| 03 กันยายน 2013, 09:55:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
 |
« เมื่อ: 03 กันยายน 2013, 09:55:AM » |
 ชุมชน
|
เช้าอาทิตย์บิดคร้านเอ็นยานหย่อน
พลิกตัวนอนดัดตนเกือบจนสาย
เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ช้าสบาย
เดินปรับกายเตร่เตร็ดจวนเจ็ดโมง
ฝนหยุดตกหกวันเคยสั่นหนาว
เช้านี้พราวน้ำค้างช่างปลอดโปร่ง
นกกระยางกลางเนินเดินโทงโทง
นกกิ้งโครงพรึบพรับจับหลังคา
ฝูงเป็ดน้อยลอยลำกินผำเขียว
เห็นนกเหยี่ยวลูกไก่ใจผวา
น้ำหลั่งไหลใสเย็นเห็นปูปลา
ริมคันนาหญ้าแฝกเริ่มแตกกอ
แคขาวร่วงเรี่ยราดเกลื่อนกลาดต้น
กิ่งไผ่สนโอนเอนเล่นลมล่อ
แว่วเสียงวัวตัวเมียร้องมอมอ
เหล่าพงอ้อกอแขมแซมฝั่งธาร
ลมพัดเอื่อยเฉื่อยฉิวต้องผิวเนื้อ
ยังมิเบื่อชมสวยห้วยละหาน
เลียบหลังวัดระฆังกังสดาล
สระสถานบานบอกดอกปทุม
เมฆก่อบนฝนพรำธรรมชาติ
งามพิลาศช่อออกดอกกระพุ่ม
หากมนุษย์หยุดใจดำทำร้ายรุม
พืชชอุ่มชุ่มชื้นกลับคืนคาม
รพีกาญจน์
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, ดารกะ, สมนึก นพ, ไพร พนาวัลย์, --ณัชชา--, ดาว อาชาไนย, saknun, สะเลเต, พี.พูนสุข, รัตนาวดี, ดุลย์ ละมุน, ~ขลุ่ยกันแสง~, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^, D
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 10:35:AM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 03 กันยายน 2013, 10:35:AM » |
ชุมชน
|
ผิดกับอยู่ เมืองกรุง ดูยุ่งเหยิง
ด่ากันเปิง ตอนเช้า เรื่องเมาข้าม-
จากศุกร์เศร้า เสาร์ถอน อ่อนใจตาม
อาทิตย์พร่าม งามไส้ ใจซึมเซา
ออกจากบ้าน รถติด หงุดหงิดเพิ่ม
ตาก็เยิ้ม ง่วงจัง นั่งจับเจ่า
ทั้งแซงซ้าย ปาดขวา ตัวสั่นเทา
หากาแฟ แก้เมา คงเข้าที
หนึ่งชั่วโมง ผ่านไป ท้องไส้หิว
ไวตามิล ในรถ ซดเร็วรี่
ขนมปัง ตามประกบ จบพอดี
ชีวิตนี้ ที่กล่าว เรื่องราวจริง
พันทอง
๓/๐๙/๕๖
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : --ณัชชา--, ดาว อาชาไนย, saknun, รพีกาญจน์, สมนึก นพ, ไพร พนาวัลย์, สะเลเต, พี.พูนสุข, รัตนาวดี, ดุลย์ ละมุน, yaguza, ดารกะ, ~ขลุ่ยกันแสง~, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 11:00:AM |
|
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 03 กันยายน 2013, 11:00:AM » |
ชุมชน
|
สุขอันใดไหนเล่าเท่าวันหยุด
สุขที่สุดนอนยาวข้างเตาผิง
เมื่อโลกนี้กระจ่างตามอ้างอิง
เหมือนปลดทิ้งงานหนักได้พักกาย
ยามอยู่กับธรรมชาติพิลาศสวย
งดงามด้วยฝนเย็นหล่นเป็นสาย
กลุ่มหมอกจางสีขาวพร่างพราวพราย
จนดูคล้ายเป็นสถานวิมานดิน
--ณัชชา--
