ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

อยากเป็นคน ที่ใช่ ได้ถูกเลือก
ไม่กระเสือก กระสน รนหาที่
อยู่นิ่งนิ่ง แน่นอน วอนหน่อยซี
ด้วยฤดี หมองหม่น ทนมานาน

หากเป็นฝ่าย รักเขา ตามเราหวัง
เกิดหักพัง พลั้งไป ไร้ประสาน
กมลหมก อกช้ำ ย้ำดวงมาน
น้ำตาผ่าน ร่องแก้ม แต้มสองปราง

คงระทม ตรมตรอม พร้อมเจ็บปวด
เหมือนโดนขวด ทุบหัว รัวถึงร่าง
มึนงงงัน ฟั่นเฟือน จนเลือนราง
สรรพางค์ ครางครวญ จวนขาดใจ

เพราะเคยเลือก ด้วยใจ ไม่ทันคิด
เพราะด้วยฤทธิ์ รักล้น ทนหมองไหม้
เกิดเป็นแผล อักเสบ เหน็บทรวงใน
ดวงฤทัย วันนี้ ไม่มีชาย

อยากเป็นคน ที่ใช้ ใครเล่าเอ่ย
ช่วยเฉลย เผยตอน ก่อนจะสาย
ต้องรักเดียว เกี่ยวพัน จนวันตาย
หากลวดลาย เล่นลิ้น สิ้นสูญพันธุ์
พันทอง
๑๘/๐๙/๕๖

[saknun]

อยากเป็นคนที่ใช่ แต่ไม่เลือก
เพราะเป็นเปลือกข้างนอกปลอกแล้วนั่น
เหลือในขาวสะอาดเมล็ดพันธ์
จึงมิทันจะเอาเข้าตำรา

เห็นน้องพันหันข้างวางกระทู้
แอบอ่านดูก็รู้ไม่หรรษา
น้องคงเหงาหนาวคิดจิตอุรา
จึงส่งหาปลอบใจให้ชื่นทรวง

อยากมีเพื่อนเป็นแฟนควงแขนเดิน
อาจเผชิญปัญหาน่าเป็นห่วง
อยู่ต่อไปเถอะน้องตามดวง
อย่าเป็นบ่วงหัวใจเข้มแข็งพอ

[panthong.kh]

จักเป็นเปลือก เป็นแก่น ของแกนไม้
คุณค่าไซร้ ใช่ด้อย หรือร่อยหรอ
ทุกส่วนล้วน เกื้อกูล เพิ่มพูนกอ
จึงเกิดก่อ ต่อต้น เป็นผลพวง

ตั้งกระทู้ ดูว่า ท่าจะเหงา
ใจจริงเล่า ส่วนลึก นึกทุกช่วง
จนชินชา เสียแล้ว แนวหวั่นทรวง
น้ำตาร่วง กลืนกลับ ปรับฤทัย

แม้ไร้คู่ ร่วมเรียง เพียงเท่านี้
แม้ไม่มี ใครสน ทนหวั่นไหว
แม้ขาดชาย หมายมอง ปองฤทัย
ใช่ขาดใจ หรอกหนา พ่อตากลม

จะขอใช้ ชีวิต ที่เหลืออยู่
จะขอสู้ ตามฝัน มิหวั่นขม
จะไม่ท้อ บากบั่น กัดฟันทน
จะไม่บ่น หากแม้นพลาด ขาดคู่เชย
พันทอง
๑๘/๐๙/๕๖

[~ขลุ่ยกันแสง~]

อยากเป็นคน ที่ใช่ ได้ถูกเลือก
ไม่กระเสือก กระสน รนหาที่
อยู่นิ่งนิ่ง แน่นอน วอนหน่อยซี
ด้วยฤดี หมองหม่น ทนมานาน

หากเป็นฝ่าย รักเขา ตามเราหวัง
เกิดหักพัง พลั้งไป ไร้ประสาน
กมลหมก อกช้ำ ย้ำดวงมาน
น้ำตาผ่าน ร่องแก้ม แต้มสองปราง

คงระทม ตรมตรอม พร้อมเจ็บปวด
เหมือนโดนขวด ทุบหัว รัวถึงร่าง
มึนงงงัน ฟั่นเฟือน จนเลือนราง
สรรพางค์ ครางครวญ จวนขาดใจ

