ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

เขาทำร้าย กายใจ ให้ปวดเจ็บ
บาดแผลเย็บ ฟันแทง แยงกี่หน
ถึงปางตาย หมายย้ำ ซ้ำสกนธ์
ป่วนกมล วิปริต จิตฟั่นเฟือน

กราบก้มศอ ขอขมา ลุลาโกรธ
ยังยกโทษ รับไหว้ ให้เป็นเพื่อน
เลยเวลา นาที นานปีเดือน
เขาเยี่ยมเยือน เลี้ยงสู่ มิรู้จำ

มอบอภัย ใจกว้าง อย่างสมุทร
โดนเขาขุด ล้มครืน ยืนกระหน่ำ
กล่าวใส่ร้าย ป้ายเปลว เลวระยำ
ยังสร้างทำ ความดี พลีชีพา

ไร้ม่วงแดง แบ๊งค์เทา กระเป๋าแฟบ
เพื่อนลิ้นแลบ กวักเขา เข้ามาหา
เย้าหยอกเอิน เชิญดื่ม ปลื้มสุรา
เมาเรียกว่า ลูกพี่ หลงดีใจ

ยึดอีหรอบ กรอบเดิม มิเสริมแต่ง
คิดเปลี่ยนแปลง ปรับทาง บ้างเอาไหม
เขาดีมา ถ้าดี ตอบดีไป
เขาชั่วช้า ถ้าใช่ ให้ชั่วมัน

ถ้าพูดดี กี่ครั้ง ยังเหมือนเก่า
จับเขย่า เข่าศอก ตอกหน้าสั่น
ทิ้งวาทะ อภัย ไล่ฟาดฟัน
คงพบวัน สงบ จบเสียที!

เจ็บไม่รู้จำ ให้อภัยใจกว้าง สร้างสุขได้หรือ

 

รพีกาญจน์

[panthong.kh]

ให้อภัย บางครั้ง ยังสุขไว้
อยู่ที่ใจ จริงแน่ แท้เลยนี่
การรู้คุณ คนนั้น หมั่นพึงมี
ตอบแทนที ที่เมตตา อย่าละเลย

ให้โอกาส อาจได้ ในกุศล
อยู่ที่ตน ค้นพบ ประสบเอ่ย
พุทธองค์ สอนสั่ง ครั้งก่อนเอย
ทำทานเปรย ทำไป ไร้กังวล

เมื่อใครทำ ใครได้ ใจเป็นสุข
ปลดเปลื่องทุกข์ แน่หนอ ก่อเกิดผล
อภัยนี้ มีค่า กว่ามากล้น
ในกมล คนทำ จักสำราญ
พันทอง
๒๘/๐๙/๕๖
 

[D]

คนหนึ่งแฟน คนหนึ่งเพื่อน มิเลือนรัก
ผูกสมัคร ภักดิ์เกี่ยว เทียวขับขาน
จะไปไหน มาไหน หรือใช้งาน
เพื่อน-แฟนวาน สานต่อ ขอขอบคุณ

ออกนอกเรือน เถื่อนถิ่น ดิ้นทุกที่
อยู่หลังมี คนแล แท้เกื้อหนุน
ไว้วางใจ สหายแทน แฟนการุณย์
ช่างมีบุญ อุ่นเจือ เหลือคาดเดา

มาวันหนึ่ง บึ่งรถ กลับลดเลี้ยว
กลัวเสียเที่ยว ลืมของ กองข้างเสา
รถจอดบ้าน ผ่านเงียบ เลียบเลาะเอา
เธอกับเขา เข้าจอง ห้องฉันเอง

มิต้องถาม ความแท้ รู้แก่จิต
ฉันคนผิด สิทธิ์ให้ ไม่พิศเพ่ง
จบเสียที พลีพร้อม ยอมวังเวง
เดินรีบเร่ง ออกจากเรือน ลาเพื่อน..ลาแฟน

"ดิน"

[ไร้นวล^^]

๐หลานผู้น้อยพล่อยพรบวรวาท
มิสามารถช่วยลุงพยุงแขน
มีแต่แดดวงด้อยคอยเจ็บแทน
ขบคิดแค้นใครขบถเยาะยศลุง

๐แต่ลุงครับคำ"คน"วกวนนัก
จะใจยักษ์ใจพรหมนิยมยุ่ง
เพราะตัณหาพาให้ใจคละคลุ้ง
จึงวุ่นทุ่งวุ่นบ้านตราบนานเนาว์

