ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

นั่งเขียนกลอนตอนดึกนึกไหวหวั่น
เราไกลกัน..เวลาต่าง พาห่างเหิน
เธอพบคนข้างใจ..ใช่บังเอิญ
ความหมางเมินรู้ได้ในถ้อยคำ

หัวใจฉันยังรัก..ภักดีเสมอ
เกรงรอเก้อ..ใจเต้นไม่เป็นส่ำ
ผ่านรัตติกาลจวบเช้าเฝ้าระกำ
ขับลำนำรินหลั่งทั้งน้ำตา

นั่งเขียนกลอนยามหนาว..ใกล้เช้าแล้ว
ยินเสียงแผ่ว น้ำค้างหล่น..บนใบหญ้า
ฟ้าร้องไห้กับฉันทุกวันมา
ลืมสัญญาหรือไร..จึงไม่แคร์

• แซม •

[สะเลเต]

ฉันวนเวียนเขียนกลอนตอนนายเผลอ
หากเขาเจอจบกันฉันคงแย่
สองมือพิมพ์ตอบต่อตาก็แล
บางวันแค่..หนึ่งบทหมดโอกาสทอง..

---สะเลเต---

[เนิน จำราย]

ฉันวนเวียนเขียนกลอนตอนนายเผลอ
หากเขาเจอจบกันฉันคงแย่
สองมือพิมพ์ตอบต่อตาก็แล
บางวันแค่..หนึ่งบทหมดโอกาสทอง..

---สะเลเต---

เอ้าเนินช่วยสักนิดลิขิตบท
เขียนปรากฏมองเห็นให้เป็นสอง
ใคร่ร้องรอขอชวนนวลละออง
ต่อให้ต้องความกันในวันเพลิน
---เนิน---

[ชลนา ทิชากร]

นั่งเขียนกลอนตอนดึกนึกไหวหวั่น
เราไกลกัน..เวลาต่าง พาห่างเหิน
เธอพบคนข้างใจ..ใช่บังเอิญ
ความหมางเมินรู้ได้ในถ้อยคำ

หัวใจฉันยังรัก..ภักดีเสมอ
เกรงรอเก้อ..ใจเต้นไม่เป็นส่ำ
ผ่านรัตติกาลจวบเช้าเฝ้าระกำ
ขับลำนำรินหลั่งทั้งน้ำตา

นั่งเขียนกลอนยามหนาว..ใกล้เช้าแล้ว
ยินเสียงแผ่ว น้ำค้างหล่น..บนใบหญ้า
ฟ้าร้องไห้กับฉันทุกวันมา
ลืมสัญญาหรือไร..จึงไม่แคร์

• แซม •

นั่งอ่านกลอน ตอนเที่ยง เลี้ยงความเหงา
หัวใจเศร้า เขาไกล ใจไปแน่
อยู่ต่างแดน แสนไกล ใจผันแปร
ไปเหลียวแล แคร์ใคร ใจหมางเมิน

หัวใจเหงา เศร้านัก รักเสมอ
เธอเผอเรอ เจอใหม่ ใจห่างเหิน
อาทิตย์ลา ฟ้าเศร้า เหงาเหลือเกิน
ต้องเผชิญ เดินเดี่ยว เปลี่ยวใจจัง

นั่งอ่านกลอน ตอนพัก นักใจยิ่ง
ถูกผู้หญิง ทิ้งไกล ไร้ความหวัง
ต้องเดินเดี่ยว เปลี่ยวเหงา เศร้าลำพัง
มองเหลียวหลัง ครั้งใด ไม่เห็นเธอ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/kSJr1szx-Jw&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/kSJr1szx-Jw&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[เนิน จำราย]

นั่งเขียนกลอนตอนดึกนึกไหวหวั่น
เราไกลกัน..เวลาต่าง พาห่างเหิน
เธอพบคนข้างใจ..ใช่บังเอิญ
ความหมางเมินรู้ได้ในถ้อยคำ

