ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กังวาน]

โห่ฮิ้วโห่แห่ขันหมากมาฝากรัก
เงินทองหนักใส่พานกังวานขอ
รักเจ้ามากรู้ไหมไม่อยากรอ
สินสอดพอแค่นี้พี่ดีใจ

เด็กน้อยน้อยคอยกั้นพี่ฟันฝ่า
หยิบซองมาค่าประตูพอสู้ไหว
รักเจ้ามากรักหมดจรดฤทัย
หลังแต่งได้เข้าหอขอเชยชม

แต่งครั้งนี้ครั้งที่ห้าอย่าว่าพี่
คงเป็นที่สุดท้ายคล้ายเหมาะสม
โบราณว่าถ้าเป็นคู่อยู่ภิรมย์
สี่ครั้งล่มมิใช่คู่คงรู้กัน

หัวใจพี่นี้เต้นมิเป็นส่ำ
เห็นงามขำใช่แท้แน่ในฝัน
ความรักเอยเผยตนจนเท่าทัน
สรวงสวรรค์ตรงนี้ตรงที่เธอ

พุทธมนต์รดหลั่งฟังผู้ใหญ่
เขาอวยชัยชี้นำคำเสนอ
พี่สัญญาว่ารักภักดิ์จริงเออ
รักเสมอรักนิรันด์พี่สัญญา

หมายเหตุ...ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดครั้งนี้คงเป็นงานแต่งงานครั้งสุดท้ายของผมแล้วครับ
คำขวัญที่ผมใช้ในงานก็คือ"รักของเราเรียบง่าย แต่มากมายด้วยความรัก"
อีกนิดหนึ่งครับ...เจ้าสาวอายุอ่อนกว่าผมนิดหน่อยแค่ยี่สิบปีครับ
ขอขอบคุณแขกผู้มีเกียรติทุกท่านที่มาร่วมงานนะครับ....ครั้งสุดท้ายจริงจริง

---กังวาน---

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากInternetค่ะ

 

...ว๊าย!ตาเถร ตกหลุม รัตน์กลุ้มแล้ว
ยินพี่แก้ว เป็นเจ้า บ่าวเริงร่า
มีสาววัย เอ๊าะเอ๊าะ เกาะวิวาห์
งานแต่งครั้ง ที่ห้า คงบ้าจริง...

...นอนไม่หลับ จึงตื่น มายืนคิด
เรื่องพาจิต ฟุ้งซ่าน พานไม่นิ่ง
ตอนพี่คึก เข้าหอ รออุ่นอิง
หากโดนทิ้ง อีกหน จะบ่นใคร...

...จำใจห่อ ของขวัญ ให้วันมอบ
พี่ต้องชอบ รีบแก้ แลห่อใหญ่
ไวอากร้า ยาลุ้น กระสุนใน
มอบจากใจ ฉลอง คืนครองรัก...

☆ รัตนาวดี ☆
 

[--ณัชชา--]

นี่ไข่ลวกไข่ดาวเอามาให้
แบรนขวดใหญ่ไม่โทรมยามโหมหัก
ค่อยค่อยจิบไปเรื่อยเรื่อยเหนื่อยก็พัก
สู้งานหนักอย่าฝืนคืนส่งตัว

คืนนี้กังคงแย่ อุแม้จ้าว
เพราะเจ้าสาวเยาว์วัยมิใช่มั่ว
ย่างยี่สิบสมปองมิต้องกลัว
ห่างคุกชัวร์โชคดี พี่กังวาน

--ณัชชา--

 

[D]

สาว"ดิน"น้อย ร้อยชั่ง นั่งยิ้มแฉ่ง
ได้มาแต่ง หม้ายชรา นัยน์ตาหวาน
ยกขันหมาก เอิกเกริก ซะเบิกบาน
เงินเป็นล้าน คานหาบ ทราบกันดี

พ่อหนังนุ่ม ลุ่มลึก นึกนานหล่อ
เดินหน้าปร๋อ ขบวน ไวด่วนจี๋
อายุต่าง ห่างลิบ ยี่สิบปี
ลองสักที ให้รู้แน่ แก่เป็นไง 

"ดิน"

[สะเลเต]