๐พระสุคตจึ่งขยายปรายกถา
มีเมตตาการุณย์เจือจุนเขา
มุทิตาต่อเติมเฉลิมเชาว์
อย่าคลุกเคล้าจิตนี้คลุกคลีเกิน

๐อุเบกขาคราใครใคร่ทรามศักดิ์
จงตระหนักแน่นนิ่งสิ่งสรรเสริญ
ยามดีเด่นเป็นด้านมานเผชิญ
จักบ่เผินเผาะพังยับยั้งตรมฯ
 

[กังวาน]

แต่งงานมาห้าหนแสนหม่นหมอง
เปลี่ยนคู่ครองทุกครั้งนั่งขื่นขม
เริ่มรักแรกแปลกใหม่ให้ชื่นชม
ท้ายระทมแยกทางล้วนหมางเมิน

น้องเมย์สวยหมวยขาวราวนางฟ้า
น้องธิดาดำขำทำฉันเขิน
รุ่งฤดีช่างจำนรรจ์ทำฉันเพลิน
เก่งเหลือเกินก็กุหลาบซาบซึ้งทรวง

คนที่ห้าน่าใช่กับไปลับ
พี่ประดับคนดีผมนี้ห่วง
โอ้อดีตกรีดใจไปห้าดวง
น้ำตาร่วงเขาว่าช่างน่าอาย

"จบเสียที"นี้ขอพูดต่อหญิง
ไออุ่นอิงฉันหนาอย่ามาหมาย
"ขอกินเจ"เททุกข์บ้างล้างใจกาย
ช่วยละลายกิเลสลวงพ้นบ่วงกรรม

"เชิญร่วมเทศกาลกินเจวันที่ 5-13 ตุลาคม 2556 ครับ"

----กังวาน----
 

[รพีกาญจน์]

เมื่อใครทำ ใครได้ ใจเป็นสุข
ปลดเปลื่องทุกข์ แน่หนอ ก่อเกิดผล
อภัยนี้ มีค่า กว่ามากล้น
ในกมล คนทำ จักสำราญ

พันทอง

เจ็บหนังเนื้อ เถือถู รู้หายได้
จำฝังใจ ใช้ธรรม นำประสาน
มอบเงินทอง ของใช้ หมดไม่นาน
อภัยทาน หวานจิต นิจนิรันดร์

 

มิต้องถาม ความแท้ รู้แก่จิต
ฉันคนผิด สิทธิ์ให้ ไม่พิศเพ่ง
จบเสียที พลีให้ ไม่ต้องเกรง
เลยรีบเร่ง ออกจากเรือน ลาเพื่อน..ลาแฟน

"ดิน"

จากเพรงภพ พาเพื่อน พานพบเขา
รักสามเส้า ท้ายสิ้น โศกสุดแสน
ชดใช้เวร เซ่นกรรม จำตอบแทน
แรกเคืองแค้น แล้วลบ จบยินยอม

 

๐อุเบกขาคราใครใคร่ทรามศักดิ์
จงตระหนักแน่นนิ่งสิ่งสรรเสริญ
ยามดีเด่นเป็นด้านมานเผชิญ
จักบ่เผินเผาะพังยับยั้งตรมฯ

ไร้นวม-ไร้รัก^^

มานอ่อนไหวให้โทษโกรธผุดผลิ
เพียรสติกางกั้นสัมปชัญญ์ข่ม
ปล่อยเวลาวารีคลี่อารมณ์
มิจ่อจมนำจิตจ่อมบาดาล

 

"จบเสียที"นี้ขอพูดต่อหญิง
ไออุ่นอิงฉันหนาอย่ามาหมาย
"ขอกินเจ"เททุกข์บ้างล้างใจกาย
ช่วยละลายกิเลสลวงพ้นบ่วงกรรม

"เชิญร่วมเทศกาลกินเจวันที่ 5-13 ตุลาคม 2556 ครับ"

----กังวาน----

มีเมียห้าไม่สมอารมณ์คิด
อย่าน้อยจิตคิดอายกายระส่ำ
กินเจล้างทุกข์พ้นหลังฝนพรำ
เมียหกนำสตังค์โชคมั่งมี

"กินเจสิบปีละครับ ทุกวันพระตลอดปีด้วย"