ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพรางาย]

ฉันกินละมุดได้แค่ครึ่งลูกก็เลือกที่จะโยนมันลงเป็นปุ๋ยให้กอสะเลเต 
แม้จะเลือกเอาลูกที่สุกงอมจนเกือบเละ  แต่รสชาติของมันก็จืดชืดสิ้นดี  บอกให้รู้ว่ามันถูกพรากจากต้นตั้งแต่ยังไม่เริ่มสุก 
คิดถึงเพลงยาวพยากรณ์กรุงศรีอยุธยาขึ้นมาตะหงิดๆ

   ฉันเพิ่งจะวางหนังสือเรื่อง “ความลับของดอกไม้” (flower confidential) ผลงานของ เอมี่ สจวร์ต (Amy Stewart) แปลโดย  พลอยแสง  เอกญาติ 
ดอกไม้ที่ขายอยู่ทั่วไปนั้นถูกเพาะเลี้ยงปรับแปลงสายพันธุ์จากเดิมไปมาก 

   ฉันรู้สึกว่าดอกไม้ไม่ค่อยหอมมานานแล้ว  และดอกไม้ที่ขายอยู่นั้นถึงจะมีกลิ่นหอม  ฉันก็ไม่กล้าดม 
 เพราะดอกไม้เหล่านั้นถูกระดมฉีดพ่นสารเคมีทั้งเพื่อกำจัดแมลงและเพื่อรักษาสภาพ  เมื่อไม่นานมานี้ฉันเจอพวงองุ่นอยู่ในกอกระถิน 
ฉันหวนรำลึกได้ว่าฉันเป็นคนเอามันมาทิ้งไว้เองเมื่อมันเริ่มเป็นสีน้ำตาล  ผ่านไปหลายสัปดาห์องุ่นพวงนั้นแม้จะหมองคล้ำไปบ้าง 
แต่ยังคงเป็นพวง  ไม่หลุดจากขั้ว  และไม่เน่าเปื่อยเป็นปุ๋ยคืนผืนดิน  ฉันตระหนกและตระหนักว่าผลไม้ที่กินเข้าไปทุกวันนี้ใกล้จะไม่เป็นผลไม้เข้าทุกที

   สิ่งสำคัญที่ดอกไม้ต้องสูญเสียไปเพื่อแลกกับดอกที่โตขึ้น  สีสดสวย  และไม่หลุดร่วงง่าย  คือความหอม 
ปัจจุบันนี้ถึงกับต้องฉีดน้ำหอมให้ดอกไม้กันแล้ว 
มนุษย์ปรับดอกไม้เพื่อการค้า  แต่ก็ยังปรารถนาให้มันเหมือนดอกไม้จริงๆ

   ฉันรักกุหลาบมอญสีชมพูหวานหน้าบ้าน  ฉันเฝ้ารอเวลาที่เธอผุดดอกตูมขึ้นตรงปลายยอด  แล้วคลี่กลีบบาน 
กลิ่นหอมโชยชื่นเมื่อยามซุกจมูกสัมผัสกลีบและเกสร  กุหลาบบานแล้วต้องรีบดมเพราะเพียงโดนลมฝนวันสองวันกลีบก็ร่วงพรูแทบใจสลาย 
แต่กระนั้นฉันก็ยอมรับสภาพของเธอ  และชื่นชมเธออย่างที่เธอเป็น

   ค่ำลง...บานเย็นที่บานสะพรั่งก็อวลกลิ่นบอกเวลา  วันไหนดอกแก้วบาน  บุหงาส่าหรีบาน  ถือเป็นวันพิเศษ 
อินถะหวาที่เคยบานพรึ่บพรั่บเพิ่งเข้าสู่โหมดร่วงโรย  ไม่อย่างนั้นกลิ่นจะตลบอบอวลไม่แพ้ใคร

