ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

คือสายลม พรมเบา บรรเทาร้อน
คือแดดอ่อน ละไม ให้สุขขี
คือร่มเงา เข้าพึ่ง ซึ่งพงพี
คือนที ที่เอื้อ เจือจุนมา

ถ้อยละมุน คุ้นเพียง แค่เสียงผ่าน
ซึมซาบซ่าน หวานตรึง คะนึงหา
มีอาทร ร้อนหนาว ทุกคราวครา
ยลวาจา จริงใจ ใช่..คือเธอ

เป็นพี่ชาย ได้ไหม ใครว่าเปล่า..?
แทนความเหงา เข้าคลาน ผ่านเสมอ
ที่แล้วมา ล้าใจ ไม่เคยเจอ
ใช่ว่าเผลอ หรือพลั้ง แต่ตั้งใจ

"ดิน"

[กังวาน]

คำเธอพร่ำรำพันฉันหวั่นหวาด
มาประกาศให้เป็นพี่นี่มิไหว
สิ่งที่ทำย้ำชัดอยากวัดใจ
เพราะอะไรจึงอาทรคอยอ้อนเธอ

น้องสาวพี่มีมากยากจะนับ
มิขอรับเพิ่มมาอย่าเสนอ
ตำแหน่งเดียวมอบให้ได้นะเออ
รักเสมอ..คู่ชีวิต..ลองคิดดู

---กังวาน---
 

[ชลนา ทิชากร]

คือสายลม พรมเบา บรรเทาร้อน
คือแดดอ่อน ละไม ให้สุขขี
คือร่มเงา เข้าพึ่ง ซึ่งพงพี
คือนที ที่เอื้อ เจือจุนมา

ถ้อยละมุน คุ้นเพียง แค่เสียงผ่าน
ซึมซาบซ่าน หวานตรึง คะนึงหา
มีอาทร ร้อนหนาว ทุกคราวครา
ยลวาจา จริงใจ ใช่..คือเธอ

เป็นพี่ชาย ได้ไหม ใครว่าเปล่า..?
แทนความเหงา เข้าคลาน ผ่านเสมอ
ที่แล้วมา ล้าใจ ไม่เคยเจอ
ใช่ว่าเผลอ หรือพลั้ง แต่ตั้งใจ

"ดิน"

เป็นอะไร ได้ทุกอย่าง บนทางฝัน
เธอเสกสรร ให้ฉันเป็น เช่นอย่างไหน
ฉันจะเป็น เช่นอย่างนั้น ในทันใด
เป็นดังใจ ใฝ่ฝัน นั้นแด่เธอ

เป็นสายลม พรมพัด สะบัดร้อน
เป็นดังหมอน นอนหนุน อุ่นเสมอ
เป็นร่มใจ ให้พัก รักบำเรอ
คอยเสนอ ตอบสนอง เมื่อต้องการ

เป็นพี่ชาย หมายแม้น แทนความเหงา
พร้อมจะเข้า เนาแอบ แนบประสาร
เธอกับเขา เนาแอบ แนบเจือจาน
ช่วยสมาน หว่านล้อม ยอมสัมพันธ์

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/kVRowglXsAc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/kVRowglXsAc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[D]

คำเธอพร่ำรำพันฉันหวั่นหวาด
มาประกาศให้เป็นพี่นี่มิไหว
สิ่งที่ทำย้ำชัดอยากวัดใจ
เพราะอะไรจึงอาทรคอยอ้อนเธอ

น้องสาวพี่มีมากยากจะนับ
มิขอรับเพิ่มมาอย่าเสนอ
ตำแหน่งเดียวมอบให้ได้นะเออ
รักเสมอ..คู่ชีวิต..ลองคิดดู

---กังวาน---
 

จะให้พูด ตามตรง คงมิได้
เกิดเป็นหญิง ขี้อาย ให้อดสู
หมายเลาะเลียบ เปรียบเปรย แอบเผยดู
คิดเพียงครู่ ปูทาง มาวางกลอน

เห็นใจน้อง สักนิด จิตเหว่ว้า
ออกพรรษา มาใกล้ ไร้ใครอ้อน
สุขฤดี พี่จ๋า อย่าแง่งอน
ได้ไหมเล่า เกาหลังนอน ป้อนข้าวที
 
 

"ดิน"

[--ณัชชา--]

อ้อนกังวานอ้อนไปเสียใจเปล่า
ด้วยว่าเขาเล่ห์ร้ายชอบหน่ายหนี
ความจริงใจเช้าเย็นไม่เห็นมี
หลอกนารีไปวันวันนั่นแหละกัง

