ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

จากวันจันทร์ รักเธอ เสมอจิต
ไม่เคยคิด เปลี่ยนใหม่ ใจหึกเหิม
เหยาะคำหวาน หว่านเว้า เข้าต่อเติม
บอกมาเริ่ม รับรัก ภักดิ์พะนอ

วันอังคาร พานพบ ประสบพักตร์
สมานสมัคร ปักจิต สนิทหนอ
พากินข้าว หลายครั้ง ทนนั่งรอ
ไม่เคยท้อ บ่นไป ให้ได้ยิน

วันพุธผ่าน งานมาก แสนยากยิ่ง
โทรบอกหญิง เร็วด่วน ใคร่ครวญสิ้น
ขอเวลา สักหน่อย นะยุพิน
จะพากิน อาหาร ร้านชื่อดัง

พฤหัส นัดไว้ ไหงจึงเปลี่ยน
บอกต้องเรียน ตอนเย็น เว้นดูหนัง
ไม่ได้คิด เล็กน้อย กร่อยเสียจัง
เรามีตังคื ไปเดี่ยว เที่ยวห้างเพลิน

ศุกร์มาถึง จังทราบ โดนงาบแล้ว
หญิงสวยแจ๋ว แววดี มิห่างเหิน
แอบมองเมียง เสียงออเซาะ ฉอเลาะเกิน
พ่อมหา จำเริญ เดินเอาใจ

วันเสาร์โทร ไปหา อุราหมอง
ชวนไปท่อง ราตรี ซอยเสือใหญ่
ปฏิเสธ เห็นเห็น ไม่เป็นไร
เช้าวันใหม่ อาทิตย์ส่อง ลองอีกที

บอกมีติว กับเพื่อน ทำเบือนบิด
สุดเจ็บจิต จริงเจ้า เขาหลบลี้
ตัดสินใจ โทรย้ำ ช้ำฤดี
ปลายสายมี หญิงระรื่น ฉันขื่นทรวง
๒๙/๐๙/๕๖

[--ณัชชา--]

ถ้าเจ็ดวันไม่ว่างก็ช่างเขา
อย่าไปเฝ้าลุกลามจ้องตามหวง
นัดวันพระอย่ากลุ้มเลยพุ่มพวง
มีสักช่วงหนึ่งที่มีเวลา

นัดวันโกนก็ได้ไม่ต้องกลุ้ม
คิดนัดหนุ่มต้องหมั่นขยันหา
หากเขาบอกไม่ว่างงานค้างคา
นัดชาติหน้าตอนสายได้ยิ่งดี

--ณัชชา--

 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

หากเขาบอกไม่ว่างงานค้างคา
นัดชาติหน้าตอนสายได้ยิ่งดี
--ณัชชา--
 
นัดมั่ว-มั่ว ไม่ได้ รู้ไว้ด้วย
น้องคนสวย ใคร่ครวญ ให้ถ้วนถี่
นัดตอนสาย ได้ไง มันไม่ดี
นัดสุ่มสี่-สุ่มแปด แดดร้อนตาย..
 
..เอาอย่างที่ พี่ว่า ดีกว่า..หนอ
พี่จะรอ งามงอน ซัก..ตอนบ่าย
ลมพัดพลิ้ว สยิวดี เชื่อพี่ชาย
อย่าโวยวาย ยามรึงรัด นะ.."ณัชชา"
 
emo_19แล้วแดดมันจะแรงกว่าเก่าไหมเนี่ย!..

[Prapacarn ❀]

ตัดอะไร..ตัดได้ ตัดไม่ยาก
แม้กาฝากตัดทิ้ง..ทั้งกิ่งหาย
แต่ตัดรักยากชะมัด..ตัดพี่ชาย
ตัดจนตายไม่ขาด..อนาถนัก

สู้หนีหน้า วันจันทร์..ถึงวันศุกร์
วันเสาร์ทุกข์..หม่นใจ ไม่หายหัก
วันอาทิตย์ พักผ่อนอยากนอนพัก
เจ้าความรักแวะเวียน..เจียนขาดใจ