   ฉันชอบดอกไม้หอมและอยากให้ดอกไม้เป็นดอกไม้...ไม่ใช่สินค้าที่ต้องเร่งโตเร่งขาย  ต้องเพิ่มปริมาณเพื่อแปรเป็นจำนวนเงิน 
อ่านถึงบท “ไร่ดอกไม้ใต้กระจก” แล้ว  ฉันรู้สึกเศร้าใจ 
เหมือนดอกไม้ถูกคุมขัง  ไม่มีโอกาสที่จะได้สัมผัสสายลมและสายฝน  ...ไม่เคยรู้จักฤดูกาล

๑ กันยายน ๒๕๕๖
เพรางาย  มณีโชติ

[ดาว อาชาไนย]

เห็นนามสกุล มณีโชติ เลยนึกถึงเพื่อนคนหนึ่ง

ที่บ้านมีแต่ต้นไม้ที่ไม่มีดอก  มีบ้างเหมือนกันแต่ไม่หอม  เคยมีกระดังงาหอมเย็นชื่นใจ  ไม่รู้ใครไปฟันทิ้ง เข็มเศรษฐีก็ไม่หอม
กุหลาบมอญกับกุหลาบเมาะลำเลิง เหมือนกันใหมครับ  ไม่หอมเหมือนกัน แต่ต้นก็สูง เบิร์ด ออฟ พาไดซ์ ได้อาศัยตัดบูชาพระเสมอ
มีดอกไม้ที่ขึ้นเองคือ ดอกรัก และ ดอกเล็บมือนาง
ต้นศรีตรังก็ออกดอกอยู่สูงลิ่ว ได้ชมเมื่อมันร่วงลงมา เลยตัดต้นไม่สูง

[เพรางาย]

เห็นนามสกุล มณีโชติ เลยนึกถึงเพื่อนคนหนึ่ง

ที่บ้านมีแต่ต้นไม้ที่ไม่มีดอก  มีบ้างเหมือนกันแต่ไม่หอม  เคยมีกระดังงาหอมเย็นชื่นใจ  ไม่รู้ใครไปฟันทิ้ง เข็มเศรษฐีก็ไม่หอม
กุหลาบมอญกับกุหลาบเมาะลำเลิง เหมือนกันใหมครับ  ไม่หอมเหมือนกัน แต่ต้นก็สูง เบิร์ด ออฟ พาไดซ์ ได้อาศัยตัดบูชาพระเสมอ
มีดอกไม้ที่ขึ้นเองคือ ดอกรัก และ ดอกเล็บมือนาง
ต้นศรีตรังก็ออกดอกอยู่สูงลิ่ว ได้ชมเมื่อมันร่วงลงมา เลยตัดต้นไม่สูง

ที่บ้าน  กระดังงาที่เคยดอกดกตอนนี้สงสัยรากคับกระถางเลยพาลไม่ออกดอกซะงั้น

จำได้ว่ากุหลาบเมาะลำเลิงเหมือนกุหลาบแค่ชื่อนะคะ  ความจริงเป็นต้นไม้ประเภทอื่นซึ่งมีหนามน่ากลัว
เคยอ่านเจอค่ะ  ยังไม่เคยเห็นต้นจริง

ปลูกต้นไม้กันเถอะค่ะ จะหอมหรือไม่หอมเขาก็ช่วยผลิตออกซิเจนเหมือนกัน
ตอนนี้คุณงายก็อาศัยเจ้าพวกที่บ้านช่วยกันกรองกลิ่นบุหรี่ที่เพื่อนบ้านปล่อยควันล่องลอยมาหา
น่าจะมีเครื่องสูบบุหรี่ที่ไม่พ่นควันมาให้ชาวบ้านเขาเดือดร้อนได้ซะทีนะ จะขอบคุณคนค้นคิดอย่างมาก

บ้านเดิมเคยมีปักษาสวรรค์เป็นดงใกล้ถังน้ำใหญ่  แต่ตอนนี้ย้ายบ้านไม่ค่อยมีที่ปลูกต้นไม้
ไม้ยืนต้นก็ไม่มี อิจฉาจังค่ะ

[เนิน จำราย]

มะลิลาคลี่บานหน้าบ้านนี้  
เจ้าจำปีโค้งค้อมน้อมให้สอย
กลิ่นอบอวลชวนฝันวันเลื่อนลอย
มะลิซ้อนหอมหน่อยแนวดื้อรั้น

ข้าวปลาอาหารส่งผ่านถึง  
ดอกจึงงามหอมแม้ล้อมกั้น
สารเคมีที่ขายไม่ใช้มัน  
เห็นไหมนั่นดอกยิ้มเอิบอิ่มแล้ว

เนิน จำราย

[...สียะตรา..]