มีผู้หญิงหลายรายต้องตายตก
กังหักอกย่อยยับถึงกับคลั่ง
รักกังวานไม่ดีไม่จีรัง
รักคราวหลังซื่อสัตย์รักณัชชา

--ณัชชา--

 

[Shumbala]

คือสายลม พรมเบา บรรเทาร้อน
คือแดดอ่อน ละไม ให้สุขขี
คือร่มเงา เข้าพึ่ง ซึ่งพงพี
คือนที ที่เอื้อ เจือจุนมา

ถ้อยละมุน คุ้นเพียง แค่เสียงผ่าน
ซึมซาบซ่าน หวานตรึง คะนึงหา
มีอาทร ร้อนหนาว ทุกคราวครา
ยลวาจา จริงใจ ใช่..คือเธอ

เป็นพี่ชาย ได้ไหม ใครว่าเปล่า..?
แทนความเหงา เข้าคลาน ผ่านเสมอ
ที่แล้วมา ล้าใจ ไม่เคยเจอ
ใช่ว่าเผลอ หรือพลั้ง แต่ตั้งใจ

"ดิน"

เป็นหยาดฝนหล่นฝันวันเธอเหงา
ช่วยบรรเทาทุกข์ร้อนยามอ่อนไหว
เป็นสายลมแห่งหวังกำลังใจ
พัดพาให้เธอไปต่อยามท้อทน

เป็นบทกลอนอ่อนหวานที่สานต่อ
เพื่อถักทอความหมายคลายหมองหม่น
เป็นดังพี่ดังเพื่อนเฝ้าเตือนตน
เห็นเธอพ้นโศกทุกข์ก็สุขใจ

 

[panthong.kh]

คือดวงดาว พราวพร่าง กระจ่างฟ้า
คือเมฆา ยามหม่น จนหมองไหม้
คือไอแดด แผดเผา เข้าซุกใจ
คือเชื้อไฟ ยามโกรธ ต้องโทษเธอ

คืออาทิตย์ ส่องแสง ยามแรงอ่อน
คือจันทร ค่อนคืน ยืนพร่ำเพ้อ
คือสายลม ห่มห้อม พร้อมรักเออ
คือคนเคียง ข้างเสมอ ยามเจอทุกข์
พันทอง
 

6

[D]

เป็นอะไร ได้ทุกอย่าง บนทางฝัน
เธอเสกสรร ให้ฉันเป็น เช่นอย่างไหน
ฉันจะเป็น เช่นอย่างนั้น ในทันใด
เป็นดังใจ ใฝ่ฝัน นั้นแด่เธอ

เป็นสายลม พรมพัด สะบัดร้อน
เป็นดังหมอน นอนหนุน อุ่นเสมอ
เป็นร่มใจ ให้พัก รักบำเรอ
คอยเสนอ ตอบสนอง เมื่อต้องการ

เป็นพี่ชาย หมายแม้น แทนความเหงา
พร้อมจะเข้า เนาแอบ แนบประสาร
เธอกับเขา เนาแอบ แนบเจือจาน
ช่วยสมาน หว่านล้อม ยอมสัมพันธ์

ชลนา  ทิชากร

http://www.youtube.com/watch?v=kVRowglXsAc

ได้สำออย อ่อยออด หยอดคำหวาน
ได้ประสาน ตาซึ้ง เกือบถึงฝัน
ได้จับมือ ปรือตา พาผูกพัน
ได้ชมจันทร์  วันเพ็ญ เย็นฤดี

สุขเสมอ เธอฉัน แบ่งปันสอง
ทุกห้วงห้อง น้องวาง หว่างอกพี่
เก็บรู้สึก ลึกหวาม ยามยวนยี
เพียงแค่นี้ ที่ในฝัน เท่านั้นเอง

<a href="http://www.youtube.com/v/gT9uhW2hheM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/gT9uhW2hheM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

"ดิน"

[D]

อ้อนกังวานอ้อนไปเสียใจเปล่า
ด้วยว่าเขาเล่ห์ร้ายชอบหน่ายหนี
ความจริงใจเช้าเย็นไม่เห็นมี
หลอกนารีไปวันวันนั่นแหละกัง

มีผู้หญิงหลายรายต้องตายตก
กังหักอกย่อยยับถึงกับคลั่ง
รักกังวานไม่ดีไม่จีรัง
รักคราวหลังซื่อสัตย์รักณัชชา

--ณัชชา--

 