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดาว อาชาไนย, saknun, รพีกาญจน์, สมนึก นพ, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, สะเลเต, พี.พูนสุข, รัตนาวดี, ดุลย์ ละมุน, yaguza, ดารกะ, ~ขลุ่ยกันแสง~, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 11:54:AM |
|
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 03 กันยายน 2013, 11:54:AM » |
ชุมชน
|
เมื่ออาทิตย์ปิดว่างวางแผนเที่ยว
ชั่วประเดี๋ยวโทรดังฟังจบสิ้น
สรุปเอาง่ายง่ายพอได้ยิน
ไปยังถิ่นรื้อบ่อขอช่วยกัน
อุปกรณ์จอบเสียมเตรียมเสร็จสรรพ
ช่วยยกขึ้นปิคอัพขับตามนั่น
เครื่องสูบน้ำบรรทุกตามอีกคัน
หาที่มั่นถากถางวางเครื่องลง
พวกผู้หญิงเตรียมการด้านอาหาร
ติดเตาถ่านเร่งรุดจุดประสงค์
ผมได้แหมาดวางอย่างมั่นคง
แหวกหญ้าพงมองเมียงเหวี่ยงออกไป
สามสี่ครั้งติดปลามามากอยู่
แม่ครัวดูคัดหาปลาตัวใหญ่
รีบขอดเกล็ดควักไส้ได้ว่องไว
นำปิ้งย่างบนไฟไม่ร้อนเกิน
อีกสองคนสาละวนเครื่องสูบน้ำ
ท่อสูงต่ำดูทางวางแต่เนิ่น
ติดเครื่องเห็นน้ำไหลให้เพลิดเพลิน
ยินคำเชิญรับอาหารจานเรียงวาง
เมื่ออาหารอิ่มท้องต้องพักผ่อน
แดดเริ่มอ่อนน้ำลดหมดไปบ้าง
หลายคนไล่จับปลาหลากท่าทาง
ยังแกล้งขว้างเข้าใส่ในกลางวง
ฉันงมด้วยกันนั้นมันสนุก
เงี่ยงปลาดุกเกี่ยวน่องร้องเสียงหลง
และง่ามเท้าเห็นนั้นฉันยังงง
เห็นรูปทรงของมันหวั่นใจจริง
พิศดูรู้นี้ที่เท้าฉัน
ขนาดมันมนทั่วน่ากลัวยิ่ง
เดอะนิคเนมนี่หรือชื่อว่าปลิง
สะดุ้งวิ่งสุดฝืนตื่นพอดี.
นพ
3ก.ย.56 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, สะเลเต, พี.พูนสุข, รัตนาวดี, ดุลย์ ละมุน, yaguza, ดารกะ, ~ขลุ่ยกันแสง~, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 12:19:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 03 กันยายน 2013, 12:19:PM » |
ชุมชน
|
แม้วันหยุดวอนนุชอย่าหยุดรัก
ขอจงพักหัวใจไว้กับพี่
ตราบฟ้าโยงถึงกันฝันยังมี
วันหยุดที่หยุดงานมาสานรัก
เพลินวิมานในฝันวันอาทิตย์
ยังนอนบิดขาดใครเบียดไซ้ตัก
คิดถึงคนปลายฟ้าน่าซบนัก
วานอย่าพักสัมพันธ์จงมั่นคง
ดาวอาชาไนย
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สมนึก นพ, รพีกาญจน์, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, สะเลเต, พี.พูนสุข, รัตนาวดี, ดุลย์ ละมุน, ดารกะ, ~ขลุ่ยกันแสง~, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 12:49:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 03 กันยายน 2013, 12:49:PM » |
ชุมชน
|
ตอบน้องพันทองและน้องณัชชา
จะฉี่ตด รถมาก ลำบากฉิว
เตรียมถุงหิ้ว ไว้ท่า สวมผ้าซิ่น
มีลูกอม ขนมชั้น โอวัลติน
ติดทั้งปี มีกิน สิ้นสบาย
ผิดบ้านนอก คอกนา รถพาร่าง
มอไซด์ฮ่าง เร็วรุด แล่นสุดสาย
น้ำมันลิตร บิดไป ไม่อันตราย
ระวังควาย ข้ามถนน อย่าชนมัน!