......แปรแล้วละหนอ...ช่อบุปผา

...กลายผกาไร้สิ้น..กลื่น..และสี

...เมื่อโลกกร้าวร้าวรอนอ่อนรมณีย์

...เพียงธุลี...ซากโกมุท.....ในอุทยาน



......ที่บ้านเสนา...เคยมีกระดังงาไทย...สูงกว่าสิบเมตรดอกหอมไปครึ่งหมู่บ้าน....

[ไพร พนาวัลย์]

เพิ่งกลับมาอยู่บ้านได้ปีกว่าๆ แต่ก็ได้ปลูกต้นไม้ไว้หลายต้น ทั้งต้นกล้วย ต้นมะม่วง มะละกอ และพืชผักสวนครัวต่างๆ ก่อนเดือนสิงหา คม “วันแม่”จะมาถึง ก็เลยไปซื้อต้นมะลิที่กำลังออกดอกกำลังบานสะพรั่ง มาสองต้น ปลูกไว้หน้าบ้านใกล้ๆหน้าต่าง ต้อนรับวันแม่พอดี และที่สำคัญ ปีนี้ทางบ้านได้รับรางวัล “คุณแม่ตัวอย่าง” สาขาเกษตรกร แต่หลังจากนั้นไม่กี่วัน เมื่อหมดดอกตูมๆแล้ว ต้นมะลิก็เริ่มเฉา ไปถามคนขายเขาบอกว่า คงโดนมดหรือปลวกกินรากเสียแล้ว ต้องใช้ฟูราดานราดรด ก็ทำตามคำแนะนำ ก็ยังยืนต้นเหมือนจะตายอยู่อย่างนั้น ไปเล่าให้คนขายฟังอีก เขาบอกให้เปลี่ยนดินซะใหม่ ใช้ฟูราดานรองดินก้นกระถางแล้วค่อยปลูกใหม่ ลองทำเมื่อเช้านี่เอง แถมไปได้ต้นจำปีมาอีกหนึ่งต้น ปลูกไว้ใกล้หน้าต่างเหมือนกัน เผื่อโตขึ้น จะได้ส่งกลิ่นหอมให้ห้องเจ้าจิ้น ที่อยู่ชั้นบน ดอกแก้วที่ปลูกแถวเดียวกับมะลิ ก็กำลังตั้งตัวได้แล้ว เริ่มมีดอกเล็กๆให้ชื่นชม อยากหาดอกไม้หอมธรรมชาติมาปลูกไว้ที่บ้าน ยามเย็นๆกลิ่นหอมอ่อนๆชื่นใจดี

“ไพร พนาวัลย์”

[เนิน จำราย]

ดอกสร้อยขะ

ดอกเอ๋ยดอกกระดังงา  
เป็นบุหงาหอมดีไม่มีสอง
แต่ต้องลนควันไฟในทำนอง
สียิ่งหมองกลิ่นยิ่งกล้าน่าอัศจรรย์
.....................แพทย์หาจัด        
แก้ลมสารพัดดังจัดสรรค์
สีไม่สวยแต่มีที่สำคัญ  
คนทุกวันเหมือนกระดังงาว่าดีเอย

จำมาสมัยเรียน ประมาณ สองสามปีที่แล้ว ใครก็ได้ช่วย เนิน หน่อยเอย

[พิมพ์วาส]

