ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดารกะ]

 

ไร้คนแลแดฉันพลันห่อเหี่ยว
แค่ดาวเขียวเดียวดายร่ายอักษร
อ่านกระทู้ดูหลากมากบทกลอน
แลสลอนหลามล้นคนเด่นดัง

อยากวางกลอนกลัวเกินเขาเมินหนี
ไร้สันสีวจีหวามขาดความหวัง
แค่เพียงเขากดไลท์ดีใจจัง
เก็บไปนั่งอมยิ้ม...อิ่มทั้งวัน

 

ก้อย

[มหาซัง]

ก็แค่คน คนหนึ่ง ซึ่งมีหวัง     
ด้วยพลัง แรงใจ ให้ถึงฝัน   
รู้ว่าสูง ว่าไกล ไม่โน้มมัน 
อยู่ตรงนั้น ฉันไต่ ไปคว้าเอง

ทั้งที่รู้ ว่าแพ้ แต่สู้ต่อ   
เตี้ยเพียงข้อ พอใจ ให้เขย่ง
ดำหรือขาว ยาวสั้น ไม่หวั่นเกรง   
ใจนักเลง เก่งน้อย อย่าด้อย..พยาม

มหาซัง...งงไม่ได้เขียนนาน

[รพีกาญจน์]

เธอดาวเขียวเดียวดวงกลางห้วงฟ้า
รอเวลาพริ้งเพริศงามเฉิดฉัน
พอเมฆคลานม่านมิดปิดตะวัน
อีกทั้งจันทร์ไคลคลาลาลับดอย

แสงเปล่งปลั่งรังรองส่องระยิบ
พราวกระพริบอัมพรเลื่อมอ่อนสร้อย
ค่ำคืนใดไม่มาตั้งตาคอย
ยลยินก้อยอ่อยคำชื่นฉ่ำทรวง

 

รพีกาญจน์

มัวแต่งตัวช้ามหาไปก้าวหนึ่ง

[~ขลุ่ยกันแสง~]

"ขลุ่ยฯ"สามดาว วาววับ ประดับบ่า
แต่..ทว่า หากได้ ครอบให้บ่วง
หวังมงกุฎ ครอบดาวงาม ทั้งสามดวง
คงสุขห้วง แห่งจินต์ ครายินยล..
 
..ยามเห็นแสง ระยิบ วาววิบวับ
ผู้บังคับบัญชา แห่งบ่าหน
ในดวงจิต อิจฉา ว้าวุ่นวน
เมื่อไหร่บน-บ่าเรา จะเท่าเทียม
 

[ดารกะ]

ก็แค่คน คนหนึ่ง ซึ่งมีหวัง     
ด้วยพลัง แรงใจ ให้ถึงฝัน   
รู้ว่าสูง ว่าไกล ไม่โน้มมัน 
อยู่ตรงนั้น ฉันไต่ ไปคว้าเอง

ทั้งที่รู้ ว่าแพ้ แต่สู้ต่อ   
เตี้ยเพียงข้อ พอใจ ให้เขย่ง
ดำหรือขาว ยาวสั้น ไม่หวั่นเกรง   
ใจนักเลง เก่งน้อย อย่าด้อย..พยาม

มหาซัง...งงไม่ได้เขียนนาน

 

จะมิท้อย่อย่นทนคำหยัน
หวังสักวันฟันฝ่าป่าดงหนาม
ถึงแม้ใครเขาหมิ่นเราสิ้นงาม
นึกทุกยามตามติดลิขิตกานท์

แค่กำลังแรงใจส่งให้หน่อย
ดาวเขียวน้อยดวงนี้มิมีผ่าน
เปล่งแสงผุดสุดเตียนเจียนรอนราน
ก็จะสานให้สมกดชมมา

ก้อย

[ดารกะ]

เธอดาวเขียวเดียวดวงกลางห้วงฟ้า
รอเวลาพริ้งเพริศงามเฉิดฉัน
พอเมฆคลานม่านมิดปิดตะวัน
อีกทั้งจันทร์ไคลคลาลาลับดอย

แสงเปล่งปลั่งรังรองส่องระยิบ
พราวกระพริบอัมพรเลื่อมอ่อนสร้อย
ค่ำคืนใดไม่มาตั้งตาคอย
ยลยินก้อยอ่อยคำชื่นฉ่ำทรวง

 

