ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แป้งน้ำ]

อย่าสงสารฉัน . . จนร้องไห้ออกมา
เก็บเอาไว้เถอะน้ำตา . .. อย่าปล่อยให้มันไหล
น้ำตาของฉัน ~ มันมาพร้อม "ความเสียใจ"
ต่อให้เธออยากร้องไห้แทนแค่ไหน . ..
น้ำจากตาของฉันก็ไม่เหือดแห้งไป . . . อยู่ดี

ไปเถอะ . . ถ้าอยากไป
จงทิ้งคนถูกเลิกรักไว้อย่างนี้
เมื่อเธอยัดเยียดคำลาให้กับคนที่ "ภักดี"
ฉันก็อยากรินน้ำตาให้กับ "ความไม่มี" . .. เพียงลำพัง~*

[~ขลุ่ยกันแสง~]

หยุด..เถิดหนา
พอได้แล้วน่า! ไม่ต้องมา..วาดหวัง
เลิกเรียกร้องความสนใจ..ร้องไห้เสียงดัง-ดัง
เพียงเพื่อจะเหนี่ยวรั้ง..ตอนฉันจะไป
~~
คือว่า.. มัน..น่ารำคาญ
อย่ามาทำเป็นผู้ชำนาญ..การร่ำไห้
เพราะ..ไม่ว่า เธอจะใช้มารยา..เล่มที่เท่าไร
ก็อย่าหวังว่าจะรั้งฉันได้ เพราะ..ยังไง-ยังไง
ฉันก็..จะไป..อยู่ดี
 

[Prapacarn ❀]

ดูซิ..ก็มีโลงมาตั้งรอ
น้องแป้งอย่าไปง้อ..ให้เสียศักดิ์ศรี
มาช่วยอวยพร...ขอให้เธอไปดี
แล้วก็อย่ากลายเป็นผีมาหลอกกัน
 
ค ว า ม ไ ม่ มี..เป็นอยู่ตั้งแต่ต้น
เหมือนต้นไม้ไร้ผล..ยังไง ยังงั้น
จะรดน้ำ..ใส่ปุ๋ย..พูดคุยกันอยู่ทุกทุกวัน
ก็ยังคงเป็นหมัน..เพราะฉะนั้น ไม่อยากจะเสียเวลา
 
แซม

[เงาไม้]

ผมเหนื่อย

อยู่กับคนรักเรื่อยเปื่อย  เหลวไหล

จบกันอย่างนี้  คงไม่เป็นไร

เพราะไม่ว่า "ผมจะ อยู่ หรือ ไป"  คุณก็ไม่รู้สึกอะไรอยู่ดี



อย่าบีบน้ำตา  ในช่วงเวลาวิกฤติ

ใครเป็นฝ่ายผิด  คุณก็รู้นี่

ความรักสำหรับผม . .หาใช่เพียงลมปากแบบคุณคนดี

หากต้อง "ย่ำเท้าอยู่กับที่"  ผมขออยู่กับ "ความไม่มี" เพียงลำพัง

 

[ศรีเปรื่อง]

ผมเห่ย...เชยสบัดสมบัติก็อภิบ๋อแบ๋
เอ่อ! แต่...ทำไมเธอถึงไม่รักผม
โอ้ฟ้า...รู้มั้ยท่านกำลังทำให้ชายคนหนึ่งกรอมกรม
ปากขม....กินอะไรก็ไม่อร่อย...พุทโธ่เอ๊ย!

ตาถั่ว...คนแปะเว่อร์...ยังงี้เธอกลับไม่สน
หน้ามน...แน่ะ! ทำหยิ่งทำเมินเฉย
ผู้ชาย...แบบนี้หาซื้อที่ตลาดไม่ได้นะเฟ้ย
ทรามเชย...ซักหน่อยเดี๋ยวก็จะรู้สึก...(แล้วอย่ามาหาว่าหล่อไม่เตือน)

ศรีเปรื่อง
๒๔ ก.ย. ๒๕๕๖

[Prapacarn ❀]

เมาแล้วอย่ามาทำละเมียด
เดี๋ยวเค้าฟ้องหม่อมย่าเอียดแล้วพี่จะสะอึก
ความจริงก็แอบสนใจอยู่ลึกลึก
แต่เห็นว่าพี่ทิดเพิ่งสึก..ก็เลยถอดใจ

เสื้อราชปะแตน..นุ่งผ้าม่วง
งี้จะให้เดินควง...คงจะไม่ไหว
กลัวว่าเดิน-เดิน..หางกระเบนหลุด จะว่ายังไง
คิดแล้วก็ต๊กกะใจ...แหมคนอะไร..ไม่มี๊ ไม่มี
 
แซม

[ศรีเปรื่อง]

อะฮะเฮ้ย...โดนแซว...ซะแล้วคร้าบ
แหม่! มันปล้าบแปล่บใจ...เหมือนไฟจี้
ชะหน่อยแน่...ดูถูกกันแล้วคนดี
คราวหลัง นี่! ดูผิดบ้าง...นะกานดา

ที่ไม่เห็น...เพราะวะมาก...จึงฝาก Bank
หากใครแย่งชิงไป...เดี๋ยวไร้ค่า
พรุ่งนี้จักรีบคระไล...ไปถอนมา
ให้น้องยา..."แซม" ดู...แต่ผู้เดียว

ศรีเปรื่อง
๒๔ ก.ย. ๒๕๕๖

[...สียะตรา..]

