ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Aiezaza]

   ช่วยหนูแต่งกลอนหน่อยอาจารย์ให้แต่งร้อยบท ไม่กำหนดหัวข้อ กี่เรื่องก็ได้ เรื่องอะไรก็ได้ ��

[~ขลุ่ยกันแสง~]

เอ่อ..คือว่า..ยังไงดีล่ะ คือแต่งกลอนร้อยบทเหรอครับ ความจริงมันก็
ไม่ยากหรอก แค่..พี่ๆ เพื่อนๆ ช่วยกันแต่งคนละ5บท,10บท,20บท
ไม่นานก็ได้ครบครับ แต่ผมเห็นว่าคุณควรจะเริ่มต้น
ไว้สักหน่อยนะครับ เพราะถ้ามาในลักษณะนี้ผมคิดว่ามันง่ายเกินไปน่ะ
..ด้วยความเคารพ..
~ขลุ่ยกันแสง~
emo_28ถ้าหากกระทู้นี้ผิดพลาดประการใดหรือไม่เหมาะสม ก็แจ้งมาได้เลยนะครับ ผมยินดีลบโดยทันทีครับ

[สมนึก นพ]

ครูให้แต่งกลอนมา 100บทคือการบ้าน แสดงว่าได้ผ่านการเรียนรู้มามากหลาย
ขอร้องว่าในส่วนนี้อย่าดูดาย ขอให้ใช้ความรู้บ้าง วางเค้าโครงเรื่องมาว่าเป็นกลอน(ขออภัย)

..นพ..

[ไร้นวล^^]

๐กระผมเองเคยแต่งกลอนเชิงตำหนิติเตียนน้องๆที่มาขอกลอน เพราะกระผมเองมองในมุมพวกเราที่อยู่ในแวดวงกลอน หลับตาลงสักพักคำกลอนก็หลั่งไหลออกมาได้ไม่ยากนัก แต่พอมิตรมาเตือนสติผมและติผมว่าสิ่งที่ทำนั้นมันไม่สมควร และผมได้พิจารณาแล้วว่าสิ่งที่ทำนั้นผมไม่สมควรทำ

หลังจากนั้นผมก็พยายามจะช่วยเท่าที่โอกาสอำนวย เพราะน้องๆบางคนอาจจะตั้งใจเรียน ขยัน ไม่ได้เกเร แต่ไม่มีหัวด้านนี้ หรือยังไม่เคยมีประสบการณ์(เหมือนกระผมที่แต่ก่อนก็คิดว่ากลอนมันช่างแต่งยากแต่งเย็นอะไรปานนี้).

กระผมขอเล่าเรื่องสมัยเรียนมัธยมสามให้ฟัง(ในโรงเรียนแห่งหนึ่งแถวเทือกเขาภูพานภาคอีสาน) ครูสอนวิชาคหกรรมเทอมสุดท้าย คุณครูกล่าวว่า

"เราก็ฝึกทำอาหาร ฝึกผสมสูตรมาจนจะครบเทอมอยู่แล้ว ทีนี้สำหรับ 10 คะแนนสุดท้ายนี้ ครูจะให้การบ้านที่ลำบากสักหน่อยนะ ครูจะให้จับกลุ่มกันทำเขียง(เขียงไม้มะขามเอาไว้สับเนื้อให้ละเอียด) ส่งครูอีกหนึ่งอาทิตย์นะ"

ผมกับกลุ่มเพื่อนอีกสองคนจับกลุ่มกันและนั่งกุมขมับ โอ้ การบ้านยากสุดๆอะ กลับบ้านแต่ละคนก็ต่างรื้อต่างหาเลื่อยที่เป็นอุปกรณ์ที่มีแทบทุกบ้านสมัยนั้น

ผมเองก็บ่นกับพ่อผมว่า "พ่อ ครูให้ทำเขียงส่ง" "โน่น ป่ามะขามหลังบ้านโน่น ไปเลยลูก"

ผมกับเพื่อนจึงไปปีนต้นมะขาม เลือกกิ่งใหญ่ที่พอจะเลื่อยเป็นเขียงได้ ออกแรงช่วยกันสามคน กิ่งแล้วกิ่งเล่า ไม่มีกิ่งไหนขาดให้สักกิ่ง