          เมื่ออาทิตย์ที่แล้วได้ทำการส่งดอกไม้ไปให้คุณครู ถ้าอ่านประโยคแรกจะรู้สึกว่าแอบปิ๊งคุณครูท่านนี้ใช่ไหม...ขอตอบว่าไม่ใช่ๆ พอดีได้ทำงานประดิษฐ์ดอกไม้พลาสติกส่งค่ะ เพื่อนสนิทแอบบ่นกระปอดประแปดด้วยความขี้งกชนิดเกลือเรียกพี่ด้วยว่าคุณเธอเสียดายขวดพลาสติกบอกว่าเอาไปขายยังได้เงินแต่นี่เป็นขวดที่ถูกตัดแล้วส่วนที่เหลืออีกอีกครึ่งขวดจะเอาไปทำอะไร ส่วนตัวก็รู้สึกว่ามันเป็นเช่นนั่นจริงๆ อันที่จริงแล้วก็บอกให้ประดิษฐ์โดยใช้ทั้งฝาขวดและก้นขวด แต่พอเอามารวมกันแล้วไม่สวยเสียเท่าใดจึงทำการยกเลิกไปเสียอย่างนั้น

          ช่วยกันอยู่หลายสิบทีก็ได้ออกมาเป็นแบบนี้...


           
            (ขอบคุณภาพจากคุณมะ คุณมะถ่าย คุณมะทาสี คุณมะจอมบ่น คุณมะคนละเอียดดดด) 



           คุณเธอที่ทาสีผู้ซึ่งบ่นๆๆๆๆๆ ไม่วายไปกับขวดที่เหลืออยู่ครึ่งขวด ก็บ่นอีกหอบหนึ่ง ด้วยว่าเธอต้องขนมาโรงเรียนอีกหนักเสียจริงๆ (หนักจริงนา) แต่ก็ช่วยไม่ได้...ก็ต้องช่วยกันทำแบ่งหน้าที่ล่ะน่า...

วันนี้ได้มีโอกาสมาเขียนยินดีเป็นอย่างยิ่ง...วันนี้ในคาบไฟฟ้าจะได้ประดิษฐ์ดอกมะลิจากกระดาษทิชชู่ค่ะ...ขนาดแค่เอาใบ ใบเตยมาทำเป็นดอกกุหลาบยังไม่รอดเลย แบบนี้จะรอดไหมนะ...

[Prapacarn ❀]

โฮย่าของแซม

ได้อ่านกระทู้คุณงายบ่นเรื่องดอกไม้ไม่หอม...
ทำให้แซมนอกเรื่องไปนึกถึงผู้หญิงบางคนสมัยนี้.. สวยแต่รูป จูบไม่หอมซะจริงๆ..
แต่ก็อย่างที่โบราณว่านะคะ..ลางเนื้อ ชอบลางยา
บางคนอาจจะชอบดอกไม้พลาสติค  เพื่อสีสัน และไม่ต้องดูแลมาก..

แซมเองก็ชอบต้นไม้ ดอกไม้..
ที่แซมอยู่ อากาศพอจะปลูกไม้ดอก ไม้ใบ และผลไม้ได้หลายๆชนิด..
สวนหย่อมอันน้อยนิดหน้าบ้านของแซม  จึงมีจำปี กุหลาบ เฟื่องฟ้า ชวนชม ต้นแส มะลิวัลย์ มะลิซ้อน มะลิลา..
ชายคาก็เต็มไปด้วยโฮย่านานาชนิด ห้อยเต็มไปหมด
ต้นจำปี กับต้นอโวคาโด ก็ถูกเกาะโดยกล้วยไม้ต่างๆ ของแซม...