ตาถั่ว...คนแปะเว่อร์...ยังงี้เธอกลับไม่สน
หน้ามน...แน่ะ! ทำหยิ่งทำเมินเฉย
ผู้ชาย...แบบนี้หาซื้อที่ตลาดไม่ได้นะเฟ้ย
ทรามเชย...ซักหน่อยเดี๋ยวก็จะรู้สึก...(แล้วอย่ามาหาว่าหล่อไม่เตือน)

ศรีเปรื่อง
๒๔ ก.ย. ๒๕๕๖




........................................



......เค้าเรียกว่า"เป๊ะเวอร์"  ตะหากนะคะ  คุณหลวงนฤบาล

...ชอบคารมคมโบราณหวานปาน  น้ำตาลปึก

...ช่างเป็น...ชาย....ในโผมโนนึก

...อันผนึกพิมพ์กมล.....คนนี้..ไซร้..ใช่เลย............  emo_94จริงจริงนะ



......ชอบเป็นพิเศษของคุณแซมและคุณศรีเปรื่องนะคะ...ขำๆดีค่ะ.....

[ศรีเปรื่อง]

ตาถั่ว...คนแปะเว่อร์...ยังงี้เธอกลับไม่สน
หน้ามน...แน่ะ! ทำหยิ่งทำเมินเฉย
ผู้ชาย...แบบนี้หาซื้อที่ตลาดไม่ได้นะเฟ้ย
ทรามเชย...ซักหน่อยเดี๋ยวก็จะรู้สึก...(แล้วอย่ามาหาว่าหล่อไม่เตือน)

ศรีเปรื่อง
๒๔ ก.ย. ๒๕๕๖




........................................



......เค้าเรียกว่า"เป๊ะเวอร์"  ตะหากนะคะ  คุณหลวงนฤบาล

...ชอบคารมคมโบราณหวานปาน  น้ำตาลปึก

...ช่างเป็น...ชาย....ในโผมโนนึก

...อันผนึกพิมพ์กมล.....คนนี้..ไซร้..ใช่เลย............  emo_94จริงจริงนะ



......ชอบเป็นพิเศษของคุณแซมและคุณศรีเปรื่องนะคะ...ขำๆดีค่ะ.....

อ้าว! พลาดอีกแล้ว....คุณหลวง ฯ เอ๊ย
โดนเล่นเลย...ไหน ๆ มันผู้ใด บังอาจมาขโมย "ไม้ตรี" ของคุณหลวง ฯ ไป
เห็นมั้ย!
อุตส่าห์ตั้งใจจะปล่อยมุก "แป๊ะเวอร์" ซะหน่อย...โอ้! หมดกัน

แล้วทีนี้...ใครเล่า
เขาจะมาขำกับมุกที่คุณหลวง ฯ เฝ้ารังสรรค์
น้อง "แซม" ผู้ลาวัณย์
ก็คงจะจรัลกะยุบาทยาตรหนี...คุณหลวง "อนุบาล" ผู้นี้ไปเสียแล้ว...เฮ่อ! เศร้าอักโขภิณี

ศรีเปรื่อง
๒๔ ก.ย. ๒๕๕๖

แป๊ะเวอร์ = อาแป๊ะสุด ๆ

[ไพร พนาวัลย์]

กินน้ำตามาพอแรง...กับของที่แพงขึ้นทุกวัน
มัน “มี”อยู่เหมือนกัน...แต่มันน้อยหน่อย
แสนสงสารเธอจัง...ที่มานั่งตาลอย
แต่จำใจต้องปล่อย...ให้เธออยู่ตามลำพัง

 

เพราะความสุขของใครบางคน...อยากอยู่คนเดียวนิ่งๆ
ไม่อยากสุงสิงกับสิ่งรอบกาย...เพราะมันจะคลายมนต์ขลัง
ทุกข์เพราะรักจากใจ... ไม่ยั่งยืน...ไม่จีรัง
แม้จะอีรุงตุงนัง...แทบจะคลั่ง...แต่ก็ยังดีกว่า...ไม่มีอะไร

 

“อกหัก ดีกว่ารักไม่มี”

“ไพร พนาวัลย์”