ลงมานั่งพักปรึกษากันใหม่ ขึ้นไปใหม่และลดขนาดกิ่งลงมาหน่อย เลื่อยไปเลื่อยมาอยู่ดีๆ งูเขียวตัวเบ้อเริ่มจากไหนไม่รู้มาชูคอขู่ฟอดๆอยู่

ทีนี้ไม่สนกันแล้วจะโขงจะเขียง ท้ิงเลื่อยและกระโดดลงจากต้นมะขามวิ่งหางจุกตูดกันทั้งสามคน

พอครบกำหนดส่ง ไม่มีส่งครูเดินหน้าหงอยๆกันมาบอกครู

แต่เอ๊ะ เพื่อนๆหลายคนมีส่งครู!!! เล่าให้ครูฟัง ครูขำใหญ่เลย ครูบอกว่า

"พวกเธอเรียนเก่งสุดของห้อง แต่ทำไมซื่อกันจัง ครูแค่ต้องการเขียงมาไว้ใช้ให้น้องๆรุ่นต่อไปในห้องคหกรรมของเรา พวกเธอก็ใช้วิธีเดียวกับเพื่อนก็ได้"

ผมและเพื่อนจึงไปซื้อเขียงที่ตลาดพร้อมกันทั้งสามคนด้วยสีหน้าขวยเขินสุดขีด โดนตัดคะแนน3คะแนน ส่งไม่ทันตามกำหนด อิอิอิอิ

ทีนี้ผมเลยเข้าใจน้องๆ แต่ประเด็นที่ผมตั้งข้อสังเกตคือ

๑.ครูคนนี้ต้องโหดมากเลยถึงให้แต่งแต่ละคนถึง๑๐๐บท

๒.การวัดผลครั้งนี้ต้องสำคัญมากๆถึงให้แต่งถึง๑๐๐บท

๓.ต้องเป็นนักเรียนที่เก่งกลอนพอสมควร ครูถึงกล้าให้แต่งถึง๑๐๐บท


แต่น้องก็ควรเข้าใจสมาชิกเว็บที่นี่นะครับ หลายๆท่านรักกลอน รักภาษาไทย บางท่านเป็นครูอาจารย์หรืออาจจะเป็นนักกลอนที่มีชื่อเสียงในกลุ่มกวีกลอนของไทย ย่อมไม่สบายใจที่เราจะมาขอกลอนแบบง่ายๆ แบบสำเร็จรูปเช่นนี้โดยไม่มีอะไรที่ให้เห็นถึงความพยายามเลย เรียกว่าก็ต้องเข้าใจพวกพี่ๆด้วยเช่นกันนะจ๊ะน้องๆ

ไงก็ตามเพื่อเป็นช่วยเหลือนิดๆหน่อยๆพี่จะเริ่มให้สองบท(แต่สำนวนแต่ละท่านไม่เหมือนกัน ถ้าครูเขาสงสัยหรือตั้งข้อสังเกตมาน้องลองพิจารณาดูว่าจะตอบครูอย่างไรนะจ๊ะ)

๐กลอนกนกน้ำหนึ่งตราตรึงถ้อย
เสียงแช่มช้อยชื่นฉ่ำล้ำภาษา
ย่อมค่อยคิดประดิษฐ์เด่นลำเค็ญมา
จึงแก่กล้าแกร่งก้องทำนองงาม

๐ดั่งเด็กด้อยค่อยคลานตระหง่านตั้ง
เพียงลำพังพลอยล้มให้ก้มหาม
แต่สักพักจักวิ่งทิ้งรอยคร้าม
และก็ข้ามสิ่งเข็ญพบเพ็ญพราว

 

[ดาว อาชาไนย]