เพราะเคยเลือก ด้วยใจ ไม่ทันคิด
เพราะด้วยฤทธิ์ รักล้น ทนหมองไหม้
เกิดเป็นแผล อักเสบ เหน็บทรวงใน
ดวงฤทัย วันนี้ ไม่มีชาย

อยากเป็นคน ที่ใช้ ใครเล่าเอ่ย
ช่วยเฉลย เผยตอน ก่อนจะสาย
ต้องรักเดียว เกี่ยวพัน จนวันตาย
หากลวดลาย เล่นลิ้น สิ้นสูญพันธุ์
พันทอง
๑๘/๐๙/๕๖

 

อย่าน้อยใจ ไปเลย ทรามเชยจ๋า
ขอน้องยา อย่าได้ คิดไหวหวั่น
จะระทม ตรมใจ ทำไมกัน
ขอ..น้อง"พันฯ" หันมานี่ ฟังพี่ยา..
 
..เจ้าช้ำจาก ชายอื่น กี่หมื่นแสน
มิมีแม้น รักจริง ดังหญิงว่า
ทำให้น้อง ร้องร่ำ ช้ำ-โศกา
เช็ดน้ำตา เถิดน้อง อย่าร้องเลย..
 
..ยังมีซึ่ง หนึ่งชาย มั่นหมายน้อง
หวังตระกอง ทรามวัย ใฝ่เขนย
อยากรวมใจ ไว้พรอด กกกอดเกย
วอนทรามเชย หันมอง คนปองนาง..
 
..ขอสัญญา ว่าใจ ไม่กลิ้งกลอก
ที่เอ่ยออก บอกหญิง จริงทุกอย่าง
รักด้วยใจ ไม่คลาย มิวายวาง
ใจบาง-บาง ดวงนี้..อยากมีเธอ
 

[panthong.kh]

เสียงขลุ่ยพริ้ว หวิวหวาม ยามใกล้ค่ำ
ขลุ่ยตอกย้ำ หยอกเอิน เชิญเสนอ
ว่ารักน้อง ปองนุช สุดเลิศเลอ
กลัวแต่เธอ เผลอไผล มีใหม่ครอง

ปล่อยคนเศร้า เหงาจิต ดั่งปลิดทิ้ง
ปล่อยให้หญิง รอเก้อ เพ้อซ้ำสอง
ปล่อยน้ำตา ไหลอ่วม ท่วมหน้านอง
ปล่อยเรือล่อง น้ำเชี่ยว เดี๋ยวก็จม

เพราะเสียงขลุ่ย ดังทั่ว หัวระแหง
จึงระแวง หวาดหวั่น สวรรค์ล่ม
จึงตรองตรึก นึกดู คู่เชยชม
ดื่มยาขม ไปก่อน แก้ร้อนใจ
พันทอง

[D]

 

ฯลฯ

 

..ขอสัญญา ว่าใจ ไม่กลิ้งกลอก
ที่เอ่ยออก บอกหญิง จริงทุกอย่าง
รักด้วยใจ ไม่คลาย มิวายวาง
ใจบาง-บาง ดวงนี้..อยากมีเธอ
 

อย่าไปเชื่อ คำ"ขลุ่ย" ชอบคุยเขื่อง
นามกระเดื่อง เลื่องลือ ระบือเกร่อ
จีบสาวทั่ว มั่วนัก มักจะเพ้อ
อย่าได้เผลอ นะ"พัน" ฉันทัดทาน

สองวันก่อน ตอนเย็น เห็นหลังป้อม
ไปด้อมด้อม มองมอง แถวคลองสาน
แนวนิสิต คิดปอง จองมานาน
เนี่ย..!.เมื่อวาน ขานทัก ว่ารัก"ดิน"

"ดิน"

[panthong.kh]

แกล้งให้ขลุ่ย ตายใจ ไปงั้นแหละ
ทำเงาะแงะ มาจัง ชังเสียสิ้น
หวานลมปาก มากมาย หน่ายชีวิน
ทุกช่วงจินต์ ยังเข็ด เผ็ดเหลือใจ

อันว่าชาย ร้ายจริง ลิงยังหลบ
แรกเริ่มคบ พบหน้า ตาหวานใส่
หว่านคารม พร่ำพรอด ยอดฤทัย
หลายปีไป ลืมเรา เศร้าอย่างเคย
พันทอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

โดน..จนได้ ใจนาง มาร้าง-หัก
ทำลายรัก รานร้าว โอ้..สาวเอ๋ย
ทำกันได้ ลงคอ หนอทรามเชย
พี่นี้เผย ใจจริง หญิงกลับลวง..
 