หัวใจฉันยังรัก..ภักดีเสมอ
เกรงรอเก้อ..ใจเต้นไม่เป็นส่ำ
ผ่านรัตติกาลจวบเช้าเฝ้าระกำ
ขับลำนำรินหลั่งทั้งน้ำตา

นั่งเขียนกลอนยามหนาว..ใกล้เช้าแล้ว
ยินเสียงแผ่ว น้ำค้างหล่น..บนใบหญ้า
ฟ้าร้องไห้กับฉันทุกวันมา
ลืมสัญญาหรือไร..จึงไม่แคร์

• แซม •

นั่งอ่านกลอน ตอนเที่ยง เลี้ยงความเหงา
หัวใจเศร้า เขาไกล ใจไปแน่
อยู่ต่างแดน แสนไกล ใจผันแปร
ไปเหลียวแล แคร์ใคร ใจหมางเมิน

หัวใจเหงา เศร้านัก รักเสมอ
เธอเผอเรอ เจอใหม่ ใจห่างเหิน
อาทิตย์ลา ฟ้าเศร้า เหงาเหลือเกิน
ต้องเผชิญ เดินเดี่ยว เปลี่ยวใจจัง

นั่งอ่านกลอน ตอนพัก นักใจยิ่ง
ถูกผู้หญิง ทิ้งไกล ไร้ความหวัง
ต้องเดินเดี่ยว เปลี่ยวเหงา เศร้าลำพัง
มองเหลียวหลัง ครั้งใด ไม่เห็นเธอ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/kSJr1szx-Jw&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/kSJr1szx-Jw&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ทั้งสองนางห่างกายแต่ใกล้ใจ
เจ้ารู้ไหมพี่พร่ำร่ำเสมอ
อ้างพระลอฝากคำเคียงบำเรอ
เพื่อน,แพง เธอพี่น้องเกี่ยวข้องกัน

เทพอุ้มสมตามชะตาฟ้าลิขิต
แม้ชีวิตหันหกต้องผกผัน
สิ้นชาติหนึ่งต้องไกลไปเหมือนกัน
ร่วมสวรรค์ทิพย์วิมานสำราญรมย์

เนิน จำราย

[panthong.kh]

ตอบต่อถ้อย ร้อยบท ไม่สดชื่น
กลางดึกดื่น ตื่นมา ทำหน้าเหวอ
ช่างเงียบเชียบ เปรียบป่าช้า ตาก็เบลอ
มือคว้าเจอ หมอนข้าง วางขอบเตียง

ตกใจจริง เสียงดัง นั่งผวา
ใครกันหนา แกร๊กแกร๊ก แทรกด้วยเสียง
เงียบสงัด วังเวง ใจเอนเอียง
โทรศัพท์เอียง เกือบตก อกระรัว

เปิดบ้านกลอน ร้อนรน กลอักษร
ยินเสียงอ้อน ใครกัน รีบสั่นหัว
สาวบ้านไกล แดนดิน ถิ่นดอกบัว
รีบออกตัว ว่าเหงา เศร้าฤดี
พันทอง

[~ขลุ่ยกันแสง~]

ใครทำสาว ร้าวรวง จนทรวงสั่น
พร่ำรำพัน โศกเศร้า เล่า..โฉมศรี
เป็นอย่างไร ใครหนา ว่ามาซี
เจ้าจึงมี น้ำตา ไห้..อาลัย..
 
..รู้หรือเปล่า เล่าน้อง พี่หมองหม่น
พาร้อนรน ดวงแด ซักแค่ไหน
เห็นนวลน้อง ร้องร่ำ ชอกช้ำใจ
พี่หวั่นไหว ในมาน สงสารเธอ..
 
