ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ นายใบชา ~]

ไ ม่ เ ป็ น ไ ร
คำพิพากษาจากความรู้สึกข้างใน. เธอเป็นแบบนั้น
ไม่เป็นไร ฉันคงแจกจ่ายคำหวานไปวัน~วัน
เอาเถอะ ปล่อยให้ได้เพ้อฝัน เดี๋ยวคงตื่นมา


น้ อ ย ใ จ นึ ด นึ ง แ ต่ ฉั น โ อ เ ค
ก็อยู่ตัวคนเดียวว้าเหว่ .. อาจจะแค่อ่อนล้า
รู้อะไรรึเปล่า ตลอดที่ผ่านมา
เสียงใจจริง~จริงจากนายใบชา แค่อยากมีคนได้ยิน


โ ล ก ที่ มี แ ต่ ตั ว อั ก ษ ร
ดอกไม้สีหวานแห่งความอาทร จึงไม่มีใครได้กลิ่น
ในค่ำคืนที่ม่านสายฝนระรวยริน
ฉันเดินอยู่คนเดียวจนชาชิน .. ขณะที่เธอบอก
.. ฉั น ห ล า ย ใ จ ..

.

[กริชอักษร]

ดูด้อยน้อยค่าทันตาเห็น
เหมือนเป็นคนไกลในวันนี้
ถูกทิ้งเฉยชาล้าเต็มที
เคยรักใยดีมีน้อยลง

ผิดใดใครรู้โปรดชี้บอก
เปิดออกเผยใจอย่าให้หลง
คิดหนักปักใจใฝ่พะวง
เกินปลงคงเศร้าเขาไม่แล

วิบากจากกรรมทำคราก่อน
ตามหลอนต้อนคืนฝืนใจแท้
เชือดนิ่มทิ่มแทงทั้งดวงแด
ยอมแพ้แก่กรรมรับเป็นไป

แม้นทุกข์จุกแน่นไม่แค้นโกรธ
ฟ้ากำหนดโจทย์กรรมให้แก้ไข
เจ็บจำเรียนรู้อยู่อย่างไร
เลือกเองโทษใครใจต้องทน