..เจ้าใช้เล่ห์ เล่มใด เท่าไรหรือ
หลอกคนซื่อ ให้ช้ำ น้ำตาร่วง
พี่อุตส่าห์ มอบรัก ภักดิ์แดดวง
แต่เจ้าล้วง ห้วงใจ ..ไม่ปราณี
 

[ไพร พนาวัลย์]

ไม่อยากเป็นคนที่ใช่ของใครหรอก
กลัวช้ำชอกตอกย้ำเวรกรรมเอ๋ย
รักเพราะความสงสารดวงมานเอย
จึงต้องก้มไม่ต้องเงยสุดเอ่ยคำ

คนที่ใช่ดั่งใจที่เคยคิด
เพื่อเป็นมิตรร่วมเรือนเพื่อนร่วมค่ำ
ในอุดมคติดำรินำ
คงชื่นฉ่ำชีวีเท่านี้พอ

แต่เวรซ้ำกรรมซัดเข้ามัดแขน
ตัดสินใจชั่วแล่นดั่งแขวนศอ
เกิดสงสารจับใจไม่รีรอ
เชิญเข้าหอห้องในด้วยใจเร็ว

เพราะสงสารจึ่งตาบอดไม่สอดส่อง
สิ่งบกพร่อง,ไม่ชอบ,ตกขอบเหว
อยู่ด้วยกันจึงรู้ทองคำเปลว
รักล้มเหลวแหลกลาญสุดทานทน

ไม่อยากเป็นคนใช่ของใครอีก
ขอหลบหลีกไปก่อนให้นอนก้น
ขอดูกันนานนานมิร่านรน
ขอรักคนที่ใช่ ถูกใจถึงจะเอา

“ไพร พนาวัลย์”
   

[panthong.kh]

โดน..จนได้ ใจนาง มาร้าง-หัก
ทำลายรัก รานร้าว โอ้..สาวเอ๋ย
ทำกันได้ ลงคอ หนอทรามเชย
พี่นี้เผย ใจจริง หญิงกลับลวง..
 
..เจ้าใช้เล่ห์ เล่มใด เท่าไรหรือ
หลอกคนซื่อ ให้ช้ำ น้ำตาร่วง
พี่อุตส่าห์ มอบรัก ภักดิ์แดดวง
แต่เจ้าล้วง ห้วงใจ ..ไม่ปราณี
 

คงหัวล้าน ใช่ไหม ไยใจน้อย
น้ำตาย้อย เป็นตุ่ม กลุ้มจริงนี่
แค่ล้อเล่น ขำขัน หวั่นฤดี
ต่อชีวี ออกไป ได้อีกนาน

อย่าจริงจัง มากมาย คลายผ่อนบ้าง
อันใจนาง บางเบา เขากล่าวขาน
สามวันจาก นารี มีร้าวราน
ลงเรือนชาน เมื่อใด ได้เห็นกัน
พันทอง
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ฯลฯ
แนวนิสิต คิดปอง จองมานาน
เนี่ย..!.เมื่อวาน ขานทัก ว่ารัก"ดิน"
"ดิน"
 
ไยน้อง"ดิน" แกล้งอำ ให้ช้ำหม่น
พูดวกวน จนความหวัง พี่พังสิ้น
เจ้าขับขาน ผ่านไป ให้"พันฯ"ยิน
โอ้..ยุพิน เอ่ยไป ทำไมกัน..
 
..หรือว่าเจ้า มุ่งหมาย ทำลายพี่
หรือคนดี เสียใจ จนไหวหวั่น
คราเจ้าเห็น พี่รัก ภักดี"พันฯ"
แล้วเกิดสั่น อุรา..เจียนบ้าตาย
 

[กังวาน]

คนที่"ใช่"อยู่ตรงนี้มีแต่ฝัน
คิดถึงพันแต่ไม่กล้าน่าใจหาย
พบกันช้าช้ำชอกบอกมิอาย
แสนเสียดายเพิ่งแต่งงานมินานเนา

จองได้ไหมใจพี่ภักดิ์เป็นรักแท้
ขอเพียงแค่เยี่ยมเยือนเหมือนเพื่อนเก่า
ไปหาบ้างสร้างสัมพันธ์พอบรรเทา
แค่อุ่นเอาจนเมียหย่าคอยมาแล

---กังวาน---
 

[D]

ฯลฯ
แนวนิสิต คิดปอง จองมานาน
เนี่ย..!.เมื่อวาน ขานทัก ว่ารัก"ดิน"
"ดิน"
 
ไยน้อง"ดิน" แกล้งอำ ให้ช้ำหม่น
พูดวกวน จนความหวัง พี่พังสิ้น
เจ้าขับขาน ผ่านไป ให้"พันฯ"ยิน
โอ้..ยุพิน เอ่ยไป ทำไมกัน..
 