ตัดอย่างไร ไม่ขาดประหลาดเหลือ
เฝ้าแต่เถือ กลับนังนุง..ยุ่งกันใหญ่
ยิ่งเพียรตัด ก็ยิ่งต่อ..หนอทำไม
หากแม้นใครเชี่ยวชาญ..วานบอกที

แซมค่้ะ
 

[panthong.kh]

ถ้าเจ็ดวันไม่ว่างก็ช่างเขา
อย่าไปเฝ้าลุกลามจ้องตามหวง
นัดวันพระอย่ากลุ้มเลยพุ่มพวง
มีสักช่วงหนึ่งที่มีเวลา

นัดวันโกนก็ได้ไม่ต้องกลุ้ม
คิดนัดหนุ่มต้องหมั่นขยันหา
หากเขาบอกไม่ว่างงานค้างคา
นัดชาติหน้าตอนสายได้ยิ่งดี

--ณัชชา--

 

อยากจะนัด วันพระ ฉะไม่เลือก
กลัวจะเกลือก กลั้วกัน มันบัดสี
จึงได้แต่ ครวญคร่ำ ร่ำวจี
เสาร์อาทิตย์ คิดดี อาจมีทาง

นัดวันโกน โอนเอน ไม่เป็นผล
ด้วยว่าตน กินเจ จึงเหห่าง
ดวงฤดี ย่อยยับ เขาสับราง
ใจบางบาง โศกเศร้า เราจาบัลย์

ตัดสินใจ เลื่อนปัด นัดชาติหน้า
ยืมอาก้า หน่อยไหม ไปห่ำหั่น
ด้วยเชื่อตาม ณัชชา ต้องพล่ายำ
ยิงกระหน่ำ หนำใจ ชาติใหม่เจอ
พันทอง

[panthong.kh]

หากเขาบอกไม่ว่างงานค้างคา
นัดชาติหน้าตอนสายได้ยิ่งดี
--ณัชชา--
 
นัดมั่ว-มั่ว ไม่ได้ รู้ไว้ด้วย
น้องคนสวย ใคร่ครวญ ให้ถ้วนถี่
นัดตอนสาย ได้ไง มันไม่ดี
นัดสุ่มสี่-สุ่มแปด แดดร้อนตาย..
 
..เอาอย่างที่ พี่ว่า ดีกว่า..หนอ
พี่จะรอ งามงอน ซัก..ตอนบ่าย
ลมพัดพลิ้ว สยิวดี เชื่อพี่ชาย
อย่าโวยวาย ยามรึงรัด นะ.."ณัชชา"
 
emo_19แล้วแดดมันจะแรงกว่าเก่าไหมเนี่ย!..

นัดตอนเช้า บอกพี่ ขี้เกีจตื่น
นัดกลางคืน บอกมืด จืดชืดหนา
นัดตอนเย็น บอกรถติด ผิดเวลา
ตัดสินใจ นัดชาติหน้า ท่าจะดี

อย่าลืมหลง ตรงเก่า เราได้พบ
หากเลี่ยงหลบ เจอแน่ แค่เป็นผี
จะตามหลอก ตามหลอน ต้อนเป็นปี
ไม่เชื่อพี่ ลองดู ได้รู้กัน
พันทอง
 

[ไพร พนาวัลย์]

ในหนึ่งเดือนนั้นมีสี่อาทิตย์
ไยมิ่งมิตรคิดมากจนอยากกั้น
ในหนึ่งปีกี่สัปดาห์?ไยจาบัลย์
ต้องพบกันแน่นอนอย่าร้อนใจ 

ตอนนี้ยังไม่ว่างใช่จางจืด
คิวเป็นพืดไม่เหลือทั้งเหนือใต้
รออีกนิดเถิดหนาใช่ลาไกล
ไม่มีใครเกี่ยวข้องจะย่องมา 

ไม่ต้องมีวันนัดให้คัดเลือก
ไม่ต้องมาผูกเชือกแผ่เหงือกร่า
ไม่ต้องจับจองตัวให้มัวตา
ไม่ต้องว่าให้อาย รอปลายปี 

รักคนที่เคยหล่อต้องรอหน่อย
อย่าใจน้อยคนงามจงตามพี่
เมื่อถึงวันของเธอได้เจอดี
นานนานทีมีสุขต้องปลุกเอา

