ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ถามไถ่กันวุ่นวายหายหน้าหนี
ไม่เห็นมีบทกลอนอักษรสวย
เพราะเวลามืดค่ำไม่อำนวย
สมองป่วยแรงหมดโปรดเข้าใจ

วันทั้งวันยุ่งเหยิงกระเซิงหัว
โทรศัพท์รัวจู่โจมโถมเข้าใส่
ระเบียบโน้นกฏนี้คลี่ทันใด
เอาอารมณ์ที่ไหนไล่เล่นคำ

วรรคที่หนึ่งตั้งแท่นแล่นได้ต่อ
วรรคสองจ่อจดจ้องท่องปากพร่ำ
วรรคสามเริ่มส่อเค้าเงามืดดำ
วรรคสี่ซ้ำแก้ไขไปไม่เป็น

ความคิดหยุดหงุดหงิดคิดไม่ออก
คำไม่งอกโลดแล่นแสนยากเข็ญ
มิรู้จะจับอะไรใส่ประเด็น
เกิดลำเค็ญขุ่นข้องต้องเลิกรา

เหมือนดังหุ่นไขลานที่ลานหย่อน
หรือถ่านอ่อนแรงตกเกินยกหน้า
จึงไม่มีกลอนกานต์ได้ผ่านตา
มีแต่ความเฮฮาแบบบ้าบอ

หยุดพักก่อนผ่อนยุ่งจะมุ่งใหม่
มิเป็นไรสบายดีดีไม่ฝ่อ
เพียงปลอดโปร่งโล่งใจไม่นานรอ
กลับมาจ้อจู้จี้..ห้ามหนีนะ

"กานต์ฑิตา"
๗  กันยายน ๒๕๕๖

[ไร้นวล^^]

๐อย่าหนีหน้าสุดฟ้าหาบ่พบ
ข้อยอยากซบศัพท์ศักดิ์ถักสระ
จึงจ้องจ่อจารแจมแต่งแต้มคละ
หากปล่อยปละปราศสาส์นหวานคงวาย

๐ยอดยุคันต์กานต์ฑิตาอย่ายุ่งเหยิง
ใดบันเทิงเทียมท่อนอักษรฉาย
พบพาลชนระคนบ้าทิวาร้าย
ย่อมโปรยปรายนลินีพจีกลอน

๐อยากเยี่ยมยลบนสวรรค์ชั้นดุสิต
อาจประดิษฐ์วิจิตรใส่ในอักษร
ไปจูบจันทร์หมั้นสูรย์มาหนุนนอน
ก็กลกลอนกรายลายดั่งหมายจินต์

๐ผมจักรอพิงพนอขอร่วมร้อย
จักเสกสร้อยสังคีตประณีตศิลป์
จับหัตถาพาฟ้อนกลอนกวินทร์
จนสูญสิ้นโศกาอุราเรืองฯ