ว้าววว!!ดีใจจัง..พี่กังแต่ง
สาวแก้มแดงเด็กกว่าตาใสใส
นามปากกา"สะเลเต"ร่วมดีใจ
เจ้าสาววัยยี่สิบปี..โชคดีจัง

นำของขวัญ..เล็กน้อยนั้นมามอบ
หากพี่ชอบแต่งคราวหน้ามาเป็นถัง
ค่อยค่อยจิบ(คำแนะนำข้างโหล)แต่พอดีนะพี่กัง
สุขสมหวังวันดีดี..พี่กังวาน

---สะเลเต---

[ไพร พนาวัลย์]

ซ้า....ทุ๊...!! ขอให้ฝัน ของกังวาน ในครั้งนี้
จงอย่ามี อันเป็นไป ให้ผิดหวัง
ครั้งที่ห้า นี้เท่านั้น หวั่นใจจัง
ลุงไพรนั่ง อยู่ใกล้ ใกล้  ใจไม่ดี

ลุงไพร เอาใจช่วย เน้อ
 

[panthong.kh]

นำมาฝาก จากใจ คนใกล้ชิด
เพื่อนสนิท มาอวย ช่วยสุขี
สรรพคุณ เด็ดดวง ห่วงจริงซี
สองไหนี้ ของแท้ แน่นอนนัก

ชื่อก็บอก อยู่แล้ว แจ๋วสะเด็ด
จอกที่หนึ่ง เอาเคล็ด เผด็จรัก
จอกที่สอง ต้องตา พาสำลัก
จอกที่สาม หัวปัก ชักตาลาย

จอกที่สี่ ห้าหก หัวอกสั่น
เจ็ดแปดหวั่น น้องหญิง อิงแอบหมาย
จอกที่เก้า หวังเคลม เปรมปรีดิ์ชาย
จอกที่สิบ สุดท้าย พ่ายยกธง
พันทอง
ยกมาร่วมงานอีกสองไหจ้า
 

[ไร้นวล^^]

 
๐ท่านกังวานแจกการ์ดไม่พลาดนะ
ครบครันสกุลแต่งไม่แกล้งหลง
เชื้อเชิญชวนชาวญาติอย่าคลาดลง
พวกพ้องพงศ์พร้อมพรั่งอย่าพลั้งลืม

๐โดยเฉพาะภรรยาพักตราเก่า
ท่านจงเร้าร่วมงานพยานปลื้ม
พร้อมลูกติดสนิทเนื้ออย่าเบื่อ, ลืม
มาร่วมดื่มไวน์โก้ไชโยยอ

๐และแนะนำคำพจีทั้งสี่สาว
หยุดรื้อคาวคราคบเซ้าซบศอ
เหตุไฉนไยท่านมิหวานพอ
ท่านโปรดขอคมขำหยุดจำนรรจ์

๐รับประกันการเลี้ยงไม่เบี่ยงบ่าย
นางทั้งหลายให้ระยับยิ้มรับขวัญ
ให้ออกโอษฐ์อวยพราวเจ้าสาวนั้น
ว่าสวรรค์ย่อมประดังแต่งกังวานฯ
 

[กังวาน]

 

...ว๊าย!ตาเถร ตกหลุม รัตน์กลุ้มแล้ว
ยินพี่แก้ว เป็นเจ้า บ่าวเริงร่า
มีสาววัย เอ๊าะเอ๊าะ เกาะวิวาห์
งานแต่งครั้ง ที่ห้า คงบ้าจริง...

...นอนไม่หลับ จึงตื่น มายืนคิด
เรื่องพาจิต ฟุ้งซ่าน พานไม่นิ่ง
ตอนพี่คึก เข้าหอ รออุ่นอิง
หากโดนทิ้ง อีกหน จะบ่นใคร...

...จำใจห่อ ของขวัญ ให้วันมอบ
พี่ต้องชอบ รีบแก้ แลห่อใหญ่
ไวอากร้า ยาลุ้น กระสุนใน
มอบจากใจ ฉลอง คืนครองรัก...

