ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ยังคิดถึง ท่าที ที่ชดช้อย
เยิ้มหยดย้อย หยาดฉ่ำ จำนรรจ์หวาน
คิดถึงพักตร์ ผุดผ่อง น้องนงคราญ
ซึ้งซาบซ่าน ทรวงใน ไม่สร่างซา..
 
..นวลเพริศพริ้ง พริ้มพราว ดุจดาวใส
แสนวิไล เลอลักษณ์ งามหนักหนา
ยามกรีดกราย ย้ายย่าง ช่างโสภา
ยิ้มกานดา ครามอง..ดั่งต้องมนต์
 

[D]

เขากับฉัน นั้นห่าง ต่างไกลลิบ
ทีนกายิบ สิบริ้ว ผิวก็ย่น
ห้อยต่องแต่ง โตงเตง โทงเทงตน
ที่ตึงทน คือหู ดูดี๊ดี

"ขลุ่ย"คงเบื่อ กันแล้ว จึงแจวอื่น
น้ำตารื้น เปียกปอน สาว.ครศรี
นอกสายตา อย่างฉัน ผันชีวี
ไปบวชชี ยันชรา ไม่มามอง

"ดิน"

[~ขลุ่ยกันแสง~]

บอกหลายครั้ง ยังดื้อ อีกหรือนี่
กระลาศรี สงสัย ไร้สมอง
ขี้เหร่เด่น เป็นหนึ่ง ซึ่งรับรอง
สรรพางค์ นางน้อง เกินปองลง..
 
..ว่าแล้วยัง ยืนเหม่อ เพ้ออยู่ได้
เธอ..กาดำ จำไว้ มิใช่หงส์
ยังมาแสร้ง สำออย น้อยหน่อยนง
วอน..เจ้าจง จรจาง..อย่างเร็วไว
 

[panthong.kh]

หวานอันใด ไม่หวาน เหมือนตาลอ้อย
ลิ้นรับรส หยดย้อย อร่อยไหม
อิ่มเอมโอษฐ์ โปรดปราน หวานละมัย
ฤาเทียบใจ ชายหวาน ซ่านซึ้งทรวง

เพียงคารม คมคาย ร่ายจากปาก
หญิงหลายหลาก หากเผลอ อาจเจอบ่วง
จึงขอเตือน เพื่อนพ้อง ประคองดวง-
ใจทุกช่วง ไว้เสมอ ยามเจอชาย
พันทอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

โธ่..น้องยา อย่าได้ เข้าใจผิด
ตรองซักนิด คิดใหม่ ยังไม่สาย
ทุกท่วงถ้อย ที่"พันฯ"พร่ำบรรยาย
ล้วนใส่ร้าย ชายชาญ นะ..กานดา ..
 
..ชายชาตรี มีแต่ อกแน่แน่ว
มิแตกแถว รับรอง นะน้องหนา
มิใช่หวาน เพียงคำ จำนรรจา
หากแต่ว่า หวานทั้งตัว..และหัวใจ