..หรือว่าเจ้า มุ่งหมาย ทำลายพี่
หรือคนดี เสียใจ จนไหวหวั่น
คราเจ้าเห็น พี่รัก ภักดี"พันฯ"
แล้วเกิดสั่น อุรา..เจียนบ้าตาย
 

ก็ฉันเห็น ชัดชัด เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยว
ทำเบือนเบี้ยว เหี้ยวนัก ชักจะหน่าย
นึกแล้วเชียว มิรับ สับปลับชาย
อีกกี่ราย หมายลวง เพลินทรวงจริง

ฉันมิเคย อิจฉา แต่กล้าเผย
และมิเคย ปั้นน้ำ ย้ำทุกสิ่ง
"ขลุ่ย"คารม คมแท้ แค่แอบอิง
สมใจชิ่ง ทิ้งปร๋อ ขอฟันธง

"ดิน"

ไม่ได้เถียงก็กลัวจะนอนไม่หลับอ่ะ

[กังวาน]

ผู้หญิงหึงพึงรู้อยู่นะขลุ่ยฯ
เธอพร้อมลุยแหลกไปถ้าใหลหลง
ผมเคยเผลอเจอเข้าเล่นเอางง
แทบปลดปลงชักดิ้นแทบสิ้นใจ

หล่อนถล่มจมเขี้ยวยังเสียวอยู่
บ้านอีหนูที่ทำงานพาลหวั่นไหว
ทางที่ดีหนีร้างจนห่างไกล
แล้วเริ่มใหม่กับสาวซื่อที่ชื่อ"พัน"

---กังวาน---
 

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ท่าน"กังวาน" พานพบ ประสบเหตุ
เจออาเพศ แห่งหญิง จริงหรือนั่น
ฤทธิ์นางร้าย เกินต้าน ท่านยืนยัน
อาจ..สะเทือน-เลือนลั่น สรรพางค์..
 
..แล้วจะทำ ฉันใด เอาไง..หว่า
"ดิน"โกรธา ท่าที มิมีสร่าง
ยืนกัดเขี้ยว ขู่"ขลุ่ยฯ" ซ้ำคุยพลาง
หยิบมีดวาง ข้างหน้า..ความว่า'ไร
 

[D]

"ขลุ่ย"อย่าเชื่อ พี่"กังฯ" หวังยุแหย่
"ดิน"น่ะแหม!.. อ่อนหวาน ขับขานใส
มิเคยหยาม หยาบมาก กระดากใจ
ถาม"พันทอง"ดูได้ ใช่ไหมเธอ..?

พี่"รพีฯ" เป็นพยาน ผ่านมานั้น
ลุง"ไพร-วัลย์ ก็ด้วย ช่วยเสนอ
(พี่)"ยากูซ่า" ชมบ่อย ใช่ฝอยเออ
เชื่อ"ดิน"เหอะ..?อ่อนหวาน พยานตรึม..?

"ดิน"

[panthong.kh]

ไม่อยากเป็นคนที่ใช่ของใครหรอก
กลัวช้ำชอกตอกย้ำเวรกรรมเอ๋ย
รักเพราะความสงสารดวงมานเอย
จึงต้องก้มไม่ต้องเงยสุดเอ่ยคำ

คนที่ใช่ดั่งใจที่เคยคิด
เพื่อเป็นมิตรร่วมเรือนเพื่อนร่วมค่ำ
ในอุดมคติดำรินำ
คงชื่นฉ่ำชีวีเท่านี้พอ

แต่เวรซ้ำกรรมซัดเข้ามัดแขน
ตัดสินใจชั่วแล่นดั่งแขวนศอ
เกิดสงสารจับใจไม่รีรอ
เชิญเข้าหอห้องในด้วยใจเร็ว

เพราะสงสารจึ่งตาบอดไม่สอดส่อง
สิ่งบกพร่อง,ไม่ชอบ,ตกขอบเหว
อยู่ด้วยกันจึงรู้ทองคำเปลว
รักล้มเหลวแหลกลาญสุดทานทน