☆ รัตนาวดี ☆
 

[/quote]

ครั้งที่ห้าครานี้ที่สุดท้าย
เพราะเป้าหมายคนนี่ช่างดีนัก
ไร้เดียงสาหน้าอ่อนอ้อนแต่รัก
แถมยังทักเราว่าพี่แสนดีใจ

ไวอากร้ารัตน์มอบพี่ชอบนะ
แต่ควรจะหลายหลายกล่องจะผ่องใส
เพราะคืนนี้พี่ไม่นอนอ้อนอุ่นไอ
ทำอะไรที่อยากทำฉ่ำทั้งคืน

---กังวาน---

[กังวาน]

นี่ไข่ลวกไข่ดาวเอามาให้
แบรนขวดใหญ่ไม่โทรมยามโหมหัก
ค่อยค่อยจิบไปเรื่อยเรื่อยเหนื่อยก็พัก
สู้งานหนักอย่าฝืนคืนส่งตัว

คืนนี้กังคงแย่ อุแม้จ้าว
เพราะเจ้าสาวเยาว์วัยมิใช่มั่ว
ย่างยี่สิบสมปองมิต้องกลัว
ห่างคุกชัวร์โชคดี พี่กังวาน

--ณัชชา--

 

ของบำรุงมุ่งมอบชอบทุกอย่าง
พี่จัดวางข้างตัวกลัวสังขาร
ยามโหมหักพักไม่พอทรมาน
พอได้ทานค่อยแช่มชื่นเริ่มตื่นตัว

สาวสิบเก้าเย้ายวนกวนอ้อนออด
เธอนอนกอดเช้าเย็นยิ้มเล่นหัว
ตอบกลอนช้าอย่าบ่นคนลืมตัว
เพราะพี่มัว...แต่อย่างนั้น..ลืมวันคืน

---กังวาน---

[กังวาน]

สาว"ดิน"น้อย ร้อยชั่ง นั่งยิ้มแฉ่ง
ได้มาแต่ง หม้ายชรา นัยน์ตาหวาน
ยกขันหมาก เอิกเกริก ซะเบิกบาน
เงินเป็นล้าน คานหาบ ทราบกันดี

พ่อหนังนุ่ม ลุ่มลึก นึกนานหล่อ
เดินหน้าปร๋อ ขบวน ไวด่วนจี๋
อายุต่าง ห่างลิบ ยี่สิบปี
ลองสักที ให้รู้แน่ แก่เป็นไง 

"ดิน"

น้องดินคงทราบฤทธิ์พิษคนแก่
ใช่ยักแย่ยักยันนั้นที่ไหน
มิยอมหลับยอมนอน"ดิน"อ่อนใจ
กาแฟไงทำตาแข็งแรงทุกคืน

---กังวาน---

[กังวาน]

ว้าววว!!ดีใจจัง..พี่กังแต่ง
สาวแก้มแดงเด็กกว่าตาใสใส
นามปากกา"สะเลเต"ร่วมดีใจ
เจ้าสาววัยยี่สิบปี..โชคดีจัง

นำของขวัญ..เล็กน้อยนั้นมามอบ
หากพี่ชอบแต่งคราวหน้ามาเป็นถัง
ค่อยค่อยจิบ(คำแนะนำข้างโหล)แต่พอดีนะพี่กัง
สุขสมหวังวันดีดี..พี่กังวาน

---สะเลเต---

เหมือนออกศึกคึกคักรักครึกครื้น
ที่เธอยื่นยาดองโหลโอ้สังขาร
สาวน้อยน้อยคงชื่นระรื่นมาน
เมื่อกังวานกลับเป็นหนุ่มเลิกกลุ้มใจ

ถ้าหนุ่มหนุ่มได้เห็นเป็นต้องหลบ
"นารีสยบ"กำลังช้างทางสายใหม่
เจ็ดวันนี้จะไม่พบสบตาใคร
เป็นอะไรสะเลฯครับช่วยรับที

---กังวาน---

[กังวาน]

ซ้า....ทุ๊...!! ขอให้ฝัน ของกังวาน ในครั้งนี้
จงอย่ามี อันเป็นไป ให้ผิดหวัง
ครั้งที่ห้า นี้เท่านั้น หวั่นใจจัง
ลุงไพรนั่ง อยู่ใกล้ ใกล้  ใจไม่ดี

