| 26 สิงหาคม 2013, 03:30:PM |
ศรีวรมัน
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
คะแนนกลอนของผู้นี้ 5
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 15
ศรีวรมัน
|
 |
« เมื่อ: 26 สิงหาคม 2013, 03:30:PM » |
 ชุมชน
|
 • ยามสายัณห์พี่เจ้าหอมเพียงดอกแก้ว
กลิ่นพริ้งแพร้วพลั้งพรายปลายเกสร
กลิ่นเจ้าหอมยวนใจคล้ายทิพยพร
ฤ อมรแกล้งกลั้นพี่นี้นิรันดร์
กลิ่นเจ้าเอ่ยหอมกว่าที่ไหนๆ
หอมกว่าใครเกินใจจะใฝ่ฝัน
กลิ่นเจ้าหอมเกินคำจะรำพัน
ชั่วนิรันดร์พี่นั้นมิเคยลืม[/size][/color] |
|
|
|
| 26 สิงหาคม 2013, 04:50:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 26 สิงหาคม 2013, 04:50:PM » |
ชุมชน
|
เธอคือแก้วมณีที่มีค่า
มิใช่ว่าดอกแก้วแล้วมาปลื้ม
จึงยากจะปล่อยให้ใครหยิบยืม
ขอด่ำดื่มดวงใจไว้คนเดียว
ดาว อาชาไนย
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
| 26 สิงหาคม 2013, 06:47:PM |
|
|
|
| 26 สิงหาคม 2013, 07:46:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 26 สิงหาคม 2013, 07:46:PM » |
ชุมชน
|
ยิงให้ตรงหัวใจอย่าให้พลาด
ศรสวาทอย่างนี้พี่ใคร่ขอ
สิ่งที่กลัวเกรงจังคือปังตอ
ยิงให้พอศรกามเทพทรามวัย
ดาว อาชาไนย
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
| 26 สิงหาคม 2013, 07:56:PM |
|
|
|
| 26 สิงหาคม 2013, 08:13:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 26 สิงหาคม 2013, 08:13:PM » |
ชุมชน
|
ที่เห็นว่าขาสั่นนั่นสั่นสู้
ใครก็รู้ชอบชนทุกคนไหม
ยิ่งรู้ว่างามงอนร้อนกว่าไฟ
ขอพึ่งไออุ่นคราวพี่หนาวทรวง
ดาว อาชาไนย
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
| 26 สิงหาคม 2013, 08:21:PM |
|
|
|
| 26 สิงหาคม 2013, 08:45:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 26 สิงหาคม 2013, 08:45:PM » |
ชุมชน
|
ถ้าโอกาสใกล้ชิดเพียงนิดหนึ่ง
แม้จะถึงกับตายก็ไม่ห่าง
วาสนามีพอขอชมปราง
นอนแนบข้างสักคราอย่าหมางเมิน
ดาว อาชาไนย
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
|