รพีกาญจน์

มัวแต่งตัวช้ามหาไปก้าวหนึ่ง

ตะเกียก-ตะกายไขว่คว้าจนล้าอ่อน
เมฆบังซ่อนคลอนเคลื่อนพาเลื่อนล่วง
ไร้เรี่ยวแรงแสงฉายคล้ายอับดวง
กว่าแดนสรวงสูงจังยังอีกนาน

ทั้งตะวันจันทราพาแสงปลั่ง
สุกใสจังหวังเคียงเพียงพบผ่าน
ทักทายบ้างอย่างน้อยคอยทำทาน
ก็สุขมานเขียวเดียวแม้..เดียวดาย

 

ก้อย

[--ณัชชา--]

ดาวน้ำเงินผ่านมาอุราหวั่น
คนช่างฝันเอ่ยคำมีความหมาย
บอกว่าเป็นดาวเขียวเปล่าเปลี่ยวกาย
คิดมิวายหวาดหวั่นถึงวันวาน

อยู่แค่ปีเท่านั้นไม่นานนัก
เธอก็จักเปลี่ยนสีหนึ่งปีผ่าน
ขยันเขียนขยันจดบทกลอนกานท์
ต้องเชี่ยวชาญเหมือนเขา ดาวน้ำเงิน

--ณัชชา--

 

[ดารกะ]

"ขลุ่ยฯ"สามดาว วาววับ ประดับบ่า
แต่..ทว่า หากได้ ครอบให้บ่วง
หวังมงกุฎ ครอบดาวงาม ทั้งสามดวง
คงสุขห้วง แห่งจินต์ ครายินยล..
 
..ยามเห็นแสง ระยิบ วาววิบวับ
ผู้บังคับบัญชา แห่งบ่าหน
ในดวงจิต อิจฉา ว้าวุ่นวน
เมื่อไหร่บน-บ่าเรา จะเท่าเทียม
 

ขลุ่ยคมขำขับขานกล่อมมานสาว
เพริศพริ้งพราววาววับรับเต็มเปี่ยม
ดาวมาล้อมห้อมพักตร์ทักทายเรียม
ก้อยกรอดเกรียมเจียมตนทนนั่งดู

ดาวเขียวขุ่นครุ่นคิดจิตลอยล่อง
เพียงตระกองครองไว้ให้หดหู่
เข้าเรียงลองมองแลแถข้างคู
สงสารหนูมอบสักคะแนนแสนดีใจ

ก้อย

[ดารกะ]

ดาวน้ำเงินผ่านอุราหวั่น
คนช่างฝันเอ่ยคำมีความหมาย
บอกว่าเป็นดาวเขียวเปล่าเปลี่ยวกาย
คิดมิวายหวาดหวั่นถึงวันวาน

อยู่แค่ปีเท่านั้นไม่นานนัก
เธอก็จักเปลี่ยนสีหนึ่งปีผ่าน
ขยันเขียนขยันจดบทกลอนกานท์
ต้องเชี่ยวชาญเหมือนเขา ดาวน้ำเงิน

--ณัชชา--

 

ดาวทั้งหกดกไกลไปไม่ถึง
คงเท่งทึงเป็นแน่แลผิวเผิน
แค่มาทักมิท้วงลวงเล่นเพลิน
ขอเผชิญเดินดุ่ยลุยตามทาง

ขาที่ก้าวคราวล้าพายั้งหยุด
ครั้งสะดุดผุดท้อขอหลบห่าง
ดุจสายน้ำลำล่องท่องลอยราง
สุดวายวางต่างไหลไปตามกาล

 

ก้อย

[กังวาน]

ไร้คนแลแดฉันพลันห่อเหี่ยว
แค่ดาวเขียวเดียวดายร่ายอักษร
อ่านกระทู้ดูหลากมากบทกลอน
แลสลอนหลามล้นคนเด่นดัง

อยากวางกลอนกลัวเกินเขาเมินหนี
ไร้สันสีวจีหวามขาดความหวัง
แค่เพียงเขากดไลท์ดีใจจัง
เก็บไปนั่งอมยิ้ม...อิ่มทั้งวัน

 

ก้อย

รู้อย่างไรใครมิมองน้องดาวเขียว
พี่ใจเดียวอ่านอักษรกลอนเพ้อฝัน
จินตนาพาไปใต้เงาจันทร์
อ้อนรำพันฟังคำให้ฉ่ำทรวง