ก็อ้อนไป งั้นงั้น ในวันว่าง
มิจริงอย่าง ที่ตั้ง อย่ากังขา
เขามีแล้ว มายเดีย เสียเวลา
หมดน้ำยา ชาด้าน มิซ่านใจ

นั่งหงอยเหงา เฉาเซ็ง เล็งแลทั่ว
ก็หวาดกลัว เหมือนกัน วันตายใกล้
มิรู้รส สดชื่น เหมือนอื่นใคร
ดนตรีไทย ก็เอาฟวะ.! ลองซะที

"ดิน"

[D]

เป็นหยาดฝนหล่นฝันวันเธอเหงา
ช่วยบรรเทาทุกข์ร้อนยามอ่อนไหว
เป็นสายลมแห่งหวังกำลังใจ
พัดพาให้เธอไปต่อยามท้อทน

เป็นบทกลอนอ่อนหวานที่สานต่อ
เพื่อถักทอความหมายคลายหมองหม่น
เป็นดังพี่ดังเพื่อนเฝ้าเตือนตน
เห็นเธอพ้นโศกทุกข์ก็สุขใจ

 

วันหวั่นหวาด ขลาดเขลา เข้าพาฝัน
ระลึกมั่น ฉันอิง พิงหนุนไหล่
อ้อมอกอุ่น กรุ่นกล่อม หอมอวลไอ
คราหวั่นไหว ใจน้อง ปองเชยชิน

ยามท้อแท้ แดหวัง นั่งเคียงข้าง
คือลมบาง พลางปลอบ มอบถวิล
ฝากกลับหวน ทวนไป ให้ยลยิน
บอกความนัย ของ"ดิน" ถึงจินต์"ซัมฯ"

"ดิน"

[D]

คือดวงดาว พราวพร่าง กระจ่างฟ้า
คือเมฆา ยามหม่น จนหมองไหม้
คือไอแดด แผดเผา เข้าซุกใจ
คือเชื้อไฟ ยามโกรธ ต้องโทษเธอ

คืออาทิตย์ ส่องแสง ยามแรงอ่อน
คือจันทร ค่อนคืน ยืนพร่ำเพ้อ
คือสายลม ห่มห้อม พร้อมรักเออ
คือคนเคียง ข้างเสมอ ยามเจอทุกข์
พันทอง
 

6

เมฆพยับ ดับดาว ที่พราวฟ้า
พื้นนภา พร่าหมด อดสนุก
เมื่อคราหมอง มองมา หาที่ซุก
ฉันขลักขลุก จุกใน ใครช่วยที

สายลมต้อง ล่องพัด สะบัดร้อน
แรงล้าอ่อน ซ่อนสุข ทุกข์ล้นปรี่
เหมือนลมแกล้ง แรงจัด พัดทวี
เธอหรือนี่ พัดมา หลังคาปลิว

"ดิน"

[~ขลุ่ยกันแสง~]

คือสายลม พรมเบา บรรเทาร้อน
คือแดดอ่อน ละไม ให้สุขขี
คือร่มเงา เข้าพึ่ง ซึ่งพงพี
คือนที ที่เอื้อ เจือจุนมา

ถ้อยละมุน คุ้นเพียง แค่เสียงผ่าน
ซึมซาบซ่าน หวานตรึง คะนึงหา
มีอาทร ร้อนหนาว ทุกคราวครา
ยลวาจา จริงใจ ใช่..คือเธอ

เป็นพี่ชาย ได้ไหม ใครว่าเปล่า..?
แทนความเหงา เข้าคลาน ผ่านเสมอ
ที่แล้วมา ล้าใจ ไม่เคยเจอ
ใช่ว่าเผลอ หรือพลั้ง แต่ตั้งใจ

"ดิน"

คือเรี่ยวแรง ฤดี ที่พาดผ่าน
คือแว่วหวาน หยาดหยด อันสดใส
คือลำนำ ฉ่ำชื่น รื่นฤทัย
คือสายใย โยงรัก มอบภักดี..
 