อาจารย์กำหนดให้แต่งกลอนถึง ๑๐๐ บท  แสดงว่าก่อนหน้านี้ต้องเคยให้แต่่งบทสั้น ๆ มาบ้างแล้ว เช่น สักวา หรือบทดอกสร้อย
ไม่ใช่เริ่มก็ให้แต่งถึง ๑๐๐ บทเลย  ซึ่งก็เห็นใจหนูมาก ที่อาจารย์เกณฑ์ให้หนูเป็นนักกลอนทั้ง ๆ  ที่หนุไม่ได้รักการเขียนกลอน ซึ่งไม่ใช่จะเป็นนักกลอนได้ทุกคน ถึงไทยจะเป็นชาตินักกลอนก็จริง   แม้แต่เมื่อสมัยพลเอก เปรม ติณสูลานนท์เป็นนายกรัฐมนตรี ได้เป็นประธานจัดพิมพ์บทกวีนิพนธ์เนื่องในโอกาสสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์ ๒๐๐ ปี ก็ยังเชิญเฉพาะนักกลอนที่มีฝีมือให้แต่งความยาวเพียง ๕๐ บทเท่านั้น
ถ้านักเรียนในชั้นมี ๔๐ คน อาจารย์จะมีภาระหนักต้องอ่านถึง ๔,๐๐๐ บท  อ่าจารย์ต้องเป็นนักกลอนและพยายามปลุกปั้นลูกศิษย์ให้รักการเขียนกลอน  จึงขอทราบชื่ออาจารย์  โรงเรียนอะไร และชั้นที่่เรียนด้วย

[panthong.kh]

  ช่วยหนูแต่งกลอนหน่อยอาจารย์ให้แต่งร้อยบท ไม่กำหนดหัวข้อ กี่เรื่องก็ได้ เรื่องอะไรก็ได้ ��

กลอนร้อยบท คงยาก ลำบากยิ่ง
เป็นเรื่องจริง หรือหลอก บอกเฉลย
ตอนนี้สอบ ปลายภาค ใช่ไหมเอย
แล้วทรามเชย ส่งเมื่อไหร่ ใคร่บอกที

กลอนร้อยบท แต่งอย่างไร ไม่ไหวแน่
ขอยอมแพ้ ยกธง งงเหลือที่
เรียนที่ไหน กันหนอ ท้อชีวี
ร้อยบทนี้ งานช้าง ทางสุรินทร์
พันทอง
ตอนนี้สอบปลายภาคแล้วทำไมอาจารย์ยังให้แต่งกลอนตั้งร้อยบทหละจ๊ะ
 

[Aiezaza]

   
คือว่าอาจารย์ให้ทำเป็นชิ้นสุดท้ายส่งก่อนสอบอ่ะคะ  แล้วหนูเป็นคนที่แต่งกลอนไม่เก่งด้วย ก็เลยมาขอให้ทุกคนช่วยอ่ะคะ ตอนนี้หนูแต่งได้แค่ 14 บทเอง อาจารย์กำหนดส่งก่อนสอบ 23/09/56  ซึ่งมันก็ใกล้จะถึงแล้ว 
ช่วยหนูนะ
 

(หากหนูทำอะไรผิดระเบียบในระบบต้องขออภัยด้วยนะคะคือพึ่งจะใช้อะคะ)

[saknun]

ผมว่าน้องเขาคงอยากได้จริงแหละถึงได้เฝ้าขอพี่ๆ พ่อๆช่วยเขียนให้
ผมขอออกความเห็นนิดนึ่งนะ
 น้องก็ขออนุญาตบทกลลอนของพี่ๆพ่อๆที่เขียนไว้แล้วสิ
จะเอากี่บทละก็ขออนุญาตจากท่านเหล่านั้น จะได้เร็วขึ้นครับ
ถ้าให้ท่านแต่ง หรือเขียนให้คงไม่ไหวหรอกครับน้อง
ขออนุญาตท่านแล้วท่านให้เรา เราก็เลือกก๊อปปี้เอาฮาๆแค่นี้จบ

ผมแค่ออกความคิดเห็นนะครับ แต่มิกล้าสนับสนุนแต่อย่างใด
เพราะผมเองก็ไม่ค่อยจะเป็นเลย saknun

[toshare]

...ประสบการณ์ ข้าฯเคย เฉกเช่นครู
หลากหลายแนว เรียนรู้ พร่ำแนะสอน
จากประถม ปริญญา เคยต่อกร
มิพานพบ ภาพหลอน ดั่งเธอจาร
...คงเข้าใจ พลาดผิด ในบางสิ่ง
ใช่ติติง แต่ลองย้อน ยามรับสาร
หนึ่งร้อยบท อาจสั่งกลุ่ม ดำเนินการ
เพื่อฝึกงาน สานสัมพันธ์ กันต่อไป