..อยากเข้าไป ตระกอง กอดน้องนุช
อยากจะหยุด น้ำตาใจ ที่ไหลเอ่อ
อยากเห็นเจ้า สดใส ยามได้เจอ
อยากเสนอ ขออยู่..คอยดูแล
 

[panthong.kh]

ขลุ่ยทำสาว หนาวทรวง จนกลวงเอ๋ย
ยังมาเปรย เปรียบเทียบ เหยียบย่ำแน่
มาเรียบเรียง เคียงถาม สามวันแปร
ใจงอแง จริงเจ้า เศร้าสุดฤทธิ์

จักหมองหม่น ทำไม ไม่ตายจาก
แค่ลำบาก ซากใจ ให้หงุดหงิด
ปล่อยผ่านล่วง เลยไป ไหมพี่ทิด
อาจหมดสิทธิ์ จิตจบ ไม่พบรัก
พันทอง
 

[ไพร พนาวัลย์]

คนเขียนกลอนนอนดึกยังคึกคัก
เข้าไปทักคนงามคอยตามแก้
เขียนกลอนไม่ระวังแย่จังแก
คอยตั้งแง่ตั้งงอนไม่ผ่อนคลาย

บอกว่าไม่,ว่าไม่,ก็ไม่เชื่อ
จะกินเลือดกินเนื้อเชื่อคนง่าย
ยังจะจับให้มั่นคั้นให้ตาย
ถามอยู่ได้ว่าควายหรือว่าคน?

เห็นเห็นอยู่ว่าหัวไม่มีเขา
ยังจะเฝ้าทวงถามตามถนน
รถบีบแตรให้ลั่นกลัวมันชน
ยังวิ่งวนด่าอ้าย ไอ้ควายทุย

“ไพร พนาวัลย์”

  

มัวแต่งกๆเงิ่น ต่อกลอนเจ้าขลุ่ยฯ แต่งไปร้องไห้ไป โดนสาวพันแซงอี๊ก...

[panthong.kh]

เอากุหลาบ มามอบ ปลอบใจให้
เรื่องหมูหมา กาไก่ ไยขากถุย
ใครไหนกัน ว่าพี่ ต้องมีลุย
เดินหน้ามุ่ย หัวเถิก เลิกเสียที

หัวไม่ล้าน แค่โกรน โดนเขาเหน็บ
คงอักเสพ ซอกใจ เลือดไหลปรี่
บอกพันมา เลยหนอ ขอตบที
ถามจู้จี้ ขี้บ่น คนหรือควาย
พันทอง
 

[Prapacarn ❀]

ขอบคุณเพื่อนๆ ที่มาร่วมสนุกกับแซมนะคะ..

 

[สมนึก นพ]

นั่งเขียนกลอนตอนดึกนึกไหวหวั่น
เราไกลกัน..เวลาต่าง พาห่างเหิน
เธอพบคนข้างใจ..ใช่บังเอิญ
ความหมางเมินรู้ได้ในถ้อยคำ

หัวใจฉันยังรัก..ภักดีเสมอ
เกรงรอเก้อ..ใจเต้นไม่เป็นส่ำ
ผ่านรัตติกาลจวบเช้าเฝ้าระกำ
ขับลำนำรินหลั่งทั้งน้ำตา

นั่งเขียนกลอนยามหนาว..ใกล้เช้าแล้ว
ยินเสียงแผ่ว น้ำค้างหล่น..บนใบหญ้า
ฟ้าร้องไห้กับฉันทุกวันมา
ลืมสัญญาหรือไร..จึงไม่แคร์

• แซม •

นั่งเขียนกลอนตอนดึกนึกสัมผัส
เงียบสงัดคัดหลงคงต้องแก้
หวังตอบหล่อนก่อนนาชายตาแล
เจ้าดวงแขแหลมาว่าข้าเมิน

เวลาต่างห่างกันวันสลับ
คอยนั่งนับจับจ่อรอกล่าวเกริ่น
เจอแล้วหนายาใจใช่บังเอิญ
ขอเพลิดเพลินเชิญนั่งรับฟังกัน

ขึ้นต้นอย่างไรดีมีประหม่า
กับคำว่าคนใหม่ข้างใจฉัน
หามาจากที่ไหนได้จำนรรจ์
ความผูกพันแค่เขียนร่ำเรียนกลอน