ต้นไม้ที่อยู่ในดิน แซมจะใช้ปุ๋ยหมักธรรมชาติ..
ไม่ได้หมักเองค่ะ... อาศัยกองปุ๋ยหมักกองยักษ์หลังบ้านเพื่อน.. ใครมีเศษผัก ผลไม้ กระดาษที่เป็นฝอย ก็เก็บไปให้เพื่อนคนนี้..
คุณเพื่อนยังเลี้ยงไส้เดือนยุ่บยั่บ.. ดินที่ไส้เดือนถ่ายออกมา เป็นปุ๋ยธรรมชาติอันวิเศษ..
แต่แซมบอกก่อนเลยว่า เอาแต่ขี้ไส้เดือนนะ  ตัวไม่ต้อง  เพราะแซมเป็นคนกลัวหนอน..

กล้วยไม้ และต้นที่แขวน ที่แซมจะใช้ปุ๋ยเคมี ผสมอ่อนๆ รดอาทิตย์ละ 1-2 ครั้ง..
ส่วนใหญ่ แซมจะไม่ใช้ยาฆ่าแมลง.. แซมกำจัดเพลี้ย โดยใช้น้ำสบู่ผสมอ่อนๆ ฉีดๆ เดี๋ยวเพลี้ยก็ตายหมดแล้วค่ะ...
พวกหนอน และแมลงอย่างอื่น  ก็มาปาร์ตี้ได้ตามใจชอบ  แต่อย่าให้แซมเห็นก็แล้วกัน..
ตื่นเช้ามาบางวัน ใบไม้โกร๋นหมด..
แซมก็ไม่กล้าตามหาตัวผู้ร้ายมาลงโทษ  เพราะกลัวจะประจัญหน้ากัน แซมจะเป็นฝ่ายวิ่งหนี..

เมื่อหลายวันก่อน ตอนแซมไปวิ่งออกกำลังกาย  ปกติแซมจะผ่านร้านขายต้นไม้ร้านใหญ่ตรงมุมถนน..
วันนั้นเลี้ยวเข้าไปดู... เห็นเค้าขายเต่าทอง (Ladybugs) เป็นกระปุก คงหลายร้อยตัว..
แซมเลยซื้อมาปล่อยในสวน  เพราะเต่าทองจะช่วยกินตัวเพลี้ย  ซึ่งมันกำลังยกกองทัพมาโจมตีดอกไม้ของแซม...
ปล่อยตอนเย็นๆ..  ดึกๆ แซมก็เอาไฟฉายไปนั่งส่องเต่าทอง  ดูซิว่า จะทำหน้าที่รึเปล่า.. แซมก็เห็นมันไต่ไป ไต่มา..
ไม่เห็นกินอะไรเลย..

สองวันให้หลัง... แซมออกไปดูอีก  เพลี้ยก็ยังอยู่เต็ม.. แต่..แต่... เต่าทองหายไปหมดแล้วค่ะ..
กระปุกละ 10 เหรียญ... หายไปกับลม (เร็วกว่าความรักซะอีก..)

ตรงมุมรั้วหน้าบ้าน  พลับพลึงกำลังแตกช่อ... บานสะพรั่ง หอมฉุย...
แรกๆ แซมก็ไม่รู้ว่าเกสรของเจ้าพลับพลึงเนี่ยะ มันเป็นละอองเหลืองๆ  ถ้าไปถูกมันเข้า มันก็จะเปื้อนติดไปหมด..
เช้าวันที่แซมไม่รีบ แซมก็จะออกไปดูสวนก่อนไปทำงาน.. เห็นพลับพลึงบานขาว หอมชื่นใจ..ขอดมซะหน่อย..

ไปถึงที่ทำงาน.. เจ้านายมามองๆ.. แล้วทำหน้าประหลาดๆ..
เพื่อนร่วมงานมาสวัสดีตอนเช้า.. แล้วหัวเราะก๊าก... เฮ้ แซม  วันนี้ยูไม่ได้ล้างหน้ารึ..
แซมงง ถามทำไมอ้ะ.. เพื่อนจับไปส่องกระจก.. จมูกเหลืองอ๋อย.. มีรอยมือปัดจมูกลากไปข้างแก้มอีกต่างหาก.. งามมากเลยค่ะ

นอกจากนี้.. ยามค่ำคื่น แซมยังได้นอนดมกลิ่นดอกราตรี.. บางคืนฉุนจัด จนต้องปิดหน้าต่าง..