“ไพร พนาวัลย์”
 

[D]

ฯลฯ
บอกมีติว กับเพื่อน ทำเบือนบิด
สุดเจ็บจิต จริงเจ้า เขาหลบลี้
ตัดสินใจ โทรย้ำ ช้ำฤดี
ปลายสายมี หญิงระรื่น ฉันขื่นทรวง
๒๙/๐๙/๕๖

นั่งแอบอิง พิงอ้อน นอนหนุนตัก
ช่างสุขนัก รักใหม่ ใจตกบ่วง
ทั้งเจ็ดวัน นั้นเหมา กระเซ้าทรวง
ฉันรักแฟน แสนหวง ควงทุกวัน

โทรศัพท์ รับสาย พูดบ่ายเบี่ยง
เห็นหลบเลี่ยง เกี่ยงปัด สะบัดหัน
ไยยังดื้อ ตื้อนัก ชักงงงัน
เอ๊ะ!ใครกัน ฉันยื้อ มาถือเอง

มีความสุข กับแฟน ควงแขนสอด
กำลังพลอด กอดดอม หอมแก้มเป่ง
เสียงสนั่น ลั่นมา คว้าตะเบง
เดี๊ยะ.!!.จะเฉ่ง ให้ถนัด ขัดทำไม...?

"ดิน"

[panthong.kh]

ตัดอะไร..ตัดได้ ตัดไม่ยาก
แม้กาฝากตัดทิ้ง..ทั้งกิ่งหาย
แต่ตัดรักยากชะมัด..ตัดพี่ชาย
ตัดจนตายไม่ขาด..อนาถนัก

สู้หนีหน้า วันจันทร์..ถึงวันศุกร์
วันเสาร์ทุกข์..หม่นใจ ไม่หายหัก
วันอาทิตย์ พักผ่อนอยากนอนพัก
เจ้าความรักแวะเวียน..เจียนขาดใจ

ตัดอย่างไร ไม่ขาดประหลาดเหลือ
เฝ้าแต่เถือ กลับนังนุง..ยุ่งกันใหญ่
ยิ่งเพียรตัด ก็ยิ่งต่อ..หนอทำไม
หากแม้นใครเชี่ยวชาญ..วานบอกที

แซมค่้ะ
 

ตัดสายใย ยังเหลือ เมื่อรักพลาด
ตัดสวาท ขาดที่ไหน ใจเต้นถี่
ตัดใจตน หม่นไหม้ ในชีวี
ตัดฤดี จากชาย พ่ายภินท์พัง

ถึงหนีหน้า อย่างไร ไม่ไร้ทุกข์
มันตามรุก เร้าราน จนมานฝัง
คำว่าพอ  ต่อติด ปลิดชีวัง
ความผิดหวัง ประดังเข้า เศร้าลำเค็ญ
พันทอง
 

[panthong.kh]

ในหนึ่งเดือนนั้นมีสี่อาทิตย์
ไยมิ่งมิตรคิดมากจนอยากกั้น
ในหนึ่งปีกี่สัปดาห์?ไยจาบัลย์
ต้องพบกันแน่นอนอย่าร้อนใจ 

ตอนนี้ยังไม่ว่างใช่จางจืด
คิวเป็นพืดไม่เหลือทั้งเหนือใต้
รออีกนิดเถิดหนาใช่ลาไกล
ไม่มีใครเกี่ยวข้องจะย่องมา 

ไม่ต้องมีวันนัดให้คัดเลือก
ไม่ต้องมาผูกเชือกแผ่เหงือกร่า
ไม่ต้องจับจองตัวให้มัวตา
ไม่ต้องว่าให้อาย รอปลายปี 

รักคนที่เคยหล่อต้องรอหน่อย
อย่าใจน้อยคนงามจงตามพี่
เมื่อถึงวันของเธอได้เจอดี
นานนานทีมีสุขต้องปลุกเอา

“ไพร พนาวัลย์”
 

 
จากหนึ่งวัน เป็นเดือน เหมือนแกล้งหลอก
ปล่อยให้หญิง ช้ำชอก บอกความเหงา
นับเวลา นาที นี้ซึมเซา
ตั้งแต่เช้า จรดค่ำ พร่ำหาเธอ