อยู่ทำมา หากิน ชินเสียแล้ว
ดื่มน้ำแก้ว แกงปลี มีข้าวปั้น
กลืนเข้าไป ไม่เลือก เผาผือกมัน
ก็สุขสันต์ อิ่มท้อง ร้องเฮฮา
อยู่จนจำ ธรรมชาติ สะอาดขาว
แต่ขาดสาว หนาวลม ต้องห่มผ้า
หญิงสะสวย รวยทรัพย์ นับคณา
ไปศึกษา มิแล เหลือแต่...ควาย
รพีกาญจน์
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, ดาว อาชาไนย, สะเลเต, panthong.kh, รัตนาวดี, พี.พูนสุข, สมนึก นพ, ดุลย์ ละมุน, ดารกะ, ~ขลุ่ยกันแสง~, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 01:00:PM |
|
สะเลเต
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 03 กันยายน 2013, 01:00:PM » |
ชุมชน
|
จนดูคล้ายเป็นสถานวิมานดิน
--ณัชชา-- เย็นวันศุกร์สบายใจไร้หม่นหมอง
คืนสถานบ้านทรายทองกลับท้องถิ่น
พบหญิงใหญ่(แม่)ชายกลาง(เฮีย)ต่างคุ้นชิน
วิมานดินงามงดของพจมาน
มองปฎิทินทุกวันฉันอยากหยุด
จันทร์~ศุกร์สุดแสนเบื่อเมื่อมองผ่าน
เย็นวันศุกร์สดใสใจเบิกบาน
เยือนสถานบ้านนาคืนตาคลี 
---สะเลเต--- |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดาว อาชาไนย, panthong.kh, รัตนาวดี, ไพร พนาวัลย์, สมนึก นพ, รพีกาญจน์, ดุลย์ ละมุน, ดารกะ, ~ขลุ่ยกันแสง~, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 01:48:PM |
|
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 03 กันยายน 2013, 01:48:PM » |
ชุมชน
|
จะฉี่ตด รถมาก ลำบากฉิว
เตรียมถุงหิ้ว ไว้ท่า สวมผ้าซิ่น
มีลูกอม ขนมชั้น โอวัลติน
ติดทั้งปี มีกิน สิ้นสบาย
ผิดบ้านนอก คอกนา รถพาร่าง
มอไซด์ฮ่าง เร็วรุด แล่นสุดสาย
น้ำมันลิตร บิดไป ไม่อันตราย
ระวังควาย ข้ามถนน อย่าชนมัน!
อยู่ทำมา หากิน ชินเสียแล้ว
ดื่มน้ำแก้ว แกงปลี มีข้าวปั้น
กลืนเข้าไป ไม่เลือก เผาผือกมัน
ก็สุขสันต์ อิ่มท้อง ร้องเฮฮา
อยู่จนจำ ธรรมชาติ สะอาดขาว
แต่ขาดสาว หนาวลม ต้องห่มผ้า
หญิงสะสวย รวยทรัพย์ นับคณา
ไปศึกษา มิแล เหลือแต่...ควาย
รพีกาญจน์
มิน่าเล่า เมื่อคืน ตื่นทั้งคอก
ชาวบ้านบอก ว่าพี่ รพีฯหาย
เห็นหอบผ้า ท่าที หนีตามควาย
ตัวงามทรัพย์ คลับคล้าย ควายวิ่งดี...
...พอยินข่าว สาวรัตน์ พลันอัดอั้น
เหมือนดวงใจ ไหวหวั่น ด้วยขวัญหนี
อิจฉาควาย ตัวสวย รวยทรัพย์มี
คงได้ยิน ข่าวพี่ ขึ้นขี่ควาย... 
☆ รัตนาวดี ☆
 
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, ดาว อาชาไนย, panthong.kh, สมนึก นพ, สะเลเต, รพีกาญจน์, ดุลย์ ละมุน, ดารกะ, ~ขลุ่ยกันแสง~, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 01:55:PM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 03 กันยายน 2013, 01:55:PM » |
ชุมชน
|
เย็นวันศุกร์สบายใจไร้หม่นหมอง
คืนสถานบ้านทรายทองกลับท้องถิ่น
พบหญิงใหญ่(แม่)ชายกลาง(เฮีย)ต่างคุ้นชิน
วิมานดินงามงดของพจมาน
มองปฎิทินทุกวันฉันอยากหยุด
จันทร์~ศุกร์สุดแสนเบื่อเมื่อมองผ่าน
เย็นวันศุกร์สดใสใจเบิกบาน
เยือนสถานบ้านนาคืนตาคลี
---สะเลเต--- ทางถนนเลียบคลองจะต้องผ่าน
เห็นหมู่บ้านท่าแคแลถ้วนถี่
แล้วหมู่บ้านป่ากล้วยนั่นสวยดี
คือบ้านเกิดของพี่ที่ทำนา
แต่บ้านกล้วยบ้านหมี่อีกที่หนึ่ง
หลานเคยบึ่งรถไปมิใช่นี่หว่า!!