...หากเป็นจริง ในสิ่ง ที่เธอสื่อ
ก็ฝากถือ กลอนนี้ ชี้ทางไสว
แด่คุณครู ข้าฯ เคารพ รักสุดใจ
คิดกระไร พึงคนึง ซึ่งเหมาะควร
...ชีวิตคน ใช่มีแต่ แค่เรื่องเดียว
พึงเข็ญเคี่ยว ให้ฝึก หลากกระสวน
แล้วค่อยมุ่ง โดดเด่น หลังทบทวน
ใช่รีบด่วน ยัดเยียด จนเกลียดกลัว

ประสบ ก. พบ, พบปะ, พบเห็น.  ประสพ [ปฺระสบ] น. การเกิดผล
ประสบการณ์ [ปฺระสบกาน] น. ความจัดเจนที่เกิดจากการกระทําหรือได้พบเห็นมา.
พร่ำ [พฺรํ่า] ว. รํ่าไป, ซํ้า ๆ ซาก ๆ, บ่อย ๆ
จาร [จาน] ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาให้เป็นตัวหนังสือ
กระสวน น. แบบตัวอย่างสําหรับสร้างหรือทําของจริง 
เคี่ยวเข็ญ ก. บีบคั้นให้ได้รับความลําบาก; บังคับให้ทำงานให้มากขึ้น
ยัดเยียด ก. แออัดกันแน่น; ขืนหรือแค่นให้โดยผู้รับไม่เต็มใจรับ

ครับ ผมก็อยากได้พูดคุยกับคุณครู 
อยากทราบเหตุผลจริง ๆ ครับ
ทาง mail ก็ได้นะครับ

[ไพร พนาวัลย์]

เรื่องจิ๊บจ๊อยนะหนูปู่จะบอก
รีบมาลอกเอาไปให้หมดสิ้น
แค่ร้อยบทน้อยไปยังไม่ชิน
ยังไม่บิ่นเวบร้อนบ้านกลอนไทย

เอาอีกไหมครูขารีบมาขน
แล้วอย่าบ่นงุ่นง่านอ่านไม่ไหว
ให้มันรู้ไปเลยใครเป็นใคร
เด็กจะได้เป็นกวีพรุ่งนี้เลย

ปู่ ไพร พนาวัลย์
 
ได้ยินว่า มีท่านผู้ใจบุญส่งหลังไมค์ให้เป็นทานไปแล้ว พอไหม?

[ไร้นวล^^]

       พูดถึงกลอนที่น้องๆมาขอที่เว็บนี้ผมมีความคิดผุดขึ้นมา  ๒ ประเด็น

๑.ผมคิดว่าสมาชิกทุกท่านโดยส่วนใหญ่สนับสนุนเต็มที่เพื่อเห็นแก่การศึกษาของเด็กๆบ้านเรา

๒.มีบางท่านเป็นห่วงและกังวลเรื่องลิขสิทธิ์ทางปัญญา เพราะมีบางท่านมาโพสต์เรื่องการแอบอ้างกลอนไปโชว์ที่อื่นแบบแอบเนียนว่าตนเองเป็นคนแต่ง(ซึ่งอาจจะมีประโยชน์ทางการค้าด้วยหรือไม่ไม่ทราบ)


       และถ้าพูดถึงกลอนจำนวนร้อยบท ผมก็มีความเห็นว่า
๑.ผมกลับไปเปิดกลอนท่านสุนทรภู่ นับจำนวนบทกลอนที่ท่านแต่งตอนเป็นหนุ่มเรื่องแรกๆ เช่น นิราศเมืองแกลงท่านน่าจะอายุประมาณ๒๐มั้ง(ผิดพลาดประการใดขอภัยครับ) ท่านแต่งไว้ทั้งหมด ๒๕๐ บท ผมจึงว่า ๑๐๐ บทนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย อาจถึงขั้นยากถึงยากที่สุด ไม่ว่าจะเป็นการเรียนระดับไหน มัธยมปลาย, ป.ตรี, ป.โท หรือป.เอกก็ตาม ต่อให้เอกภาษาไทยก็ตามครับ การแต่งให้ครบ๑๐๐ ว่ายากแล้วนะครับ ผมว่าสิ่งที่ยากคือคนวิเคราะห์เพื่อประเมินคะแนนครับ ไหนต้องดูฉันทลักษณ์ ดูความไพเราะ ดูความลื่นไหล ดูเนื้อหาฯลฯ ผมเลยสงสัยเหมือนท่านดาวครับ  สงสัยว่าการบ้านชิ้นนี้มีอะไรที่พิเศษหรือเปล่า