กว่าจะผ่าน กาลเนิ่น สะเทิ้นแท้
เจ็บดวงแด แน่นิ่ง จริงไหมเอ่อ
จะมาหา ยังผลัด ปัดจนเบลอ
ได้แต่เพ้อ คร่ำครวญ จวนขาดใจ

รอให้ว่าง ทางไกล ฤทัยหวั่น
จากวันจันทร์ ถึงเสาร์ เศร้าแค่ไหน
หัวอกของ คนรอ ท้อเพียงใด
มีบ้างไหม ใครรู้ อยู่เพียงเดียว

ด้วยรักคน เคยหล่อ จึงรออยู่
ด้วยรักผู้ แก่ชรา หนังหน้าเหี่ยว
ด้วยรักรูป ซูบผอม จึงยอมเชียว
ด้วยรักเกี่ยว เทียวทบ อยากพบจัง
พันทอง
๒๙/๐๙/๕๖
 

[panthong.kh]

ฯลฯ
บอกมีติว กับเพื่อน ทำเบือนบิด
สุดเจ็บจิต จริงเจ้า เขาหลบลี้
ตัดสินใจ โทรย้ำ ช้ำฤดี
ปลายสายมี หญิงระรื่น ฉันขื่นทรวง
๒๙/๐๙/๕๖

นั่งแอบอิง พิงอ้อน นอนหนุนตัก
ช่างสุขนัก รักใหม่ ใจตกบ่วง
ทั้งเจ็ดวัน นั้นเหมา กระเซ้าทรวง
ฉันรักแฟน แสนหวง ควงทุกวัน

โทรศัพท์ รับสาย พูดบ่ายเบี่ยง
เห็นหลบเลี่ยง เกี่ยงปัด สะบัดหัน
ไยยังดื้อ ตื้อนัก ชักงงงัน
เอ๊ะ!ใครกัน ฉันยื้อ มาถือเอง

มีความสุข กับแฟน ควงแขนสอด
กำลังพลอด กอดดอม หอมแก้มเป่ง
เสียงสนั่น ลั่นมา คว้าตะเบง
เดี๊ยะ.!!.จะเฉ่ง ให้ถนัด ขัดทำไม...?

"ดิน"

หากแม้นรู้ คู่เธอ มิเผลอหรอก
แต่เขาบอก ยังโสด น่าโกรธไหม
มาจีบบ่อย อ่อยเหยื่อ เมื่อให้ใจ
ทั้งหมดไป สี่ห้อง ต้องระทม

เจ็บทรวงใน ฤทัยแท้ แน่นอนนัก
คงอกหัก ร้กร้าว หนาวขื่นขม
ขอสละ ผละทิ้ง ยิงให้จม
เอาอาก้า มาถล่ม สมใจจัง
พันทอง
 

[D]

รู้แล้วถอย ไปซะ อย่ามาขัด
เดี๋ยวจะอัด ให้ร้อง ลงกองนั่ง
ปืนอาก้า ชิวชิว สิวสิวจัง
นี่จงฟัง "ไม้จิ้มฟัน ลงยันต์งง"

เอาไปใช้ ได้ผล หลายคนแล้ว
แฟนเธอแกร่ว กับฉัน ขั้นไหลหลง
ก่อนแฟนเธอ เผลอจิ้ม เลยยิ้มปลง
มามั่นคง เพราะใช้ ไม้จิ้มฟัน

"ดิน"

[panthong.kh]

ระวังหน่อย เถิดหนา อย่าประมาท
เจอพิฆาต เข่นฆ่า อย่าว่าฉัน
เกิดโดนสอย ผล๋อยหลับ กลับจาบัลย์
ทำก๋ากั่น จักแย่ นะแม่นาง

หากถึงคราว ต้องตาย วายชีวาตม์
เกิดพลั้งพลาด ขึ้นเล่า เศร้าเหินห่าง
จิ้มโดนเหงือก เสือกสน ทนครวญคราง
หงายเงิบค้าง แดดิ้น สิ้นชีวี
พันทอง