คงสุขยิ่งกว่าสิ่งไหนในใต้หล้า
ดาวหมดฟ้ามอบให้ไม่ต้องห่วง
รักของพี่ยิ่งใหญ่ไม่หลอกลวง
อีกหนึ่งดวงคือหัวใจมอบให้เธอ

---กังวาน---
 

[ดารกะ]

 

น้องดาวเขียวเหี่ยวห้อยก้อยกร่อยแกร่ว
ไร้แรงแล้วแห้วกินจินต์หมองเหม่อ
จนวันนี้พี่กังวานผ่านมาเจอ
เล่นเอามานละเมอเผลอเมียงมอง

เต็มกำลังตามไต่รีบไขว่คว้า
ยากหนักหนากว่าได้ชายมาข้อง
คือคนแรกแจกด่วนตีตรวนจอง
ขึ้นดาวสองเมื่อไหร่ให้จุ๊ฟฟฟ...ที

 

ก้อย

[ไพร พนาวัลย์]

เพียงแค่เป็นปุถุชนอีกคนหนึ่ง
มิซาบซึ้งรสพระธรรมยังช้ำหม่น
มีรัก,โลภ,โกรธ,หลง,คงเวียนวน
กิเลส,ตัณหา,ปะปนอย่างทนทาน

จึงมีขึ้นมีลงมิคงที่
ดั่งวารีขึ้นแรมมีแจ่มจ้าน
ประเดี๋ยวแห้งประเดี๋ยวท่วมอ่วมดวงมาน
ขอนงคราญเข้าใจ...ปุถุชน

“ไพร พนาวัลย์”
 

[panthong.kh]

อันกิเลส เหตุห้วง ดั่งจ้วงจิ้ม
ฝืนทนยิ้ม ยอมรับ ปรับจิตบ่น
ก็มีบ้าง บางครา หนังหน้าทน
พร่ำเพ้อจน เขาหน่าย ตั้งหลายครั้ง

จึงขอตัด กิเลศ เหตุแห่งทุกข์
เผื่อจะสุข อารมณ์ และสมหวัง
เหลือทิ้งไว้ ตัณหา คาราคาซัง
เพราะร้อยชั่ง ตัดไม่ขาด ประหลาดนัก
พันทอง

[yaguza]

น้องดาวเขียวเหี่ยวห้อยก้อยกร่อยแกร่ว
ไร้แรงแล้วแห้วกินจินต์หมองเหม่อ
จนวันนี้พี่กังวานผ่านมาเจอ
เล่นเอามานละเมอเผลอเมียงมอง

เต็มกำลังตามไต่รีบไขว่คว้า
ยากหนักหนากว่าได้ชายมาข้อง
คือคนแรกแจกด่วนตีตรวนจอง
ขึ้นดาวสองเมื่อไหร่ให้จุ๊ฟฟฟ...ที

 

ก้อย

ได้ดาวสอง เมื่อไร จะไปหา
แล้วจะพา ไปฉลอง ฉันท์น้องพี่
เปิดโรงแรม ห้าดาว เลี้ยงข้าวฟรี
จ้างตุ๊กกี้ สามช่า เอามาโชว์

ร่วมดีใจ กับสองดาว ของสาวก้อย
อดทนหน่อย น้องจ๋า อย่าโทโส
จะกี่ดาว หาใช่ เรื่องใหญ่โต
ใช่จะโก้ ก็เปล่า ดาวน้ำเงิน



.....ยากูซ่า......

[ดารกะ]

เพียงแค่เป็นปุถุชนอีกคนหนึ่ง
มิซาบซึ้งรสพระธรรมยังช้ำหม่น
มีรัก,โลภ,โกรธ,หลง,คงเวียนวน
กิเลส,ตัณหา,ปะปนอย่างทนทาน

จึงมีขึ้นมีลงมิคงที่
ดั่งวารีขึ้นแรมมีแจ่มจ้าน
ประเดี๋ยวแห้งประเดี๋ยวท่วมอ่วมดวงมาน
ขอนงคราญเข้าใจ...ปุถุชน

“ไพร พนาวัลย์”
 

ก็แค่คน...อีกคนบนบ้านนี้
ดาวเขียวมียับยู่กระทู้ย่น
อยู่โตงเตงมานานรำคาญตน
เพียงแค่บ่นกับตัวเพราะหัวเบา

ไร้สะสมอักษรที่อ้อนซึ้ง
คำหวานตรึงมิมาปัญญาเขลา
พอครูพักลักจำคำอ้างเอา
อยากเหมือนเขาหวานล้ำทำยังไง