ขออภัยนะคะ.. ความเห็นของแซมยาวซะจัง..
นี่แค่จะมาเล่าว่า  ดอกไม้บ้านแซม ยังหอมกรุ่นอยู่สม่ำเสมอค่ะ..

 

รักจากแซม

[เพรางาย]

ดีจังแฮะ..เข้ามาลองใช้บอร์ดใหม่
ปรากฏว่าได้กลายเป็นจดหมายเปิดผนึกคุยกันเรื่องต้นไม้ดอกไม้
ทั้งดอกไม้จริงและดอกไม้ประดิษฐ์
รู้สึกว่าเพื่อนๆ นักกลอนเนี่ยจะรักธรรมชาติกันเป็นส่วนใหญ่

สงสัยต่อไปต้องชวนใครต่อใครมาแต่งกลอนเยอะ ๆ
จะได้ช่วยกันรักต้นไม้ ดอกไม้
บางทีนี่อาจจะเป็นอีกทางเลือก
สำหรับการช่วยกันอนุรักษ์ธรรมชาติก็ได้นะ

ป.ล. ความเห็นของคุณแซมไม่ยาวเกินไปหรอกค่ะ
น่าอ่านดี

 

[ป้าโย]

มาช่วยหนูเนินค่ะ

ดอกเอ๋ย ดอกกระดังงา
ทำบุหงา หอมดี ไม่มีสอง
แต่ต้องลนควันไฟในทำนอง
สียิ่งหมอง กลิ่นยิ่งกล้า น่าอัศจรรย์
แม้นผิงแดด ทำยา แพทย์หาจัด
ช่วยได้ สารพัด ดังจัดสรรค์
สีไม่สวย แต่ก็มี ที่สำคัญ
คนทุกวัน เหมือนกระดังงา ว่าดีเอย

[ป้าโย]

ผลิผกา นานาพรรณ อันวิเศษ
หลากประเทศ คละเคล้าแต่ง แสร้งรังสรรค์
ปกแผ่นภพ จบอำนาจ อาตมัน
จรดสวรรค์ ใต้แมนสรวง ดวงฤดี

ดั่งคาถา มายาพฤกษ์ ตรึกตระหนัก
ตรึงทรวงพักษ์ รักไม่จาก ด้วยหลากสี
กลีบหอมนวล เย้ายวนยิ่ง มิ่งอินทรีย์
อุษณีย์ มิ่งมกุฏ อุทยาน

แสนรัญจวน ครวญกลิ่นปน สุคนธมาศ
คนธรรพ์ ปราชญ์ สรรพสัตว์ เดรัจฉาน
ต้องกลิ่นหวน ชวนไหลหลง ปลงประมาณ
สอดประสาน ใต้ซอกหลีบ กลีบมาลี

[เนิน จำราย]

มาช่วยหนูเนินค่ะ

ดอกเอ๋ย ดอกกระดังงา
ทำบุหงา หอมดี ไม่มีสอง
แต่ต้องลนควันไฟในทำนอง
สียิ่งหมอง กลิ่นยิ่งกล้า น่าอัศจรรย์
แม้นผิงแดด ทำยา แพทย์หาจัด
ช่วยได้ สารพัด ดังจัดสรรค์
สีไม่สวย แต่ก็มี ที่สำคัญ
คนทุกวัน เหมือนกระดังงา ว่าดีเอย

บานเอ๋ยบานไม่รู้โรย
แม้นไม่โปรยกลิ่่นปรุงจรุงหอม
สีไม่ขาวเลิศเด่นเช่นพะยอม
ภู่ไม่ตอมแต่เจ้านั้นเข้างาน
ร้อยมาลัย รับ ส่ง เป็นมงคล
หวังใดดลพันผูกถึงลูกหลาน
ถวายพระ,ให้ผู้ใหญ่ หยิบใส่พาน
ก่อเกิดการ ไชโย สุโขเอย