ไม่อยากเป็นคนใช่ของใครอีก
ขอหลบหลีกไปก่อนให้นอนก้น
ขอดูกันนานนานมิร่านรน
ขอรักคนที่ใช่ ถูกใจถึงจะเอา

“ไพร พนาวัลย์”
   

ความสงสาร นั้นหนา ยิ่งกว่ารัก
คิดให้หนัก ปักตรึง จึงแอบเฝ้า
วันเวลา นานเนิ่น เมินซึมเซา
กลายเป็นเหงา เศร้าใจ ในวันนี้

อยู่กันไป ใกล้ชิด สนิทเหมือน
เป็นทั้งเพื่อน เตือนย้ำ พึมพำหมี
อาจหงุดหงิด ขี้บ่น กมลมี
เรื่องจู้จี้ ซุกซอก ชอกช้ำทรวง

คิดถึงตอน รักกัน มันกว่าแห้ว
เมื่อเลือกแล้ว แม้ผิด ดั่งติดบ่วง
ก็ต้องทน ฝืนยิ้ม พริ้มแดดวง
จนถึงช่วง ตายจาก พรากกันไป
พันทอง
 

[panthong.kh]

ฯลฯ
แนวนิสิต คิดปอง จองมานาน
เนี่ย..!.เมื่อวาน ขานทัก ว่ารัก"ดิน"
"ดิน"
 
ไยน้อง"ดิน" แกล้งอำ ให้ช้ำหม่น
พูดวกวน จนความหวัง พี่พังสิ้น
เจ้าขับขาน ผ่านไป ให้"พันฯ"ยิน
โอ้..ยุพิน เอ่ยไป ทำไมกัน..
 
..หรือว่าเจ้า มุ่งหมาย ทำลายพี่
หรือคนดี เสียใจ จนไหวหวั่น
คราเจ้าเห็น พี่รัก ภักดี"พันฯ"
แล้วเกิดสั่น อุรา..เจียนบ้าตาย
 

อยากเจ้าชู้ ต้องบั่น หั่นแล้วสับ
แทงให้ยับ โยนลง ตรงเป้าหมาย
เป็ดเลี้ยงไว้ ร้อยตัว กลัวไหมชาย
อย่าคิดหมาย จะต่อได้ ไม่ทันการ

เสียงขลุ่ยคง ลงแดง แสยงเนื้อ
หนาวสั่นเครือ สยอง เมื่อมองผ่าน
น้ำตาหนอ คลอเบ้า เคล้าดวงมาน
กลัวอาการ ขลุ่ยเน่า เศร้าจาบัลย์
พันทอง
 

[panthong.kh]

คนที่"ใช่"อยู่ตรงนี้มีแต่ฝัน
คิดถึงพันแต่ไม่กล้าน่าใจหาย
พบกันช้าช้ำชอกบอกมิอาย
แสนเสียดายเพิ่งแต่งงานมินานเนา

จองได้ไหมใจพี่ภักดิ์เป็นรักแท้
ขอเพียงแค่เยี่ยมเยือนเหมือนเพื่อนเก่า
ไปหาบ้างสร้างสัมพันธ์พอบรรเทา
แค่อุ่นเอาจนเมียหย่าคอยมาแล

---กังวาน---
 

รอไปก่อน นะพี่ ฤดีฉัน
ยังเข้าขั้น โคม่า ท่าจะแย่
อกหักยับ เกินยั้ง ทั้งดวงแด
น้ำใต้ศอก ขมแปร๋ อ่อนแอเกิน

ยิ่งรู้ข่าว ว่าพี่ มีเมียเด็ก
ถูกสเปค เหลือที่ มิขัดเขิน
คงฟ้าเหลือง ยันเช้า เฝ้าเมียงเมิน
อย่าหลงเพลิน จนลืมวัน นะท่านกังฯ
พันทอง
 

[--ณัชชา--]

หากขึ้นชื่อกังวานหวานไปทั่ว
เขาจีบมั่วหลอกสาวเล่าความหลัง
หากหลงเชื่อจะแย่มีแต่พัง
อย่าไปหวังอะไรชายเจ้าชู้

คนที่ใช่หากยากลำบากเหลือ
โปรดจงเชื่อน้องซีอย่ามีคู่
จงหันมาเลี้ยงหมาเลี้ยงปลาปู
น่าเอ็นดูกว่าชายหลายร้อยคน

--ณัชชา--