพิ่มแผลใจ
ก็อย่าได้ ไหวหวั่น..กับมันเลย
 

[ศรีเปรื่อง]

ต่างเพียงร่างแต่ใจใช่แตกต่าง
แม่พึงละเคืองระคาง, ฝึกวางเฉย
อย่าไปสนคนอื่นหยาม, นะทรามเชย
เขามิเคยกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงเรามา

อันรูปลักษณ์ภายนอก...ปลอกชีวาตม์
มิสามารถใช้ัวัดจัดคุณค่า
คนจะงามอยู่ที่ใจใช่กายา
ถึงใครว่า...ก็ช่างเขา...หากเราดี

ศรีเปรื่อง
๒๐ ต.ค. ๒๕๕๖

เป็นกำลังใจให้น้อง "มนัสศิยา" เสมอครับ

[ไพร พนาวัลย์]

เพียงไม่เห็นสิ่งเป็นไปในโลกกว้าง
สุดอ้างว้างเดียวดายกระไรนี่
แต่หทัยเธอนั้นร้อยพันมี
ล้วนสิ่งที่ดีงามประจำใจ

มนัสขาวบริสุทธิ์ดุจหยาดเพชร
ดั่งก่องเก็จเพชรวาวสกาวใส
ขอเธอจงสดชื่นรื่นทรวงใน
ประสงค์ใดได้ดังพร้อมพรั่งเทอญฯ

“ไพร พนาวัลย์”
 

[มนัสศิยา]

    ขอบคุณบทกวีที่มอบให้
ขอบคุณกำลังใจที่ให้ฉัน
มิตรภาพดีดีที่ให้กัน
จักตรึงมั่นในใจมิคลายคลอน