ลุงไพร เอาใจช่วย เน้อ
 

ขอบคุณครับรับพรกลอนผู้ใหญ่
ผมตั้งใจหนสุดท้ายอายภูตผี
เพราะเถ้าแก่ที่ไหนคงไม่มี
ขออีกทีลุงไพรครับช่วยรับรอง

---กังวาน---
 

[กังวาน]

นำมาฝาก จากใจ คนใกล้ชิด
เพื่อนสนิท มาอวย ช่วยสุขี
สรรพคุณ เด็ดดวง ห่วงจริงซี
สองไหนี้ ของแท้ แน่นอนนัก

ชื่อก็บอก อยู่แล้ว แจ๋วสะเด็ด
จอกที่หนึ่ง เอาเคล็ด เผด็จรัก
จอกที่สอง ต้องตา พาสำลัก
จอกที่สาม หัวปัก ชักตาลาย

จอกที่สี่ ห้าหก หัวอกสั่น
เจ็ดแปดหวั่น น้องหญิง อิงแอบหมาย
จอกที่เก้า หวังเคลม เปรมปรีดิ์ชาย
จอกที่สิบ สุดท้าย พ่ายยกธง
พันทอง
ยกมาร่วมงานอีกสองไหจ้า
 

น้องพันฯมอบขอบคุณอุ่นยิ่งนัก
ถ้าเลิกรักคนที่ห้าจะมาหลง
นั่งหยิกหยอกจอกสามสี่ไม่มีงง
จะซื่อตรงกว่าบรรทัดที่วัดใจ

แต่ตอนนี้พี่เพิ่งเริ่มแต่งเติมหอ
ก็จะขอทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่
สาวสิบเก้าเร่าร้อนอ้อนเรื่อยไป
พี่จำใจต้องเข้าหาขอลาที

---กังวาน---

[กังวาน]

 
๐ท่านกังวานแจกการ์ดไม่พลาดนะ
ครบครันสกุลแต่งไม่แกล้งหลง
เชื้อเชิญชวนชาวญาติอย่าคลาดลง
พวกพ้องพงศ์พร้อมพรั่งอย่าพลั้งลืม

๐โดยเฉพาะภรรยาพักตราเก่า
ท่านจงเร้าร่วมงานพยานปลื้ม
พร้อมลูกติดสนิทเนื้ออย่าเบื่อ, ลืม
มาร่วมดื่มไวน์โก้ไชโยยอ

๐และแนะนำคำพจีทั้งสี่สาว
หยุดรื้อคาวคราคบเซ้าซบศอ
เหตุไฉนไยท่านมิหวานพอ
ท่านโปรดขอคมขำหยุดจำนรรจ์

๐รับประกันการเลี้ยงไม่เบี่ยงบ่าย
นางทั้งหลายให้ระยับยิ้มรับขวัญ
ให้ออกโอษฐ์อวยพราวเจ้าสาวนั้น
ว่าสวรรค์ย่อมประดังแต่งกังวานฯ
 

ภรรยาเก่าเราทั้งสี่นั้นดีมาก
แต่ก็ยากจะให้เขามาเล่าขาน
เรื่องอะไรใครทำช้ำร้าวราน
ทรมานทั้งสองฝ่ายมันไม่ดี

เรื่องเลี้ยงดูรู้เถิดมิเกิดหรอก
ผมขอบอกเธอเลี้ยงผมตรมเหลือที่
ตั้งแต่แต่งแบ่งสินทรัพย์นับไม่มี
เป็นของศรีภรรยาแต่ฝ่ายเดียว

ส่วนลูกติดสนิทแม่ก็แค่หก
คงตลกถ้าผมพรากมิอยากเสียว
แม่คนไหนให้เลี้ยงไปจริงใจเชียว
ไปแปลบเดียววันพ่อกับขอเงิน

สาวคนใหม่ใสสดผมหมดห่วง
มิหลอกลวงมิบอกเล่ากลัวเขาเขิน
ถ้าใครว่าผมแมงดาก็บ้าเกิน
รับการ์ดเชิญใส่ซองด้วยช่วยทำทุน

---กังวาน---