ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพรางาย]

บันทึกกลางสายฝน

๑๔ กันยายน ๒๕๕๖

บ่ายสองโมงเศษ  เมฆเริ่มครึ้มและลมพัดแรง 
ฉันรีบเขียนบันทึกเวรวันหยุดอย่างรวดเร็วเพื่อที่จะได้หนีฝนกลับบ้าน 
ขี่จักรยานยนต์กลางสายฝนไม่ใช่เรื่องสนุก 
นอกจากเปียกปอนแล้วยังอันตราย

โชคดีที่วันนี้ กศน. มาขอใช้โรงเรียนเป็นสนามสอบ 
เพื่อนบอกว่ากลับบ้านไปเถอะ 
จะอยู่เวรให้เอง 
เพราะหลายคนต้องอยู่เป็นกรรมการคุมห้องสอบจนถึงสี่โมงเย็น



เฮร่าถูกจักรยานยนต์ของนักเรียนที่มาสอบจอดปิดทางไว้ 
โชคดีที่ไม่มีใครล็อกคอรถตามมารยาทของการจอดรถขวางทางคันอื่น 
และศิษย์เก่าคนหนึ่งก็เข้ามาทัก 
จึงได้อาศัยไหว้วานให้ช่วยเคลื่อนรถให้พ้นทาง

บิดเฮร่ามาได้ประมาณครึ่งทาง 
ละอองฝนเริ่มหนาเม็ดจึงตัดสินใจจอดรถเพื่อสวมเสื้อกันฝน 
จอดตรงทางเลี้ยวเข้าบ้านคนที่มีหญ้ารกเรื้อ 
ชะเง้อดูก็คือบ้านที่มีรูปปั้นไก่ชนอยู่ข้างทางเข้าบ้านจริงๆ ด้วย 
ยังคงไม่ได้คำตอบมาจนบัดนี้ว่าบ้านหลังนี้เป็นบ่อนไก่ชนรึเปล่า


ไขกุญแจเปิดเบาะรถยกขึ้น 
ในที่เก็บของใต้เบาะฉันจะมีอุปกรณ์ช่างเล็กน้อยเก็บไว้ 
เผื่อรถมีปัญหาจะได้มีเครื่องไม้เครื่องมือให้คนมาช่วยใช้งาน 
และที่ขาดไม่ได้คือเสื้อกันฝนและผ้าเช็ด 
บนผ้าขนหนูผืนขาวที่ฉันใช้เป็นผ้าเช็ดรถ 
มีตะขาบตัวหนึ่งหมุนตัวไปมาอย่างงงๆ
มันคงสงสัยว่าทำไมที่อับส่วนตัวที่มันเลือกถึงโดนแสงจ้ากะทันหัน 


ฉันจับมุมหนึ่งของผ้าเช็ดรถโยนลงบนพื้นถนนทั้งผืน 
เอาเสื้อกันฝนในช่องเก็บของขึ้นมาคลี่ออกอย่างระมัดระวัง 
กลัวจะเจอญาติพี่น้องของเจ้าตะขาบชุมนุมสังสรรค์กันอยู่ 
แต่ปรากฏว่าคุณตะขาบเป็นพวกไร้ญาติขาดมิตร

สวมเสื้อกันฝนเรียบร้อยจะเก็บผ้าเช็ดรถเข้าที่ 
ยกชายผ้าขึ้น 
ตะขาบตัวนั้นก็ยังเลือกใช้ผ้าขาวเป็นที่ซ่อนตัวดังเดิม 
แต่ฉันไม่กล้าให้มันโดยสารรถกลับบ้านด้วยกัน 
จึงใช้วิธีสลัดมันลงจากผ้า 
คุณตะขาบรีบเลื้อยเข้าไปมุดใต้ใบไม้หนาสีเขียวอ่อนใบหนึ่งซึ่งตกอยู่ใกล้ๆ 
คงถูกลมแรงพัดมา


ฉันพับผ้าเช็ดรถเก็บเข้าใต้เบาะ 
ขี่เฮร่ากลับบ้านท่ามกลางสายฝน
นึกขอโทษคุณตะขาบอยู่ในใจที่เป็นสาเหตุให้เขาต้องหลงทางอยู่กลางป่า


หวังว่าคุณตะขาบคงจะดูแลตัวเองได้นะ...
 



เพรางาย  มณีโชติ

add complete
by Klonthaiclub fb

[...สียะตรา..]

......บันทึกกลางสายฝน   อืมมม...มีเหมือนกันค่ะ.....


...ฝนตกหนักทั้งคืนจนเช้าก็ยังไม่เลิกลา......มีธุระสำคัญที่ต้องเข้าบ้านเพ......โชคดีมีรถสองแถวผ่านมารอไม่นานนัก...ฝนก็ยังคง

กระหน่ำตลอดทาง...เสร็จธุระ............ตัดสินใจว่าจะเดินฝ่าฝนไปเกือบหนึ่งกิโลไปที่ท่ารถสองแถว...ออกเดินกางร่มไปได้ไม่กี่ก้าว

มีรถพ่วงข้างแบบทีระยองนิยมน่ะค่ะผ่านมา....ผ่านไป.....ชิ้วววว....แต่แล้วก็วกรถกลับมา..........ขึ้นมาเลยครับ   ไปไหนครับ...

.............หนุ่มน้อยเปียกปอนทั้งตัวถามถึงจุดหมายปลายทาง.............ส่งถึงที่เรียบร้อย...........ยื่นเงินให้ช่วยค่าน้ำมัน....ก็ปฎิเส

ธพัลวัน.........แต่ก็ยัดเยียดให้น้องเค้าไปจนได้............เป็น....น้ำใจ.........ที่ไม่ได้ร้องขอ......หากหลั่งมาเองเหมือน...ฝน...

ที่หนาวชะมัดเลยค่ะ...

[ดาว อาชาไนย]

คุณตะขาบต้องแย่แน่ ๆ  เปียกฝนเสื้อฝนก็ไม่มีใส่เหมือนคุณเพรางาย  อุตส่าห์ซ่อนตัวอย่างดีหวังติดรถไปด้วย ก็มาถูกจับได้  แม้บาทาจะมีมากก็จริง  แต่กว่าจะเดินถึงก็หลายวันอยู่ทีเดียว
สู้คุณสียะตราไม่ได้  มึคนเต็มใจไปส่งให้เลย  คนสวยก็เป็นอย่างนี้แหละ