ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

เลือดเจ้าพระยา

@ลมหวิววับซับคลื่นชื่นลำน้ำ
กระเซ็นฉ่ำริมท่าฟ้าสองฝั่ง
จากลานเทเห่กล่อมหลอมพลัง
โรยรินยังเจ้าพระยามาเมืองกรุง

@สัจจะงามความรักและศักดิ์ศรี
มั่นคงมีอยู่ในใจหมายมุ่ง
งามบรรเจิดเลิศลอยเพียงพลอยรุ้ง
จึงหอมฟุ้งกระจายพรายคลื่นฟอง

@เมื่อไกลห่างหักเหเวลาเนิ่น
กลับก้าวเดินผิดทางสร้างรอยหมอง
ความรักเริ่มเหือดหายดังสายคลอง
เคยเรืองรองกลับล้ามาลาลับ

@มีเพียงเพลงความเศร้าเฝ้าริ้วคลื่น
ยามค่ำคืนดื่นดารามาประดับ
งามแสงจันทร์โลมไล้รายระยับ
ขลุ่ยคลอขับลำนำเจ้าพระยา

@เจ้าพระยาสีเลือดจะเหือดหาย
คงความหมายลำน้ำงามคุณค่า
วันความฝันย้อนทบบรรจบมา
ตามสัญญาของใจไหวแว่วดัง

//////////////
พงศ์ภัณฑ์
๒๔/๙/๕๖

[D]

<a href="http://www.youtube.com/v/wKeD3NWEyy8&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/wKeD3NWEyy8&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เขาลาลับ ยับทรวง จนกลวงร้าว
ฤทัยสาว ฉาวพร้อย พลอยสิ้นหวัง
ทั้งดวงแด ดับดิ้น รักภินท์พัง
เกินเหนี่ยวรั้ง ยั้งยับ เจ็บจับจินต์

ต้องจมเจ่า เหงาท้อ แสนห่อหด
มานสลด ถดถอย คอยวันสิ้น
ฝากสายน้ำ ฉ่ำชื่น ระรื่นริน
มานแหลกวิ่น ชิ้นฝอย ลอยลาไกล

รักของเรา เขาเห็น แค่เดนเศษ
สุดสมเพช จริงเออ เผลอมอบให้
กลั่นน้ำตา มาฝาก หากเป็นได้
พาล่องไหล เถิดนที รักมีกรรม

"ดิน"

[พ.พิมพา]

http://www.youtube.com/watch?v=wKeD3NWEyy8

เขาลาลับ ยับทรวง จนกลวงร้าว
ฤทัยสาว ฉาวพร้อย พลอยสิ้นหวัง
ทั้งดวงแด ดับดิ้น รักภินท์พัง
เกินเหนี่ยวรั้ง ยั้งยับ เจ็บจับจินต์

ต้องจมเจ่า เหงาท้อ แสนห่อหด
มานสลด ถดถอย คอยวันสิ้น
ฝากสายน้ำ ฉ่ำชื่น ระรื่นริน
มานแหลกวิ่น ชิ้นฝอย ลอยลาไกล

รักของเรา เขาเห็น แค่เดนเศษ
สุดสมเพช จริงเออ เผลอมอบให้
กลั่นน้ำตา มาฝาก หากเป็นได้
พาล่องไหล เถิดนที รักมีกรรม

"ดิน"

เจ้าพระยายังเอื่อยเรื่อยรินไหล
ในดวงใจหนาวเหน็บสุดเจ็บช้ำ
มีเพียงฝันวันเหงาให้เราจำ
ไร้น้ำคำความใยดีเคยมีมา

ฝากสายน้ำเลยไปให้ไกลลิบ
วอนสายทิพย์เจ้าพระยาอย่าห่วงหา
เจ็บจนพอขอหยุดสุดศรัทธา
รักไร้ค่าสิ้นลงที่ตรงนี้

เพราะซื่อนักรักนี้จึงมีพิษ
วันไร้สิทธิ์คิดห่วงทรวงไหวถี่
เมื่อคิดถึงความหลังฝังชีวี
ฝากรักนี้กับลมหนาวเจ้าพระยา

//////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๑/๑๑/๕๖

[panthong.kh]

เคยนั่งเรือ เที่ยวท่อง ทั้งสองฝั่ง
ดาวเคียงจันทร์ วันเพ็ญ เย็นหนักหนา
มองเห็นเรือ ลากจูง แลฝูงปลา
น้ำใสหน้า ว่ายเล่น เช่นวันวาร

พวกจอกแหน ลอยล่อง อยู่สองฝาก
คิดถึงมาก จากไป ดั่งไฟผลาญ
เจ้าพระยา น่ายล กมลมาน
แสนเบิกบาน ยามล่อง ท่องราตรี

มีบ้านเรือน แพโยง ตามโค้งคุ้ง
กอผักบุ้ง ไม้ปัก หลักแหลมนี่
ได้เก็บกิน เก็บขาย มาหลายปี
มาบัดนี้ ไม่เหลือ เมื่อหันมอง

น้ำเคยใส กลับดำ ซ้ำเหม็นเน่า
โดนใครเขา ทิ้งขว้าง ลงกลางหนอง
เศษขยะ สวะ คละเต็มคลอง
จิตสำนึก ตรึกตรอง ควรต้องมี

ยังไม่สาย เกินแก้ เกิดแก่เฒ่า
จักได้เล่า สืบไป ในดิถี
ลูกหลานเหลน ภูมิใจ ในความดี
เส้นเลือดใหญ่ ไทยนี้ มีเจ้าพระยา
พันทอง
๑๒/๑๐/๕๖
 

[ดาว อาชาไนย]

สืบสายเลือดชั้นลื่อที่ลือเลื่อง
อันนับเนื่องโบราณนานหนักหนา
ตั้งแต่เริ่มสร้างกรุงรุ่งเรืองมา
คู่มหานทีที่ภูมิใจ

สายเลือดยังข้นเข้มเต็มพิกัด
ตามประวัติเจ้าพระยาธาราไหล
สายเลือดยังไม่ร้างจืดจางไป
นับเนื่องในพงศ์เผ่าเจ้าพระยา

ดาว อาชาไนย