ยินน้ำค้างร่วงหล่นบนใบหญ้า
คือน้ำตาของฉันมันกัดกร่อน
จงอภัยเถิดนะมาอ้อนวอน
อย่าตัดรอนอย่าห่างอย่าร้างไป

ดาวดวงหนึ่งสกาวเด่นเส้นขอบฟ้า
คิดจากลาแล้วหรือคือไฉน
มิคิดถึงคนหนึ่งซี่งแดนไกล
ที่หัวใจเริ่มสลายกลายธุลี.

นพ
29ส.ค.56

[รัตนาวดี]

 

...ฉันเขียนบท กลอนติด คิดจนดึก
ร้อยกรองนึก พรรณา พาสุขศรี
ได้พบพาน สมานรัก ถักวจี
มนต์กลอนอ้อน ฤดี มีรักทำ...



...อุราชื่น คืนฟ้า ดาราฉาย
ดาวมากมาย เสกสรร ฝันชื่นฉ่ำ
มาพบรัก ประเคน ราวเวรกรรม
พอได้เขียน เพ้อพร่ำ ก็หนำใจ...



...แต่คราที่ เขียนวก เวียนอกหัก
เป็นเอาหนัก เลยหนา น้ำตาไหล
บ้างครั้งเขียน กลอนเปล่า เศร้าฤทัย
เพราะมิรู้ ทำไม เขียนไม่เป็น...



☆ รัตนาวดี ☆
 

[กังวาน]

คนเขียนกลอนอ่อนใจใคร่ครวญคิด
เขาประดิษฐ์อักษรกลอนอย่างฝืน
แต่งเรื่อยเปื่อยเรื่อยไปไร้จุดยืน
นอนกลางคืนคนเดียวเปลี่ยวอุรา

สารพันสรรหาจินต์มาเล่า
ทั้งเรื่องเศร้าเรื่องสุขทุกข์เรียกหา
ความรักก็มากมายตั้งหลายครา
เปลืองน้ำตาก็ยังเวียนเขียนเป็นกลอน

ชีวิตจริงยิ่งนิยายบรรยายยาก
เหมือนรักมากแต่ไม่เคยเผยอักษร
สาวข้างห้องจ้องเราเหมือนเว้าวอน
รีบเข้านอนตัวสั่น...ฉันขี้อาย

---กังวาน---
 

[Prapacarn ❀]

คนเขียนกลอนอ้อนกานท์สร้างงานฝัน
หลากเชิงชั้นเบ่งบานจดจารศิลป์
จินตนาการผ่านสู่ผู้ยลยิน
ลำนำรินกล่อมกมล..คนอ่านกลอน
 
มะแซม
 

[Prapacarn ❀]

ฉันวนเวียนเขียนกลอนตอนนายเผลอ
หากเขาเจอจบกันฉันคงแย่
สองมือพิมพ์ตอบต่อตาก็แล
บางวันแค่..หนึ่งบทหมดโอกาสทอง..

---สะเลเต---

แกงเขียวหวานเท่ห์จังเธอนั่งแอบ
ร่ายกลอนแซ่บนายจ้องต้องซุกหมอน
ด้วยหัวใจใฝ่กวินท์จินต์เว้าวอน
ขอสักท่อนก็ยังดี..นะที่รัก
 
แซมจ้ะ

กลอนไม่สัมผัส..แต่ใจสัมผัสจ้ะ... 