..คือน้ำทิพย์ ถั่งโถม ชโลมน้อง
คือแสงทอง ส่องทาง เคียงข้างถี
คือรอยยิ้ม พิมพ์ใจ อุ่นไมตรี
คือฤดี ดวงหนึ่ง..ส่งถึงนาง
 

[พ.พิมพา]

คือสายลม พรมเบา บรรเทาร้อน
คือแดดอ่อน ละไม ให้สุขขี
คือร่มเงา เข้าพึ่ง ซึ่งพงพี
คือนที ที่เอื้อ เจือจุนมา

ถ้อยละมุน คุ้นเพียง แค่เสียงผ่าน
ซึมซาบซ่าน หวานตรึง คะนึงหา
มีอาทร ร้อนหนาว ทุกคราวครา
ยลวาจา จริงใจ ใช่..คือเธอ

เป็นพี่ชาย ได้ไหม ใครว่าเปล่า..?
แทนความเหงา เข้าคลาน ผ่านเสมอ
ที่แล้วมา ล้าใจ ไม่เคยเจอ
ใช่ว่าเผลอ หรือพลั้ง แต่ตั้งใจ

"ดิน"

จะขอเป็นพี่ชายให้น้องสาว
วันเหน็บหนาวควงแขนแทนคำไข
มอบอ้อมกอดความรักถักอุ่นไอ
กำลังใจคลายทุกข์สุขคืนวัน

เสียงนี้คือเสียงพี่ที่ก้องอยู่
โปรดรับรู้อย่าผลักคิดหักหัน
ขอเป็นพี่ที่รักภักดิ์นิรันด์
คอยปลอบขวัญเจ้าไว้หายหวาดกลัว

จงร้องไห้งอแงแค่ตอนเล็ก
พ้นวัยเด็กอย่าขามยามสลัว
ถึงไม่มีแสงจันทร์วันมืดมัว
ยังมีตัวพี่ชายอยู่ใกล้เธอ

///////////////

พงศ์ภัณฑ์
๑๕/๑๐/๕๖

[รพีกาญจน์]

(ขอต่อตรงนี้เมื่อกี้กินขนมเข่ง)

เพียงแค่นี้ ที่ในฝัน เท่านั้นเอง

มีกล้วยใบ แบ่งกึ่ง ครึ่งให้น้อง
ทานอิ่มท้อง เชิญจัะ ขนมเข่ง
อยากเป็นเสื้อ เนื้อแนบ แอบกางเกง
จะร้องเพลง สัญญา เมื่อสายัณห์

เพราะน้องเป็น เช่นหงส์ ทรงสง่า
ลอยล่องฟ้า พริ้งเพริศ งามเฉิดฉัน
เพราะนัองเป็น เช่นโสม โลมชีวัน
หฤหรรษ์ เคียงคู่ มิรู้คลาย

 

รพีกาญจน์

[D]

คือเรี่ยวแรง ฤดี ที่พาดผ่าน
คือแว่วหวาน หยาดหยด อันสดใส
คือลำนำ ฉ่ำชื่น รื่นฤทัย
คือสายใย โยงรัก มอบภักดี..
 
..คือน้ำทิพย์ ถั่งโถม ชโลมน้อง
คือแสงทอง ส่องทาง เคียงข้างถี
คือรอยยิ้ม พิมพ์ใจ อุ่นไมตรี
คือฤดี ดวงหนึ่ง..ส่งถึงนาง
 

เหมือนมีมนต์ ดลใจ โยงใยขึง
ให้ตราตรึง ซึ้งจิต ชิดเคียงข้าง
เกลียวสลัก ถักใฝ่ เยื่อใยยาง
ยากเจื่อนจาง ลางเลือน คอยเตือนมาน

รุ่งอรุณ อุ่นแสง คล้ายแฝงเฝ้า
หยอกยวนเย้า เคล้าคละ คอยผสาน
คือแสงทอง คล้องใจ ให้ตระการ
เนิ่นเนานาน กาลนี้ มีเธอเคียง

"ดิน"

[D]

จะขอเป็นพี่ชายให้น้องสาว
วันเหน็บหนาวควงแขนแทนคำไข
มอบอ้อมกอดความรักถักอุ่นไอ
กำลังใจคลายทุกข์สุขคืนวัน

เสียงนี้คือเสียงพี่ที่ก้องอยู่
โปรดรับรู้อย่าผลักคิดหักหัน
ขอเป็นพี่ที่รักภักดิ์นิรันด์
คอยปลอบขวัญเจ้าไว้หายหวาดกลัว

จงร้องไห้งอแงแค่ตอนเล็ก
พ้นวัยเด็กอย่าขามยามสลัว
ถึงไม่มีแสงจันทร์วันมืดมัว
ยังมีตัวพี่ชายอยู่ใกล้เธอ

///////////////

พงศ์ภัณฑ์
๑๕/๑๐/๕๖

ยังก้องหวน ทวนภาพ ซาบซึ้งแสน
 ฝังแนบแน่น แก่นใจ มิใช่เผลอ
คล้ายอ้อมกอด สอดแทรก แปลกจริงเออ
นึกเสมอ เธอข้าง มิห่างกาย