๒.น้องแต่งเองมาได้ตั้ง๑๐กว่าบท แสดงว่าฝีมือก็เรียกว่าน่าจะพอแต่งต่อได้ ถ้าน้องเอามาโชว์ บางทีการต่อกลอนให้ต่อเนื่องกันแล้วครบร้อยบทอาจมีทางพอเป็นไปได้ครับ

ปล.ถึงท่านลุงไพรครับ ถ้ามีคนส่งให้หลังไมค์ก็นับว่าจิตเมตตาสุดยอดครับ

[D]

"ได้ยินว่า มีท่านผู้ใจบุญส่งหลังไมค์ให้เป็นทานไปแล้ว พอไหม?"

"คุณลุงไพรฯ"

///////////////

*ปล.ถึงท่านลุงไพรครับ ถ้ามีคนส่งให้หลังไมค์ก็นับว่าจิตเมตตาสุดยอดครับ*

คุณ ไร้นวม-ไร้รัก^^

*****************

จะปิดคอมพ์แล้วเชียวคลิ๊กมาเจอพอดีอ่ะ....

"ดิน" ออกมาสารภาพค่ะ เป็นคนส่งให้น้องเขาเองอ่ะ

แต่ที่ส่งคือ กระทู้ของดินเอง กระทู้นี้ค่ะ

.....ขอได้ไหม..?(พี่ๆทุกๆท่านขอมอบให้แด่น้องๆที่รักภาษาไทยค่ะ)

เหตุผล..*เพราะน้องเขาขอมาว่า...*ไม่กำหนดหัวข้อ กี่เรื่องก็ได้ เรื่องอะไรก็ได้ *

และ"ดิน" ได้ทำการขอไว้แล้วว่าในกระทู้นี้ พี่ๆทุกท่านยินดีมอบให้น้องๆ

และ"ดิน"ได้ส่งทางหลังไมค์ไปแล้ว...แต่จะใช้ได้สักกี่บทนั้น ก็คงต้องแล้วแต่น้องเขานะทีนี้...

มาแก้ตัว..จะโดนตีมั้ยเนี่ย

"ดิน"

ขณะนี้.."ดิน"อยู่ไกลจากถิ่นเกิดมาก บ๊าย บาย นะคะ  

***หมายเหตุ..ถ้าพอจะเป็นประโยชน์อยู่บ้าง.....?
ทุกกระทู้ ทุกบท ของนามปากกาว่า"ละอองดิน" ไม่สงวนลิขสิทธิ์ค่ะ***

[~ขลุ่ยกันแสง~]

กลอนของ"ขลุ่ยกันแสง"ทุกบททุกกระทู้..อาจจะด้อยไพเราะ ด้อยฝีมือ หรือ..
ด้อยในสิ่งใดๆก็ตาม แต่ถ้าหากน้องที่
ต้องการกลอนชอบหรือต้องการบทไหน
ก็เชิญเอาไปได้เลยครับ "ขลุ่ยกันแสง"
อนุญาตด้วยความจริงใจ ไฟเขียวให้
เต็มที่จ้า แต่เรื่องจะไพเราะหรือเข้าท่า
หรือไม่นั้นก็ลองพิจารณาเอาเองนะจ๊ะ
~ขลุ่ยกันแสง~
 

[Aiezaza]

 

ขอบคุณทุกท่านมากๆนะคะที่แสดงความคิดเห็นและให้สิ่งดีๆกลับมา
ขอบพระคุณมากเลยคะ

ดีใจมากๆเลย