ไม่ใช่บ้านพ่อหนู,หรือปู่,ตา
ต้องกลับมาป่ากล้วยใจรวยริน
บ้านทรายทองของเจ้าเลยบ้านหมี่
บ้านตาคลี ‘คอนหวัน’นั้นคือถิ่น
เมื่อก่อนนั่งรถไฟของชาวดิน
เดี๋ยวนี้วินรถตู้ทางคู่กัน
อยู่ตาคลีมีฝากเยี่ยมญาติด้วย
ตึกคนป่วย(รพ.) ตากฟ้านครสวรรค์
เป็นนางฟ้าสีฟ้าประชาสัมพันธ์
เขาคนนั้นอาจเป็นพี่-น้องของ “แกง”
“ไพร พนาวัลย์” |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, ดาว อาชาไนย, รัตนาวดี, สมนึก นพ, สะเลเต, รพีกาญจน์, ดุลย์ ละมุน, ดารกะ, ~ขลุ่ยกันแสง~, ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 02:23:PM |
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 03:51:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 03 กันยายน 2013, 03:51:PM » |
ชุมชน
|
ตอบกลอนคุณนพแบบสนุกๆครับ
เครื่องหน้าสาม สูบแรง เหือดแห้งขอด
น้ำตลอด บ่อหด หมดเร็วรี่
สวมผ้าถุง นุ่งโสร่ง ลงทันที
สามัคคี แข่งขัน กันจับปลา
เปื้อนโคลนตม งมวัก ติดขลักขลุก
เงี่ยงไอ้ดุก เกี่ยวน่อง ร้องดังจ้า
ไอ้ช่อนลื่น หลุดมือ ร้องฮือฮา
สุดสัปดาห์ สนุก แสนสุขจริง
ปวดมือพอง ยองยอง นั่งมองเพื่อน
อะไรเลื่อน ขึ้นมา ต้นขานิ่ง
ลำสีแดง แกว่งไกว หยุดไหวติง
หัวใจเย็น เต้นเป็นลิง...ปลิงทะเล
รพีกาญจน์
|
|
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 04:21:PM |
|
ดารกะ
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 03 กันยายน 2013, 04:21:PM » |
ชุมชน
|
เร็ววว!?..อ้ายจ๋าขาก้อยรอยขย้ำ
จนสูงล้ำใกล้ลิง..?ปลิงเจ้าเล่ห์
ติดแน่นหนึบตึ๊บตั๊บจับขาเก
อย่าไฉเฉเร่มาจับน้องหลับตา
หากมิช่วยม้วยนั่นมันหนับหนึบ
คลานกระดึ๊บคืบด้นขึ้นต้นขา
ขนลุกซู่ทั้งกายตายละวา
อ้ายพีฯจ๋าาา.!?.มาปลดที..ฉี่ราดแย้วววว  ก้อย
|
อย่าหวังให้ใคร...มารักเรา
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 08:03:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 03 กันยายน 2013, 08:03:PM » |
ชุมชน
|
ร้องอี๊อี๊... มีไหน เจ้าวายร้าย
ก้อยดึงชาย กระโปรง ขึ้นอีกแถว
มันกบดาน นิ่งอยู่ เหมือนรู้แกว
จ้องตาแป๋ว ปากยิ้ม ริมโคนตาล
จับดึงออก แผลเผือด เลือดกระฉูด
จำต้องดูด ตรงติด ก่อนพิษซ่าน
ครางทำไม หยุดซี พี่รำคาญ
จะจัดการ เย็บแผล แลฆ่าปลิง
สวมแว่นตามือไม้ยังสั่นไปหมด อึ๋ย...
|
|
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 08:32:PM |
|
ดารกะ
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 03 กันยายน 2013, 08:32:PM » |
ชุมชน
|
พอปลิงหลุดซู๊ด.ส์ปากอยากบอกอ้าย
ก้อยก็อายเป็นเนาะเพราะเป็นหญิง
ดูดต้นขาชาถึงหัวรัวระวิง
กลัวกว่ายิ่งปลิงควายนะอ้ายพีฯ
หลุดขาขวามาเกาะซ้าย..โอ..!อ้ายจ๋า
โผผวาคว้ากอดอ้ายใจเต้นถี่
จับออกด้วยช่วยดูดนะอย่างตะกี้
นั่นดูซีรี่มารุมอุ้มก้อยเร็ววว!?
ก้อย
|
อย่าหวังให้ใคร...มารักเรา
|
|
|
| 03 กันยายน 2013, 09:29:PM |
|
|
|
| 04 กันยายน 2013, 07:42:AM |
|
ดารกะ
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 04 กันยายน 2013, 07:42:AM » |
ชุมชน
|
กายสั่นสาจาแข้งอ่อนแรงล้า
เห็นทีท่าตะคริวจับนิ่วทั่ว
สั่นสะทกอกไหวใจเต้นรัว
อยากจะกลัวทั้งวันแท้แม้ปลิงไป
นั่นอ้ายพีฯเดินมาทำหน้ามุ่ย
กลัวโดนลุยขลุ่ยวางก้อยหน่อยดีไหม
เดี๋ยวค่อยนัดพบว่างข้างต้นไทร
พอยามใกล้ตะวันพลบหลบเจอกัน ก้อย
|
อย่าหวังให้ใคร...มารักเรา
|
|
|
|