มิเลือนหลง คงมั่น ในวันหมอง
พี่ประคอง น้องข้าง มิห่างหาย
แม้กายี นี้น้อง ต้องเดียวดาย
จำจนตาย ชายหนึ่ง ยังซึ้งกัน

"ดิน"

[D]

(ขอต่อตรงนี้เมื่อกี้กินขนมเข่ง)

เพียงแค่นี้ ที่ในฝัน เท่านั้นเอง

มีกล้วยใบ แบ่งกึ่ง ครึ่งให้น้อง
ทานอิ่มท้อง เชิญจัะ ขนมเข่ง
อยากเป็นเสื้อ เนื้อแนบ แอบกางเกง
จะร้องเพลง สัญญา เมื่อสายัณห์

เพราะน้องเป็น เช่นหงส์ ทรงสง่า
ลอยล่องฟ้า พริ้งเพริศ งามเฉิดฉัน
เพราะนัองเป็น เช่นโสม โลมชีวัน
หฤหรรษ์ เคียงคู่ มิรู้คลาย

 

รพีกาญจน์

จากดวงจิต สถิตย์มั่น คือขวัญพี่
ขนิษฐี มีให้ ไม่รู้หน่าย
จากแรกเริ่ม เติมต่อ ก่อเกิดกลาย
พริ้งเพริศพราย ฉายฉาน ลงลานใจ

ต้นรักก่อ กอกลาย กระจายเจิด
ดอกรักเกิด เฉิดฉัน พลันไสว
รับซับอุ่น กรุ่นจิต "อาทิตย์อุทัย"
รู้บ้างไหม..? ใจที่เหลือ คนเหนือครอง

"ดิน"

<a href="http://www.youtube.com/v/w1s2VNw1VwA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/w1s2VNw1VwA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ปู่ริน]

หัวใจพี่ นี้สลายปลายปีก่อน
แม่งามงอนสลัดรักชักหม่นหมอง
มอบหัวใจให้คนเหนือเข้าจับจอง
มิเกี่ยวข้องสัมพันธ์เช่นวันวาน

เธอ..ทำพี่เจ็บซ้ำช้ำทรวงอก
เธอ..ทำพี่น้ำตกจนร้าวฉาน
เธอ..ทำพี่ต้องมัวหมองน้องนงคราญ
เธอ..มอบใจให้..รพีกาญจน์ ..ก็บอกมา

พี่..ยินดีหลีกทางให้เพื่อน้องรัก
พี่..ยินยอมทนอกหักครวญโหยหา
พี่..ยืนยันคำ"รักมั่น" คำสัญญา
พี่..ยืนกลั้น..กลืนน้ำตา  เพียงผู้เดียว.

                        ริน ดอนบูรพา
                            ๑๖ ต.ค.๕๖

[D]

สร้างสวรรค์ เลื่อนลอย คอยนานนัก
สาวสวนผัก รักหม่น ทนเปล่าเปลี่ยว
หนุ่มชุมพร ทอนบั่น มาผันเกลียว
มิแน่นเหนียว เคี้ยวคด ปดสาว..นคร

ปล่อยส้มโอ โซเซ สุดเหว่ว้า
นอนน้ำตา ท่วมทุ่ง สะดุ้งหลอน
หากยังว่าง ร้างไร้ ใคร่ วิงวอน
รับไปอยู่ ชุมพร นอนชมจันทร์

อย่าไปเชื่อ คำใคร ไม่จริงดอก
รักพี่ออก จากใจ ใช่ลวงนั่น
ผู้บ่าวเหนือ เชื่อได้ ที่ไหนกัน
ฟังคำฉัน ของแท้ แน่คือเธอ

"ดิน"

[ไพร พนาวัลย์]

ปู่รินอย่าไปเชื่อสาวเหลือขอ
หากงอนง้อตายแน่เพียงแค่เผลอ
ทั้งสวนปาล์ม,ฟาร์มไก่,ไปปรนเปรอ
แหวนเพชรวงเบ้อเร่อต้องเจอดี

หนุ่มบ้านกลอนหลายคนต้องก่นโศก
น้ำตาโกรกเปียกหมอนต้องนอนฉี่
ถูกเธอลวงมากมายมาหลายปี
เหลือผมนี้คนเดียว (เธอ)เคี้ยวไม่ลง

“ไพร พนาวัลย์”