 

ก้อย

[ดารกะ]

อันกิเกส เหตุห้วง ดั่งจ้วงจิ้ม
ฝืนทนยิ้ม ยอมรับ ปรับจิตบ่น
ก็มีบ้าง บางครา หนังหน้าทน
พร่ำเพ้อจน เขาหน่าย ตั้งหลายครั้ง

จึงขอตัด กิเลศ เหตุแห่งทุกข์
เผื่อจะสุข อารมณ์ และสมหวัง
เหลือทิ้งไว้ ตัณหา คาราคาซัง
เพราะร้อยชั่ง ตัดไม่ขาด ประหลาดนัก
พันทอง

 

แฟนเธอคือผู้ใดให้รู้นะ
ฉันนี้จะเล็งงับมาทับตัก
ตัดตัณหามิขาดมันพาดพัก
อนาถนักฝักใฝ่มาไว้ครอง

อย่าได้เผลอเชียวแหละฉันแทะหู
บอกให้รู้ดูล่ามคอยห้ามป้อง
จับมาได้ใส่ตรวนมิหวนมอง
เธอจะจ๋อง"ทองพัน"ฉันขอเตือน

ก้อย

[ดารกะ]

ได้ดาวสอง เมื่อไร จะไปหา
แล้วจะพา ไปฉลอง ฉันท์น้องพี่
เปิดโรงแรม ห้าดาว เลี้ยงข้าวฟรี
จ้างตุ๊กกี้ สามช่า เอามาโชว์

ร่วมดีใจ กับสองดาว ของสาวก้อย
อดทนหน่อย น้องจ๋า อย่าโทโส
จะกี่ดาว หาใช่ เรื่องใหญ่โต
ใช่จะโก้ ก็เปล่า ดาวน้ำเงิน

.....ยากูซ่า......

 

ห้อยล่องแล่งแต่งต่องน้องมิโก้
ดาวเขียวโชว์โด่นานพานเย้อเยิ่น
อายเขาจังซังกะตายคล้ายส่วนเกิน
หากพี่เมินมิมองคงหมองมาน

หากว่าสองดาวหรูคอยดูนะ
ก้อยว่าจะจ้าง"โย่ง"มาลงย่าน
"ฉ่อยคุณพระฯ"นะพี่นี่..สะท้าน
เกือบครึ่งล้านวานจ่ายทีนะพี่"ยาฯ"

 

ก้อย

[ไร้นวล^^]

๐ฟังคำครวญคนงามช่างหวามไหว
เหมือนอ้ายไม่เชยชิดขนิษฐา
ฤๅว่าอ้ายเผินผลิอิริยา
สิเน่หาจึงห่างรักร้างลง

๐ต่อแต่นี้พี่จักใจหนักแน่น
จักรีบแล่นเลวงยวนยั่วนวลหง
จักมิไกลเกินศอกให้ยอกนง
จักมั่นคงคำขจิตสนิทนาง

๐ขอข้อแม้แต่อ้ายงานหลายล้น
ประสาคนทุกข์ยากลำบากบ้าง
จำใจจากนวลแขแค่สรรพางค์
แต่รักพร่างแพรวพิงเพียงหญิงเดียว

[ดารกะ]

 

มานละห้อยคอยหายนะอ้ายจ๋า
ห่างเหินลาลับลอยลืมก้อยเกี่ยว
หรือจริงแท้แดอ้ายคลายคืนเกลียว
สาวใดเหนี่ยวเฉี่ยวอ้ายไว้ครอบครอง

ลิขิตกลอนอ้อนใครดั่งไร้ค่า
มิมองมาตาแลแคร์สอดส่อง
กดคะแนนแล่นไกลได้สมปอง
จึงจำต้องดวงเดียวดายไร้ใครดัน

 

ก้อย

[yaguza]

โธ่!น้องก้อย น้อยใจ ไปไยนี่
ก็มีพี่ พระเอก ช่วยเสกสรร
คอยเคียงข้าง อย่างนี้ ทุกวี่วัน
ยังยืนยัน เป็นยาม สามเวลา

ลิขิตกลอน อ้อนคำ ให้ลำบาก
จะเอ่ยปาก ฝากใจ กับใครหนา
อย่ากังวล คนดี มีพี่ยา
ขอพันห้า ละกัน เดี๋ยวดันเอง

 

...ยากูซ่า...