ขอบคุณป้าโย นะคับนะ

[ป้าโย]

เลิศอ่ะ ชอบตรง "ถวายพระ ให้ผู้ใหญ่ หยิบใส่พาน" อ่ะค่ะ น่ารักมาก ๆ เลย

[panthong.kh]

ดอกเอ๋ยเจ้าดอกราตรี
หอมยวนยี ยามค่ำ ช่างล่ำค่า
เย็นลมโชย พัดผ่าน ซ่านอุรา
ปลูกไว้หน้า บ้านเรือน เหมือนก่อนเคย

แต่ทุกท่าน รู้ไหม ในความหอม
กิ่งก้านย่อม มีพิษ คิดเปิดเผย
ทางการแพทย์ ก้าวไกล ไม่ละเลย
จึงเฉลย เอ่ยออก บอกให้ฟัง
พันทอง
๒๙/๑/๕๗
 

     แพทย์หญิง ดวงรัตน์  เชี่ยวชาญวิทย์  ซึ่งเป็นแพทย์สมุนไพร แห่งโรงพยาบาลบางกระทุ่ม  กล่าวว่า ความเป็นพิษของราตรีนั้นอยู่ที่  ลำต้น กิ่ง  ก้าน  ใบ  ผล  มีสารพิษที่เรียกว่า  โซลานีน (Solanine)  และ อะโทรพีน (Atropine)  เมื่อได้รับสารพิษนี้เข้าสู่ร่างกาย  จะทำให้  ปาก  คอ แห้ง   ม่านตาขยาย   หัวใจเต้นเร็ว ระดับการหายใจจะช้าลงๆ  ปัสสาวะไม่ออก    และ  เสียชีวิต  ได้ถ้าได้รับการรักษาไม่ทันท่วงที

        ตอนนี้คงทราบแล้วว่า  ราตรี ที่มีดอกสวยงาม  กลิ่นหอมหวลชวยตามลมยามค่ำคืน ที่ใครๆชื่นชอบ  แต่แฝงไว้ด้วยด้วยพิษที่น่ากลัว  อย่าเผลอเด็ดใบมาเคี้ยวเล่นสนุกๆ สารพิษในใบจะเข้าสู่ร่างกายได้ และควรให้ความรู้แก่เด็กๆหรือคนในบ้านให้ทราบถึงอันตรายนี้ด้วย  เพราะบางครั้งเด็กๆอาจซุกซนเด็ดใบมาเคี้ยวเล่นหรืออาจจะเผลอกลืนเข้าไปด้วยความรู้เท่าไม่ถึงว่ามีพิษภัยอยู่ในใบ

[ป้าโย]

เนื่องจากโซลานีน เป็นวงแหวนที่มีโพลีไฮดรอกซี ดังรูป






วงซ้ายมือเป็นไกลโคไซด์ที่สามารถเปิดวงทำลายพิษด้วยตัวออกซิไดซ์จากนั้นก็ทำการไฮโดรไลซีส
จะได้น้ำตาลเฮกโซส ที่อยู่ในรูป อัลโดฟอร์ม

ส่วนวงทางขวามือ จะเห็นว่า เป็นวงแหวนที่มีรูปแบบคล้ายกับสเตียรอยด์

วงทางซ้ายและขวา ต่อกันด้วยหมู่อัลคอกซี ซึ่งเป็นหมู่พังก์ชั่นของอีเธอร์ เมื่ออยู่ในสภาวะกรดในกระเพาะอาหาร
ที่มี pH ต่ำ มีโปรตอนมาก อิเล็กโตรไฟล์มีน้อย จึงเปิดวงได้ยาก
การสลายพิษจึงต้องทำให้ระบบมีจำนวนอิเล็กโตรไฟล์ที่สมดุลกัน
ในทางเคมี จะใช้ หมู่ acetyl มาช่วย เช่น acetyl cysteine
แล้วจึงใช้ activated carbon มาดูดซับ ภายใต้สภาวะ micella-emulsion เช่น นมหรือกะทิ