[Prapacarn ❀]

นั่งอ่านกลอน ตอนเที่ยง เลี้ยงความเหงา
หัวใจเศร้า เขาไกล ใจไปแน่
อยู่ต่างแดน แสนไกล ใจผันแปร
ไปเหลียวแล แคร์ใคร ใจหมางเมิน

หัวใจเหงา เศร้านัก รักเสมอ
เธอเผอเรอ เจอใหม่ ใจห่างเหิน
อาทิตย์ลา ฟ้าเศร้า เหงาเหลือเกิน
ต้องเผชิญ เดินเดี่ยว เปลี่ยวใจจัง

นั่งอ่านกลอน ตอนพัก นักใจยิ่ง
ถูกผู้หญิง ทิ้งไกล ไร้ความหวัง
ต้องเดินเดี่ยว เปลี่ยวเหงา เศร้าลำพัง
มองเหลียวหลัง ครั้งใด ไม่เห็นเธอ

ชลนา  ทิชากร

แอบพักเที่ยง เกี่ยงงาน..สุมบานเบอะ
กลอนเลอะเทอะเพราะเขาทำเราเอ๋อ
สวาปามหลามล้นจน"เผลอเรอ"
เอิ๊ก..อุ๊ย..เอ้อ แหะ.แหะ ตบแผละเพลิน
 
แซมค่ะ

[Prapacarn ❀]

ทั้งสองนางห่างกายแต่ใกล้ใจ
เจ้ารู้ไหมพี่พร่ำร่ำเสมอ
อ้างพระลอฝากคำเคียงบำเรอ
เพื่อน,แพง เธอพี่น้องเกี่ยวข้องกัน

เทพอุ้มสมตามชะตาฟ้าลิขิต
แม้ชีวิตหันหกต้องผกผัน
สิ้นชาติหนึ่งต้องไกลไปเหมือนกัน
ร่วมสวรรค์ทิพย์วิมานสำราญรมย์

เนิน จำราย

กว่าจะถึงสวรรค์..น้องนั้นเฉา
ค่ำถึงเช้าเป็นทุกข์..รอสุขสม
พี่"เพื่อน"จ๋า.."แพง"หนาวร้าวระบม
หาใครห่มห้วงใจ..ยังไม่มี

เฝ้าฝันถึงพระลอ..หนุ่มหล่อล่ำ
ร่างกำยำ แม้นอยู่ไกลไม่หน่ายหนี
เฝ้าแต่เพ้อ..พี่จ๋ามาหาที
คนเขียนกลอนอ้อนวจี..วันนี้ครวญ
 
แซม

[Prapacarn ❀]

ตอบต่อถ้อย ร้อยบท ไม่สดชื่น
กลางดึกดื่น ตื่นมา ทำหน้าเหวอ
ช่างเงียบเชียบ เปรียบป่าช้า ตาก็เบลอ
มือคว้าเจอ หมอนข้าง วางขอบเตียง

ตกใจจริง เสียงดัง นั่งผวา
ใครกันหนา แกร๊กแกร๊ก แทรกด้วยเสียง
เงียบสงัด วังเวง ใจเอนเอียง
โทรศัพท์เอียง เกือบตก อกระรัว

เปิดบ้านกลอน ร้อนรน กลอักษร
ยินเสียงอ้อน ใครกัน รีบสั่นหัว
สาวบ้านไกล แดนดิน ถิ่นดอกบัว
รีบออกตัว ว่าเหงา เศร้าฤดี
พันทอง

ตกใจตื่นล้มคว่ำ..คะมำโต๊ะ
นั่นตี๋โก๊ะนี่นา..หน้าเหมือนหมี
มากลางดึกผลุบโผล่..ถือโรตี
ชวนน้องนี้ หม่ำหม่ำ เล่นจ้ำจี้กัน

เค้าไม่เล่นด้วยหรอก..จะบอกให้
คนอะไรทำให้กลัวจนตัวสั่น
หรือเป็นผีเจ้าชู้..น้องรู้ทัน
เรียกพี่พัน..ช่วยที ผีชีกอ
 
แซมค่ะ

[ดาว อาชาไนย]

ใครมาเล่นตบแผละเปาะแปะนั่น
แหมกลางวันแสกแสกแทรกเสียงสรวล
แอบได้ยินใจสั่นพารัญจวน
ต้องรีบหวนมาแนบหูแอบฟัง

ดาวอาชาไนย